Freski. Część 1-2: powieść - ebook

Część Pierw­sza.

HRA­BIAN­KA LE CHAR­TE­RYS, MIL­TON ER­NEST, BERKS, AN­GLIA, DO HEN­RY­KA HOL­LYS, AM­BA­SA­DA AN­GIEL­SKA W RZY­MIE, 16-GO CZERW­CA 1881 R.

Przy­ślij mi kogo do po­ma­lo­wa­nia sali ba­lo­wej.

HEN­RYK HUL­LYS DO LADY CHAR­TE­RYS:

Wy­tłu­macz się ja­śniej! fre­ski, olej­no, gwasz, drze­wo, atłas, gips?

LADY CHAR­TE­RYS DO TE­GOŻ.

Fre­ski. Bar­dzo pil­no. Księ­stwo oznaj­mi­li mi swo­je od­wie­dzi­ny.

HEN­RYK HOL­LYS DO TEJ­ŻE.

Na nic mi się nie zda dro­ga Eldo, da­lej te­le­gra­fo­wać! Rzecz się nie może za­ła­twić w ten spo­sób. Sama za­nad­to znasz się na sztu­kach pięk­nych, że­byś nie wie­dzia­ła, iż wię­cej po­trze­ba cza­su do ozdo­bie­nia fre­ska­mi sali ba­lo­wej, niż do wy­ta­pe­to­wa­nia jej fran­cuz­kim pa­pie­rem. Two­ja sala nie jest mniej­szą od sali w pa­ła­cu Co­lo­ma. Je­że­li się udasz do praw­dzi­we­go ar­ty­sty – a nie mo­żesz prze­cie wziąść ma­la­rza ko­pi­stę – ro­bo­ta bę­dzie dłu­ga i bar­dzo kosz­tow­na. Po­zwa­lam so­bie przy­pusz­czać, iż chcesz mieć dzie­ło ory­gi­nal­ne. Kie­dyż ocze­ku­jesz księ­stwa? Miał­bym tu ko­goś od­po­wied­nie­go; ale wąt­pię, czy­by się pod­jął tego za­da­nia; a przy­tem wy­ma­gał­by znacz­ne­go cza­su.

LADY CHAR­TE­RYS DO TE­GOŻ.

Przy­ślij mi go. Ich Kró­lew­skie Mo­ści nie ozna­czy­li dnia swe­go przy­by­cia.

HEN­RYK HOL­LYS DO TEJ­ŻE.

Po­zwól so­bie zwró­cić uwa­gę, ko­cha­na Eldo, iż czło­wiek nie jest pacz­ką cy­gar, któ­re się wy­pra­wia pocz­tą na pró­bę. Nad­mie­ni­łem ci, iż nie je­stem pew­ny, czy ar­ty­sta, o któ­rym my­śla­łem po­dej­mie się ozdo­bie­nia two­jej sali ba­lo­wej; po wy­ba­da­niu go wszak­że wi­dzę, że nie ma nic prze­ciw­ko temu. Je­st­to czło­wiek pe­łen ta­len­tu, ge­nial­ny na­wet, choć jak do­tąd zu­peł­nie tu nie­zna­ny. We Wło­szech każ­dy, kto od­stę­pu­je od ru­ty­ny, może przez całe ży­cie po­zo­stać w cie­niu. W na­szych szka­rad­nych, nędz­nych cza­sach po­spo­li­tość jest naj­bar­dziej ce­nio­ną. Poj­mu­jesz, że je­że­li się zgo­dzi mu­sisz się przy­go­to­wać na znacz­ną ofia­rę pie­nięż­ną. Czy zda­jesz so­bie z tego spra­wę. Wąt­pię tro­chę. Ale przy­cho­dzi mi inna wąt­pli­wość. Czy się to nie bę­dzie sprze­ci­wia­ło kon­we­nan­som. Nie jest on ani mło­dy, ani sta­ry, ale ma nad­zwy­czaj przy­jem­ną po­wierz­chow­ność! boję się, że to nie bę­dzie zu­peł­nie zgod­ne z przy­ję­te­mi zwy­cza­ja­mi. A wiesz prze­cież, że od­po­wie­dzial­ność za two­je wy­bry­ki spa­da na mnie. Za­wsze twój.

LADY CHAR­TRYS DO TE­GOŻ.

Przy­ślij go. Za­płać ile za­żą­da. Co się zaś ty­cze kon­we­nan­sów, Tab­by jest tu cią­gle.

HEN­RYK HOL­LYS DO TEJ­ŻE.