Co się stało z wieżą Babel? - ebook

- CZĘŚĆ PIERWSZA -

ZWIĄZEK Z ARKĄ NOEGO

- „Nie jedź tam” – ostrzegał mnie Allen. – „Tam jest zbyt niebezpiecznie. Ludzie tam cały czas giną”. Mimo to chciałem pojechać, aby sprawdzić na własne oczy, co się tam znajduje. Tak czy inaczej to jest kolebka nas wszystkich, wszystkich ludzi na tej planecie. Było to dla mnie zbyt ważne, aby posłuchać rad Allena. Przecież wszystko właśnie tam się zaczęło. Po prostu musiałem tam jechać!

W tym czasie, jak wszystkim wiadomo, trwała tam wojna pomiędzy Turkami i Kurdami. Obcokrajowcy, którzy znaleźli się w tej strefie niczyjej ginęli bez śladu, czy też – w najlepszym przypadku – byli więzieni. Jednakże mój kolega Trevor Prestige i ja postanowiliśmy oddać się w ręce Boga i podjąć się tego ryzyka, gdyż to, co tam było, było warte każdego ryzyka.

NAPISY I RUINY

Góry Ararat we wschodniej Turcji były miejscem, gdzie łączyła się stara cywilizacja – ta sprzed Potopu – z tym, co nastało potem. Było to miejsce, w którym położono kamień węgielny pod fundamenty nowego świata i wszystkich wielkich cywilizacji. Jednocześnie niektóre nazwy pobliskich miejsc, miasteczek i wsi noszą do dziś imiona, jakie nadano im w czasach biblijnych. Są to nazwy związane bezpośrednio z Potopem, lądowaniem arki, pierwszym osadnictwem i imionami tych, którzy przeżyli Potop.

Jednym z pierwszych podróżników i badaczy, którzy zwrócili na to uwagę, był półkownik Koor z Białej Carskiej Armii. Koor sporządził wiele pierwszych map tego regionu i to na tych mapach zakreślał różne lokalizacje, dopisując przy nich swoje komentarze lub też uwagi w stylu: 'TE TERENY POWINNY ZOSTAĆ ZBADANE!'

Na tych terenach istnieje przynajmniej 50 miejsc, które powinny stać się obiektami bardzo dokładnych badań i wykopalisk, których jednak nikt nigdy dokładnie nie zbadał. Można by sobie zadać pytanie, dlaczego tego dotychczas nie uczyniono? Przecież powinno się traktować te miejsca, jako najważniejsze na ziemi!!

Odpowiedź na to pytanie jest stosunkowo prosta. Współczesna nauka – czy inaczej to ujmując – ewolucjoniści nie chcą, aby wyszły na światło dzienne dowody na biblijną wersję historii!

Jedynie kilku śmiałków podjęło się badań tych niezwykłych terenów. Były to jednak zawsze osoby prywatne, które same finansowały swoje ekspedycje. Jednym z pierwszych podróżników i odkrywców tych dzikich i niedostępnych gór był Ron Wyatt (http://www.wyattmuseum.com). To on prowadzony przez kurdyjskiego przewodnika dotarł do oznakowań i prastarych napisów wyrytych w kamieniu. Na jednym z tych kamieni była wygrawerowana mapka sytuacyjna z górami w tle, które można było z łatwością zidentyfikować. Na tym właśnie rysunku widniał wizerunek Arki. Był on usytuowany w miejscu, gdzie dokładnie została osadzona.

Skamieniałe pozostałości Arki Noego odkrytej przez Rona Wyatta.

Więcej zdjęć, włącznie ze zdjęciem tego kamienia, znajdziecie w mojej książce pt: „Konspiracja Arki”. Poniżej, na dnie tej samej doliny, w pobliżu wioski Kazan, odkryto ruiny zabudowań starego ołtarza ofiarnego oraz domu, którego mury mają grubość prawie metra. Na jednej ze ścian tego domu, co zostało nagrane na video, znajdowały się napisy oraz rysunki sekwencji różnych scen Potopu. Poza domem znajdowały się dwa grobowce, które –sądząc po napisach – nie pozostawiały najmniejszych wątpliwości, co do tego, kto w nich został pochowany.

PIERWSZA CYWILIZACJA

W górach Ararat, dokładnie tam, gdzie podaje Księga Genezy, znajduje się miejsce, w którym Arka została osadzona na twardym lądzie. To jest także miejsce przebywania gromadki ludzi, z której wskutek rozmnażania i migracji wyłoniła się społeczność będąca założycielami wszystkich wielkich cywilizacji starożytności.

Aż do początku XX wieku tereny te zamieszkiwane były przez Armeńczyków, na których Turcy dokonali straszliwych rzezi. Armeńczycy twierdzą, że zajęty przez Turków teren należał wcześniej do nich. Zamieszkiwali oni te tereny od początku czasów, a ojcem ich rodu był Hiak –syn Targoma (Togarmah) – wnuka Noego (Moses Chorenensis, 1.4, sec. 9-11).

ODKRYCIA ARCHEOLOGICZNE

Już niewielka ilość prób badania tych terenów zaowocowała wręcz nieprawdopodobnymi niespodziankami.

- W roku 1969, na małym wzgórzu nazywanym Korhan, dwaj Amerykanie – Cumming i Hewitt – odkryli wspaniałą świątynię, której ściany miały grubość ponad trzech metrów. Znajdował się w niej ołtarz ofiarny mający 10 metrów wysokości. Obok świątyni widniał starożytny cmentarz z napisami na grobowcach, koło młyńskie o średnicy prawie 2 metrów oraz pozostałości wielu innych budynków. Tereny te są tak oddalone od ludzi, że nawet miejscowi mieszkańcy gór rzadko się tam zapuszczają, nie mówiąc już o obcokrajowcach.
- W roku 1967 odnaleziono pozostałości twierdzy Altin Tepe, której grubość murów przekraczała 10 metrów. Zbudowano ją z misternie ułożonych bloków kamiennych o wadze 40 ton każdy na wysokość 60 metrów (20 pięter). Wszystko tam opływało w niewiarogodnym bogactwie. Meble były zdobione złotem i srebrem, stoły i krzesła miały nogi z brązu, które stały na misternie wyrzeźbionych zwierzęcych łapach i szponach drapieżników. W celu wykonania misternych fresków na ścianach posługiwano się liniałami i kompasami.
- Najciekawszym jest to, że to właśnie na tych odludnych terenach znajdujemy pierwsze ślady miast, które zostały zbudowane według pewnego planu architektonicznego.

NAJWCZEŚNIEJSZE DOWODY NA PRODUKCJĘ I OBRÓBKĘ METALI JEDYNIE KILKA KILOMETRÓW OD DOMU NOEGO!

To właśnie z Gór Ararat rozeszła się wieść o odkryciu szczątków statku, które dokładnie pasowały do opisu Arki, jaki znajduje się w Biblii. Na podstawie przeprowadzonych badań władze Turcji oficjalnie ogłosiły, że szczątki Arki zostały odnalezione.

Moja grupa badawcza brała aktywny udział w kilku z 25 ekspedycji, jakie prowadził słynny odkrywca Ron Wyatt. Jednym z najbardziej ekscytujących odkryć podczas tych ekspedycji było odnalezienie dużych ilości przedmiotów metalowych, które leżały pośród szczątków. Kilka kilometrów poniżej miejsca, gdzie znaleziono Arkę (w dolinie Ararat), odkryto fragmenty murów o grubości nawet jednego metra, biegnących w różnych kierunkach, od leżących w centrum szczątków domu, którego ściany miały blisko metr grubości. Nieopodal tego domu Wyatt odkrył dwa grobowce, na których widniały oznakowania świadczące o tym, że były to grobowce Noego i jego żony. Więcej detali dotyczących tych znalezisk można znaleźć w mojej książce pt. "Konspiracja Arki".

Na leżącym w pobliżu murze były napisy i seria rysunków przedstawiających poszczególne sekwencje Potopu. Kilkakrotnie byłem w tej dolinie, która dziś nazywa się Doliną Ośmiu i na własne oczy oglądałem wszystkie te pozostałości. Nie ma, więc najmniejszych wątpliwości, co do tego, że wszystko to, co zostało opisane w Piśmie Świętym, naprawdę się wydarzyło.

Na południe od tego miejsca, po drugiej stronie piaszczystej drogi, leży wioska Kazan, w której do dziś można podziwiać wiele kamieni kotwicznych, jakimi posługiwano się w starożytności. Z tyłu poza kompleksem ogrodzeń, domu i grobowców leży bardzo stary ołtarz kamienny, który znajduje się w małej dolinie pomiędzy dwoma wzgórzami.

Na północnej stronie pasma gór Ararat leży rzeka Araxes, a po drugiej stronie rzeki znajduje się Medzamor. Tutaj jedynie kilka kilometrów od domu Noego znajduje się coś, co jest określane mianem najstarszego kompleksu metalurgicznego na ziemi. Analizy przedmiotów z brązu, jakie tam znaleziono, wskazują na to, że wytapiano tam 14 różnych stopów brązu, które zawierały cynę, ołów, antymon i cynk. Centrum to było niezwykle zaawansowane. Do pieców prowadziły gliniane rury do napowietrzania. Aby otrzymać cynę, używano też brykietów fosforowych do topienia kasyterytu. Znaleziono tam wazy oraz wiele innych przedmiotów wykonanych z najprzeróżniejszych stopów metali. Tylko przedmioty z brązu produkowano w 14 różnych wariantach, a wszystko po to by służyły do różnych celów. W Medzamor wyrabiano także metaliczne farby, ceramikę i szkło. Hutnicy pracujący przy piecach – podobnie jak ci współcześni – nosili na twarzach maski ochronne oraz długie rękawice.W kompleksie, w którym pracowali, znajdowało się przynajmniej 200 pieców hutniczych. Na marginesie pragnę dodać, że centrum to zostało zbudowane na długo przed „oficjalnie uznawanym” okresem brązu!

Medzamor było bez wątpienia pierwszym centrum przemysłowym wczesnego okresu po Potopie. Przywożono tutaj rudę, podczas gdy gotowe produkty dostarczano do innych okręgów. Znaleziono tutaj wiele par pincet, które wykonane były ze stali najwyższej, jakości. Podobne są do małych pincet, jakimi posługują się obecnie zegarmistrze lub też mechanicy precyzyjni. Logicznym jest też to, że do tak precyzyjnych prac niezbędne są lupy. W pobliżu tego kompleksu znajduje się 3 piętrowe obserwatorium astronomiczne.

ZAAWANSOWANE OD SAMEGO POCZĄTKU

Wszystkie stanowiska wykopaliskowe, w jakich tylko prowadzono badania potwierdziły, że wszystkie obiekty zostały zbudowane na dziewiczo gołej ziemi. Nigdzie nie znaleziono najmniejszych śladów wcześniejszego osadnictwa, czy jakichkolwiek innych śladów ludzkiej aktywności. Najstarszą rzeczą, którą odkryto w Medzamor, była szlaka pochodząca z wytopu brązu. To odkrycie nie przestaje zadziwiać archeologów. Dlaczego? Bo jak twierdzi teoria ewolucji – rozwój człowieka następował bardzo progresywnie i pomału, przechodząc poprzez różne stadia rozwoju. Pierw odkryto ogień, potem koło, następnie zaczęto uprawiać rośliny, udomowiono zwierzęta i dopiero na końcu zaczęto wytapiać metale. Tutaj jednak znaleziono dowody na to, że człowiek pokazał się nieoczekiwanie na scenie rozwoju, posiadając już od początku bardzo zaawansowaną technologię. Zaczął już na starcie od wytopu brązu, co wymaga miedzi, cyny i czasami cynku, aby zwiększyć twardość stopu.

Francuski dziennikarz Jean Vidal napisał w wydawnictwie Science et Vie z lipca 1969 roku taki oto komentarz: „Medzamor został stworzony przez mędrców wczesnych cywilizacji, którzy posiadali poziom wiedzy, jaki im musiała przekazać jakaś wcześniejsza cywilizacja, kompletnie dla nas nieznana. Cywilizacja, która zasługuje na miano naukowej i przemysłowej”. Czy to nie dziwne, że tak niewielu ludzi w ogóle słyszało o tych wczesnych kompleksach przemysłowych z okresu po Potopie?