Dziecię elfów - ebook

Pew­na ko­bie­ta bar­dzo pra­gnę­ła mieć ma­leń­kie dziec­ko, ale nie wie­dzia­ła, skąd by je wziąć. Po­szła więc do cza­row­ni­cy i rze­kła:

– Tak bym chcia­ła mieć ma­lut­kie dziec­ko. Po­wiedz mi, co tu zro­bić, że­bym je mia­ła?

– O, to nie­trud­no! – od­po­wie­dzia­ła cza­row­ni­ca. – Znaj­dzie­my na to radę. Masz tu ziarn­ko jęcz­mie­nia, ale to nie jest ta­kie zwy­czaj­ne ziarn­ko, któ­re sie­ją w polu albo sy­pią ku­rom na po­karm – za­sadź je sta­ran­nie w do­nicz­ce od kwia­tów, a zo­ba­czysz, co z tego bę­dzie.

– Dzię­ku­ję – rze­kła ko­bie­ta i za­pła­ci­ła cza­row­ni­cy dzie­sięć gro­szy, bo tyle to ziarn­ko kosz­to­wa­ło.

Po po­wro­cie do domu za­sa­dzi­ła je sta­ran­nie w do­nicz­ce od kwia­tów i za­raz po­ka­za­ła się mała ro­ślin­ka, okry­ła się pięk­ny­mi list­ka­mi, a w środ­ku wy­rósł kwiat zło­to­pur­pu­ro­wy, po­dob­ny do tu­li­pa­na, tyl­ko za­mknię­ty w pą­czek.

– Cóż to za prze­ślicz­ny kwiat! – rze­kła ko­bie­ta i tak była za­chwy­co­na, że ca­ło­wa­ła zło­te i czer­wo­ne płat­ki. W tej sa­mej chwi­li kwiat z wiel­kim ło­sko­tem otwo­rzył się i w środ­ku, na zie­lo­nym dnie kie­li­cha, gdzie zwy­kle mie­ści się słu­pek kwia­to­wy, sta­ła so­bie prze­ślicz­na mała dziew­czyn­ka. Na­zwa­li ją Odro­bin­ką, gdyż była ma­luch­na jak mło­da psz­czół­ka, tyl­ko da­le­ko zgrab­niej­sza.

Ko­bie­ta wzię­ła za­raz łu­pin­kę orze­cha, aże­by w niej urzą­dzić ko­leb­kę dla swe­go dzie­ciąt­ka. Fioł­ko­we płat­ki po­słu­ży­ły za sien­ni­czek, a je­den pła­tek róży – za koł­der­kę.