Strategia biznesowa - ebook

Wstęp

Wszyscy przechodzimy w życiu przez punkty zwrotne, po których nic już nie jest takie samo. Jako dwudziestolatek natknąłem się na zagadnienie formułowania celów i w ciągu trzydziestu dni moje życie zmieniło się na zawsze.

Z biegiem lat studiowałem temat celów i zdałem sobie sprawę, jak są one ważne dla osiągnięcia sukcesu zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Jednym z odkryć, które mnie zaskoczyły, było to, że mniej niż trzy procent ludzi funkcjonujących na różnych poziomach biznesu ma jasne, sprecyzowane, zapisane i określone w czasie cele, nad których realizacją codziennie pracuje.

Gdy zacząłem stosować definiowanie celów w życiu osobistym i doświadczyłem znaczących zmian, jakie następują dzięki ich konsekwentnej realizacji, zainteresowałem się zagadnieniem strategii, a w szczególności strategii w biznesie, która w rzeczywistości jest właśnie definiowaniem celów. Przez wiele lat studiowałem życiorysy największych dowódców w historii i to, jak wykorzystywali oni myślenie strategiczne do osiągania niezwykłych zwycięstw, często przeciwko przeważającym siłom wroga.

W okresie ostatnich trzydziestu lat pracowałem z ponad tysiącem największych światowych korporacji i z ponad dziesięcioma tysiącami firm średniej wielkości. Zafascynowałem się tematem planowania strategicznego i wpływu, jakie wywiera ono na różne organizacje.

W tym czasie odkryłem również, że większość firm w ogóle nie ma żadnego planu strategicznego. Mają one budżety, plany sprzedaży i plany operacyjne. Mają także nadzieje, pragnienia i aspiracje, jeśli jednak weźmiemy pod uwagę sprecyzowaną wizję przyszłości organizacji i sposób jej realizacji, to niewiele z nich dysponuje prawdziwym planem strategicznym.

Zmiana modelu biznesowego

Żyjemy w czasach, w których zachodzą najbardziej dynamiczne zmiany w historii. To, co sprawdzało się dobrze przez długi okres w przypadku wielu przedsiębiorstw, dzisiaj już nie działa. Firmy takie jak Blockbuster i Borders Books z liderów rynku stały się w ciągu zaledwie kilku lat bankrutami, gdy otoczenie biznesowe się zmieniło.

Dzisiaj innowacyjna zmiana modelu działania jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na sukces lub porażkę. Według ekspertów osiemdziesiąt procent firm stara się przetrwać i rozwijać, stosując przestarzałe modele biznesowe. Spójrzmy, co dzieje się z gazetami, magazynami i tradycyjnymi mediami różnych rodzajów. Znalazły się w naprawdę trudnej sytuacji.

Najważniejsze zadanie

Najważniejsza praca, jaką wykonujesz – co to jest? Odpowiedź brzmi: myślenie. Umiejętność jasnego myślenia o tym, kim jesteś, czego chcesz i jak zapewnić firmie wspaniałą przyszłość, jest ważniejsza od wszystkiego innego, co mógłbyś robić. Na stronach tej książki dzielę się najlepszymi, najbardziej praktycznymi i najważniejszymi ideami, jakie zostały kiedykolwiek wynalezione, jeśli chodzi o planowanie strategiczne. Dowiesz się z niej, jak myśleć bardziej efektywnie i jaśniej oraz jak podejmować lepsze decyzje dotyczące przyszłości twojego biznesu.

Zapoznając się z każdą z tych idei, powinieneś się zastanawiać, co natychmiast możesz zrobić, by osiągać lepsze rezultaty. Dostrzeżesz obszary, które możesz od razu zmienić lub udoskonalić. Bez względu na to, czy prowadzisz jednoosobową działalność gospodarczą, czy jesteś międzynarodowym gigantem, gdy zaczniesz stosować zasady opisane w Strategii biznesowej, przekonasz się, że będziesz w stanie osiągnąć więcej w przeciągu kilku lat, niż inne organizacje przez pięć lub dziesięć lat, jeśli w ogóle uda się im rozwinąć.

Myśląc i działając w sposób strategiczny, zwiększysz zyskowność, jak również poziom satysfakcji płynącej z prowadzenia firmy i z rozwoju twojej kariery zawodowej. Wzrośnie jakość twoich działań i zwiększysz udział w rynku. Najważniejsze jednak jest to, że będziesz miał wspaniałe poczucie sprawowania kontroli nad twoją przyszłością osobistą i zawodową. Będziesz w stanie spojrzeć co roku wstecz i powiedzieć sobie: „Właśnie dokładnie tutaj chciałem się znaleźć”.1Wprowadzenie do strategii: Aleksander Wielki

Pozwól przedstawić sobie jednego z największych strategów, jacy kiedykolwiek żyli. Gdyby spojrzeć według dzisiejszych kryteriów, zaczynał on jako młodszy menedżer w dużej organizacji, by później piąć się w górę. Na imię miał Aleks. Jego ojciec był szefem tej organizacji; również startował z niskiego poziomu i stopniowo wypracował sobie swoją pozycję – wspiął się na sam szczyt.

Aleks bardzo podziwiał ojca, wiele się od niego nauczył i był pod jego opieką, gdy dorastał. Marzył jednak o tym, by zbudować organizację jeszcze większą – o wiele większą od tej, którą zarządzał jego ojciec.

Aleks, którego mam na myśli, to Aleksander Macedoński, który stał się znany jako Aleksander Wielki. Był jednym z pierwszych i jednym z niewielu ludzi w historii, którzy zyskali przydomek „Wielki” już za życia – przydomek, który przetrwał do dzisiaj.

Nieoczekiwany awans

Gdy Aleksander miał dwadzieścia lat, jego ojciec został zamordowany i Aleksander natychmiast został królem Macedonii.

Macedończycy byli plemieniem zamieszkującym ówczesną północną Grecję, tereny, które dzisiaj zwane są Macedonią. Byli to ludzie twardzi, odważni, militarystycznie nastawieni. Za czasów Filipa, ojca Aleksandra, podbili całą Grecję.

W pałacu Aleksandra, w jego armii, w armii jego ojca i wśród innych ludów Grecji istniała olbrzymia liczba wrogów lub „rynkowych konkurentów”, pragnących zająć jego miejsce.

Aleksander, gdy tylko został królem, odkrył, że zawiązano wiele wewnętrznych spisków, których celem było zgładzenie go i uwolnienie miast-państw Grecji spod macedońskiego panowania.

Liderzy przejmują dowodzenie

Aleksander natychmiast przejął kontrolę, tak jak robią to liderzy. Przede wszystkim pozbył się z własnej armii wszystkich nielojalnych osób, a następnie szybko ją zreorganizował, umieszczając na kluczowych stanowiskach zaufanych generałów i oficerów. Następnie zarządził wymarsz i pokonał siły zbrojne, które zostały przeciwko niemu wysłane. W efekcie tych szybkich i zaskakujących zwycięstw został w wieku dwudziestu jeden lat panem całej Grecji.

Aleksander, jak wszyscy wielcy stratedzy, miał misję, i to całkiem ambitną. Chciał rozprzestrzenić kulturę grecką na cały znany świat. Jego długofalowy plan strategiczny polegał na tym, by podbić wszystkie znane kraje i ustanowić nad nimi greckie rządy.

Strategia połączenia i przejęcia

Aleksander był bardzo inteligentnym człowiekiem. Nie niszczył podbijanych królestw. Wykorzystywał wczesną wersję „strategii połączenia i przejęcia”. Jeśli kraj poddawał się bez walki, jego władca zachowywał swoją pozycję. Aleksander wymagał jedynie płacenia corocznej daniny na rzecz Grecji; można to było porównać do podatku płaconego obecnie przez korporacje. W przypadku jej zapłacenia wszystko pozostawało bez zmian. Różnica polegała na tym, że dane państwo znajdowało się teraz pod ochroną greckiego imperium i Macedończyków.

Aleksander posunął się nawet dalej. Proponował żołnierzom zdobytych królestw, by wstępowali w szeregi jego armii i czerpali zyski z podbijania obcych krain.

W miarę jak Aleksander posuwał się na południe przez Azję Mniejszą, przyłączało się do niego coraz więcej królestw i ludów. Poddawały się one bez walki, a ich żołnierze zasilali jego armię. Był jednak pewien problem.

Główny konkurent

Głównym konkurentem Aleksandra w dążeniu do światowej dominacji była Persja, największe ówczesne imperium, rządzone przez Dariusza. Imperium to było olbrzymie, obejmowało cały Bliski Wschód, w tym rejon Morza Śródziemnego, i sięgało aż do dzisiejszego Pakistanu i Indii. Gdy Dariusz usłyszał, że grecka armia dowodzona przez dwudziestodwuletniego wodza wkroczyła na jego ziemie, nie był zachwycony.

On także był mądrym człowiekiem. Zrozumiał, że Aleksander jest pierwszym realnym zagrożeniem w historii jego panowania.

Szybko rozkazał pięćdziesięciotysięcznej armii, by wyruszyła przeciw wojsku Aleksandra liczącemu dwadzieścia dwa tysiące żołnierzy. Dowódcy otrzymali rozkaz zgładzenia tego żółtodzioba raz na zawsze.

Aleksander, przewidując, że Dariusz wyruszy przeciwko niemu, opracował znakomitą strategię i pokonał wysłaną przeciwko niemu armię.

Gdy Dariusz usłyszał, co się stało, powiedział: „To poważna sprawa. Jest to największe zagrożenie dla mojej potęgi, z jakim zdarzyło mi się mierzyć. Muszę sobie z nim poradzić, inaczej władza Persów w imperium będzie zagrożona”.