Przyjąć Ducha Świętego - ebook

Do wiadomości czytelnika

Tekst ten został już wcześniej opublikowany przez naszą Wspólnotę Błogosławieństw w Wybrzeżu Kości Słoniowej. Ponieważ uznaliśmy, że dobrze byłoby włączyć go do serii Przyjąć Ducha w roku 1998, przygotowującym do Wielkiego Jubileuszu i w sposób szczególny naznaczonym odnowionym przyjęciem Ducha Świętego, zwróciliśmy się do naszej tamtejszej Wspólnoty z prośbą o zgodę, której ona zechciała nam udzielić.

Prezentujemy wydanie nowe – przejrzane, poprawione i poszerzone.Przedmowa

To powtórne wydanie, kolejne po pierwszej publikacji z 1998 roku, ukazuje, jak bardzo przydatne może być wskazanie drogi do tego, czego papież Franciszek nie wahał się nazwać chrztem w Duchu Świętym, kiedy zwracał się do ruchu Odnowy Charyzmatycznej: „Oczekuję od Was, że podzielicie się z wszystkimi w Kościele łaską chrztu w Duchu Świętym ”.

Papież nie uważa więc tego zjawiska za wyjątkowe czy przeznaczone dla kilku oryginałów, lecz za doświadczenie wiary żywej i działającej w życiu każdego chrześcijanina oraz w życiu Kościoła. Na to serdeczne przyjęcie uczestników Odnowy przez papieża trzeba było czekać około pięćdziesięciu lat. Przed czterdziestu laty, w 1975 roku, błogosławiony papież Paweł VI oświadczył, że Odnowa jest nieoczekiwaną łaską Ducha Świętego i szansą dla Kościoła.

W 1998 roku, w roku Ducha Świętego, w dniu Pięćdziesiątnicy, św. Jan Paweł II zgromadził ruchy kościelne i nowe wspólnoty w „wielkim wieczerniku pod otwartym niebem”, na placu św. Piotra. Benedykt XVI powtórzył to w dniu Pięćdziesiątnicy w 2006 roku.

Wykonano wielką pracę, by zachęcić konferencje biskupów do życzliwego spojrzenia na dzieło Ducha Świętego w obecnych czasach. Benedykt XVI powołał nawet nową radę papieską, nadając kształt myśli św. Jana Pawła II o nowej ewangelizacji. Papież Franciszek ostrzegł nas jednak, byśmy nie stawali się „kontrolerami łaski Bożej”, gdyż jesteśmy jej „dystrybutorami”.

Lecz nie ma większej wolności od tej, by pozwolić się prowadzić Duchowi, rezygnując z kalkulowania i kontrolowania wszystkiego, oraz pozwolić, aby On nas oświecał, prowadził, kierował i pobudzał tak, jak On pragnie. On dobrze wie, czego potrzeba w każdej epoce i w każdym momencie. Oznacza to być płodnymi w sposób tajemniczy!

Stawka w tej wielkiej rozgrywce Odnowy w Duchu Świętym ma podstawowe znaczenie dla Kościoła w nowym tysiącleciu, gdyż odnosi się do różnych wymiarów jego życia, które spotykają się w „nowej Pięćdziesiątnicy” wyprorokowanej przez św. Jana XXIII i opisanej przez apostoła Pawła jako odnowa Kościoła „chwalebnego”, „świętego” i „nieskalanego” (por. Ef 5, 27).

Najbardziej znaczącymi cechami Odnowy w Duchu są oczywiście modlitwa i wylanie charyzmatów, niezwykle szybkie mnożenie się grup i wspólnot modlitewnych oraz świeży zapał w ewangelizacji, której towarzyszą znaki i cuda. Dzięki temu doświadczeniu duchowemu postępuje odnowa liturgiczna i ekumeniczna. Zapałowi zawsze jednak grozi niebezpieczeństwo spowszednienia, przyzwyczajenia spowodowanego trwaniem, dlatego należy wracać do podstaw życia wiarą, nadzieją i miłosierdziem budujących życie chrześcijańskie. Entuzjazm, odnowa dana przez Ducha Świętego mogą wzrastać tylko w wierności i stałym zdecydowanym posłuszeństwie wobec wskazówek Ducha, dzięki cnotom moralnym i wcielaniu w życie Jego darów. Tego rodzaju wewnętrzne dyspozycje pobudzają życie w Duchu Świętym i doświadczanie charyzmatów oraz sprzyjają osiąganiu rzeczywistej dojrzałości duchowej.

Po prawie pięćdziesięciu latach istnienia katolicka Odnowa Charyzmatyczna powinna wypłynąć na głębię, podążając za Jezusem (por. Łk 5, 4), do czego zachęcał św. Jan Paweł II w swoim liście apostolskim Duc in altum. Jeszcze nie objawiły się wszystkie korzyści chrztu w Duchu Świętym. Musi on również przygotować Kościół do ostatecznej walki o triumf Chrystusa. „Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” (Łk 18, 8). Ten warunek musi zostać spełniony, inaczej Duch Święty nie rozprzestrzeni się jak palący ogień miłości. Jezus ostrzega zresztą: „ ponieważ wzmoże się nieprawość, ostygnie miłość wielu. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony” (Mt 24, 12). Czeka nas więc nowy czas Ducha i jego niespodziewane efekty – nawrócenia, znaki i cuda Pięćdziesiątnicy Miłości i Miłosierdzia.

Franciszek, Słowo papieża Franciszka do Odnowy – 2014 r., tekst dostępny na: www.odnowa.jezuici.pl.

Franciszek, Adhortacja apostolska „Evangelii gaudium”. O głoszeniu Ewangelii w dzisiejszym świecie, wyd. 2 popr., Kraków 2013, 280, s. 150.

Cytaty biblijne zamieszczone w niniejszej książce pochodzą z: Biblia Tysiąclecia. Pismo Święte Nowego i Starego Testamentu, wyd. V, Poznań 2013 .

Por. Katechizm Kościoła katolickiego (KKK), Poznań 2002, paragrafy 1803–1811; 1830–1832 (wszystkie cytaty z Katechizmu Kościoła katolickiego pochodzą z tego wydania).

Jan Paweł II, List apostolski „Novo Millennio Ineunte” na zakończenie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, Listy Apostolskie Ojca Świętego Jana Pawła II, Kraków 2013, s. 617–675.

Z przemówienia Benedykta XVI podczas Światowych Dni Młodzieży w Sydney w 2008 roku.