Data Śmierci Jezusa — Zagubione teksty - ebook

Wstęp

Książka składa się z dwóch części — Data Śmierci Jezusa oraz Zagubione teksty. Jest to historyczne opracowanie. Część pierwsza prowadzi nas w poszukiwaniu roku śmierci Jezusa, począwszy od panowania władców tamtego czasu, takich jak Herod Wielki, Cezar August, Cezar Tyberiusz, Prokurator Poncjusz Piłat. Najważniejszym elementem układanki jest kalendarz księżycowy, kalendarz wieczny, gdzie poprzez święta które Jezus obchodził można wejść w daty tamtego okresu. Ci co lubią historię i chronologię, będą mieli dobry materiał.

Czytelnik może się ze mną nie zgodzić, na bazie innych odkryć naukowych, jeżeli takie są to możemy porozmawiać poprzez maila [email protected] Część druga o nazwie Zaginione teksty, zajmuje się agrafą czyli wypowiedzi Jezusa poza ewangeliami. Przedstawiam także pisarzy pierwszego i drugiego wieku którzy znali apostołów bo ich wypowiedzi są kluczem do agrafy. Istnieje też coś takiego jak agrafa Muzułmańska, ale Islam powstaje dopiero w 7 wieku, za daleko od czasów apostolskich, są zatem wątpliwe.

Zapraszam na swoją stronę internetową

https://sites.google.com/site/krystynaczyz1/

Przeglądając opracowania chrześcijańskiej chronologii, które są podawane przez różne kościoły zauważamy bardzo szeroko rozpiętą skalę lat. Krótko by rzec: każdy liczy jak może, a możliwości są szerokie, więc nie licz na to że ci ktoś pomoże. Kościół Adwentystów podaje rok 31 jako datę śmierci naszego Pana. Kościół Wolnych Chrześcijan początkowo podawał rok 38 i 33 (1) Kościół Katolicki opowiadał się za rokiem 30 i 33 (2). W rezultacie okazało się, że nie jest to takie proste i obecnie owe chronologie podają daty działalności Jezusa na lata 27—28 i 30—33

Tak jest w matematyce, jeżeli poprzednie działania wykonano bezbłędnie to i wynik wyjdzie prawidłowy. Naszym “działaniem” będą wydarzenia prowadzące do wyniku, czyli daty śmierci Pana Jezusa. Oto daty, wydarzenia i osoby które musimy omówić, aby dojść do finału.

Rządy:

Heroda Wielkiego, Tyberiusza, Piłata.

Wydarzenia:

Narodzenie Jezusa, budowa świątyni, chrzest, czas działalności Jezusa. Prorok Daniel. Czasy apostolskie.Czas panowania Tyberiusza

Wszystkie kościoły powołują się na czas panowania Tyberiusza, a to dlatego, że owym piętnastym rokiem jego panowania można udowodnić niemalże każdą przyjętą przez kościoły datę. Dla mnie zatem jest to najmniej przekonywająca data.

Łukasza 3,1

“W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy namiestnikiem Judei był Poncjusz Piłat.”

Problem polega na tym, że Tyberiusz rozpoczął wspólne panowanie ze swoim poprzednikiem Cezarem Augustem. Gajus Swetoniusz Trankwillus tak opisuje to wydarzenie:

“Wróciwszy po dwóch latach z Germani do Rzymu odbył wjazd triumfalny, który uprzednio odłożył w towarzystwie legatów, dla których również uzyskał odznaki triumfalne. Zanim skierował się na Kapitol …. Wnet potem konsulowie postawili wniosek, aby Tyberiusz razem z Augustem zarządzał prowincjami i razem z nim przeprowadził spis ludności”(3)

Nie wiemy czy ewangelista Łukasz policzył panowanie Tyberiusza od śmierci Augusta w dniu 19 sierpnia 14.n.e., czy od owych wydarzeń na Kapitolu 12 lub 13 roku. Wspomnieć należy o zwyczajach liczenia ówczesnego kalendarza. W Persji rok objęcia władzy wliczano poprzedniemu władcy, czyli rok wstąpienia na tron liczono jako rok umownie nazwijmy go zerowy. Pełny pierwszy rok panowania zaczynał się początkiem marca i kończył się w marcu następnego roku. Inny zwyczaj miał kalendarz Syryjski w którym to rok wstąpienia na tron nowego władcy, liczono jako pierwszy rok panowania. Jakim zatem sposobem liczenia posłużył się Łukasz, nie wiemy. Posłuchajmy jeszcze innych komentatorów:

“Cesarz Tyberiusz Nero objął rządy po śmierci Oktawiana Augusta, która nastąpiła 19 sierpnia 767r od założenia Rzymu, czyli 14r n.e. Ale jeszcze za życia poprzednika został ogłoszony współrządcą i od 12 roku n.e. _ na co wskazuje fragment inskrypcji znaleziony w Preneste i opublikowany w 1921r… Świadectwa wszystkich historyków starożytnych podają rachubę od śmierci Augusta i podają czas panowania Tyberiusza 22,5 roku a nie 24 lata, ale to są późniejsi historycy, jak liczył Łukasz? …Nie jest jednak wykluczone, że Łukasz, będąc Antiocheńczykiem, trzymał się wschodniego sposobu liczenia lat panowania cesarzy, według którego czas od chwili objęcia rządów do końca roku cywilnego uważano za pierwszy rok panowania, chociaż trwał kilka tygodni lub dni, następny zaś rok cywilny — za drugi rok rządów. Przyjmując jednak taką możliwość, trzeba wiedzieć, jakiego kalendarza trzymał się Łukasz, na wschodzie bowiem istniały trzy kalendarze” (4)

Późniejsi historycy liczą od śmierci Augusta, a kiedy odejmiemy powyższą różnicę 1,5 roku to mamy okres wcześniejszego lub późniejszego objęcia władzy, być może 16 stycznia 13r. /jak podano w komentarzu “Żywoty Cezarów.” Wspomnieć należy, że według kalendarza Syryjskiego rok rozpoczynał się 1 października, to również może mieć wpływ przy obliczaniu lat. Piętnasty rok panowania Tyberiusza jest datą chrztu Chrystusa. /Łuk.3,1/ Jeżeli chrzest był na jesień, a na to wszystko wskazuje/ wyjaśnienie na jakiej podstawie, będzie później/ to chrzest we wrześniu zaliczy panowanie władcy rok wcześniej, chrzest w październiku to początek następnego roku panowania władcy. Teraz już wiecie, dlaczego stwierdziłem, że rok 15 panowania Tyberiusza uważam za najmniej fundamentalny. Datę śmierci Pana Jezusa trzeba poszukać w innych wydarzeniach historii, ale pozostańmy jeszcze chwile przy owych wydarzeniach.

Od października 26 roku n.e. Rozpoczął się 15 rok panowania Tyberiusza, a dla nas współczesnych jest jeszcze rok 14, Kalendarz Żydowski również liczy lata od jesieni. Teraz musimy zacząć liczenie od współpanowania i drugie wyliczenie od samodzielnego panowania.

Na razie udowodniliśmy, że śmierć Pana była pomiędzy 26 a 29 rokiem, poza ten okres wyjść nam już nie wolno, bo przekracza 15 rok panowania Tyberiusza.Czas władzy Poncjusza Piłata

O czasie władzy Piłata wiemy niewiele, ale pomocny okaże się nam historyk tamtych czasów Józef Flawiusz i jego słynne dzieło Antiquites z którego dowiadujemy się, że Piłat przybył do Rzymu, aby stawić się przed cesarzem. Odwołany z funkcji prokuratora Judei. Do Rzymu dotarł po 16 marca 37r po śmierci Tyberiusza. I teraz ważna informacja: Jego władza w Judei trwała 10 lat, Czyli od 26 do 36 roku jesienią odwołano go z urzędu. Władze objął po Gretusie /15 do 26r./ Skoro Łukasz wspomina, że w chwili chrztu Jezusa Piłat był już namiestnikiem, więc chrzest nie mógł być w roku 25. Możemy już wykreślić pierwszą datę z powyższego zestawu.

Piłat odwołany został na jesień 36r. Do Rzymu dotarł w marcu. Patrząc na historię Dziejów Apostolskich i podróży apostoła Pawła do Rzymu to łatwo możemy się przekonać jak długa i uciążliwa była podróż w tamtych czasach, szczególnie w okresie zimy, morze było bardzo niespokojne, a marynarze całymi tygodniami czekali na lepszą aurę. Oto lista prokuratorów w tym okresie:

Coponius 6—9 rok n.e.

Marcus Ambiwius 9—12 rok n.e.

Annius Rufus 12—15 rok n.e.

Walerius Gratus 15—26 rok n.e.

Poncjusz Piłat 26—36 rokn. e.

Marcellus 37—41 rok n.e.

Marullus po 41 roku n.e.Kwiryniusz

W którym roku Jezus przyszedł na świat? Na to pytanie w świecie nauki nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Jedni podają rok drugi inni czwarty lub piąty a nawet 6/7 Jak to podała katolicka Biblia Tysiąclecia. Czy jest możliwe ustalić dokładną datę? Spróbujmy!

Pierwszym tekstem jaki pojawia się nam w Biblii to werset z ewangelii Łukasza 2,1—2

“I stało się w owe dni, że wyszedł dekret cesarza cezara Augusta, aby spisano cały świat. Pierwszy ten spis odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii”

Powyższy wiersz jest trudny dla współczesnych historyków, zarzuca się Biblii nierzetelność. Ale błąd leży nie w tekście, ale jego interpretacji, czyta się go następująco: “Kiedy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii wtedy Józef i Maria idą do Betlejem, aby dać się spisać” Ten tekst tak nie mówi. “Pierwszy taki spis odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii” Czy jest różnica, pomiędzy pierwszym spisem a wędrówką Józefa i mogło minąć wiele lat. /Pamiętajmy, że Łukasz patrzy w przeszłość opisując owe wydarzenia i w kilku zdaniach podaje całość wydarzeń historycznych/ Mamy jeszcze jedną ważną wskazówkę w Piśmie Świętym. Czytamy, że kiedy Józef i Maria przybyli do Betlejem nie znaleźli miejsca na pobyt, dlaczego? Sam spis ludności wprowadzony przez okupanta nie cieszył się popularnością, a tym bardziej tłumy nie garnęły się do spisu, ponadto w dniach obecnych np. W Polsce na spis ludności np. w 2002r. Przeznaczono cały miesiąc, i to przy dobrze zorganizowanym systemie organizacyjnym, w tamtych czasach spisy trwały wiele miesięcy a co do całego imperium to kilka lat, dziwne zatem że wspomniany w Biblii spis w jednym dniu zgromadził tyle ludzi, że aż brakło miejsca w gospodach, w spisie rzymskim nie brano pod uwagę tak dalekiego pokrewieństwa jak rodowód Dawida, natomiast dla samych żydów było to bardzo ważne. W tekście Łuk.2,4 czytamy, że Józef co do spisu był z domu i rodu Dawida, co jakiś czas organizowano też spisy świątynne, co do rodu kapłaństwa, być może połączono owe spisy, ponadto na koniec września i początek października rozpoczynały się święta, święto trąbienia, dzień sądu, i święto namiotów na to ostatnie każdy izraelita pod karą wykluczenia miał obowiązek stawić się w świątyni. 5Moj.16,16 Bez wątpienia Józef i Maria byli ludźmi pobożnymi, którzy przestrzegali nakazów prawa Mojżeszowego. Popatrzcie z punktu widzenia pisarza ewangelii, ok.60r. n.e. W jednym zdaniu ujmuje całość wydarzeń wielu lat i patrzy w przeszłość. Pierwszy spis był za Kwiryniusza pomiędzy 6 a 8 rokiem naszej ery i doprowadził do zamieszek w Izraelu a był to pierwszy spis rzymski. Jak wyżej wspomniałem powyższy spis, w którym brali udział Józef i Maria ściągnął tłumy chętnych.

„Dekret Augusta mógł oznaczać przeprowadzenie spisu ludności we wszystkich częściach świata rzymskiego, każdy obszar osobno i w różnym czasie, a nie jeden spis na całym obszarze Imperium w jednym czasie”(5)

„Pewna inskrypcja na kamieniu tyburtyńskim jest czasem przedstawiana jako potwierdzenie, że Kwiryniusz był legatem Syrii dwukrotnie, a co za tym idzie, że mogły się odbyć dwa spisy ludności w Judei za jego namiestnictwa w tej prowincji. Theodor Mommsen uznał tę inskrypcję jako odnoszącą się do kogoś kto dwa razy był legatem Syrii, oraz sądził, że tą osobą jest Kwiryniusz. Pogląd ten przez pewien czas stał się powszechnie akceptowaną opinią wśród biblijnych uczonych. W 1924 Groag zakwestionował jednak dotychczasową interpretację, twierdząc, że kamień nie odnosi się do osoby, która była dwukrotnie legatem Syrii, tylko do kogoś kto dwukrotnie sprawował godność legata”

„Jednym z proponowanych wyjaśnień jest inne tłumaczenie słowa prote (od protos) w Łk 2,2. Słowo to może znaczyć „pierwszy”, ale może też znaczyć „wcześniejszy”, „poprzedni”. Zdanie to mogłoby wtedy brzmieć: Spis ten odbył się przed tym, który był za urzędowania Kwiryniusza. Za takim tłumaczeniem Łuk. 2,2 opowiada się część gramatyków, podczas gdy inni nie zgadzają się z takim przekładem. Biblia Jerozolimska w komentarzu do Łuk.2,2 podaje: Czasem proponuje się tłumaczenie: Ten spis przeprowadzono przed tym, który miał miejsce, gdy Kwiryniusz był zarządcą Syrii’’, jednakże nie ma ono dostatecznych podstaw gramatycznych i nie jest wystarczająco uzasadnione:”(5)Panowanie Heroda Wielkiego

“Na jesień 41r. p.n.e. Cesarz Antoniusz przybył do Dafne, tam też zebrali się przywódcy żydowscy i wobec starszyzny cesarz ogłosił, że tetrarchą zostaje Herod. Przywódcy żydowscy podnieśli krzyk. Skończyło to się śmiercią 15 najbardziej niezadowolonych. Fazael zostaje zabity a jedynym władcą pozostaje Herod. Walki z partami trwały jeszcze wiele lat, ale nie zmieniło to już od górnie ustalonej pozycji, raczej doprowadziło Heroda do obsesji na punkcie utraty władzy” Zaliczamy rok 40 jako cały, pierwszy rok jego panowania. W ustaleniu daty śmierci Heroda pomoże nam żydowski historyk tamtych czasów Józef Flawiusz, ten z kolei korzystał z dzieł kronikarza Heroda Wielkiego Mikołaja z Damaszku, niestety dzieła kronikarza nie dożyły naszych czasów, ale za to wiemy, że sprawozdanie Flawiusza jest oparte na autentycznych i wiarygodnych dokumentach. O Herodzie napisał on:

“Panował on od namiestnika Antoniusza ustanowiony przez Rzymian 37 lat”(6)

A zatem mamy prosty rachunek od 40r. p.n.e. to 37 rok wypada na 4r. p.n.e. Wniosek z tego, że Jezus nie mógł urodzić się w 2 czy 3 roku p.n.e. Bo nie mógł Herod jako duch po swojej śmierci przyjąć mędrców ze wschodu, i pozabijać dzieci w Betlejem. Flawiusz wspomina o zaćmieniu księżyca przed śmiercią Heroda i autentycznie takie zaćmienie miało miejsce 13. marca 4r. p.n.e. Herod umarł przed świętem Paschy a na 5 dni przed zgonem wydał rozkaz zabicia swojego syna Antypatra. Wyjechał poza Jordan, aby się leczyć, następnie wrócił do Jerycha, gdzie kazał pozabijać szanowanych mężów Izraela, wszystko to miało miejsce od owego zaćmienia w 4r. p.n.e. Pascha zawsze wypadła na koniec marca lub kwiecień i jest to prawdopodobne, że w tym roku zmarł Herod. Inni trafnie zauważają, że 37 rok panowania Heroda kończy się wiosną 3r. p.n.e. I mogło chodzić o Paschę następną. Jeden szczegół jest tu ważny, skoro Herod zmarł w okresie Paschy to Jezus urodził się na jesień roku poprzedniego, dlaczego? Ponieważ w okresie zimy od listopada do marca pasterzy nie było na polach. Latem wypasano owce w nocy, ponieważ zwierzęta nie wytrzymywały na słońcu w ciągu dnia, a trawa była wysuszona. Zimą natomiast temperatura w nocy spada czasami poniżej zera, jest to w tamtych terenach pora deszczowa. Gdy Jezus się urodził to czytamy, że pasterze byli na polach i miało to miejsce w nocy, od połowy października zganiano już owce z pastwisk do zagród. Czyli Jezus urodził się w lecie lub na jesień. Narodzenie w grudniu całkowicie odpada, do czego przyznaje się Kościół Katolicki w swoich publikacjach. Grudzień jako czas narodzenia wprowadzono setki lat później i to w miejsce pogańskich świąt.

Darmowy fragment