INKUBATOR SZALEŃSTWA - ebook

Kilka słów od autorki

Mocno specyficzna, twarda i skierowana do wąskiego grona odbiorców, szczególnych ludzi. Zdaję sobie sprawę z tego, że każdy z nas ma inną percepcję, i w każdego z nas ta książka uderzy w inne sposób. Taka właśnie była koncepcja.

Jest ona owocem mojego długo już trwającego zainteresowania kilkakrotnymi mordercami i zafascynowania ich psychiką.

Kiedy piszę mam w zamierzeniu sprawienie, by czytelnik miał nieodparte wrażenie, że moja fikcja literacka miła miejsce w przeszłości.

Książka, którą właśnie trzymasz w dłoni ma więc formę fikcyjnego dokumentu, ale o niejednolitym zabarwieniu.

„Inkubator szaleństwa” to kryminalno-medyczna opowieść, przepełniona elementami psychiatrii i psychologii sądowej oraz kryminologii. To opowieść o losach psychopatycznego mordercy.

W dużym stopniu nawiązuje ona do etiologii psychopatii czy socjopatii i pisana jest z punktu widzenia nie tylko głównego bohatera, ale również grupy dochodzeniowe oraz świadków, tj. patologa, psychiatry sądowego czy profi9lera policyjnego.

Nie jest dla każdego, bo mnie każdy jest amatorem naznaczonych krwią historii.

Książka jest oparta na faktach. Pisząc ją inspirowałam się biografiami największych zbrodniarzy ludzkości.

W każdy razie, powodzenia.

“Nigdy nie dowiem się, kiedy ten potwór wszedł do mojego mózgu. Ale wszedł tam i został. Jak się wyleczyć? Nie potrafię tego powstrzymać, potwór rozwija się, rani mnie, rani też społeczeństwo. Może ty potrafisz go zatrzymać. Ja nie. —

Dennis Rader, seryjny morderca w 2005 roku skazany na dożywocie.Umysł psychopaty

Najbardziej niebezpieczni mordercy ukrywają się tuż przed samym nosem policji. Dzięki swoim umiejętnościom przez lata nie odpowiadają za swoje czyny, napajając i odurzając się poczuciem bezkarności.

W roku 1970, na przedmieściach Durham w północno-wschodniej Anglii przez piętnaście lat grasował seryjny morderca i gwałciciel. Jego ofiarami stawały się młode kobiety albo nastolatki. Kiedy wracały nocą do domu obserwował je ze swojego Buick’a Estate’a i proponował podwózkę. Najczęściej polował na prostytutki, albo młode, kilkunastoletnie dziewczyny. Jeśli szły ciemnymi uliczkami, atakował. Czasami śledził swoje ofiary aż do domu i uderzał tuż przed drzwiami frontowymi ich mieszkań. W miejscach, gdzie powinny czuć się i być bezpieczne.Traumę związaną z napaścią na tle seksualnym pogłębiał fakt, że napastnik torturował swoje ofiary na długą przed ich bolesną śmiercią.

Był piekielnie inteligentną bestią. Nikt nie potrafił tak profesjonalnie jak on pozbywać się zwłok, nie pozostawiając po sobie żadnych śladów. Działał szybko, sprawnie, bezszelestnie i na domiar złego, skutecznie.

Sposób w jaki ćwiartował ciała wskazywał na jego dużą wiedzę w tym zakresie. Mógł być studentem medycyny, chirurgiem albo rzeźnikiem. Uciekał policji sprzed nosa. Był jednym z niewielu seryjnych zabójców, których modus operandi był tak zróżnicowany i tak często ulegał zmianie. Wydawać by się mogło, że grał z nami w jakąś chorą grę, relacjonuje podkomisarz Chalendale. Bardzo często atakował w biały dzień. Był niespotykanie bezczelnym typem. W pewnym momencie jednak zaczął popełniać idiotyczne błędy. To była komiczna sytuacja. Momentami działał jak absolutny amator. Wprowadził w życie tysięcy ludzi chaos.

Ludzie pragną wierzyć, że świat jest dobry, a zło występuje tylko na filmach. Bardzo trudno jest nam stanąć twarzą w twarz z brutalną i przerażającą rzeczywistością. Pragniemy wierzyć, że świat jaki został nam ofiarowany jest bez skazy. Jedni szukają sprawców, a inni badają co jest powodem tego, że ktoś staje się sprawcą.

Dlaczego ludzie zabijają ludzi?

Seryjny morderca jest kimś, kto dopuszcza się trzech i więcej zbrodni w oddzielnych epizodach. Osoba mordująca może czynić to z rozmaitych pobudek. Często zabójstwa popełnia się w wyniku patologii charakteru. Co istotne, istnieje zależność pomiędzy pewnymi typami osobowości, a prawdopodobieństwem popełniania zbrodni. Poprzez działanie negatywnych czynników może dojść do ciężkiego zaburzenia osobowości i zachowania. Człowiek o patologicznej naturze jest predysponowany do natychmiastowego zaspokajania swoich potrzeb kosztem innych ludzi, przy użyciu przemocy i agresji. Objawy zaburzeń tego typu w większości przypadków pojawiają się już we wczesnym dzieciństwie i z czasem przybierają na sile.

W klasyfikacji DSM-IV jest na to nazwa: antysocjalne zaburzenia osobowości. Najczęściej występujące typy osobowości morderców to osobowości antyspołeczne, histrioniczne i narcystyczne. Seryjni mordercy często wykazują również zaburzenia przystosowania społecznego. Są socjopatami.

Czy każdy z nas potrafi zabić?

Psychiatrzy już od bardzo wielu lat badają w jaki sposób powstają skłonności motywujące sprawców do popełniania zbrodni i zamachów na czyjeś życie. Uważa się, że seryjni mordercy cierpią na psychopatię. Często tak właśnie jest, i zabójcy wykazują takie predylekcje, jednak przecież nie każdy psychopata zostaje seryjnym mordercą. Ponad to kilkukrotni zabójcy nierzadko również przejawiają różnego rodzaju popędy dewiacyjne, takie jak sadyzm, pedofilię cze nekrofilię.

Pewne jedna jest to, że każdy z nas, przy sprzyjających temu warunkach, może zamienić się w bestię.

Bardzo charakterystyczna jest dla nich skłonność do fantazjowania, wyjaśnia psycholog sądowy, Brenda Vile. Fantazjują o czynach seksualnych, przemocy, dominacji, czy w końcu o zabijaniu. Często zatracają w swoich wizjach poczucie realności i fikcji. Tworzą w swojej głowie świat, który ich uszczęśliwia i daje poczucie spełnienia. Nierzadko też przepełnia ich gniew i nienawiść do świata zewnętrznego, i z czasem próbując rekompensować sobie ból wprowadzają swoje makabryczne imaginacje w życie.

Kiedy pewien stale powtarzany schemat staje się codziennością następuje eskalacja, która jest pierwszym krokiem do ucieleśnienia ich najokropniejszych pragnień i żądz.

WYROK SKAZUJĄCY

28 listopad, rok 1978.

Sąd orzekł, że na podstawie badań biegłych doprowadzony z aresztu Trevor John Goals wykazuje pełną poczytalność i w chwili popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów był ich całkowicie świadomy. Oskarżony za dokonanie 56 morderstw i gwałtów ze szczególnym okrucieństwem i bezczeszczenia zwłok, których dopuścił się na przestrzeni lat 1970—1981 roku zostaje skazany na potrójne dożywocie, bez możliwości warunkowego zwolnienia. Swoja karę odbywał będzie w zakładzie San Quentin w Kalifornii.

Co czują psychopaci?

Nie posiadający żadnych ludzkich odruchów, twardzi, nieczuli, pozbawieni emocji. Tak ludzie wyobrażają sobie psychopatów, dopóki nie zajrzą pod maskę. W ich głowie jednak głęboko ukryte jest cierpienie i ból. Głęboko, pod powłoką bezwzględności i okrucieństwa, i w głębi siebie są zaniedbanymi, emocjonalnymi dziećmi, szukającymi uwagi i zrozumienia. Potrafią oni odczuwać smutek i żal, mimo że charakteryzują się płytkością odczuwanych emocji. Mają swoją własną, spłyconą wizję rzeczywistości. Ludzie uważają, że psychopatą można się tylko urodzić i zostać nim do końca życia, jednak rzeczywistość jest zupełnie inna. Każdy z nas może ponieść tego brzemię.

Darmowy fragment