Gorzkie wspomnienie słodkiej nadziei / - ebook

BI­BLIO­TECZ­KA UNI­WER­SY­TE­TÓW LU­DO­WYCH.

BI­BLIO­TECZ­KA UNI­WER­SY­TE­TÓW LU­DO­WYCH 46.

AU­GUST WIL­KOŃ­SKI

GORZ­KIE WSPO­MNIE­NIE

SŁOD­KIEJ NA­DZIEI

WY­DA­NIE NOWE,

WAR­SZA­WA

NA­KŁAD GE­BE­TH­NE­RA I WOLF­FA KRA­KÓW – G. GE­BE­TH­NER I SPÓŁ­KA

KRA­KÓW – DRUK W. L. AN­CZY­CA I SPÓŁ­KI.

W uśmie­chu każ­dym za­par­łem sie­bie, Za­par­łem go­rycz, com ją wciąż pił, Raz tyl­ko je­den na mo­jem nie­bie Pro­myk ra­do­ści ja­sno się lśnił.

GORZ­KIE WSPO­MNIE­NIE SŁOD­KIEJ NA­DZIEI.

Po­wieść z trzy­na­sto­mia­ro­wym wier­szem de­dy­ka­cyj­nym, z ostrze­że­niem dla czy­tel­ni­ków, przy któ­rem się post­scrip­tum znaj­du­je.

Ostrze­że­nie dla czy­tel­ni­ków.

Przy czy­ta­niu po­ni­żej za­miesz­czo­nej po­wie­ści za­bra­nia się śmie­chu, zie­wa­nia, gło­śne­go oczysz­cza­nia nosa i wszel­kich nie­przy­zwo­ito­ści; al­bo­wiem o ile śmiech z cu­dzych nie­szczęść ob­ra­ża – o ile zie­wa­nie jest wy­raź­ną dla au­to­ra im­per­ty­nen­cyą, o tyle gło­śne wy­cie­ra­nie nosa i wszel­kie nie­przy­zwo­ito­ści są złe­go wy­cho­wa­nia ozna­ką; a więc jak wy­żej, tego wszyst­kie­go za­bra­nia się.

P. S. Oso­by, któ­re się za­ją­ku­ją lub gład­ko i zro­zu­mia­le czy­tać nie umie­ją, ra­czą się wstrzy­mać od po­pi­sy­wa­nia się ze swo­im nie­zdar­nym ta­len­tem, gdyż przez po­dob­ne wady moż­na z ujmą wła­snej re­pu­ta­cya i naj­dziel­niej­sze­mu au­to­ro­wi za­szko­dzić.

Au­tor.