Facebook - konwersja
Czytaj fragment
Pobierz fragment

Wrażliwość: dar czy przekleństwo? Przewodnik życiowy dla osób wyjątkowo wrażliwych i innych pięknych dusz - ebook

Wydawnictwo:
Tłumacz:
Data wydania:
3 czerwca 2016
Format ebooka:
EPUB
Format EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie. Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Produkt niedostępny.  Może zainteresuje Cię

Wrażliwość: dar czy przekleństwo? Przewodnik życiowy dla osób wyjątkowo wrażliwych i innych pięknych dusz - ebook

W dzisiejszym świecie ceni się ludzi silnych, tryskających energią, mających wypełniony po brzegi plan zajęć, dużą siatkę przyjaciół i znajomych, uczestniczących często w różnych imprezach i spotkaniach towarzyskich.
Ta książka jest dla tych, którzy nie spełniają takich oczekiwań i przez to czasami czują się niepełnowartościowi. Została napisana dla ludzi o wysokiej wrażliwości, którzy często mają zaniżone poczucie własnej wartości, natomiast standardy swojego postępowania stawiają wysoko, a jednocześnie mają bardzo bogate życie wewnętrzne i dużą ciekawość świata.
Książka ma pomóc w odnalezieniu się w życiu takim nadwrażliwym osobom. Zamieszczony na jej końcu test pozwoli rozpoznać swój typ wrażliwości.
Książka zawiera konkretne wskazówki, jak każdego dnia radzić sobie ze swoją wrażliwością. Autorka pomaga dobrać narzędzia do radzenia sobie z emocjami, wskazuje, jak odwrócić swoją uwagę od tego, z czym sobie nie radzimy, a w zamian skupiać się na swoim potencjale i swoich zaletach.
Głównym przesłaniem książki jest to, że życie w swoim własnym tempie, świadome i bogate wewnętrznie, w zgodzie ze sobą, jest jak najbardziej wskazane.
Bycie osobą wrażliwą lub wyjątkowo uczuciową jest ogromnym darem – przekonuje autorka.

Spis treści

Bogate życie wewnętrzne
Naturalne zainteresowanie sferą duchową
Odmienna strategia
Długi proces podejmowania gruntownie przemyślanych
decyzji
Wrażliwcy poszukujący nowości
Introwertyk czy ekstrawertyk
Dobre i złe strony podziału na typy osobowości
ROZDZIAŁ 2
Wysoko postawiona poprzeczka i niska samoocena
Własne zasady życiowe
Wysoko postawiona poprzeczka
Poczucie własnej wartości czy zaufanie do samego siebie
Dlaczego osoby wyjątkowo wrażliwe tak często wątpią
w swoją wartość
Niska samoocena i wysoko postawiona poprzeczka
idą ze sobą w parze
Obniżenie poprzeczki jest trudne
Lęk przed porzuceniem
Zaryzykuj
ROZDZIAŁ 3
Jak zorganizować swoje życie według posiadanego
typu osobowości
Znajdź dla siebie przestrzeń
Określ granice
Kiedy goście nie chcą iść do domu
Kiedy musisz zrezygnować z czegoś, na co masz ochotę
Porady i wskazówki, które pomogą ci unikać nadmiaru
bodźców
Kilka dobrych rad dotyczących snu
Woda, aktywność fi zyczna i kontakt cielesny to coś
dla ciebie
Ekspresja zapobiega nadmiernemu pobudzeniu
Kiedy nadmierna ilość bodźców napływa z wewnątrz
Przyznanie się do swojej wrażliwości
ROZDZIAŁ 4
Jak czerpać maksymalną radość z umiejętności
nawiązywania kontaktu i bliskości
Osoby wysoko wrażliwe cenią sobie relacje wysokiej
jakości
Zadbaj o przerwy
Postaraj się, żeby prowadzić dialog zamiast monologu
Zapytaj siebie, jakiej chcesz udzielić odpowiedzi lub jaką
odpowiedź chciałbyś usłyszeć
Jak nadać rozmowie głębi – a następnie powrócić
do bardziej powierzchownych tematów
Nadawanie rozmowie głębi
Powracanie do bardziej powierzchownych tematów
Cztery warstwy dialogu
Jak przechodzić z jednej warstwy w drugą
Do czego powyższy model może posłużyć osobom
wrażliwym
ROZDZIAŁ 5
Konfrontacja z gniewem – własnym i cudzym
Osoby wyjątkowo wrażliwe mają inną strategię działania,
jeśli chodzi o ustalanie granic w przypadku gniewu
Korzystaj ze swojej umiejętności okazywania empatii
i zdolności do refl eksji
Dlaczego zwalczanie gniewu empatią nie jest dobrym
pomysłem
Kiedy nie mówisz otwarcie, że coś ci się nie podoba
Kiedy za gniewem skrywa się bezradność i smutek
Unikaj moralizowania
Od „powinienem” do „chciałbym” – od gniewu
do smutku
ROZDZIAŁ 6
Poczucie winy i wstydu
Rzeczywista (uzasadniona) wina
Przesadne poczucie winy
Konkretna praca z poczuciem winy
Poczucie wstydu
Gdy wstydzisz się swojej wrażliwości
ROZDZIAŁ 7
Różne sytuacje życiowe
Trudności w relacjach partnerskich
O byciu wyjątkowo wrażliwym rodzicem
ROZDZIAŁ 8
Zaburzenia psychiczne
Podatność na lęk i depresję
Lęk sam w sobie jest naturalnym uczuciem
Zmęczenie i depresja
Uczucia i myśli są blisko powiązane ze sobą – podstawowy
model poznawczy Czasami dobrze jest przygotować się na najgorsze
Wysoka wrażliwość jako cecha charakteru może z zewnątrz
przypominać zaburzenie lękowe
U podłoża wrażliwego systemu nerwowego mogą leżeć inne
problemy
ROZDZIAŁ 9
Rozwój i wzrost
Osoby wysoko wrażliwe a psychoterapia
Miłość do siebie samego – umiejętność obrony swojego
stanowiska
Empatia wobec własnej osoby
Pojednanie
Radość płynąca z bycia sobą
ROZDZIAŁ 10
Badania nad wyjątkową wrażliwością
Silna reakcja na bodźce
Nowe pojęcie
Dziedziczność a środowisko
Wyniki badań
POSŁOWIE
Dar dla osób wyjątkowo wrażliwych
LISTA POMYSŁÓW
Aktywności dające osobom wysoko wrażliwym i innym
podatnym istotom radość lub dobre samopoczucie
Aktywności będące źródłem inspiracji
Aktywności wymagające od ciebie energii niezbędnej
do otwarcia się na innych
Aktywności mające korzystne działanie również
w sytuacji przeładowania bodźcam
Zrób szybki test i dowiedz się, jaki jest poziom
twojej wrażliwości
Literatura
Podziękowania

Kategoria: Poradniki
Zabezpieczenie: Watermark
Watermark
Watermarkowanie polega na znakowaniu plików wewnątrz treści, dzięki czemu możliwe jest rozpoznanie unikatowej licencji transakcyjnej Użytkownika. E-książki zabezpieczone watermarkiem można odczytywać na wszystkich urządzeniach odtwarzających wybrany format (czytniki, tablety, smartfony). Nie ma również ograniczeń liczby licencji oraz istnieje możliwość swobodnego przenoszenia plików między urządzeniami. Pliki z watermarkiem są kompatybilne z popularnymi programami do odczytywania ebooków, jak np. Calibre oraz aplikacjami na urządzenia mobilne na takie platformy jak iOS oraz Android.
ISBN: 978-83-8087-438-1
Rozmiar pliku: 2,1 MB

FRAGMENT KSIĄŻKI

Przedmowa do drugiego wydania

Zapraszam do lektury drugiego wydania książki Wrażliwość: dar czy przekleństwo?

Cztery nakłady pierwszego wydania zostały już praktycznie wyprzedane, a liczba łącznie sprzedanych egzemplarzy wynosi ponad 5000. Książka została w międzyczasie wydana również w języku szwedzkim, a jej treść jest znana i wykorzystywana w całej Skandynawii.

Drugie wydanie zostało wzbogacone o jeden nowy rozdział dotyczący badań w przedmiotowej dziedzinie. Uaktualniłam również bibliografię. Zrezygnowałam ponadto z jednej części w rozdziale dotyczącym gniewu, ponieważ ten sam rozdział zawarty jest w mojej książce zatytułowanej Jak odnaleźć nowe drogi w labiryncie uczuć. Jednocześnie w wielu miejscach książki zostały dodane nowe fragmenty.

Hald Hovedgård,
10 października 2014 r.

Ilse SandPrzedmowa

Niniejsza książka adresowana jest do osób określanych w psychologii mianem „WWO” (osoba wysoko wrażliwa) oraz innych podatnych istot. Skierowana jest również do tych, których bliscy wykazują omówione tu cechy, a także do tych, którzy mają kontakt z wrażliwcami w relacji pracownik–pracodawca lub lekarz–pacjent.

Jako pastor, a później jako psychoterapeutka rozmawiałam na przestrzeni szeregu lat z wieloma ludźmi. Obcując z osobami obdarzonymi ponadprzeciętną wrażliwością, raz po raz zdawałam sobie sprawę z tego, jak ogromne znaczenie ma dla nich uświadomienie sobie, że taka cecha charakteru w ogóle istnieje. Prowadząc kursy i wykłady adresowane do wrażliwców, odkryłam ponadto, jak wiele korzyści czerpią oni ze słuchania o przeżyciach i doświadczeniach innych osób należących do tej samej grupy charakterologicznej.

Postanowiłam w związku z tym poświęcić w książce dużo miejsca na wypowiedzi moich kursantów i pacjentów o tym, jak to jest być wrażliwcem w dzisiejszej Danii. Wszystkie cytowane w tej publikacji osoby to ludzie o wysokiej wrażliwości, ale myślę, że również inne podatne i delikatne istoty z pewnością odnajdą w zamieszczonych tu przykładach cząstkę siebie.

Wielokrotnie obserwowałam, jak moi pacjenci odnajdywali nareszcie upragniony spokój, prostowali plecy i zyskiwali większą odwagę do bycia sobą. Mam nadzieję, że książka ta będzie dla czytelników źródłem inspiracji do dalszych zmian w takim właśnie kierunku.

Cecha charakteru, jaką jest wysoka wrażliwość, opisana została w rozdziale pierwszym. Ludzie bardzo różnią się od siebie nawzajem. Jednostki wyjątkowo wrażliwe również nie wszystkie są jednakowe. Dlatego też spodziewam się, że każdy z czytelników odnajdzie w książce elementy siebie, mimo że niektóre stwierdzenia i treści mogą okazać się dla nich zupełnie obce. Jeżeli jesteś istotą uczuciową i rozpoznajesz u siebie niektóre z opisanych przeze mnie cech, zawarte w tekście wskazówki i wytyczne na pewno okażą się dla ciebie w pewnym zakresie pożyteczne.

Poszczególne rozdziały nie stanowią spójnej całości i można czytać je niezależnie. Jeżeli stwierdzisz, że niektóre z nich są zbyt teoretyczne lub zbyt banalne, możesz je bez problemu pominąć.

Na końcu książki znajduje się świeżo opracowany duński test, przy pomocy którego możesz zweryfikować stopień swojej wrażliwości. Zachęcam ponadto do zapoznania się z listą pomysłów. Zawiera ona przykłady aktywności, które ludziom z natury wrażliwym dają radość i dobre samopoczucie. Na liście znajdziesz zarówno zajęcia mogące stanowić źródło inspiracji, jak i te przynoszące nie lada wyzwanie i wymagające dużych nakładów energii. Czytelnicy znajdą tu też propozycje aktywności zalecanych w przypadku przeładowania bodźcami.Wprowadzenie

Bycie osobą wrażliwą lub wyjątkowo uczuciową niesie ze sobą wprawdzie pewne ograniczenia, ale jest również wielkim darem.

Przez długie lata postrzegałam tę cechę głównie w kontekście ograniczeń. Zdawałam sobie sprawę z faktu, że pod pewnymi względami nie jestem w stanie udźwignąć tyle samo, co większość innych znanych mi osób. Zanim przeczytałam o cesze charakteru, jaką jest wysoka wrażliwość, uważałam się za introwertyczkę.

Podczas kursów prowadzonych na Uniwersytecie Ludowym oraz przy wielu innych okazjach mówiłam kursantom, że podczas przerwy potrzebuję zawsze skierować swoją uwagę do wewnątrz i odpocząć. Przyjmowali to zazwyczaj z wielkim szacunkiem i zrozumieniem. Zawsze po takich zajęciach ktoś do mnie podchodził i mówił, że czuje dokładnie to samo i że wspaniale było usłyszeć, jak ja wyrażam to zupełnie otwarcie.

Chociaż owa podwyższona wrażliwość stanowi dla mnie pewne ograniczenie, to jednocześnie wzbogaca mnie w wielu innych obszarach. Moje wnętrze jest nadzwyczaj produktywne. Nigdy nie zdarzyło mi się, żeby zabrakło mi inspiracji czy też pomysłów na kurs. Z uwagi na powyższe rok w rok udaje mi się przyciągnąć na moje kursy i wykłady rzeszę zainteresowanych uczestników.

Wiele osób o podwyższonej wrażliwości ma jednocześnie niską samoocenę. Wrażliwcy boleśnie odczuwają fakt, że żyją w kulturze, w której cenione są zupełnie inne rodzaje zachowań niż te, które oni sami prezentują. Niektóre wyjątkowo wrażliwe osoby opowiadają, jak przez całe życie walczyły o to, żeby być „przebojowymi” zgodnie z oczekiwaniami innych. Dopiero po przejściu na emeryturę ludzie ci nagle odkrywali, że powolność i spokojna egzystencja to także dopuszczalny sposób na życie.

Zapewne często zdarzało ci się usłyszeć, żebyś po prostu przestał się martwić. Że musisz spróbować być trochę twardszy i nauczyć się lubić to, co z reguły lubią inni. Pokochanie siebie samego jako wrażliwca może okazać się trudnym zadaniem, biorąc pod uwagę, jak wiele razy oczekiwano od nas zmiany. Na pewno nieraz próbowałeś się zmienić tylko po to, żeby sprostać oczekiwaniom innych osób. Jeżeli tak, to musisz nauczyć się doceniać siebie takim, jaki jesteś. Pierwszą umiejętnością, jaką powinieneś opanować, jest ocenianie własnej osoby w aspekcie jakościowym, a nie ilościowym. Może i nie jesteś w stanie dotrzymać kroku większości ludzi. Ale to, co robisz, ma prawdopodobnie dużą wartość. To, co stracisz na szerokości, możesz zawsze zyskać na głębokości.

Przez szereg lat nieustannie porównywałam się z innymi. Wydawało mi się, że nie jestem wystarczająco dobra, że działam nieudolnie. Włożyłam dużo pracy w to, żeby nauczyć się odwracać swoją uwagę od tego, z czym sobie nie radzę, a w zamian skupiać ją na moim potencjale i zaletach.

Może tobie też zdarza się przesadnie koncentrować się na własnych słabościach. Bo to właśnie one są zwykle najbardziej widoczne. Może i nie jesteś w stanie przebywać w większym towarzystwie bez przerwy przez dłuższy czas. Ty sam dobrze wiesz, że tak jest. A czasem zauważają to również inni, którzy w takiej sytuacji rzucają: „Co, już idziesz do domu? Czemu tak wcześnie?”. I często nie dostrzegasz wtedy, że ty przez stosunkowo krótki czas, jaki w danym miejscu spędziłeś, zdołałeś nawiązać o kilka wartościowych znajomości więcej w porównaniu z całonocnymi dokonaniami bardziej zdeterminowanej i otwartej od ciebie osoby.

Mam nadzieję, że książka ta pomoże osobom obdarzonym wyjątkową wrażliwością oraz innym uczuciowym duszom w większym stopniu skierować swoją uwagę na drzemiący w nich samych potencjał i własne umiejętności.

Cytat z Carla Gustava Junga:

„Podwyższona wrażliwość emocjonalna stanowi z reguły wzbogacenie naszej osobowości. (...) Jedynie w trudnych i nieznanych sytuacjach zaleta ta potrafi przerodzić się w wielką wadę, kiedy to tracimy panowanie nad sobą z powodu nieadekwatnych do sytuacji emocji. Nie ma nic bardziej błędnego niż stwierdzenie, że wysoka wrażliwość jako taka jest patologicznym składnikiem osobowości. Gdyby tak było, należałoby przyjąć, że prawdopodobnie ok. 25% ludzi na całym świecie to przypadki patologiczne”.

(C.G. Jung, rok 1955)Rozdział 1

Cecha charakteru, jaką jest ponadprzeciętna wrażliwość

Dwa różne typy osobowości w ramach tego samego gatunku

Mniej więcej co piąta osoba na świecie jest wyjątkowo wrażliwa. Nie dotyczy to zresztą tylko i wyłącznie ludzi. Zwierzęta o wyższym stopniu rozwoju również mogą dzielić się na dwa typy: typ wyjątkowo wrażliwy oraz typ bardziej odporny i zdeterminowany, który częściej podejmuje ryzyko i jest zdecydowanie bardziej przebojowy.

Poza faktem, że w ramach jednego gatunku istnieje podział na dwie różne płcie, rozróżniamy również dwa odmienne typy osobowości. Można nawet odnieść wrażenie, że te dwa typy bardziej się od siebie różnią, niż ma to miejsce pomiędzy osobami odmiennych płci.

Cecha charakteru, jaką jest wyjątkowa wrażliwość, nie jest żadnym nowym odkryciem. Po prostu wcześniej nazywała się inaczej. Mówiono na przykład o introwersji. Amerykańska psycholog i badaczka Elaine Aron, która wprowadziła i opisała pojęcie „osoby wysoko wrażliwej”, mówi, że kiedyś sama była przekonana, iż właściwość ta jest tożsama z introwersją. Sądziła tak do momentu, gdy odkryła, że 30% osób wyjątkowo wrażliwych to osoby aktywne społecznie.

Ta cecha charakteru była również określana takimi terminami jak zahamowanie, lękliwość czy nieśmiałość. Tymczasem pojęcia te opisują tylko formy zachowania, jakie mogą wystąpić w sytuacjach nowych dla osoby nadwrażliwej, jeżeli nie otrzyma ona odpowiedniego wsparcia i akceptacji. Wiele osób nie dostrzega faktu, że chociaż w niesprzyjających okolicznościach faktycznie doświadczamy więcej problemów, to jednocześnie jesteśmy w stanie być szczęśliwsi od innych, kiedy panuje porządek i spokój.

Fakt, że potrafimy czuć się o wiele bardziej nieszczęśliwi w niesprzyjających warunkach, natomiast w przyjaznych okolicznościach funkcjonujemy lepiej niż ludzie o innym typie osobowości, potwierdzają badania naukowe: jedno z przeprowadzonych badań wykazało na przykład, że dzieci reagujące w sytuacjach trudnych silniej niż ich rówieśnicy (tj. jednostki wrażliwe) częściej chorowały i częściej ulegały wypadkom w stresujących okolicznościach. Natomiast w normalnych warunkach te same dzieci chorowały mniej i zdarzało im się mniej nieprzyjemnych incydentów. (Boyce i inni autorzy, 1995)

Odbieramy więcej bodźców i dokładniej je analizujemy

Osoby wyjątkowo wrażliwe mają niezwykle czuły układ nerwowy. Rejestrujemy więcej niuansów i ogólnie rzecz biorąc głębiej przeżywamy wszystko, co się wydarza. Mamy bujną wyobraźnię i niezwykłą umiejętność tworzenia obrazów myślowych, dzięki czemu odbierane z zewnątrz wrażenia mogą wywołać w nas lawinę myśli i wyobrażeń. Nasz „twardy dysk” bardzo szybko w ten sposób się zapełnia, a my sami czujemy się nadmiernie przeładowani bodźcami.

Z doświadczenia wiem, że gdy z zewnątrz napływa naraz zbyt wiele różnych wrażeń, czuję nagle, że moja głowa nie pomieści już więcej informacji. W obecności osób, których nie znam, ma to czasem miejsce nawet po pół godzinie do godziny. Jestem wprawdzie w stanie wziąć się w garść, dalej słuchać, co inni do mnie mówią, i udawać, że w dalszym ciągu świetnie się bawię, kosztuje mnie to jednak naprawdę wiele wysiłku i jestem potem niewyobrażalnie zmęczona.

Nikt nie lubi być nadmiernie bombardowany bodźcami. A wrażliwcy o wiele szybciej niż osoby o silniejszej psychice zaczynają czuć się przytłoczeni nadmierną ich ilością. Dlatego też potrzebujemy chwili samotności i wytchnienia, gdy wokół nas zbyt wiele się dzieje.

Być może – tak jak Erik w przykładzie poniżej – starasz się nieraz niepostrzeżenie złapać potrzebny ci oddech, bo się boisz, że w przeciwnym razie inni uznają cię za marudę, osobę przewrażliwioną lub aspołeczną, albo za snoba.

„Kiedy wraz z rodziną świętujemy okrągłe urodziny jednego z jej członków, często wychodzę do łazienki, gdzie mam w zwyczaju stać przez chwilę i patrząc na swoje lustrzane odbicie, myć ręce. Oczywiście, gdy do łazienki jest kolejka, nie mogę jej zbyt długo blokować. Dlatego też pozostaje mi zadowolić się tymi kilkoma krótkimi chwilami spokoju i samotności. Kiedyś spróbowałem ukryć się za gazetą. Usiadłem cicho w kąciku, trzymając ją przed nosem. Ukradkiem zamknąłem oczy i starałem się odnaleźć wewnętrzny spokój. Mój wujek, który lubi sobie pożartować, podkradł się wówczas do mnie i nagle wyrwał mi z rąk gazetę, krzycząc: »A!… Tu cię mam! Skończ już z tym ukrywaniem się przed nami«.Oczywiście wszyscy wybuchli śmiechem. Dla mnie natomiast było to bardzo krępujące doświadczenie”.

Erik, 48 lat

Nie tylko nieprzyjemne bodźce może być trudno pomieścić. To samo dotyczy również odczuć pozytywnych – nawet na przyjęciu, na którym świetnie się bawisz, w pewnym momencie czujesz, że wrażeń jest najzwyczajniej w świecie zbyt dużo. Zmuszony jesteś wtedy wycofać się „po angielsku”, chociaż impreza trwa w najlepsze.

To właśnie w takich sytuacjach nasze ograniczenie wydaje się najbardziej uciążliwe. Większość z nas wolałaby zdecydowanie być w stanie bawić się tak długo jak inni. Po części dlatego, że nie chcemy sprawić przykrości gospodarzowi. Tak bardzo mu przecież zależy, żebyśmy jeszcze trochę zostali. Poza tym szkoda nam stracić resztę imprezy. Obawiamy się również, że jeżeli opuścimy przyjęcie przed jego zakończeniem, inni odbiorą nas jako nudnych, nietowarzyskich lub nieuprzejmych.

Ten sam nadwrażliwy układ nerwowy, będący często przyczyną rezygnacji z czegoś, co w gruncie rzeczy sprawia nam przyjemność, potrafi jednocześnie dawać nam ogromnie dużo radości.

Miłe doznania, jakich dostarcza nam na przykład oglądanie dzieł sztuki, słuchanie muzyki albo śpiewu ptaków, wąchanie kwiatów, jedzenie pysznych dań czy przebywanie na łonie przyrody, powodują uczucie ogromnej wewnętrznej radości. Zanurzasz się wtedy w odbierane wrażenia dogłębnie i całym sobą, odczuwając wewnętrzną błogość.

Wrażliwość na doznania zmysłowe

Jeżeli jesteś osobą wyjątkowo wrażliwą, zdarza ci się na pewno czasem, że nie jesteś w stanie ignorować dźwięków lub wrażeń wzrokowych, które są dla ciebie zdecydowanie nieprzyjemne. Doświadczyłeś też pewnie nieraz, że bodźce, których sam nie wybrałeś i od których nie jesteś w stanie się odciąć, wyraźnie ci przeszkadzają i wywołują twoją irytację. To, co inni odbierają jako całkiem zwyczajne dźwięki, ty możesz na przykład odbierać jako trudny do zniesienia hałas, który wyprowadza twój układ nerwowy z równowagi.

Weźmy na przykład noc sylwestrową. Jako osoby wyjątkowo wrażliwe lubimy podziwiać widowiskowe fajerwerki i odczuwamy radość z ich oglądania. Ale fajerwerkom nieodłącznie towarzyszy hałas. Strzały niemalże rozsadzają nam bębenki w uszach i zupełnie zakłócają normalną pracę układu nerwowego. Dlatego też wrażliwcy bywają poirytowani, gdy zbliża się sylwester.

Kiedy prowadzę szkolenia specjalistyczne dla osób o tym typie osobowości lub rozmawiam z nimi podczas sesji terapeutycznych, pytam ich zawsze o to, jakie sytuacje są dla nich – jako osób wysoko wrażliwych – najprzyjemniejsze, a jakie najtrudniejsze. Osoby te pośród nieprzyjemnych okoliczności wymieniają często noc sylwestrową. Wybuchające wokół petardy potrafią odczuwać jako prawdziwie piekielny hałas.

Również nie tak ekstremalne dźwięki, takie jak na przykład głośne stąpanie sąsiada z góry, mogą dla osób wyjątkowo wrażliwych stanowić problem, ponieważ śpią one przeważnie bardzo płytko i budzi je każdy najmniejszy hałas.

Są również miejsca, z przebywania w których chcąc nie chcąc musisz zrezygnować. Wiele wysoko wrażliwych ludzi nie znosi zimna i przeciągu. Z tego powodu niechętnie uczestniczą na przykład w imprezach ogrodowych. Kiedy siedzisz u fryzjera, gdzie inna klientka akurat ma robioną trwałą, może przeszkadzać ci zapach używanych w tym celu środków chemicznych. Ciężko ci również znieść odwiedziny w domu u palacza. Mimo że osoba ta jest skłonna nie palić podczas twojej wizyty, twój wrażliwy nos i tak wyczuwa zapach tytoniu, bo zdążyły nim już przesiąknąć zasłony i meble. Słyszałam też o wrażliwcach, którzy zmuszeni byli zmienić miejsce pracy, ponieważ w biurze bez przerwy słuchano radia i nie było możliwości odizolowania się od hałasu.

Ponadto problemem mogą być dla ciebie lokale, gdzie puszczana jest głośna muzyka, za którą raczej nie przepadasz. Niektórzy starają się również unikać miejsc, gdzie ludzie zmuszeni są siedzieć w ścisku. Osobie wysoko wrażliwej trudno jest w zasadzie znaleźć kawiarnię lub restaurację, która będzie jej w pełni odpowiadała. Może to być dość irytujące zarówno dla niej samej, jak i dla kogoś, z kim się umówiła. Zwłaszcza jeżeli oboje są zmęczeni i głodni.

„Często jestem na siebie zła, bo ogromnie trudno mnie zadowolić. Chciałabym bardzo przyjmować wydarzające się rzeczy tak lekko i beztrosko jak inni ludzie”.

Susanne, 23 lata

Dla osób o tym właśnie typie osobowości nie jest to łatwe zadanie. Nasz próg bólu jest niższy i bardziej cierpimy, gdy otoczenie nie jest dla nas przyjazne.
mniej..

BESTSELLERY

Kategorie: