W Giulistanie: Fantazya majowa do Maurycego Manna - ebook

W GIU­LI­STA­NIE.

Fan­ta­zya ma­jo­wa do

Mau­ry­ce­go Man­na.

W Kra­ko­wie w dru­kar­ni Le­ona Pasz­kow­skie­go pod za­rzą­dem Jó­ze­fa Ła­ko­ciń­skie­go.

1872.

Ko­cha­ny Mau­ry­cy!

Wie­dząc, jak lu­bisz słoń­ce i cie­pło, przy­pi­su­je Ci te ma­rze­nia słoń­cem ma­jo­wem wy­grza­nej. Był­bym je snuł da­lej – ale nie­bo roz­pła­ka­ło się – nie­wiem za­czem; lu­dzie tak­że pła­ka­li – bo mie­li za­czem: Czło­wiek opu­ścił ich i nie­wro­ci! A tak, sło­necz­na po­ezya nic ma­jąc co u mnie ro­bić, scho­wa­ła się za chmu­ry, a ja zo­sta­łem się z desz­czem i smut­kiem.

16 Czerw­ca 1872.

Lu­cy­an Sie­miń­ski.

Py­tasz co ro­bię w pięk­nym tym maju i na wsi?

Żyję – nie my­śląc o tem, co tam ro­bią, żwaw­si

Goń­cy for­tun, lub żąd­ni wzię­cia i okla­sków,

Twór­cy ban­ków i ban­kructw, oraz wy­na­laz­ków

Ku wy­go­dzie ciał na­szych, dziś w wiel­kiej es­ty­mie,

Na­wet, kie­dy w nich du­sza śpi jak bor­suk w zi­mie.

Krót­ko mó­wiąc: wasz świa­tek mało mię ob­cho­dzi…

– Oho! rzek­niesz – je­go­mość wi­dać z pola scho­dzi

Lub cho­ry na wą­tro­bę; lub, co go­rzej jesz­cze,

Dał się ja­kiejś de­wot­ce wziąść w po­boż­ne klesz­cze,

Kie­dy świa­ta nie lubi od lu­dzi ucie­ka –

To już nie cały czło­wiek, lecz tyl­ko pół człe­ka.

Ej! nie zga­dłeś; sple­ni­czych nie mam ja na­pa­dów –

Splen w mie­ście, a ja sie­dzę po­śród won­nych sa­dów,

I to w maju; sło­wi­ków gry­wa tu mu­zy­ka,

Któż­by się nie za­po­mniał przy śpie­wie sło­wi­ka,