Andrzejki - ebook

Od autora

Jak co roku w długie jesienne wieczory przystąpisz do organizowania tradycyjnych andrzejek. Książka ta powinna pomóc ci w ułożeniu programu wieczoru. Przedstawiony w niej zestaw wróżb i zabaw nie wyczerpuje wszystkich propozycji i pomysłów. Na taki ich wybór złożyły się wieloletnie doświadczenia autora. Liczne prośby czytelników o nowe wróżby inspirowały mnie nie tylko do żmudnych poszukiwań przepowiedni, lecz także do samodzielnego opracowywania nieco uwspółcześnionych wróżb. Z późniejszych relacji tych, którzy korzystali z moich opracowań, wiem, że cieszyły się równie wielkim powodzeniem, jak te tradycyjne.

Nie szukaj w tej książce gotowych wzorów i recept, które można natychmiast przenieść do własnej pracy. Staraj się, korzystając z przedstawionych propozycji, sam stworzyć własny program wieczoru andrzejkowego, który odpowiadałby potrzebom i zainteresowaniom twoich koleżanek i kolegów, rozbudził w nich ciekawość i chęć poznawania ludowej tradycji.

Ważne jest przy tym, aby w organizowaniu andrzejek i w andrzejkowej zabawie uczestniczyli wszyscy, a program był bogaty i miał nieco tajemniczą, ale pełną humoru atmosferę. Jeśli książka pomoże ci w tym, to trud włożony w jej opracowanie nie pójdzie na marne.

Źródła ludowej tradycji

Troska o zapewnienie sobie powodzenia i szczęścia towarzyszyła wszystkim ludom przez wieki i stąd w życiu prymitywnych plemion, zależnych bezpośrednio od sił przyrody, liczne były wróżby, zabiegi magiczne i zaklęcia. Wiara w ich skuteczność wypływała z niedoskonałości metod stosowanych przez człowieka w walce z przyrodą. Dopiero w wyniku doskonalenia narzędzi pracy wierzenia i zaklęcia zatraciły stopniowo swe dawne znaczenie, utrzymując się jeszcze przez wieki, choć w coraz bardziej zmienionej postaci.

Często zachowywała się ich dawna forma, a pojawiała zupełnie nowa treść. Niekiedy znaczenie licznych wróżb i przepowiedni stało się niezrozumiałe dla samych wykonawców, wiele zaś przekształciło się w barwne widowiska i jako zabawy przetrwało do naszych czasów.

Późną jesienią, po zakończeniu wszystkich prac rolnych, gdy dni były coraz krótsze, a wieczory dłuższe, rozpoczynała się niegdyś na wsi pora kojarzenia małżeństw. Następował wtedy okres wróżb i zalotów, ale dniem szczególnym był 29 listopada – wigilia św. Andrzeja.

Dzień ten rozpoczynał długą uroczystość – czas najkrótszych dni i najdłuższych nocy w roku. Kończył się tu pewien okres – stary rok, a rozpoczynał tajemniczy i nieodgadniony jeszcze nowy rok. Z takimi przełomowymi momentami w naturze łączyła się w czasach pogańskich wiara w zjawiska nadprzyrodzone, w obecność wszelkiego rodzaju duchów i dusz zmarłych, w złe moce, które w dniach swojego święta, przybywając na Ziemię, mogą odsłonić żywym ich przyszłość. W przeciwieństwie do innych świąt tego okresu (Boże Narodzenie, Nowy Rok) z wigilią św. Andrzeja nie łączyły się wróżby urodzaju, pogody, bogactwa czy długowieczności; ten wieczór był poświęcony wyłącznie wróżbom matrymonialnym.

Wróżby te pochodzą prawdopodobnie ze starożytnej Grecji. Grecka nazwa męża (czy mężczyzny) „aner”, w drugim przypadku „andres”, sprawiła być może, że zaczęto Andrzeja uznawać za rozdawcę mężów, a dzień jego pamięci poświęcono dziewczęcym wróżbom. Kościół, nie