Edda, czyli Księga religii dawnych Skandynawii mięszkańców - ebook

WO­LU­SPA.

II.

Pierw­sza część Wo­lu­spa, iest to Rytm przy­pi­sa­ny ied­ney z wy­rocz­niów; na­pi­sa­ny ciem­no, zwięź­le i bez po­rząd­ku, stąd trud­ny w wie­lu miey­scach do zro­zu­mie­nia, moż­ną w nim ied­nak po­trze­gać wiel­kość i moc wy­obra­żeń. Treść iego iest: że wieszcz­ka, za­ka­zaw­szy wchodzć w wy­ro­zu­mie­nie rze­czy, wolą oyca przy­ro­dze­nia, dzie­ła i spra­wy do­tąd nie­zna­ne Bo­gów obia­wia, a za­cząw­szy od opi­su Cha­os, stwa­rza świat, lu­dzi, Ol­brzy­mów Kar­łów; wy­kła­da czy­ny cza­row­nic, i koń­czy ob­szer­ną po­wie­ścią o za­gu­bie świa­ta, a po­wsta­niu in­ne­go. Jako na­przy­kład:

Na swo­im' Ry­dwa­nie Ol­brzym Ry­mer przy­by­wa ze wscho­du; Mo­rze się na­dy­ma waż ogrom­ny to­czy się ze wście­kło­ścią w wo­dzie i pod­no­si mo­rze; orzeł wrzesz­cząc tru­py po­że­ra; okręt bo­ski na bał­wa­ny mor­skie pusz­czo­ny.

Woy­sko złych Zy­wo­tów (1) przy­by­wa ze wscho­du na swym okrę­cie; Lok ich pro­wa­dzi; ich za­stę­py za­pal­czy­we po­śpie­sza­ią z Wil­kiem Fen­ry­sém; Lok z nie­mi się uka­zu­ie.

Sur­tur wy­cho­dzi s po­łu­dnia Oto­czon pło­mie­nia­mi; Bo­skie pa­ła­sze po­ły­sku­ią iak słoń­ce; skru­szo­ne ska­ły pa­da­ią; stro­ska­ne Ol­brzym­ki błą­dzą; lu­dzie bie­gną za śmier­cią i nie­bo spę­ka­ne.

Nowa… bo­leść bo­gi­ni co bro­ni Ody na O d y n śpie­szy na Fen­ry­sa, a Bóg Frey na Sur­tu­ra; wkrót­ce mąż Fryg­gi zwa­lo­ny.

Wi­dar świet­ny syn Ody­na ze­mścić się śmier­ci oyca bie­ży; ude­rza na Po­twór spraw­cę mor­du; Po­twór, zro­dzo­ny z Ol­brzy­ma, i Ser­ce mu swo­im mie­czem prze­ci­na.

Cmi się słoń­ce; i zie­mię iuż za­le­wą mo­rze; świet­ne gwiaz­dy pa­da­ią; ogień wście­kłość zie­wa; iuż wie­ki ku koń­co­wi zmie­ra­aią swo­ie­mu; pło­mie­nie się roz­cho­dzą ku Nie­bu po­wsta­ią.

HAW – AMA­AL.

5. Dru­ga część sta­rey Eddy Ha­wa­ma­al, – (1) Wy­raz Ży­wot iak wia­do­mo wszyst­kim, wy­ra­żał bo­żysz­cze Sła­wian­skie, któ­re na Ge­niusz­ki Grec­kie i Rzym­skie wy­cho­dzi­ły. Tu więc ży­wot… zna­czy Je­ninsz.