Przebaczenie źródłem uzdrowienia - ebook

Wprowadzenie

Chciałabym, aby pochylenie się nad tematem przebaczenia pomogło każdemu z nas zajrzeć w siebie i się nawrócić i abyśmy przez krzyż osiągnęli radość zmartwychwstania.

Często będę się odwoływać do cennych wskazówek, które jakiś czas temu otrzymałam we Wspólnocie Błogosławieństw (Château-Saint-Luc), i cieszę się, że mogę podzielić się przekazanym mi bogactwem.

* * *

Warto stale pamiętać, że jesteśmy grzesznikami, chociaż nie należy to do przyjemności. Ponieważ jednak miłość Boga i Jego nieskończone miłosierdzie przewyższają nasze jakże liczne grzechy, możemy się radować świadomością, że On nam wybaczył! Jesteśmy – jak zwykł mówić ojciec Descouvemont – „BGW”: „Biednymi Grzesznikami, którym zostało Wybaczone”!

Jesteśmy więc szczęśliwi, uzyskując Boże przebaczenie! Ale czy my również nie powinniśmy przebaczać? Wszyscy byliśmy ranieni, mniej lub bardziej, częściej lub rzadziej. Cierpimy z tego powodu, często przez długi czas, a to cierpienie źle wpływa na relacje z bliskimi nam osobami.

Przebaczenie, które otrzymujemy, podobnie jak to, którego udzielamy innym, pozwala nam odbudować relacje miłości, tak często zniszczone, pozrywane; pogłębia także naszą zdolność kochania. Rany, które odnieśliśmy na skutek nieokazywania nam miłości, powodują niestety, że wręcz nieświadomie stajemy się agresywni, burzymy relacje. Nie wypełniamy wówczas naszego powołania do miłości, a komunia między ludźmi przestaje istnieć.

Przebaczenie – proces często długotrwały, trudny i bolesny – jest źródłem uzdrowienia i może przynieść korzyść skłóconym stronom, nawet jeśli pojednanie okaże się niemożliwe. Ten, kto przebaczył, odzyskuje również zdolność kochania, mimo cierpienia. O uzdrowieniu można mówić dopiero wtedy, kiedy – nawet jeśli rany jeszcze się nie zabliźniły – przeżywa się cierpienie inaczej: w pokoju, będąc ponownie zdolnym do miłości.

Ten z kolei, któremu zostało wybaczone – jeśli tylko zdecyduje się przyjąć ów podarunek miłości – najczęściej czuje się pocieszony, zrehabilitowany, odrodzony w relacji miłości.

Przebaczanie i uzyskiwanie przebaczenia to sprawa wielkiej wagi dla każdego z nas, dzięki nim łączą nas życzliwe relacje.

Zanim dokładnie określimy, w jaki sposób należy prosić o przebaczenie i jak odpowiadać na prośbę o nie, wyrażoną albo niewyrażoną, pozwolę sobie przypomnieć o kilku sprawach dotyczących naszego życia. Ich wyjaśnienie pozwoli lepiej zrozumieć rozważania już bezpośrednio związane z przebaczeniem.

1. Kim jesteśmy? Stworzeniami kochanymi i kochającymi, stworzonymi przez miłość i dla miłości. Ale…

W jaki sposób odpowiedzieliśmy na miłość naszego Stwórcy? Zrywając przymierze poprzez grzech pierworodny i późniejsze wydarzenia.

2. Dlaczego mamy mówić o ranach i uzdrowieniu? Dlatego, że jesteśmy poranionymi grzesznikami i często sami naszym zachowaniem ranimy innych, co z kolei rani serce Boga. Czym jest grzech, czym jest rana?

W jaki sposób Bóg nam przebaczył i dalej niestrudzenie nam przebacza, aby nas uzdrowić?

3. Owszem, jesteśmy grzesznikami, ale zostało nam wybaczone. Otrzymane od Boga przebaczenie pozwala nam wciąż na nowo wyruszać na spotkanie z życiem i lepiej kochać! Przyjrzymy się temu wspaniałemu sposobowi uzdrawiania. Postarajmy się zrozumieć, jak moglibyśmy wspomagać proces uzdrowienia, którego Bóg dla nas pragnie. Bóg daje nam również środki prowadzące do uzdrowienia.

4. Odnowieni, podniesieni z upadku mocą Bożego przebaczenia, zostaliśmy także powołani do przebaczania tym, którzy nas zranili, i do przebaczania nam samym.

Cała nasza uwaga skupi się na tym jakże trudnym dla nas zagadnieniu przebaczania, a prowadzące do niego postępowanie zostanie szczegółowo omówione.