Witamina D. Słoneczny hormon naszego zdrowia - ebook

Wstęp

Naukowcy są dziś jednomyślni w kwestii znaczącej roli, jaką dla zdrowia ludzi odgrywa „hormon słońca”, witamina D.

Witamina D oddziałuje na wiele procesów w naszym organizmie. Stabilizuje na przykład działanie układu krwionośnego, obniża ciśnienie krwi i wspiera funkcjonowanie mięśni oraz układu nerwowego. Z tego powodu witamina D ma kluczowe znaczenie w profilaktyce zdrowotnej. Od 70 do 90 procent ludzi cierpi na jej niedobór. Nie musi tak być, ponieważ istnieją sposoby i możliwości, dzięki którym można sobie z tym poradzić.

Ten poradnik wyjaśni ci, czym jest hormon słońca i jakie jest jego znaczenie dla ciała, oraz dostarczy ci informacji, jak możesz samodzielnie zapewnić sobie witaminę D.

Zrób coś dla siebie i swojego zdrowia. Zacznij jeszcze dzisiaj zgodnie z mottem: „Nie istnieje żadne dobro – chyba że się je czyni!”.

Wprowadzenie

Zadziwiający postęp technologiczny, który zachodzi w naszej współczesnej cywilizacji, często ma wysoką cenę: nasze zdrowie!

Korzystanie z różnych nowych technologii doprowadziło do tego, że zmieniliśmy swój tradycyjny styl życia, na mniej odpowiedni dla naszego zdrowia – chociaż zazwyczaj nie jesteśmy tego świadomi. Wielu ludzi głośno i z przekonaniem dopomina się dziś prawa do życia zgodnego z potrzebami danego gatunku dla każdej małpy w zoo, ale zapomina przy tym, żeby pomyśleć o „małpie w sobie”, która od dawna nie ma warunków odpowiednich do potrzeb gatunkowych. W odniesieniu do tematu książki – witaminy D – żyjemy dziś raczej jak odmieniec jaskiniowy pod ziemią (budynki) albo jak załoga łodzi podwodnej: prawie bez żadnego światła słonecznego, a nie – jak kiedyś ludy zbieracko-łowieckie – cały dzień na wolnym powietrzu, pod słońcem i to bez ochronnej odzieży i kremów przeciwsłonecznych!

Klucz do zrozumienia „odpowiedniego do potrzeb gatunkowych życia” wyłania się bardzo konkretnie z porównania naszego dzisiejszego stylu życia z życiem naszych przodków. Mamy tu na myśli jednak nie naszych dziadków i pradziadków, ponieważ oni również spotkali się już z „błogosławieństwami” cywilizacji, chociaż jeszcze nie w takim stopniu jak ludzie żyjący obecnie. Chodzi nam o ludzi z czasów prehistorycznych i z epoki kamienia.

Oto dwa wywierające wrażenie przykłady: nasi przodkowie pokonywali codziennie pieszo do 20 kilometrów, żeby znaleźć coś do jedzenia. Obecnie poruszamy się średnio 600-800 metrów dziennie. A nasze pożywienie składa się dziś tylko w 30 procentach z tego, co kiedyś jedli nasi przodkowie! Mimo swoich ogromnych zdolności kompensacyjnych ciało w wielu przypadkach nie może zrównoważyć deficytów.

Chodzi o współgranie czynników genetycznych i pozytywnych oraz negatywnych wpływów zewnętrznych i ich oddziaływanie na organizm. Mówiąc wprost: gdy przeważają pozytywne wpływy, pozostajemy zdrowi, gdy przeważają negatywne, dochodzi do choroby. Chociaż liczne rodzaje oddziaływań na organizm mogą być kształtowane indywidualnie, bezpośredni wpływ na geny nawet w obecnym czasie jest praktycznie niemożliwy. Zatem powinniśmy wziąć się za siebie i zwrócić uwagę na swój styl życia, zamiast narzekać na oddziedziczone złe geny.

To wezwanie jest podparte wynikami najnowszych badań z zakresu epigenetyki. Pokazują one, że wprawdzie poprzez nasz styl życia nie możemy wpłynąć na same geny, ale na ich funkcjonowanie już tak, i nie musimy zmieniać ich budowy: to nowy i wyjątkowo interesujący rozdział w nauce.

To, jaką skalę mogą mieć następstwa naszego stylu życia na zdrowie, względnie na tworzenie się chorób, stwierdzono już parę lat temu w pewnym amerykańskim badaniu przeprowadzonym na personelu medycznym, i potwierdzono w 2009 roku wynikami prowadzonego na skalę europejską badania EPIC.

Zdrowy styl życia jest znaczącym czynnikiem prowadzącym do pozostania sprawnym do podeszłego wieku

Blisko 30 000 obywateli Niemiec zostało szczegółowo przebadanych i jak dotąd skontrolowanych dwa razy w odstępie czterech lat. Zaobserwowano między innymi istnienie czterech czynników ryzyka w stylu życia i oceniono je. Były to: palenie tytoniu, nadwaga, niezdrowe odżywianie i brak aktywności fizycznej.

Okazało się przy tym, że tylko u 9 procent wszystkich mieszkańców Niemiec nie występuje żaden czynnik ryzyka, podczas gdy większość obywateli jest wystawionych na działanie kilku z nich.

W związku z wykształcaniem się chorób przewlekłych okazało się coś zadziwiającego: jeśli ktoś nie wystawia się na działanie żadnego z czynników ryzyka, prawdopodobieństwo zachorowania na cukrzycę (typu 2) zmniejsza się o 90 procent, ryzyko zawału serca o 81 procent, a zagrożenie innymi chorobami przewlekłymi o 78 procent!

Mówiąc bardziej zrozumiale, oznacza to, że 90 procent przypadków cukrzycy i wynikające z tego problemy dla chorych, ale także dla systemu zdrowotnego, zawdzięczamy sobie samym! To samo dotyczy chorób serca i układu krążenia.

Wyniki badań tłumaczą też dobitnie, dlaczego w ostatnich dziesięcioleciach liczba chorób przewlekłych ciągle rośnie: przyrost negatywnych czynników wynikających z naszego stylu życia zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania i tworzy nowe czynniki ryzyka. Często doprowadzają one przemianę materii w organizmie do deregulacji, co wyraża się w różnorodnych chorobach przewlekłych.

To tyle na temat już znanych przyczyn powstawania wielu chorób przewlekłych. W rozdziale 1 przedstawimy wyróżniające się znaczenie światła słonecznego jako przeciwnika rozprzestrzeniających się w naszych czasach problemów, które jest nie do przecenienia.

Dalsza część książki dostępna w wersji pełnej