Coaching kadry kierowniczej - ebook

Słowo wstępne Sir Johna Whitmore’a

Trudno byłoby podać dokładną datę czy konkretne wydarzenie, które można uznać za początek coachingu, ale można stwierdzić, że korzeniami tkwi w psychologii humanistycznej (lata 60. XX wieku). Tim Gallwey w The Inner Game of Tennis (1975) po raz pierwszy wspomniał o coachingu w kontekście poprawy wyników. Mniej więcej w tym samym czasie, w Stanach Zjednoczonych, coching życiowy zyskał popularność równą psychoanalizie i parapsychologii. Niedługo potem w Stanach Zjednoczonych i w Europie wspólnie z Timem i innymi osobami wprowadziliśmy coaching do biznesu.

Na początku tempo rozwoju było powolne, lecz w ciągu ostatnich dziesięciu lat coaching pracy zaczął się błyskawicznie rozprzestrzeniać w tak zwanym zindustrializowanym świecie. Odzwierciedla on zmiany w społecznym systemie wartości, zwłaszcza przeniesienie akcentu z zależności od władzy zewnętrznej na wewnętrzną odpowiedzialność. Jest to ważny etap zarówno dla ewolucji psychospołecznej, jak i dla sposobu zarządzania.

Coaching znajduje wiele zastosowań w miejscu pracy, począwszy od adaptacji kultury przekazywania odpowiedzialności przez menadżerów, po korzystanie z usług zewnętrznych coachów w celu osobistego i zawodowego rozwoju kadry kierowniczej. Obecnie coaching jest pełnoprawnym zawodem i jako taki formułuje własne standardy i kwalifikacje, dzięki którym można kontrolować i oceniać praktyków.

Jest kilka książek, które przyczyniły się do upowszechniania wiedzy na temat coachingu. Jedną z nich jest właśnie ta publikacja. W obiektywny sposób prezentuje wiedzę popartą badaniami naukowymi i osobistym doświadczeniem autorów, nie nużąc akademizmem. Prosty i zrozumiały język wciąga czytelnika, który do końca nie traci zainteresowania.

Temat został wyczerpująco opracowany, a cała książka logicznie uporządkowana. Mimo że jest zakorzeniona w praktycznych doświadczeniach, opiera się na metodologiach i modelach rozwojowych różnych autorów, dzięki temu tworzy przekonujący, autorytatywny dokument, który będzie nieocenioną pomocą dla wielu coachów chcących szlifować swoje umiejętności. Na przykład, obszernie omówiono kwestie nawiązania dobrego kontaktu i umiejętnego słuchania, a także te trudniejsze – formy pytań czy ustalania celów. Zasadniczą koncepcję książki stanowi model nazwany przez Autorów Modelem Coachingu Achieve^(®), czyli siedmioetapowe rozwinięcie powszechnie znanego modelu GROW. Mam nadzieję, że posłuży to zatarciu znaczenia GROW, nie dlatego, że GROW nie nadaje się do stawiania pytań coachingowych, ale dlatego, że są inne powody.

Łatwa, niestety, do zapamiętania, mnemotechniczna natura GROW i jego powiązanie z coachingiem zaciera, a nawet wypiera w umysłach wielu osób prawdziwe zasady coachingu, czyli Budowanie Świadomości i Odpowiedzialności klienta. Autorski Model i cała książka właściwie ustawia priorytety.

Specjaliści HR i ich firmy stoją wobec coraz bogatszej oferty coachingowej i coraz trudniej im dokonywać wyboru. Akredytacja już się upowszechniła, a kryteria stały bardziej spójne, ale te informacje nie podpowiadają, co wybrać. Książka ta będzie wielką pomocą dla wszystkich, którzy chcą się dowiedzieć, czego mają oczekiwać i czego szukać u coacha.

Zatem dokąd zmierza coaching? Autorzy poświęcili temu ostatni rozdział „Kierunki i perspektywy na przyszłość”. Cały czas trzymają nas mocno na ziemi, koncentrując się na racjonalnych procesach umysłowych i to zaspokaja potrzeby coachingowe większości korporacji. Nie powinniśmy jednak zapominać o fakcie, że steruje nami przede wszystkim podświadomość. Dostęp do podświadomości ułatwiają techniki nielinearne, takie jak praca z wyobraźnią i rysunek dowolny. Źródłem niewykorzystanych możliwości jest też wyższy umysł, nazywany nadświadomością. W tym miejscu ujawniają się ograniczenia tradycyjnego coachingu.

Jak wcześniej wspomnieliśmy, coaching zrodził się z psychologii humanistycznej, dojrzałość osiągnął jednak w kolejnym nurcie – psychologii transpersonalnej – który nadal oddziałuje na coaching i sposób uczenia proponowany przez niektóre licencjonowane programy. Autorzy odwołują się do transpersonalizmu w znakomitych fragmentach „Intuicja” i „Indywidualność” – obie są wartościami transpersonalnymi, które można rozwijać za pomocą transpersonalnych technik coachingowych. Jest to obszar, w którym stapia się rozwój psychiczny i duchowy. Dla wszystkich, którzy się zmagają z duchowością, a tacy stanowią znakomitą większość wśród ludzi biznesu, będzie to obszar niedostępny, dopóki nie będą nań gotowi. Oczekuję, że autorzy w następnej książce poświęcą mu więcej miejsca. Tymczasem mam nadzieję, że czytelnicy niemniej niż ja skorzystają z tej książki.Podziękowania

Książka ta jest rezultatem tysięcy godzin spędzonych na słuchaniu i uczeniu się od liderów organizacji, naszych klientów i kolegów. Jesteśmy wdzięczni za to bogate doświadczenie i szanse nauczenia się czegoś nowego od tylu osób różnego pochodzenia.

Specjalne podziękowania należą się naszym klientom, którym zawdzięczamy wgląd i inspirację. Jesteśmy również wdzięczni kolegom za ich życzliwy udział w badaniach do tej książki i zaangażowanie w nie swojej wiedzy, przemyśleń i koncepcji.

Wszyscy wymienieni zasługują na imienne podziękowania za inspiracje, wkład i bezcenne komentarze do manuskryptu:

- Mircea Albeanu, Orion Partners
- Prof. David Clutterbuck, Sheffield Hallam University
- Karen Drury, fe₃ Consulting
- Prof. dr Hans Eberspächer, Mentalinform
- Wendy Johnson, President and CEO, Worldwide Association of Business Coaches
- Prof. David Lane, Middlesex University
- Konrad Lenniger, International Top Executive Coach
- Prof. Ronald E. Riggio, Kravis Leadership Institute, Claremont McKenna College
- Neill Ross, Thorogood
- Angela Spall, Thorogood
- Sir John Whitmore, Performance Consultants
- Nick Williams, Heart at Work

Odpowiedzialność za wszelkie pominięcia, pomyłki czy błędy bierzemy na siebie.