Na szczęście. Przewodnik po świadomym życiu przez cały rok - ebook

STYCZEŃ

Cel, którym jesteś ty sam

KAROLINA: Jestem (a właściwie byłam i czasami nadal bywam) „gospodarką zaplanowaną”. Planowanie i wyznaczanie sobie celów dopadało mnie ze wzmożoną intensywnością na początku roku. Wyobrażałam sobie siebie o 10, 15, a w pewnym momencie życia nawet 20 kg chudszą. Zamykałam oczy i przymierzałam kolejne elementy dopasowanej do ciała, fikcyjnej garderoby. Dopracowywałam szczegóły nowej diety i plany treningów. Z wciąż zamkniętymi oczami oglądałam siebie na sali fitness. Ocierałam pot kapiący z czoła. Z dumą przeglądałam się w lustrze. Patrzyłam na idealnie wyrzeźbiony brzuch, smukłe nogi i ręce... Otwierałam oczy. Wyciągałam z szafy tzw. ubrania motywacyjne (de facto powinny się nazywać „demotywacyjne”), czyli parę starych, o 3–4 rozmiary za małych dżinsów, w które do kwietnia, najdalej maja postanawiałam się wcisnąć. Postanawiałam, planowałam, misternie dopracowywałam najdrobniejsze szczegóły. Przy okazji mocno się do swoich planów przywiązywałam. Ta złudna kontrola dawała mi jakże ulotne poczucie bezpieczeństwa i jak mi się wówczas wydawało... szczęście. I tak oto w magiczny sposób te delikatne, subtelne postanowienia zmieniały się w ciężkie i nieznoszące sprzeciwu oczekiwania. Zupełnie niepostrzeżenie przekraczałam tę cienką granicę, oddzielającą sferę marzeń i rzeczywistości. Później się wielokrotnie potykałam, zapominałam. W chwilach słabości traciłam kontrolę. Złościłam się na siebie. Robiłam sobie wyrzuty. W okolicach maja wyciągałam parę dżinsów, w które w żaden sposób nie byłam się w stanie wcisnąć. Po czterech miesiącach ostrej, niesmacznej diety i „morderczych treningów”, przerywanych napadami emocjonalnego głodu, moja waga stała. Ona niczym niewzruszona, ja doprowadzona do łez. Po etapie entuzjazmu przychodził czas rozczarowania, smutku, a czasami nawet delikatnej depresji. Przed 28. urodzinami zadałam sobie kluczowe pytanie: „Czy w takim razie warto planować?”. Odpowiedź przyszła zupełnie nieoczekiwanie. „Czy warto planować?” – powiedział ktoś na wspomnianej sali gimnastycznej w trakcie mojego pierwszego warsztatu technik oddechowych i medytacji. Nie pamiętam kto, ale dobrze zapamiętałam następne zdanie. „Warto planować. Nie warto jednak się do tych planów zbytnio przywiązywać. Trzeba traktować je trochę jak grę, zabawę. Cały czas zdawać sobie sprawę z nieuchronnej zmienności otaczającego nas świata” – tłumaczył prowadzący. „Gdy woda płynie bez wyznaczonych ram, bez koryta, rozlewa się na wszystkie strony. Płynie bez celu. Staje się powodzią. Jednak gdy ta sama woda płynie w korycie, ma określony nurt. Ma siłę. Staje się rzeką” – dodał po chwili. Poczułam lęk. Nie spodobało mi się to, co usłyszałam. „Planować i nie przywiązywać się?!” – powtarzałam z niedowierzaniem w myślach. Im dłużej się opierałam, tym mocniej czułam, że to prawda...

Styczeń jest miesiącem postanowień. Często, podobnie jak całkiem niedawno ja, wyznaczamy sobie różne cele, którym nie jesteśmy w stanie sprostać. Planujemy rozwijać się w kierunku, który nie jest dla nas dobry. Mało tego, zmuszamy się do robienia rzeczy, na które wcale nie mamy ochoty. Jak to zmienić? Jak wsłuchać się w potrzeby własnej duszy i ciała? Jak wybrać te najlepsze dla nas postanowienia?STYCZEŃ Tydzień 1

Czarna dziura czy dziupla?

Przez najbliższych 12 miesięcy będziemy pielęgnowali chwilę obecną. Nieczęsto będziemy spoglądali za siebie. Jednak nowy rok zaczniemy od kroku wstecz. Kartkę papieru podziel na dwie części. W pierwszej zapisz największe osiągnięcia minionego roku (nie więcej niż dziesięć). W drugiej części zanotuj spektakularne porażki (analogicznie nie więcej niż dziesięć). Pojawił się delikatny opór? Zamknij na moment oczy i postaraj się zlokalizować go w ciele. Następnie głęboko, spokojnie i miarowo oddychaj, mając na uwadze owo miejsce. Otwórz oczy. Czy opór jest mniejszy? Jeśli tak, jeśli jesteś gotowy go przełamać, znajdź ciche i spokojne miejsce. Upewnij się, że przez najbliższe 30–40 minut nikt nie będzie ci przeszkadzał. To ma być czas tylko dla ciebie. Uświadom sobie, że nie możesz być prawdziwie szczęśliwy ani dać komuś szczęścia, jeśli w pierwszej kolejności nie zadbasz o siebie.

Teraz spójrz na listę, która powstała. Przywołaj te momenty, które wymieniłeś w rubryce „Sukcesy”. Czy były mozolnie wypracowane i zaplanowane? A może wydarzyły się spontanicznie? Przede wszystkim jednak odpowiedz sobie na pytanie: na jak długo przyniosły ci szczęście? Na 1–2 dni, a może jeszcze krócej, na kilka godzin, a nawet ulotnych minut. Zdarzenia na zewnątrz przynoszą smutek lub radość. Kiedy jesteś smutny, masz wrażenie, że czas dłuży się w nieskończoność. Chcesz zmienić swój stan. Pragniesz go przyspieszyć. Zupełnie odwrotnie kiedy jesteś szczęśliwy, wydaje ci się, że czas płynie zbyt prędko. Podobnie dzieje się, gdy oglądasz świetny film czy serial. Z niepokojem spoglądasz na zegarek. Zaklinasz czas, aby zwolnił. Tak naprawdę zarówno smutek, jak i euforia są ulotne, zmienne. Tak! Wydarzenia i odczuwane przez nas emocje nieustannie się zmieniają. Ta świadomość w najtrudniejszych momentach daje mi wytchnienie. Czy zatem coś jest stałe? Bliski naszemu sercu Mistrz podkreśla, że prawdziwa radość przychodzi w stanie głębokiego spoczynku. W stanie medytacji, gdy wypełnia nas spokój. Nie jest rozgorączkowana, nie dłuży się ani nie płynie zbyt prędko. Może trwać w nieskończoność, niezmiennie...

Teraz trudniejsza część zadania. Przyjrzyj się swoim zeszłorocznym największym porażkom. Zastanów się, czy wyciągnąłeś z nich lekcje? Z mojego i Maćka doświadczenia wynika, że za każdą trudną sytuacją kryje się lekcja. Jeśli jesteśmy uważni, szybką ją dostrzegamy. Wówczas w „magiczny sposób” coś się zmienia. Akceptujemy rzeczywistość i odpuszczamy lub znajdujemy rozwiązanie. Tak czy inaczej, problem znika. Bogatsi, bardziej świadomi i silniejsi idziemy do przodu. Każde trudne doświadczenie to zamaskowana szansa.

Kilka lat temu w trakcie wywiadu z Ewą Kastory (założycielką Szkoły Negocjacji) na temat technik negocjacyjnych usłyszałam doskonałą analogię z dziuplą. Zostawia cię partner. Od lat wam się nie układało, często się kłóciliście, ale bałeś się samotności. Tracisz sens życia. Wydaje ci się, że jesteś w stanie zrobić wszystko, aby wrócił. Stoisz w czarnej dziurze (żeby nie powiedzieć „du...”). Otaczająca cię rzeczywistość wydaje się beznadziejna. Kiedy masz ochotę w nią wskoczyć, bierzesz głęboki, spokojny oddech i robisz dwa kroki do tyłu (spoglądasz na sytuację z dystansem). Okazuje się, że ta czarna, straszna dziura jest tak na prawdę dziuplą. Stoisz więc przed dziuplą. Kto wie, być może przestajesz już idealizować byłego partnera. Robisz kolejne 2 dwa kroki do tyłu i widzisz piękne drzewo. Zaczynasz widzieć świat w zupełnie nowych kolorach. Oddychasz pełną piersią. Zauważasz, że potrafisz się czuć dobrze we własnym towarzystwie. Stawiasz kolejne kroki wstecz. Nagle znajdujesz się w pięknym, zielonym, majowym lesie. W negocjacjach ta technika spoglądania z dystansem nazywa się „wejściem na galerię”.

Filozofia Wschodu podkreśla, że trudne sytuacje oprócz niosących ze sobą lekcji spełniają jeszcze jedną bardzo ważną funkcję. Jaką? Zarówno ból, jak i prawdziwa, płynąca ze środka radość, przenoszą nasz umysł do chwili obecnej. Pomagają nam na moment przystanąć i zajrzeć do środka.

STYCZEŃ Tydzień 1 Podsumowanie

------------------------------------------------------------------------

• Zrób listę zeszłorocznych największych sukcesów i porażek (maksymalnie po dziesięć).

• Przeanalizuj, czy i na jak długo sukcesy przyniosły ci szczęście.

• Zobacz, czy za porażkami kryły się ważne lekcje.

• Zobacz, czy trudna sytuacja nie okazała się koniec końców szansą.

+-----------------------------------+--------------------------------------------------------------------------+
| 1 | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
+-----------------------------------+--------------------------------------------------------------------------+
| 2 | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
+-----------------------------------+--------------------------------------------------------------------------+
| 3 | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
+-----------------------------------+--------------------------------------------------------------------------+
| 4 | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
+-----------------------------------+--------------------------------------------------------------------------+
| 5 | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
+-----------------------------------+--------------------------------------------------------------------------+
| 6 | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
+-----------------------------------+--------------------------------------------------------------------------+
| 7 | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
| | |
| | ------------------------------------------------------------------------ |
+-----------------------------------+--------------------------------------------------------------------------+

------------------------------------------------------------------------

Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki

------------------------------------------------------------------------