Komentarz do Ksiąg Starego Testamentu - ebook
Komentarz do Ksiąg Starego Testamentu - ebook
Błogosławiony Jan Paweł II posiadał niezwykły dar rozumienia Pisma Świętego. Każdego dnia rozważał teksty biblijne, modlił się nimi. Wiedzy tej nie pozostawił dla siebie, chętnie dzielił się z nią wiernymi. Każdy z papieskich dokumentów wynika z głębokiego obcowania ze Słowem Bożym, szczególnie odnosi się to katechez wygłaszanych podczas audiencji generalnych oraz do homilii mszalnych.
Objaśniając słowa Pisma Świętego Papież wiele uwagi poświęcał księgą Starego Testamentu. Teksty te są świadectwem zbawczego zamysłu Boga dotyczącego całej ludzkości a realizowanego poprzez naród wybrany przez Boga – Izrael, wiele z nich to zapowiedzi pełni zbawienia dokonującej się przez Mesjasza – Syna Bożego Jezusa Chrystusa. Stary Testament był dla Jana Pawła II wielkim skarbcem Bożej mądrości dotyczącej życia ludzkiego i niezmierzonym skarbcem modlitw.
Duchowy komentarz do Starego Testamentu jest zbiorem najczęściej i najobficiej objaśnianych tekstów należą do nich następujące księgi: Rodzaju, Wyjścia, Psalmów, Mądrości, Izajasza, Jeremiasza.
Błogosławiony Jan Paweł II, objaśniając teksty starotestamentalne ukazuje ich wypełnienie i rozwiniecie w tekstach z Nowego Testamentu, czyni to w kontekście liturgii i nauki Kościoła.
Przedstawiany Czytelnikom zbiór nie jest ściśle naukowym komentarzem egzegetycznym, mimo że w wielu miejscach Papież nawiązuje do bogatego dziedzictwa nauk biblijnych. Jest to przede wszystkim komentarz duszpasterski, który ma pomóc wiernym w rozumieniu i przeżywaniu Słowa Bożego.
Księgi Starego Testamentu „(…) udostępniają wszystkim znajomość Boga i człowieka oraz sposobów działania Boga sprawiedliwego i miłosiernego w stosunku do ludzi (…) Pokazują prawdziwą pedagogię Bożą” (II Sobór Wat., Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei Verbum,15).
Choć Chrystus ustanowił Nowe Przymierze we krwi swojej, Księgi Starego Testamentu, przyjęte w całości do nauki ewangelicznej, w Nowym Testamencie uzyskują i ujawniają swój pełny sens i nawzajem oświetlają i wyjaśniają Nowy Testament” (II Sobór Wat., Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei Verbum,16).
„Wierzyć po chrześcijańsku” – znaczy: czerpać światło Bożego Objawienia również z Ksiąg Starego Przymierza.
Jan Paweł II Audiencja generalna, 8 maja 1985 r.
| Kategoria: | Wiara i religia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7595-471-5 |
| Rozmiar pliku: | 1,5 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Rdz 5,1-5
1 Oto rodowód potomków Adama. Gdy Bóg stworzył człowieka, na podobieństwo Boga stworzył go; 2 stworzył mężczyznę i niewiastę, pobłogosławił ich i dał im nazwę „ludzie”, wtedy gdy ich stworzył. 3 Gdy Adam miał sto trzydzieści lat, urodził mu się syn, podobny do niego jako jego obraz, i dał mu na imię Set. 4 A po urodzeniu się Seta żył Adam osiemset lat i miał synów oraz córki. 5 Ogólna liczba lat, które Adam przeżył, była dziewięćset trzydzieści. I umarł.
Rdz 5,1
Bóg, stwarzając mężczyznę i kobietę na obraz swój i podobieństwo, wieńczy i doprowadza do doskonałości dzieło swych rąk – powołuje ich do szczególnego uczestnictwa w swej miłości, a zarazem w swojej mocy Stwórcy i Ojca poprzez ich wolną i odpowiedzialną współpracę w przekazywaniu życia ludzkiego: „Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną»” (Rdz 1,28). Tak więc podstawowym zadaniem rodziny jest służba życiu, urzeczywistnianie w ciągu dziejów pierwotnego błogosławieństwa Stwórcy: przekazywania – poprzez rodzenie – obrazu Bożego z człowieka na człowieka (por. Rdz 5,1-3).
Płodność miłości małżeńskiej nie zacieśnia się wszakże tylko do fizycznego rodzenia dzieci, choćby nawet była pojmowana w swym specyficznie ludzkim wymiarze: poszerza się i ubogaca wszelkimi owocami życia moralnego, duchowego i nadprzyrodzonego, jakie ojciec i matka z racji swego powołania winni przekazać w darze dzieciom, a poprzez dzieci – Kościołowi i światu. (106)
