Facebook - konwersja
Czytaj fragment
Pobierz fragment

Kierowca w firmie – zarządzanie pracownikami i sprawy kadrowe - ebook

Wydawnictwo:
Data wydania:
5 kwietnia 2016
Format ebooka:
EPUB
Format EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie. Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Produkt niedostępny.  Może zainteresuje Cię

Kierowca w firmie – zarządzanie pracownikami i sprawy kadrowe - ebook

Każda firma wykonująca przewozy nie obejdzie się bez podstawowego ogniwa, jakim jest kierowca. Warto wiedzieć, na jakich zasadach zatrudnić kierowcę oraz jakie będą konsekwencje tego wyboru. Kwestia rozliczania podróży służbowych także nie należy do najłatwiejszych. Zamieszanie wokół diet oraz ryczałtów za nocleg nadal przysparza wielu problemów. W książce znalazło się wiele praktycznych porad dotyczących m.in.:
• zasad zatrudnienia zawodowego kierowcy,
• prawidłowego rozliczania podroży służbowych kierowców,
• wypłacania im diet oraz ryczałtów,
• zabezpieczenia swoich interesów przed nieuczciwością kierowcy,
• kar nakładanych przez ITD.
Kategoria: Pracy
Zabezpieczenie: Watermark
Watermark
Watermarkowanie polega na znakowaniu plików wewnątrz treści, dzięki czemu możliwe jest rozpoznanie unikatowej licencji transakcyjnej Użytkownika. E-książki zabezpieczone watermarkiem można odczytywać na wszystkich urządzeniach odtwarzających wybrany format (czytniki, tablety, smartfony). Nie ma również ograniczeń liczby licencji oraz istnieje możliwość swobodnego przenoszenia plików między urządzeniami. Pliki z watermarkiem są kompatybilne z popularnymi programami do odczytywania ebooków, jak np. Calibre oraz aplikacjami na urządzenia mobilne na takie platformy jak iOS oraz Android.
ISBN: 978-83-269-4670-7
Rozmiar pliku: 571 KB

FRAGMENT KSIĄŻKI

UMOWY Z PRACOWNIKAMI – JAK SFORMUŁOWAĆ UMOWĘ O PRACĘ Z KIEROWCĄ

Agata Lankamer-Prasołek, prawnik specjalizujący się w zagadnieniach z zakresu prawa pracy i czasu pracy kierowców, były pracownik PIP, wspólnik w firmie doradczo-szkoleniowej „Pogotowie Kadrowe – Lankamer – Prasołek” sp. j.

Łukasz Prasołek, asystent sędziego w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego, specjalista z zakresu czasu pracy kie­rowców, były pracownik PIP

Kierowcy to szczególna grupa pracowników – podlegają odrębnym przepisom związanym z czasem pracy, a także regulacjom zawartym w ustawie o transporcie drogowym. Warto więc zawierać z nimi szczególne umowy o pracę. Co w nich zapisać, żeby Twoja firma miała z pracy kierowców jak najwięcej korzyści, a z drugiej strony – uniknęła poważnych problemów?

Jakie elementy musi zawierać umowa

Kierowcy mają odrębne przepisy normujące ich czas pracy, czyli ustawę o czasie pracy kierowców. Nie reguluje ona kwestii związanych z zatrudnianiem kierowców, ale w wielu miejscach daje wskazówki, co trzeba zamieścić w treści umowy o pracę zawieranej z kierowcą.

Jednak przy przygotowywaniu umowy należy przede wszystkim pamiętać, żeby zawierała wszystkie elementy wymagane przez Kodeks pracy, a dokładniej przez jego art. 29. Są to:

l określenie rodzaju pracy,

l miejsce pracy,

l wynagrodzenie,

l wymiar czasu pracy,

l termin rozpoczęcia pracy oraz

l tzw. limit godzin ponadwymiarowych (art. 151 § 5 kp) – w przypadku kierowców zatrudnianych na część etatu.

Od 22 lutego 2016 r. dodatkowym elementem umów zawieranych z niektórymi kierowcami jest obowiązkowa informacja o przyczynie uzasadniającej odstępstwo od ograniczenia zatrudnienia na czas określony do maksymalnie 33 miesięcy i 3 umów. Możliwość taką przewiduje art. 251 § 4 Kodeksu pracy po zmianach, stanowiąc, że uzasadnieniem dla takiego odstępstwa może być zastępstwo pracownika nieobecnego w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, wykonywanie prac o charakterze dorywczym lub sezonowym, wykonywanie zadań przez okres kadencji lub wykazanie przeze pracodawcę obiektywnych przyczyn uzasadniających wyjątek, które leżą po jego stronie. W praktyce zatrudnienia kierowców wystąpić mogą dwa pierwsze przypadki, a wcześniejsze dostosowanie treści umów zawieranych z takimi pracownikami powoduje, że przekroczenie okresu 33 miesięcy terminowego zatrudnienia lub zawarcie czwartej z kolei umowy na czas określony nie spowoduje automatycznego przekształcenia zatrudnienia w bezterminowe.

Do tych zmian dostosowano wzór umowy o pracę wynikający z rozporządzenia o aktach osobowych, który po nowelizacji zawiera w punkcie trzecim miejsce na wskazanie obiektywnych przyczyn uzasadniających zawarcie umowy na czas określony. W przypadku trwających umów takie uzupełnienie musi nastąpić w okresie 3 miesięcy, licząc od zmiany przepisów, czyli najpóźniej do 21 maja 2016 r. Jest to uzasadnione, skoro po zmianie przepisów umowy na zastępstwo znikają z obrotu prawnego i stają się zwykłymi umowami na czas określony. Z kolei w nowo zawieranych stosunkach pracy na zastępstwo lub w celu wykonywania prac dorywczych bądź sezonowych taka informacja powinna znaleźć się od razu.

Pozostałe elementy umowy o pracę nie mają charakteru obowiązkowego. Zamieszczanie ich w umowach o pracę zawieranych z kierowcami zależy od decyzji pracodawców.

JAK SFORMUŁOWAĆ NAZWĘ STANOWISKA PRACY, CZYLI RODZAJ PRACY

W praktyce rodzaj pracy jest najczęściej określany w umowach o pracę przez wskazanie stanowiska zajmowanego przez pracownika. W naszym przypadku będzie to po prostu stanowisko kierowcy.

Czasem firmy wskazują bardzo dokładnie rodzaj wykonywanych przewozów, czyli przykładowo, że chodzi o kierowcę w regularnych przewozach osób na trasach do 50 km lub kierowcę w międzynarodowym transporcie towarów.

Pamiętaj!

Takie dokładne precyzowanie rodzaju pracy nie jest jednak niezbędne. Rodzaj pracy, który pozostaje kluczową informacją w umowie o pracę, będzie taki sam w obu tych przypadkach – chodzi o pracę kierowcy.

Tak dokładne określanie stanowiska kierowcy niekiedy wręcz ograniczy przewoźnika w późniejszym planowaniu pracy. Może się przecież okazać, że powstanie konieczność wykonania transportu niezgodnego z określonym w umowie stanowiskiem.

PRZYKŁAD

Jak sformułować opis rodzaju pracy

Firma zajmująca się przewozami osób ma w zakresie swojej działalności 3 rodzaje przewozów:

u regularne przewozy na liniach do 50 km – komunikacja miejska,

u regularne przewozy na liniach do 200 km – komunikacja międzymiastowa,

u przewozy okazjonalne, głównie turystyczne.

Pracodawca określił jednak wszystkim kierowcom w umowach o pracę takie samo stanowisko – „kierowca”. Nie wskazał rodzaju przewozów. Dzięki temu wszyscy kierowcy mogą w razie potrzeby wykonywać każdy z trzech rodzajów przewozów realizowanych przez pra-codawcę.

Czy kierowca musi mieć umowę jako kierowca

Część firm decyduje się na określanie stanowisk pracy swoich pracowników w sposób łączony: kierowca magazynier, kierowca mechanik czy kierowca konwojent. Chcą w ten sposób podkreślić specyficzny charakter zatrudnienia i konieczność wykonywania także innych obowiązków niż kierowanie pojazdem.

Działania takie są oczywiście dopuszczalne, choć w takich przypadkach pojawia się wątpliwość, czy do czasu pracy tych osób powinno się stosować regulacje szczególne, dotyczące kierowców, czy ogólne, wynikające z Kodeksu pracy.

Co więcej – zdarza się, że firmy, chcąc uniknąć stosowania do kierowców regulacji dotyczących ich czasu pracy, określają im stanowiska pracy w inny sposób, np. „dostawca”.

Zgodnie ze stanowiskiem Głównego Inspektoratu Pracy z 11 sierpnia 2008 r. (GPP-302-4560-609/08/PE) umowa o pracę określa w szczególności rodzaj wykonywanej pracy.

Uwaga!

Inspektor dokonujący kontroli w zakresie przepisów o czasie pracy sprawdza zgodność organizacji pracy z wymogami ustawy o czasie pracy kierowców tylko wtedy, gdy pracownik jest zatrudniony na stanowisku kierowcy.

Jeżeli pracodawca i pracownik ustalą, że ten ostatni będzie wykonywał pracę jako magazynier, ale w rzeczywistości, zdaniem podwładnego, charakter jego zatrudnienia bardziej przypomina pracę kierowcy, będzie mógł dochodzić swoich roszczeń z tego tytułu wyłącznie przed sądem pracy.

Jeśli więc napiszesz, że stanowisko pracy Twojego pracownika to „kierowca”, kontrole PIP będą sprawdzać zgodność zatrudnienia z przepisami o czasie pracy kierowców. Jeżeli natomiast określisz stanowisko pracy w inny sposób, pracownik, żeby dochodzić swoich praw z racji bycia kierowcą, musi wystąpić do sądu pracy. Konieczne jest bowiem powództwo o ustalenie na podstawie art. 189 kpc, że charakter jego pracy odpowiada stanowisku kierowcy.

Z kolei przy stanowiskach łączonych (jak np. kierowca magazynier) należałoby zdecydować, która cecha zatrudnienia jest dominująca – i takie przepisy stoso-wać.

W każdym przypadku trzeba jednak pamiętać, że określanie stanowiska pracy w sposób specyficzny (bardzo zawężony) może być przyczyną sporów sądowych.

Uwaga!

Dodatkowo określanie w umowie stanowiska pracy tak, żeby nie brzmiało „kierowca”, nie ma większego sensu, w przypadku gdy kierowca ma prowadzić pojazdy o dmc powyżej 3,5 t lub przystosowane do przewozu więcej niż 9 osób. Wówczas z punktu widzenia ITD za kierowcę uważana jest każda osoba prowadząca pojazd, bez względu na nazwę stanowiska, na którym pracuje.

MIEJSCE WYKONYWANIA PRACY

Sposób określenia miejsca pracy dla kierowcy nie ma znaczenia. Istnieje zasada, że podróżą służbową jest każdy wyjazd poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub jego filia, oddział czy przedstawicielstwo.

Miejsce pracy a prawo do diet

Obecnie nie ma żadnej różnicy, czy kierowca ma okreś­-lone miejsce pracy jako Unia Europejska, Polska, wojewódz­two mazowieckie czy „Warszawa, ul. Przy Agorze 120”. W każdym z tych przypadków będzie wykonywał podróż służbową, jeśli wyjedzie poza granice administracyjne miejscowości, w której siedzibę ma jego pracodawca, czyli np. poza teren Warszawy.

Miejsce pracy jest jednak ciągle ważne, jeśli chodzi o inne grupy zawodowe i ich podróże służbowe.

PRZYKŁAD

Kierowcy odbywają podróże służbowe bez względu na miejsce zatrudnienia

Firma z siedzibą w Warszawie zatrudnia przedstawicieli handlowych, którzy podpisują umowy handlowe z klientami i umawiają się na dostawy towarów wykonywane przez firmowych kierowców.

Zakresem działania firmy jest województwo mazowieckie, a więc takie miejsce pracy określono w umowach o pracę wszystkich pracowników. W przypadku kierowców nie ma to jednak żadnego wpływu na rozumienie i rozliczanie podróży służbowych, które i tak rozpoczynają się zawsze po opuszczeniu granic administracyjnych stolicy. Jednak jeśli chodzi o przedstawicieli handlowych, tak określone miejsce pracy ma znaczenie przy ustalaniu, kiedy ich wyjazdy są podróżami służbowymi, a kiedy nie.

JAK ZAPISAĆ W UMOWIE WYNAGRODZENIE

Kolejnym elementem umowy o pracę jest określenie wynagrodzenia, co powinno nastąpić ze wskazaniem jego elementów.

Jak nie wolno ustalić wynagrodzenia dla kierowcy

W tym zakresie w przypadku kierowców należy pamiętać o regulacji art. 26 ustawy o czasie pracy kierowców. Zgodnie z nim warunki wynagradzania kierowców nie mogą przewidywać składników wynagrodzenia, których wysokość jest uzależniona od liczby przejechanych kilometrów lub ilości przewiezionego ładunku, jeżeli ich stosowanie mogłoby zagrażać bezpieczeństwu na drogach lub zachęcać do naruszania przepisów rozporządzenia (WE) nr 561/2006.

Należy więc ostrożnie podchodzić do wszelkich składników płacy o charakterze akordowym, prowizyjnym czy też premii naliczanej za przejechane kilometry albo za przewiezione frachty. Bez wątpienia najbezpieczniejsze są stałe pensje w wysokości miesięcznej lub określone w stawkach godzinowych. Oprócz nich można zastosować dodatki stażowe oraz za trudne warunki pracy czy premie lub nagrody, ale nieuzależnione od kilometrówki czy frachtów.

Jak podzielić wynagrodzenie, żeby zmniejszyć koszty pracy

Jeśli chcesz zmniejszyć koszty wynagrodzenia za nadgodziny czy dyżury kierowców, pamiętaj, że korzystniejsze jest rozbicie stawki zasadniczej na kilka elementów. Na przykład warto ustalić pensję zasadniczą 1.000 zł, dodatek stażowy 500 zł i premię regulaminową o stałym charakterze 1.500 zł zamiast pensji jednoskładnikowej w wysokości 3.000 zł.

Darmowy fragment
mniej..

BESTSELLERY

Kategorie: