Fraszki - ebook

NA BAR­BA­RĘ

Ja­koś mi już ska­czesz sła­bo,

Fol­guj so­bie, miła Bar­ba­ro, pro­szę cię.

Czart roz­ska­kał tego swa­ta,

Nie dba nic, choć kto ma lada co przed sobą.

Oka­zu­je swo­je sztu­ki,

Al­boć nie wie, że masz w Nu­rem­ber­ku to­war?

Ale ty wżdy nie bądź głu­pia,

Nie­zna­jo­mym nie daj dud­ko­wać przed sobą,

Nie zwie­rzaj się leda komu,

Nie pusz­czaj mni­chów do do­bre­go miesz­ka­nia.

I ka­pła­nów się wy­strze­gaj,

Ra­czej sama za­wż­dy le­ta­ni­je śpie­waj!

A chcesz li mię słu­chać da­lej,

Moja Bar­ba­ro, nie sza­cuj do­brych lu­dzi!

Za­wż­dy ra­czej szu­kaj zgo­dy,

Niech za cię ska­cze, kto mło­tem do­brze robi.

Mo­żesz od­pruć i te wzor­ki,

Czy­ście tak na­maz pa­cior­ko­wym bi­czy­kiem.

A nie du­faj w żad­ne cza­ry,

I pod pie­rzem szpet­ny sta­ro­świet­ski bie­ret.

Wiedz­że, co masz czy­nić z sobą,

Bo lisi ogon za to­war nie ucho­dzi.

A ło­tro­wie, co to wi­dzą,

W oczy pięk­nie, w ką­cie szy­ku­ją swe dra­by.

Do­my­ślaj­że się ostat­ka,

Wsza­keś już swym dziat­kom mar­cy­pan roz­da­ła.