Erotyki - ebook

Kolęda do Zosie

Na początku nowego roku każdy daje

Przyjacielowi dary, jakich mu dostaje.

Ja też, iż ni mam nad cię nic milszego sobie,

Myśliłem, co by za dar godny posłać tobie.

Nie dostawa mi złota zdradę mnożącego

Ani ziarn drogich piasku Morza Czerwonego,

Lecz, aczbym miał, pewnie wim, żeć tego nie trzeba –

Dał ci tego dostatek on hojny Pan z nieba.

Dałbym ci serce moje, ale nic cudzego

Nie chcę dać – tyś jest panem, nie ja, serca mego.

Z wiarą uprzejmą trudno mam się popisować,

Bo ta już musi z sercem pospołu hołdować.

Owo zgoła ledwie wim, coć by dać. Bo mojem

Co może być, ponieważ sam nie jestem swojem?

Niezgaszone płomienie miłości – ty swemi,

Którycheś mi nie wzięła, mogę zwać własnemi

I tych ci po kolędzie dawam. Po kolędzie

Proszę, niech ten lekki dar wzgardzony nie będzie,

A jeśliże go zgardzisz, to ja pewnie muszę

Leda w dzień po kolędzie Bogu posłać duszę.Fraszka do Zosie

Bądź mi oczkami pozwalasz łaskawemi,

Bądź mi oczkami odmawiasz grożącemi,

Równie mię tracisz: nadzieją wątpliwego

Męczysz, a groźbą mię trapisz lękliwego.

Nadzieja, kiedy wejdrzysz na mię łaskawie,

Serce i wszytkie wnętrzności pali prawie;

Bojaźń, kiedy mi oczko twoje pogrozi,

Zimnem zdrętwiałem serce me nędzne mrozi.

Owo ja smutny cierpię gwałt nieskończony

Między nadzieją a strachem postawiony:

Dzień mię nie widzi od frasunku wolnego

I noc spokojna nie zna mię spokojnego.

O, nade wszytkie sroższy okrutne bogi,

Kupido, jakoż ja mam pozbyć tej trwogi,

Gdy-ż równie srodze, chcąc człowieka zepsować,

Tracisz, jako gdy chcesz łaskawie ratować.