Emisja głosu w pigułce - ebook

1. Jak powstaje ludzki głos?

Dźwięk nie rodzi się z niczego. Jest rozchodzącą się falą wytworzoną ze strumienia powietrza. Powietrze jest więc niezbędne do powstania wszystkich głosek: dźwięcznych i bezdźwięcznych. Skąd zatem bierze się ten strumień i co robi po drodze, nim przemieni się w mowę?

Proces wytwarzania dźwięku przez człowieka zaczyna się w płucach. Ta naturalna pompa dostarcza powietrza do leżących w krtani strun (fałdów) głosowych, czyli do źródła głosu.

Dalej powietrze wyrzucane z płuc przy wydechu przechodzi rurą tchawicy do rury krtani i dalej, przez jamę ustną lub nosową, do otoczenia. Niesiona przez nie fala dźwiękowa dociera do słuchaczy w postaci dźwięku.

Wytwarzaniem dźwięku zajmuje się krtań. Jest to dość złożony narząd zbudowany z chrząstek, włókien i mięśni. W centrum krtani leżą właśnie struny głosowe przymocowane do chrząstek i poruszane mięśniami.

Każdy człowiek, odpowiednio napinając lub rozluźniając krtań, decyduje o napięciu tych mięśni, a więc o wysokości tonu wydawanego dźwięku. Czyli o tym, czy mówimy lub śpiewamy wysoko czy nisko, głośno czy cicho itd.

Rodzaj wydawanego przez nas dźwięku zależy od pozycji strun głosowych. Na mowę składają się głoski dźwięczne– takie, do powstania których niezbędne jest wprawienie strun głosowych w drżenie. Są to wszystkie samogłoski a, e, i, o, u, y oraz spółgłoski takie jak b, g, w.

Przy wymawianiu głosek bezdźwięcznych, takich jak np. p, s, ch, f, struny głosowe nie drżą i pozostają rozwarte. Nie drżą także podczas szeptu, świstu i gwizdania, ponieważ wtedy dźwięki tworzą się przez drgania powietrza powstałe na drodze jego przepływu, czyli np. dzióbek utworzony z warg.

Darmowy fragment