Porwanie Kościoła. Zaświaty w wierzeniach Kościołów tradycji protestanckiej - ebook

PREKURSORZY PROTESTANTYZMU

Wiklif

Na początku chcę opowiedzieć o Janie Wiklifie żyjącym w wieku XIV. Jego postać można uważać za prekursora potężnych ruchów odśrodkowych w łonie Kościoła rzymskokatolickiego, które doprowadziły do wystąpienia Marcina Lutra i konsekwencji tegoż. Można by ją porównać do małego kamyka, który spadając, pociąga za sobą lawinę głazów.

Nauka Wiklifa

Chociaż bardzo obszerna, streszczę ją w zaledwie kilku zdaniach. Mimo iż z nauk Wiklifa pełnymi garściami czerpali późniejsi wielcy reformatorzy i tak nie wykorzystali całego bogactwa jego myśli.

Zanim pojawił się Hus

Na przełomie wieków XIV i XV w Kościele łacińskim dosłownie wrzało. Liczne występki, niegodne życie tak dostojników, jak i szeregowych członków kleru zniechęcało do nich społeczeństwo.

Jan Hus

Historia umie z nas kpić. Nietrudno jest przekonać się o tym, Wystarczy bystro poobserwować świat i to, co się na nim dzieje. Najchętniej lubi ona stawiać nieodpowiednich ludzi na odpowiedzialnych stanowiskach.

Czego uczył Hus?

Pozostając przy katolickim rozumieniu dogmatów dotyczących Boga i odrzucając wiklifickie jego rozumienie, przyjął Hus z pism oksfordczyka predestynację jako zrąb swojej nauki. Twierdził, że Stwórca jednych przeznacza do chwały, drugich zaś na potępienie.

Dalsze dzieje husytyzmu

Jeszcze Hus w drodze na sobór nie zdążył strząsnąć z sandałów praskiego kurzu, a już jego zwolennicy zaczęli przeprowadzać reformy kościelne.REFORMATORZY

Marcin Luter - Mnich z Wittenbergi

Człowiek, który doprowadził do rozdarcia Kościoła łacińskiego bez wątpienia - jeśli można użyć takiego, niezbyt fortunnego, określenia - miał w pewnym sensie przetartą drogę, ponieważ wcześniej podążali nią już Wiklif czy Hus.

Zaczęło się od odpustów

Gdy w roku 1505 papież Juliusz II ogłosił odpust na budowę bazyliki św. Piotra w Rzymie, nikt zapewne się nie spodziewał iż stanie się to jedną z przyczyn rozłamu w Kościele łacińskim.

Początek

Rankiem dnia Wszystkich Świętych 1517 roku ksiądz Luter na drzwiach kościoła zamkowego, pełniącego jednocześnie funkcję kościoła akademickiego, przybił pismo zawierające sformułowane przezeń dziewięćdziesiąt pięć tez.

Ekskomunika

Rzym, dostrzegłszy wreszcie całą pełnię niebezpieczeństwa ze strony nauki luterańskiej, która szerzyła się niczym pożar po całych Niemczech, wydał bullę, która zawierała katolicką naukę o odpustach.

Czego uczył Luter?

Sądzę, iż trzeba, choćby pobieżnie, przedstawić główne myśli doktryny luterańskiej, aby Czytelnik mógł zrozumieć, czym się ona różni od doktryny katolickiej.

Ulrich Zwingli

Drugim z wielkich reformatorów był Szwajcar Ulrich Zwingli. Urodzony w 1484 roku, prawie rówieśnik Lutra, podobnie jak ten ostatni poświęcił się stanowi duchownemu.

Jan Kalwin

Innym wielkim reformatorem, którego bez wątpienia uważać należy za jeden z filarów protestantyzmu był Jan Kalwin.

Henryk VIII

Do reformy Kościoła w Anglii doszło zgoła inaczej niźli w Niemczech czy Szwajcarii. Chociaż nastroje antyrzymskie były silne w narodzie i to od dawna, to jednak chyba do formalnego zerwania z katolicyzmem nie doszłoby, gdyby nie wola króla w tym względzie.

Pokłosie

Nie ulega wątpliwości, iż Reformacja to osobiste dzieło Lutra, który znalazł - i to nader rychło - mniej lub bardziej zdolnych naśladowców.WIERZENIA ESCHATOLOGICZNE KOŚCIOŁÓW PROTESTANCKICH

Wiklif, Hus... Ci, których można nazwać prekursorami protestantyzmu dogłębniej...

Kościół ewangelicko-augsburski (luterański)

Trudno pisać na temat eschatologii Kościoła ewangelicko-augsburskiego, bowiem ani Marcin Luter, ani inni reformatorzy z jego kręgu nie zajmowali się tą gałęzią teologii

Kościół ewangelicko-reformowany (kalwiński)

Chociaż w ogólnym zarysie eschatologia kalwinistyczna podobna jest do luterańskiej, to różni się jednak tym, że inaczej nieco widzi kwestięINNE KOŚCIOŁY I WYZNANIA TRADYCJI PROTESTANCKIEJ I ICH WIERZENIA ESCHATOLOGICZNE

Istnieje wielka grupa, tak wielka, że dokładne policzenie Kościołów, związków wyznaniowych, grup, bractw, jest praktycznie niemożliwa. Mowa o Kościołach tzw. nowoprotestanckich.

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego

Powstanie i początki

Na temat początków adwentyzmu

Wierzenia eschatologiczne

„Kościół Adwentystów Dnia Siódmego (Kościół ADS) zalicza się do Kościołów protestanckich

Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego

Zapoznawszy się pokrótce z dziejami adwentyzmu,

„RZECZY OSTATECZNE CZŁOWIEKA I ŚWIATA”

(Widziane oczami Chrześcijan Dnia Sobotniego)

Tak jak wierzymy, że nasz świat miał kiedyś początek

Russel i badacze Pisma Świętego

Wielu ludzi w przeszłości sądziło, iż Bóg wyznaczył im jakąś ważną do spełnienia misję, że ich uszy słyszały głos Boży

Czego uczył Russel?

Odrzucając całą tradycję i wszelki autorytet kościelny, oparł się Russel wyłącznie na Biblii - Piśmie Świętym Starego i Nowego Testamentu, uznając kanon protestancki

Epifaniści

Greckie słowo epifania oznacza objawienie, w tym wypadku Jezusa Chrystusa

Świadkowie Jehowy

Ponieważ Wolni Badacze Pisma Świętego trzymają się wiernie doktryny wypracowanej przez Ch. T. Russela, róźniąc się od

Zielonoświątkowcy i „porwanie Kościoła”

Jednym z najszybciej obecnie rozrastających się Kościołów ewangelicznych jest Kościół zielonoświątkowy (pentakostalny)

Wierzenia eschatologiczne

Zielonoświątkowcy, podobnie jak wiele innych Kościołów ewangelicznych, są millenarystami i oczekują, iż już niedługo nastanie koniec dziejów. Mając zaś na uwadze słowa Pana Jezusa nakazujące ewangelizację narodów, ściśle stosują się do nich. Wierzą, że wraz z ponownym przyjściem Jezusa Chrystusa nadejdzie także czas powstania doczesnego tysiącletniego królestwa, w którym sprawiedliwi będą żyć i cieszyć się szczęściem, oczekując dnia Sądu Ostatecznego. Źli i potępieni będą cierpieć wieczne męki, zbawieni zaś połączą się z tymi sprawiedliwymi, którzy przed nimi odeszli do wieczności i tam wespół z nimi, zyskawszy nieśmiertelność, cieszyć się będą wiecznym szczęściem. (M. Tymiński, Kościół Zielonoświątkowy w Polsce, Kościół Zielonoświątkowy w Polsce, Internet - http://www.kz.pl/index.php?p=13&id=3&i=5.)

W tym miejscu należy się zatrzymać nad niezmiernie interesującą kwestią eschatologiczną, mianowicie nad kwestią „porwania”, czy inaczej „pochwycenia” Kościoła. Wiarę w mające nadejść takie wydarzenie głosi większość wspólnot ewangelicznych, w tym i zielonoświątkowcy. Nie wdając się w szczegóły i spory między nimi dotyczące kwestii kiedy to nastąpi, przed, czy po ucisku, ogólnie zaprezentuje to zagadnienie opierając się na objaśnieniach znanego zielonoświątkowego pisarza Henryka Turkanika.

Eschatologia wspomnianych wspólnot oddziela powtórne przyjście Jezusa Chrystusa od przemiany ciał i zabrania sprawiedliwych do nieba (do „Domu Ojca”). Twierdzi się, że w jakimś momencie Kościół zostanie zabrany („porwany”, „pochwycony”), a potem nastąpią końcowe wydarzenia na Ziemi (skoncentrowane w Izraelu), w trakcie których, w momencie najbardziej dramatycznym - przyjdzie Jezus Chrystus, by założyć w Jerozolimie Swoje Tysiącletnie Królestwo, w którym najzaszczytniejsza rola (współrządzenie z Chrystusem i ewagelizowanie świata) przypadnie Żydom.

Pochwycenie Kościoła

...tak też będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie na polu: jednego zabiorą, a drugiego zostawią.

Zaświaty i rzeczywistość duchowa w nauce Emanuela Swedenborga

Na koniec opowiem o swedenborgianizmie. Mimo, iż wyrósł on na glebie protestanckiej