W jesienną noc - ebook

Dro­gą roz­mię­kłą, po­dob­ną do błot­ni­stej, grzą­skiej rze­ki, pły­ną­cej wskroś pu­stych, czar­nych pól, szedł pi­ja­ny chłop

Wie­czór już był za­padł; zim­ny, roz­desz­czo­ny, brud­ny wie­czór li­sto­pa­do­wy.

Ośle­pły świat pła­kał nie­ustan­nym prze­ni­kli­wym desz­czem, ob­dar­te pola szkli­ły się na­brzmia­łe wil­go­cią, rowy i bruz­dy peł­ne były wody, a bez­list­ne drze­wa po­chy­la­ły się nad dro­gą bez­wład­nie i drża­ły z zim­na i wil­go­ci.

Mar­twa ci­sza le­ża­ła na roz­mię­kłych po­lach.

Chłop szedł pręd­ko, za­ta­czał się po­tęż­nic, po­ty­kał, klął, ale szedł; na­raz przy­sta­nął i pi­ja­nym, ochry­płym gło­sem za­śpie­wał:

Oj! dyn,. moja dyna. Oj! ca!y świat ro­dzi­na;

A jak cię śmierć uta­pi,

Oj! po­ra­tun­ku nie ma! Oj!

Ale śpiew nie roz­legł się echem, roz­miękł w wil­got­nym po­wie­trzu, i prze­padł w ciem­no­ściach; usły­szał go jed­nak ja­kiś cień ludz­ki, co się wlókł o kil­ka­dzie­siąt kro­ków za nim, bo przy­sta­nął na mgnie­nie i trwoż­nie zsu­nął się na bok, w cień jesz­cze głęb­szy drz,ew przy­droż­nych.

Chłop szedł zno­wu śpiesz­nie, ale o ja­kiś ka­mień czy ko­rzeń drze­wa po­tknął się i ru­nął jak kloc w bło­to.