Zdumiewające właściwości magnezu - ebook

Wyjaśnienie

Zawartych w tej książce pomysłów, propozycji i metod terapii nie należy traktować jako zamiennika profesjonalnej opieki medycznej lub terapeutycznej. Czytelnik powinien stosować zaproponowane porady według własnego uznania. Zarówno autorka, wydawnictwo, konsultanci, dystrybutorzy, jak i wszystkie osoby, które przyczyniły się do powstania tej publikacji, nie ponoszą odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe pośrednio lub bezpośrednio z wykorzystania zamieszczonych w niej informacji.Do czytelników

Na kilku stronach tej książki pojawiają się powtórzenia. Zastosowałam je świadomie, chcąc położyć szczególny nacisk na kwestie, które w trakcie mojej pracy w dużej mierze okazały się dla mnie nowe lub wzbudziły pewne moje wątpliwości. Proszę o zrozumienie tych czytelników, którym – ze względu na wiedzę lub szybkość przyswajania informacji – wystarczy jednokrotna lektura. Nie mam ambicji literackich, natomiast omawiany temat jest wielu osobom jeszcze nieznany, dlatego powtarzając pewne zagadnienia, chciałam, niczym nauczycielka, przedstawić je w zrozumiały sposób i szczegółowo odpowiedzieć na nasuwające się pytania.

Wszystkim czytelnikom dziękuję za wyrozumiałość.Magnez a ludzki organizm

Według najnowszych badań z zakresu biochemii i biologii molekularnej rola magnezu w naszym organizmie wydaje się coraz bardziej istotna. Poniżej spróbuję krótko scharakteryzować wypływające z tych badań wnioski.

Magnez oddziałuje na układ nerwowy:

- w procesie powstawania neuroprzekaźników i neuromodulatorów;
- na drodze przywracania odpowiedniego potencjału błonowego po depolaryzacji w synapsach, będących połączeniami neuronów;
- poprzez utrzymywanie potencjału czynnościowego w komórce nerwowej.

Nasza równowaga emocjonalna zależy od prawidłowego przebiegu procesów chemicznych zachodzących w mózgu. Bez dostatecznego zaopatrzenia organizmu w magnez niemożliwa jest produkcja neuroprzekaźników potrzebnych do optymalnego funkcjonowania. Niedobór tego pierwiastka jest jedną z przyczyn permanentnego stresu objawiającego się niepokojem, złym samopoczuciem i ciągłymi stanami lękowymi, a także rozdrażnieniem, bezpodstawnymi obawami i fobiami, na przykład strachem przed zamkniętymi pomieszczeniami lub – wręcz przeciwnie – agorafobią, czyli lękiem wywołanym przebywaniem wśród ludzi bądź na otwartej przestrzeni.

Niedobór magnezu może powodować mrowienie wokół ust i drżenie mięśni okolic oczu, głównie powiek. Z czasem takie tiki coraz bardziej się nasilają, do nich zaś wciąż dochodzą nowe. Ponadto pojawiają się zaburzenia snu, przerywanego niemal codziennymi wybudzeniami o świcie, częste są też marzenia senne z motywem upadania, którym towarzyszy uczucie lęku. Typowymi objawami są również przebieranie nogami i wykręcanie rąk.

Niedobór magnezu manifestuje się także uciskiem w klatce piersiowej, wrażeniem obecności ciała obcego w gardle, zaburzeniami rytmu serca i kołataniem serca, a w konsekwencji – stanami lękowymi i uczuciem dojmującego przygnębienia. Wynik badania EKG nie wskazuje jednak na podłoże organiczne dolegliwości sercowych, lecz na tło nerwowe.

Skurcze wpływają również na zaopatrywanie mięśni w krew przez tętnice, toteż przed zaburzeniami rytmu serca często odczuwa się w okolicach klatki piersiowej bóle przypominające objawy dławicy piersiowej. Opisane dolegliwości mogą towarzyszyć wielu problemom zdrowotnym. Pacjent udaje się więc do lekarza z nadzieją na rozpoznanie choroby, wraca jednak do domu rozczarowany i niepocieszony. Okazuje się bowiem, że badania nie wykazały niczego, co mogłoby wyjaśnić jego stan zdrowia, poza „dolegliwościami na tle nerwowym”.

Zdarza się, że rodzina lub przyjaciele podejrzewają pacjenta o hipochondrię i dają mu do zrozumienia, iż sam ponosi winę za swoje dolegliwości, gdyż „za bardzo się na sobie koncentruje”. Radzą mu też, by – skoro lekarze są bezradni – spróbował pomóc sobie sam.

Życie człowieka skarżącego się na spazmofilię* – jak fachowo określa się te objawy – stanowi więc pasmo cierpień nie tylko w pracy, ale i w domu. Inni unikają go, ponieważ jest „odporny na leczenie”. Sam zresztą niechętnie przebywa wśród ludzi, gdyż nigdy nie ma pewności, kiedy jego samopoczucie znów się pogorszy.

W ścisłym związku z tymi procesami występują inne objawy, ponieważ:

Magnez wpływa na relaksację mięśni.

Jego niedobór wywołuje więc skurcze mięśni nóg lub stóp i wszelkiego rodzaju napięcia mięśni karku i pleców oraz mięśni oddechowych, co z kolei powoduje ból i sztywność. Mogą temu dodatkowo towarzyszyć uczucie ucisku w okolicach klatki piersiowej i trudności z zaczerpnięciem dostatecznej ilości powietrza. Na ogół próbuje się więc wykonywać bardzo głębokie wdechy, które w przypadku kobiet są niekiedy uznawane za westchnienia.

Pojawiające się w okolicach przepony skurcze skutkują czkawką i częstym ziewaniem. Gdy występują w obszarze jelit, przyczyniają się do rozwoju zespołu jelita drażliwego z towarzyszącymi mu naprzemiennymi zaparciami oraz biegunkami.

Czasami skurcze atakują drogi żółciowe i pęcherzyk żółciowy, a także struny głosowe. Wówczas można odnieść wrażenie utraty głosu lub – jak już wcześniej wspomniano – obecności ciała obcego w gardle. Obrazy przed oczami zaczynają się rozmywać, litery „skaczą” podczas czytania na papierze, oglądane budynki zdają się lekko kołysać. Jest to skutek skurczów mięśni, które kontrolują soczewkę oka. Francuscy lekarze określają to zjawisko mianem flou visuel. Skurcze mogą zaatakować praktycznie całe ciało i iść w parze z utratą świadomości, tak jak w przypadku epilepsji, ale bez przygryzania języka i nietrzymania moczu. Osoby borykające się z opisanymi dolegliwościami często tracą przytomność, na przykład w kościele.

Związane ze spazmofilią niedobory magnezu mogą powodować zarówno szum w uszach, drżenie rąk i innych części ciała, jak i zawroty głowy, niepewny chód, bóle kręgosłupa, bladość palców, a przede wszystkim trudne do wytłumaczenia zmęczenie. Niejednokrotnie się zdarza, że tuż po porannym przebudzeniu czujemy się znużeni i mamy wrażenie, iż wstaliśmy bardziej zmęczeni niż przed pójściem spać. Choć prowadzimy tradycyjny tryb życia, nagle zaczynamy uskarżać się na fizyczne i psychiczne stany wyczerpania. Codzienność zdaje się nam wymykać spod kontroli, a gdy już wydostaniemy się na powierzchnię tej głębokiej studni, z reguły pojawiają się dodatkowe skurcze i kołatanie serca lub migotanie obrazu przed oczami.

Magnez odgrywa bardzo ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśni, ale to jeszcze nie wszystko. Należy bowiem jeszcze dodać, że

Magnez wpływa na produkcję wszystkich protein w ludzkim organizmie.

Czym są proteiny?

Proteiny to łańcuchy aminokwasów.

Jakie proteiny występują w naszym organizmie?

- Zaliczają się do nich wszystkie enzymy zwane wcześniej fermentami trawiennymi, czyli pepsyna, trypsyna, lipaza, amylaza, laktaza, sacharaza, maltaza, dzięki którym trawimy pokarm. Wymienione enzymy to cząsteczki znacznie przyśpieszające reakcje chemiczne. Każdy enzym odpowiada za określoną reakcję. Obecnie znamy ponad tysiąc enzymów.
- Proteinami są również przeciwciała, czyli cząsteczki neutralizujące toksyny wytwarzane przez chorobotwórcze wirusy i bakterie. Do grupy protein należą też białe krwinki, które chronią nas przed wirusami i bakteriami, oraz krwinki czerwone, płytki krwi i wiele białek znajdujących się we krwi, spośród których kilka wraz z sodem reguluje ciśnienie w tętnicach.
- Do protein zaliczają się także niektóre neuroprzekaźniki działające jako neuroregulatory. Zwane są też neuropeptydami, ponieważ proteina o krótkim łańcuchu jest określana mianem peptydu (z reguły obejmują one 12–60 aminokwasów).
- Proteinami są wszystkie tkanki ludzkiego organizmu, takie jak mięśnie, naczynia krwionośne, chrząstki, ścięgna czy organiczne składniki kości.

Proteiny są zbudowane z aminokwasów. Co ciekawe, najczęściej występującym białkiem w organizmie jest kolagen, stanowi bowiem czterdzieści procent wszystkich białek i jest głównym składnikiem tkanki łącznej, chrząstek, ścięgien i organicznych elementów naszego układu kostnego.

Bardzo istotną rolę odgrywa dokładna wiedza na temat budowy i funkcjonowania ludzkiego organizmu, która pozwala zrozumieć, że sprawny przebieg zachodzących w nim procesów chemicznych wpływa pozytywnie na naszą kondycję fizyczną i psychiczną. Jeśli uświadomimy sobie, że magnez bierze udział w powstawaniu wszystkich białek, przestaniemy się dziwić, dlaczego osoby, u których stwierdzono niedobór tego pierwiastka w organizmie:

- skarżą się na zaburzenia trawienne i mają skłonności do wzdęć;
- są podatne na infekcje, na przykład przeziębienia, stany zapalne pęcherza moczowego czy oskrzeli;
- cierpią wskutek nieprawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, stanów lękowych i niepokoju oraz problemów związanych z osłabieniem odruchów.

W przypadku niedoboru magnezu tkanka nie jest w stanie dostatecznie się regenerować, co skutkuje zużyciem chrząstek, osłabieniem ścięgien i deficytem składników tworzących organiczną strukturę kości, w efekcie zaś – osteoporozą. Ponieważ kolagen wiąże sole wapnia, jego niedobór w kościach sprawia, że zmniejsza się ilość zawartych w nich minerałów. Przede wszystkim jednak kość traci elastyczność zapewnianą przez kolagen (znajdujący się na przykład w żelatynie zawartej w wywarze z kości). Wskutek tego łatwo dochodzi do złamań kości rąk, nadgarstków czy szyjki kości udowej.

W całym ludzkim organizmie, z wyjątkiem neuronów w układzie nerwowym, odbywa się ciągły proces rozpadu i odbudowy komórek. W następstwie codziennie dochodzi do zniszczenia czterystu gramów białek. Część uwolnionych przy tym aminokwasów jest ponownie wykorzystywana w produkcji neuroprzekaźników i neuromodulatorów w układzie nerwowym oraz do odbudowy zużytych tkanek. Jest to zawsze równoznaczne z utratą tych cząsteczek. Udowodniono to za pomocą doświadczenia, w którym testowane osoby przez kilka dni stosowały dietę bezbiałkową. Wraz z moczem nadal wydzielały jednak mocznik, który jest produktem końcowym rozkładu aminokwasów. Oznacza to, że jeśli chcemy zachować sprawność fizyczną i intelektualną, powinniśmy codziennie spożywać produkty bogate w białko. Co więcej, należy je uwzględniać we wszystkich głównych posiłkach. Jest to uzasadnione następująco: jeśli oznaczymy aminokwasy atomami radioaktywnymi, zauważymy, że atomy dostają się do krwi tuż po strawieniu białek. Jeśli jednak nie są wykorzystywane w tkankach lub narządach, wówczas po upływie około pięciu godzin wątroba przekształca je w mocznik, który następnie wydalany jest przez nerki razem z moczem.

Wiadomo o tym od lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia, choć już wcześniej zdawano sobie sprawę z tego, że ludzki organizm nie dysponuje zapasami aminokwasów i białek, więc w celu utrzymania formy należy przyjmować białka razem z trzema głównymi posiłkami. Najważniejsze pod tym względem jest śniadanie, ponieważ spożywamy je po nocnym odpoczynku – najdłuższej przerwie od jedzenia.

Wszystkie istoty żywe potrzebują magnezu do budowy wiązań między aminokwasami wykorzystywanymi w przemianie materii. Proces budowy tkanek to anabolizm, natomiast w odniesieniu do rozkładu, który odbywa się na przykład podczas produkcji mocznika lub spalania wysokoenergetycznych substancji odżywczych, mówi się o katabolizmie.

Jon magnezu Mg++ musi występować we krwi w stężeniu 2,4 mg/100 cm³. Wartość graniczna wynosząca 2,2–2,6 mg/100 cm³ jest zbliżona do wartości idealnej, choć w literaturze specjalistycznej można znaleźć odmienne opinie na ten temat. Sądzę, że należy wyraźnie zaakcentować ten fakt, ponieważ:

Niedobór magnezu wpływa na powstawanie kamieni szczawianowo-wapniowych w nerkach.

Zarówno za pomocą badań in vitro, jak i badań klinicznych stwierdzono, że określone stężenie magnezu hamuje wytrącanie się szczawianów. Dzięki aplikowaniu soli magnezu w niektórych przypadkach udało się doprowadzić do rozpuszczenia kamieni. Jeśli kamień ma kształt korala, wówczas może dojść do oderwania rozgałęzień od pierwotnego osadu, a tym samym do pojawienia się kolki – właśnie w momencie, gdy nagromadzone osady zaczynają się rozpuszczać w nerkach. Pierwsze badania na ten temat przeprowadzili J. Thomas, E. Thomas, P. Desquez i A. Monsaingeon na oddziale urologii szpitala Cochin w Paryżu.

Podczas III Międzynarodowego Sympozjum Magnezologicznego, które odbyło się w 1981 roku w Baden-Baden, oraz w wydanym w tym samym roku suplemencie 661 „Acta Medica Escandinava” przedstawiono wiele prac, w których zalecano przyjmowanie od trzystu do trzystu sześćdziesięciu miligramów jonu magnezu Mg++ dziennie. Taką dawkę zalecają również francuscy lekarze w przypadku występowania kamieni nerkowych zbudowanych ze szczawianów.

Chemicy nie zdawali sobie z tego sprawy aż do lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia. Zasmucający jest również fakt, iż wielu lekarzy nadal nie orientuje się w tym zagadnieniu. Gorąco zachęcam do zapoznania się z tematem związków chemicznych. Zrozumienie ich specyfiki nie przysparza trudności, a może się przyczynić do poprawy samopoczucia fizycznego i psychicznego.

* Spazmofilia to inaczej tężyczka utajona, której przyczynami są głównie niedobory wapnia z towarzyszącym im niedoborem magnezu, witaminy D lub problemy z wchłanianiem wapnia z przewodu pokarmowego .