Facebook - konwersja
Czytaj fragment
Pobierz fragment

Koniec z cukrzycą i otyłością - ebook

Wydawnictwo:
Data wydania:
19 czerwca 2013
Format ebooka:
EPUB
Format EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie. Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Produkt chwilowo niedostępny

Koniec z cukrzycą i otyłością - ebook

Książka Koniec z cukrzycą i otyłością to rewelacyjny, 6-tygodniowy program utraty wagi, zapobiegania chorobom i znakomitego samopoczucia!

- Czy masz nadwagę?

- Czy lekarz powiedział Ci, że Twoje stężenie cukru na czczo jest trochę za wysokie?

- Czy masz niepohamowany apetyt na słodycze i węglowodany

wysokoprzetworzone?

- Czy masz wysokie ciśnienie tętnicze?

- Czy w Twojej rodzinie ktoś cierpiał na cukrzycę, choroby serca lub otyłość?

Jeśli Twoja odpowiedź na którekolwiek z tych pytań jest twierdząca, to znaczy, że ta książka jest Ci potrzebna.

Na cukrzycę w naszym kraju choruje około 2,5 mln ludzi, ponad 750 tys. z nich o tym nie wie i w związku z tym nie są leczeni - wynika z raportu przygotowanego pod patronatem Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego.

W raporcie czytamy, że według szacunków w 2030 roku będzie w Polsce 3,2 mln chorych na cukrzycę. Częstość występowania tej choroby rośnie wraz z wiekiem. Ponad 20 proc. osób powyżej 60. roku życia choruje na cukrzycę, a kolejne 20 proc. ma upośledzoną tolerancję glukozy. U 50 proc. cukrzyków występuje choroba niedokrwienna serca. Dodatkowo 77 proc. chorych w Polsce ma podwyższone ciśnienie tętnicze krwi.

Leczenie cukrzycy w Polsce pochłania około 2,5 mld zł rocznie ze środków NFZ

W naszym kraju w programach leczenia przewlekłego dializami znajduje się na stałe ponad 3 tys. chorych na cukrzycę. Co roku przeprowadza się 14 tys. amputacji stóp. W 2007 roku cukrzyca była raportowana jako przyczyna ponad 6,3 tys. zgonów w Polsce.

Zawarty w książce Koniec z cukrzycą i otyłością 6-tygodniowy program powrotu do zdrowia może w znaczący sposób nie tylko przynieść ulgę ponad 3 milionom chorych Polaków ale w poważny sposób zmniejszyć ryzyko zgonu jak również dzięki wdrożeniu nowego stylu życia zapobiec zachorowaniom, co złagodzi wydatki budżetu państwa na leczenie cukrzycy i chorób powiązanych.

Chodzi w niej o znacznie więcej niż o sam poziom cukru we krwi. Książka traktuje o dotarciu do samych korzeni problemu i zaradzeniu mu na różnych poziomach – biologicznym, osobistym, społecznym i ekonomicznym.

Chociaż książka ta dotyczy głównie kwestii otyłości oraz cukrzycy typu 2, to jednak może być również pomocna dla osób z cukrzycą typu 1, chcących żyć ze zdrowo wyrównanym stężeniem glukozy we krwi.

Może być pomocna dla pierwszego w dziejach pokolenia dzieci, które będą bardziej chore i umrą we wcześniejszym wieku niż ich rodzice. Dla nich i dla nas samych możemy popracować nad powrotem do zdrowia.

Kategoria: Poradniki
Zabezpieczenie: Watermark
Watermark
Watermarkowanie polega na znakowaniu plików wewnątrz treści, dzięki czemu możliwe jest rozpoznanie unikatowej licencji transakcyjnej Użytkownika. E-książki zabezpieczone watermarkiem można odczytywać na wszystkich urządzeniach odtwarzających wybrany format (czytniki, tablety, smartfony). Nie ma również ograniczeń liczby licencji oraz istnieje możliwość swobodnego przenoszenia plików między urządzeniami. Pliki z watermarkiem są kompatybilne z popularnymi programami do odczytywania ebooków, jak np. Calibre oraz aplikacjami na urządzenia mobilne na takie platformy jak iOS oraz Android.
ISBN: 978-83-7534-038-9
Rozmiar pliku: 3,0 MB

FRAGMENT KSIĄŻKI

Joanna Figlewska

Cukrzyca typu 2 od 20 lat

Metformina 850 g 3 × dziennie

Onglyza 5 mg rano

Lantus 18 jednostek wieczorem

Jako osoba chorująca na cukrzycę od wielu lat, do przekładu książki Marka Hymana Koniec z cukrzycą i otyłością! przystępowałam z ogromnym zaciekawieniem i entuzjazmem, aczkolwiek również ze sporą dozą sceptycyzmu. Wiedząc dość dużo o swojej chorobie, trudno mi było przyjąć do wiadomości, co więcej, uwierzyć, że cukrzycę można cofnąć, a nawet wyleczyć!

Postanowiłam mimo to spróbować. Od razu szczerze przyznaję, że nie zastosowałam się w pełni do sześciotygodniowego programu doktora Hymana. Przede wszystkim nie zrezygnowałam całkowicie z pieczywa (choć znacznie zmniejszyłam jego dzienne spożycie, ograniczając się, zgodnie z dietą cukrzycową, wyłącznie do chleba razowego, 2 kromek na dzień). Nie wykluczyłam także z diety produktów mlecznych ani kawy, chociaż zmniejszyłam jej ilość na szklankę, zabielając ją mlekiem o zawartości 0% tłuszczu. Podobnie postąpiłam z twarogiem i jogurtami – zero tłuszczu. Rzecz jasna, zrezygnowałam również z cukru pod wszelką postacią, ale nie ze słodzika, a także nie wyrzekłam się porcji owoców jagodowych czy migdałów raz na jakiś czas. Ponadto nie wykluczyłam z diety napojów gazowanych słodzonych aspartamem, pomimo usilnych zaleceń autora.

Wychodząc z założenia, że lepiej zastosować choć trochę założeń programu Koniec z cukrzycą i otyłością! niż trzymać się kurczowo zasady „wszystko albo nic”, stopniowo wcielałam w życie zalecenia dr. Hymana. Z racji pracy nad przekładem, ćwiczenia fizyczne z braku czasu ograniczyłam do krótkich spacerów w dość szybkim tempie. Przyznam, że byłam bardzo ciekawa, czy to wszystko da to jakieś efekty.

Zaopatrzyłam się w niemalże pełen zestaw niezbędnych suplementów dostępnych na naszym rynku (większość z nich podałam w swoich przypisach do książki). Po konsultacji z lekarzem odstawiłam na próbę statyny i fibraty. Regularnie mierzyłam stężenie glukozy we krwi, co najmniej 3 razy dziennie.

Już po trzech tygodniach dawka 18 jednostek analogu insuliny długodziałającej okazała się za wysoka, prowadząc do niskich stężeń glukozy na czczo (poniżej 70, a czasem nawet 60). Zeszłam więc na 15 jednostek. Po następnych 3 tygodniach ponownie zmniejszyłam dawkę, dostosowując ją jednak do pomiarów cukru we krwi – raz było to 13 jednostek, raz 11, a czasem nawet 9, zależnie od stężenia cukru przed snem.

W ciągu dwóch miesięcy schudłam 4,8 kg, tracąc po kilka centymetrów w obwodach, a więc nie był to jedynie skutek pozbycia się wody z organizmu. Trójglicerydy wróciły do granic normy, ale cholesterol niestety, wzrósł powyżej normy. W tym przypadku sama zmiana (częściowa) diety i stylu życia okazała się niewystarczająca, lekarz zatem zadecydował, że powinnam wrócić do zażywania statyn.

Reasumując – jeśli tylko niektóre wskazówki z książki Koniec z cukrzycą i otyłością! dały mi efekt w postaci znacznego ograniczenia dawek analogu insuliny oraz doprowadziły do ubytku masy ciała, a przy okazji poprawy samopoczucia, to można wysnuć logiczny wniosek, że ścisłe przestrzeganie planu doktora Hymana przyniosłoby jeszcze bardziej spektakularne korzyści.

Jestem głęboko przekonana, że przy pewnej dawce samozaparcia i poddaniu się w pełni zaleceniom Marka Hymana, mogłabym, choćby na jakiś czas, w pełni odstawić insulinę. Cud? Nie wierzę w cuda. Wierzę w to, co dzięki osiągnięciom współczesnej nauki można wcielić w życie, i co naprawdę
działa!

Joanna Figlewska

„Książka Koniec z cukrzycą i otyłością! zmieniła moje relacje z jedzeniem...”.

Od czasów szkoły średniej walczyłam z nadwagą i próbowałam już właściwie wszystkiego – dostępnych programów odchudzania, czatów na forach internetowych i płynnej diety. Nic nie działało... prawdę mówiąc, żadna dieta właściwie nie dawała u mnie rezultatów. Bez przerwy byłam głodna. Kilka lat temu przeczytałam książkę doktora Hymana pt. UltraMetabolism i postanowiłam zgłosić się do niego w charakterze pacjentki. Jestem przekonana, że spotkanie z nim uratowało mi życie, moje poczucie godności i zdrowie psychiczne.

Udało się wyleczyć kilka schorzeń, których nikt przed nim u mnie nie zdiagnozował, ale moim największym problemem był zespół metaboliczny, inaczej mówiąc, stan przedcukrzycowy. Spróbowałam przejść na zdrową dietę, odtruć organizm, po czym przystąpiliśmy do leczenia mojej niedoczynności tarczycy. Udało mi się trochę schudnąć, ale w niewystarczającym stopniu. Doktor Hyman stwierdził, że należy „zresetować” u mnie insulinę. Żeby to osiągnąć, przestawił mnie na zaawansowaną wersję programu Koniec z cukrzycą i otyłością! na osiem tygodni. Wiedząc, że przez dwa miesiące niczego i tak nie będę mogła robić, zdecydowałam się pójść na całość. Latem 2011 roku, po ośmiu tygodniach planu zaawansowanego, schudłam 9 kilogramów, a do chwili, gdy piszę te słowa, łącznie ubyło mi 27 kilo. Największy cud polega na tym, że przeszły mi niepohamowane napady głodu! I wygląda na to, że nigdy nie wrócą.

Po raz pierwszy w życiu czuję, że mam zdrowy stosunek do jedzenia. Zdarza mi się myśleć: „A więc to tak się czują normalni ludzie!”. Przyznam szczerze, że nigdy nie wierzyłam w to, że osiągnę w życiu taki spokój ducha.

E. Wisconsin

„Zawdzięczam doktorowi Hymanowi życie...”.

Dzięki niemu jestem zdrowa. Kiedy pierwszy raz go spotkałam, byłam w najgorszej formie życiowej – cierpiałam na nadwagę, miałam nadciśnienie tętnicze, byłam na progu zachorowania na cukrzycę, a przede wszystkim byłam bardzo nieszczęśliwa. Dzięki programowi dr. Hymana, w ciągu roku zrzuciłam 34 kilogramy i całkowicie odstawiłem leki na nadciśnienie. Zmieniłam swój styl życia oraz odżywiania się; o wiele bardziej dbam teraz o zdrowie. Dziś mogę z dumą stwierdzić, że nadal żyję zdrowo i nie biorę żadnych lekarstw. Zawdzięczam doktorowi Hymanowi życie.

Jane Grimm

„Mark Hyman dał mi nadzieję. Ale także coś więcej: dał mi rezultaty. W ciągu czterech miesięcy zrzuciłam 24 kilogramy, a badania krwi wykazały, że już nie choruję na cukrzycę...”.

Zanim spotkałam doktora Hymana, byłam na samym dnie. Niemal przez cały czas miałam dużą nadwagę, ciśnienie tętnicze i poziom glukozy znacznie powyżej normy, a leki przeciwcukrzycowe przestawały już działać. Endokrynolog zasugerował, że powinnam zacząć brać insulinę, ponieważ poziom cukru na czczo po leku doustnym dochodził u mnie do 168! Kardiolog z kolei, do mojej codziennej dawki leków dodał jeszcze inne, próbując obniżyć mi nadciśnienie do w miarę zbliżonego do normy. Poranne wstawanie z łóżka było dla mnie nie lada wyzwaniem – cierpiałam na niewytłumaczalne bóle i pobolewania, drętwienia, obrzęki stawów i bóle głowy.

Gdy ostatecznie zjawiłam się w gabinecie doktora Hymana, pamiętam, jak usiadł naprzeciw mnie i poprosił, bym opowiedziała o swoich problemach zdrowotnych. Po chwili podniósł wzrok i spojrzał na mnie. „Na co pani czeka?” – zapytał. Odczekałam, aż mój mąż opuści gabinet, by zadać pytanie, na które najbardziej chciałam poznać odpowiedź: „Chcę wiedzieć, jak długo...”. Byłam przygotowana na śmierć.

Doktor ponownie zajrzał do mojej karty i odpowiedział: „To zależy. Ale sadzę, że od pół roku do roku”.

Kiedy usłyszał, że zabrakło mi tchu w piersiach, spojrzał na mnie z niepokojem. Z trudem powstrzymywałam łzy, zastanawiałam się, jak mam powiedzieć dzieciom, ile jeszcze pożyję. Nagle zmienił mu się wyraz twarzy, i łagodnie zapytał: „Czy pani myśli, że umiera?”. Tylko pokiwałam głową, ponieważ mój mąż właśnie wrócił do gabinetu.

„Parry, pani wcale nie umiera” – powiedział, uśmiechając się. – „Mówiąc: pół roku do roku, miałem na myśli okres całkowitego powrotu do zdrowia”.

Mark Hyman dał mi nadzieję. Ale także coś więcej: dał mi rezultaty. W ciągu czterech miesięcy zrzuciłam 24 kilogramy, badania krwi wykazały, że już nie choruję na cukrzycę, a moje ciśnienie było nawet lepsze niż w normie. Poczułam się, jakbym była zupełnie innym człowiekiem, bo tak było naprawdę. Dr Hyman zaoferował mi wsparcie, zrozumienie oraz narzędzia do powrotu do stanu równowagi i pozostania w nim.

Parry Aftab

„Ten program pomógł mi nie tylko zrzucić 12 kilogramów (przeciętnie półtora kilograma tygodniowo) i zmniejszyć obwód pasa o 15 centymetrów, lecz także wyleczyć się z przewlekłego zapalenia dziąseł, umożliwił mi powrót do jazdy na rowerze, co uwielbiam, a do tego pozbyć się raz na zawsze bólu kolan”.

Obserwowanie strzałki na wadze, która zbliżała się do 100 kilogramów, było przygnębiające. Zdarzało mi się wcześniej już przekraczać tę liczbę, potem znowu się cofać, ale przyrzekłam sobie, że to już nigdy się nie powtórzy. Jednakże czynniki stresujące i moje osobiste wybory nie tylko spowodowały ponowny przyrost masy ciała, dodatkowo sprawiły, że wzrósł mi poziom cholesterolu, i lekarze zdecydowali, że powinnam zacząć brać leki. Zdawałam sobie sprawę z tego, że leczenie farmakologiczne oznacza moją osobistą porażkę, ale przy tym także stanowi rozpoczęcie cyklu leczenia objawów, nie zaś samego problemu, co w konsekwencji wywoła inne kłopoty ze zdrowiem, które z kolei będą wymagały stosowania następnych leków, i tak do znudzenia. W końcu jednak musiałam zaakceptować fakt, że brak mi siły woli, by samodzielnie coś z tym zrobić. Przyrzekłam sobie, że zmienię nawyki żywieniowe, ale okazywałam się bezradna wobec pokus pod postacią niskokalorycznych napojów gazowanych czy lodów. Byłam uzależniona od przyjemności i pocieszenia, jakich dostarczało mi jedzenie, ono zaś powoli i „pocieszająco” mnie zabijało...

Z tych właśnie powodów, gdy miałam sposobność poddania się programowi Koniec z cukrzycą i otyłością!, poczułam przypływ wielkiej nadziei, że będzie to coś innego niż to, czego już wielokrotnie próbowałam. I rzeczywiście, program ten sprostał moim oczekiwaniom. Dał mi nadzieję, że mogę spróbować jeszcze raz, dał mi do ręki narzędzia oraz niezbędne informacje, żeby mogło mi się udać, a ponadto sterował każdym moim krokiem na tej drodze. Po ośmiu tygodniach programu jakość mojego życia uległa niekwestionowanej poprawie.

Ten program pomógł mi nie tylko zrzucić 12 kilogramów (przeciętnie półtora kilograma tygodniowo) i zmniejszyć obwód pasa o 15 centymetrów, lecz także wyleczyć się z przewlekłego zapalenia dziąseł, umożliwił mi powrót do jazdy na rowerze, którą uwielbiam, a do tego pozbyć się raz na zawsze bólu kolan. Wraz z utratą kilogramów i centymetrów w talii pozbywałam się skrępowania i zażenowania. Wyobraźcie sobie tylko moje zaskoczenie i radość, gdy po siedmiu latach noszenia spodni w rozmiarze 48 zdołałam się w końcu wcisnąć w rozmiar 42! A jak cudownie brzmiały słowa mojej rodziny i przyjaciół: „Wyglądasz CUDOWNIE!”. Jakże wspaniale było mieć dość energii i zwinności, żeby znowu się bawić z wnuczętami w chowanego!

Bardzo, BARDZO SIĘ CIESZĘ, że przystąpiłam do tego programu!

Joan Brinkley

„Program Koniec z cukrzycą i otyłością! odmienił mnie tak bardzo, że nie potrafię tego wyrazić”.

Zamglona świadomość jest kalectwem. Nie pozwalała mi na pracę i radość z życia. Druzgotała poczucie godności i kazała w siebie wątpić. Najcudowniejszym darem, jaki przyniósł mi ten program, jest zdolność jasnego myślenia. Obecnie jestem zatrudniona w dwóch miejscach pracy. Obaj pracodawcy mnie doceniają, a ja jestem z siebie dumna. Czegoś podobnego nie doświadczałam od 15 lat. Schudłam także 8 kilogramów, a wszyscy wokół zauważyli tę różnicę.

Oboje z mężem tak bardzo jesteśmy zadowoleni ze zmian, jakie wprowadziliśmy podczas programu, że postanowiliśmy uczynić je podstawą naszego stylu życia.

Trudno ubrać w słowa doniosłość zmian, jakie program Koniec z cukrzycą i otyłością! wniósł w moje życie. Mój szef ostatnio powiedział: „Musisz czuć się lepiej po zmianie diety”. To jest niedomówienie. Program zmienił mnie tak bardzo, że nie potrafię tego wyrazić.

Jill AllenJak korzystać z tej książki?

Po niniejszą książkę mogliście sięgnąć z wielu różnych powodów.

Może chcecie sobie uświadomić skalę i wpływ obecnej ogólnoświatowej epidemii otyłości i cukrzycy typu 2 lub tego, co powinno nosić miano „cukrzyco-otyłości”?

Może chcecie zrozumieć czynniki społeczne, polityczne lub ekonomiczne, jakie nieustannie napędzają tę epidemię, a także to, co możemy z tym zrobić? Może jesteście politykami, zajmujecie się pracą w służbie zdrowia, jesteście wychowawcami i nauczycielami albo przywódcami religijnymi i poszukujecie właściwego rozwiązania tej kwestii?

Możecie się interesować naukowymi zagadnieniami opieki zdrowotnej jako jej konsumenci albo lekarze, i chcecie lepiej zrozumieć biologiczne aspekty otyłości i cukrzycy i to, dlaczego tak trudno znaleźć efektywne rozwiązanie problemu, pomimo postępu współczesnej medycyny.

Może pragniecie stworzyć albo przyłączyć się do grupy lub spontanicznego ruchu, by zmienić bieg tej epidemii?

A może po prostu szukacie praktycznego rozwiązania problemu oraz programu odchudzania i zahamowania własnej cukrzycy typu 2 lub stanu przedcukrzycowego?

Wszystkie powyższe przyczyny świadczą o tym, że niniejsza książka jest właśnie dla Was.

Stajemy w obliczu problemu, który dotyka niemal każdego na świecie. Nie jest tajemnicą fakt, że znajdujemy się w samym środku gwałtownej epidemii otyłości i cukrzycy typu 2.

Jako lekarz, naukowiec, wykładowca i obywatel usiłowałem znaleźć wszechstronny sposób rozwiązania tego problemu. Zmotywowało mnie to do napisania książki Koniec z cukrzycą i otyłością!

Chociaż książka ta dotyczy głównie kwestii otyłości oraz cukrzycy typu 2, to jednak może być również pomocna dla osób z cukrzycą typu 1, chcących żyć ze zdrowo wyrównanym stężeniem glukozy we krwi. Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną i polega na uszkodzeniu komórek trzustki, a co za tym idzie, brakiem wytwarzanej przez nie insuliny. Cukrzyca typu 2 jest także chorobą o podłożu zapalnym, jednakże w jej przypadku chodzi o początkowo zbyt dużą produkcję insuliny, przez co komórki organizmu stają się mało wrażliwe na jej działanie. Zaburzenie to nosi nazwę insulinooporności. Często całymi latami poprzedza ono zachorowanie na cukrzycę typu 2. Niniejsza książka zajmuje się właśnie cukrzycą typu 2 oraz insulinoopornością, dlatego więc, jeśli piszę o cukrzycy jako takiej, dotyczy to cukrzycy typu 2.

Chodzi w niej o znacznie więcej niż o sam poziom cukru we krwi. Książka traktuje o dotarciu do samych korzeni problemu i zaradzeniu mu na różnych poziomach – biologicznym, osobistym, społecznym i ekonomicznym.

Na początku książki umieszczam prosty test, który będzie pomocny w sprawdzeniu, czy cierpicie na cukrzyco-otyłość. Ponieważ ten problem dotyka co drugiego Amerykanina, a także Europejczyka, to najprawdopodobniej Wasza odpowiedź na ten test będzie twierdząca.

W rozdziale 1 części I, zatytułowanej „Zrozumienie, czym jest plaga naszych czasów” omawiam szerzej zakres tej epidemii na świecie i jej wpływ nie tylko na bogate kraje Zachodu, lecz także kraje rozwijające się. W rozdziale 2 przyjrzymy się bliżej prawdziwej biologicznej przyczynie epidemii – insulinooporności – i powodom, dla których nasze obecne podejście do problemu się nie sprawdza.

W rozdziale 3 rozwiewam medyczne mity, powstrzymujące nas przed skutecznym zajęciem się tą epidemią, na przykład takie, że cukrzyca typu 2 jest chorobą genetyczną, albo że tej cukrzycy nie da się cofnąć, lub że leki są skuteczne w zapobieganiu i leczeniu cukrzycy oraz jej powikłań.

W rozdziale 4 zajmuję się nowymi badaniami nad biologią uzależnienia od jedzenia i dowodzę, że niepowstrzymane napady głodu i objadanie się nie są naszą winą. Prowadzi to do krytycznego spojrzenia na praktyki marketingu żywnościowego i ich wpływ na dzieci oraz otyłość dziecięcą.

W rozdziale 5 przedstawiam sposoby, jakimi wielkie koncerny rolnicze, spożywcze i farmaceutyczne napędzają epidemię otyłości, cukrzycy i chorób przewlekłych na naszym globie, tworząc „otyłościogenne” środowisko, i wyjaśniam, jak wszyscy razem możemy z tym walczyć.

Superzdrowotny test: Odkryjcie powody przybierania na wadze i zachorowania na cukrzycę

Książka pomoże Wam zgłębić i leczyć przyczyny leżące u podłoża otyłości i cukrzycy, a także niemal wszystkich chorób przewlekłych. Umieściłem w niej kilka specjalnych testów, które łącznie tworzą Superzdrowotny test. Stanowi on klucz do odkrycia powodów i leczenia wszystkich Waszych problemów zdrowotnych oraz wytyczenia własnej, przystosowanej do indywidualnych potrzeb drogi powrotu do zdrowia. Stojąca u podstaw tych zagadnień wiedza oraz medycyna funkcjonalna lub holistyczna, dzięki specyficznemu zestawowi testów pozwoli Wam odkryć prawdziwe źródła problemów zdrowotnych.

Superzdrowotny test można wypełniać bezpośrednio w książce. Jego wynik zapoczątkuje Waszą drogę ku długiemu, zdrowemu i pełnemu energii życiu.

W rozdziale 6 przedstawiam nowy, oparty na badaniach naukowych system medycyny holistycznej, mapę drogową dotarcia do chorób przewlekłych dwudziestego pierwszego wieku, zwany medycyną funkcjonalną, która zajmuje się rozpoznawaniem i leczeniem leżących u podłoża otyłości i cukrzycy przyczyn biologicznych. Korzysta ona z zastosowania zindywidualizowanej medycyny, genomiki i biologii systemowej przy wytyczaniu praktycznej mapy drogowej dla diagnostyki, leczenia i odwracalności chorób. Ten kierunek medycyny koncentruje się na przyczynach i mechanizmach powstawania chorób, a nie na objawach czy ich umiejscowieniu. Leczymy cały układ, nie same choroby. Leczymy podłoże lub teren, a nie roślinę. Ta metoda daje nadzwyczajne wyniki w leczeniu otyłości i cukrzycy typu 2.

W części II, „Siedem kroków w leczeniu cukrzyco-otyłości” omawiam ostatnie osiągnięcia naukowe dotyczące otyłości i cukrzycy, pozwalające nam na zorientowanie się, co leży u podstaw biologicznych przyczyn tych chorób. Otyłość i cukrzyca są wynikiem wielu różnych czynników, między innymi zaburzeń odżywiania, hormonalnych, immunologicznych, zapalnych i trawiennych, a także takich, jak zatrucie środowiska, dysfunkcja metaboliczna i stres. Każdy z tych czynników z osobna lub wszystkie występujące łącznie mogą leżeć u podłoża Waszego konkretnego przypadku. Niezwykle ważne dla procesu zdrowienia jest ustalenie dzięki testom w części II rodzaju Waszych schorzeń i personalizacja podejścia do nich.

W części III, „Koniec z cukrzycą i otyłością! Przygotowania”, nauczycie się, jak przygotować umysł, ciało i własną kuchnię do sześciotygodniowego programu; jak zdrowieć razem dzięki tworzeniu lub przyłączaniu się do grup wsparcia; i w końcu, jak dokonać oceny stanu własnego zdrowia dzięki testom z tej książki i badaniom laboratoryjnym, które pomogą Wam zrozumieć przyczyny i zaawansowanie Waszej cukrzyco-otyłości.

Część IV, „Sześciotygodniowy plan działania”, to praktyczny sześciotygodniowy program w sześciu krokach, który możecie zastosować samodzielnie lub pod opieką lekarza prowadzącego. Daję tam również wskazówki, jak tworzyć dla siebie grupę wsparcia. Reakcje grupy i jej wsparcie ułatwiają przejście całego programu, czynią go zabawnym, a także sprawiają, że zmiany są trwałe.

Sześciotygodniowy plan działania opisuje:

• W jaki sposób ustalić u siebie utajone przyczyny insulinooporności i cukrzycy.

• Zindywidualizowane samodzielne działanie terapeutyczne pomagające w określeniu Waszych osobistych przyczyn cukrzyco-otyłości.

• Jak zmienić dietę, by wyeliminować chorobę, i jak używać żywności w charakterze leku.

• Wyjątkowo smaczne zaplanowane menu wraz z przepisami oraz dołączonymi listami zakupów.

• Dobór suplementów diety i lekarstw do poprawy i zoptymalizowania działania insuliny i ustabilizowania stężenia glukozy we krwi.

• W jaki sposób zintensyfikować działanie i skuteczność ćwiczeń fizycznych.

• Narzędzia redukujące stres w leczeniu cukrzyco-otyłości.

• W jaki sposób ustalić i zredukować szkodliwe działanie zanieczyszczonego środowiska i jego wpływu na Wasze organizmy.

• Jakie badania przeprowadzić, by ustalić, czy macie problem zdrowotny.

• W jaki sposób rozmawiać z lekarzem pierwszego kontaktu, by uzyskać informacje, badania i leczenie potrzebne do skutecznego ustalenia problemu zdrowotnego i inteligentnego stosowania leków, gdy są niezbędne.

• W jaki sposób utrzymać zdrowie przez długie lata.

Część V jest swoistym manifestem, wezwaniem do działania i planem dla Was, Waszych rodzin, społeczności lokalnych, szkół, miejsc pracy i wspólnot religijnych, pod hasłem „zdrowiejmy razem”. Ruch na bazie wszelkich zróżnicowanych grup to jedyny sposób na cofnięcie epidemii. Jest to niezbędne, jeśli chcemy pomóc nie tylko sobie, lecz także naszym dzieciom i ich dzieciom.

Stosowanie się do sześciotygodniowego planu działania może drastycznie obniżyć stężenie glukozy we krwi i spowodować niedocukrzenie, jeśli przyjmujecie leki przeciwcukrzycowe. Jeśli je zażywacie, ale chcecie przystąpić do programu, koniecznie musicie systematycznie dokonywać pomiarów cukru i konsultować się ze swoim lekarzem prowadzącym, jeśli to będzie potrzebne. Być może w takiej sytuacji zajdzie potrzeba zmniejszenia dawki zażywanych leków, jednakże taka zmiana może być dokonana jedynie przy pomocy i pod nadzorem lekarza prowadzącego.

By sparafrazować stwierdzenie mojej przyjaciółki, Hillary Clinton: „żeby być zdrowym, potrzeba całej wioski”A.

------------------------------------------------------------------------

A Tytuł książki Hillary Clinton Trzeba całej wioski został zaczerpnięty z nigeryjskiego porzekadła „Do wychowania dziecka potrzeba całej wioski” (przyp. tłum.).Czy cierpisz na cukrzyco-otyłość?

Przekonajmy się teraz, czy chorujecie na cukrzyco-otyłość lub jesteście na nią narażeni.

Jeśli na którekolwiek z tych pytań udzielicie odpowiedzi twierdzącej, to możecie już mieć cukrzyco-otyłość albo zmierzacie w jej kierunku. Możliwe, że nie będziecie teraz potrafili udzielić odpowiedzi na każde z tych pytań, ale w części III znajdziecie bardziej złożony test wraz z instrukcjami, co pomoże Wam w ustaleniu poziomu Waszej cukrzyco-otyłości.

• Czy w Twojej rodzinie ktoś cierpiał na cukrzycę, choroby serca lub otyłość? Tak... Nie...

• Czy pochodzisz od przodków o innym kolorze skóry niż biały (Afrykańczyków, Azjatów, Indian, mieszkańców Oceanii, Latynosów, Hindusów, mieszkańców Bliskiego Wschodu)? Tak... Nie...

• Czy masz nadwagę (BMI powyżej 25)? Zajrzyj na stronę 193, żeby obliczyć swój BMI, bazując na wadze i wzroście. Tak... Nie...

• Czy masz nadmiar tłuszczu na brzuchu? Czy Twój obwód w talii przekracza 90 cm (dla kobiet) lub 102 cm (dla mężczyzn)? Tak... Nie...

• Czy masz niepohamowany apetyt na słodycze i węglowodany wysokoprzetworzone? Tak... Nie...

• Czy masz problemy ze schudnięciem na diecie z ograniczeniem tłuszczu? Tak... Nie...

• Czy lekarz powiedział Ci, że Twoje stężenie cukru na czczo jest trochę za wysokie (wyższe niż 100 mg/dl) albo już rozpoznano u Ciebie insulinooporność, stan przedcukrzycowy lub cukrzycę? Tak... Nie...

• Czy masz wysoki poziom trójglicerydów (wyższy niż 100 mg/dl) albo niski HDL, czyli tzw. dobry cholesterol (mniejszy niż 50 mg/dl)? Tak... Nie...

• Czy chorujesz na serce? Tak... Nie...

• Czy masz wysokie ciśnienie tętnicze? Tak... Nie...

• Czy jesteś mało aktywny fizycznie (ćwiczysz rzadziej niż 30 minut 4 razy w tygodniu)? Tak... Nie...

• Czy masz cukrzycę ciążową lub zespół wielotorbielowatych jajników? Tak... Nie...

• Czy cierpisz na bezpłodność, słaby popęd płciowy lub zaburzenia seksualne? Tak... Nie...WPROWADZENIE

Cukrzyco-otyłość. To, o czym nie wiecie, może Was zabić

Cokolwiek to będzie: insulinooporność, zespół metaboliczny, zespół X, otyłość, stan przedcukrzycowy, cukrzyca dorosłych czy cukrzyca typu 2, chodzi w zasadzie o jeden problem. Niektóre z tych schorzeń różnią się stopniem zaawansowania, ale wszystkie mogą się kończyć śmiercią.

Cukrzyco-otyłość to szeroko zakrojony termin opisujący kontinuum od optymalnego stężenia glukozy we krwi, do insulinooporności i w pełni rozwiniętej cukrzycy. Jeśli Wasza odpowiedź była twierdząca na którekolwiek z pytań testu „Czy cierpisz na cukrzyco-otyłość”, to możliwe, że już na nią chorujecie.

Niemal wszyscy ludzie z nadwagą (ponad 70% dorosłych Amerykanów)A już mają stan przedcukrzycowy i są obciążeni znacznie podwyższonym ryzykiem zachorowań i śmierci, tylko po prostu o tym nie wiedzą. A nawet gorzej – chociaż na termin cukrzyco-otyłość składają się dwa pojęcia, czyli otyłość i cukrzyca, to także ci, którzy nie mają nadwagi, mogą cierpieć na tę chorobę. To tak zwane chude grubasy, które są „pod-chude” (nie mają wystarczającej masy mięśniowej), a nie mają „nad-wagi”, przy czym lekki nadmiar tkanki tłuszczowej gromadzi się im w okolicy brzusznej. Obecnie w USA nie prowadzi się ogólnokrajowych zalecanych badań kontrolnych, nie daje się wytycznych dotyczących leczenia, nie ma zatwierdzonych leków, i nie ma też refundacji rozpoznawania i leczenia żadnego z tych schorzeń, poza pełnoobjawową cukrzycą. Pomyślcie o tym. Od lekarzy nie oczekuje się, nie szkoli się ich, ani nie płaci się im za rozpoznawanie i leczenie zdecydowanie najpowszechniejszej choroby przewlekłej w Ameryce, która, obok palenia papierosów, jest przyczyną niemal wszystkich ogromnych obciążeń systemu opieki zdrowotnej w dwudziestym pierwszym wieku, wliczając w to choroby serca, udary mózgu, otępienie (demencję), a nawet raka. Jest jednak również dobra wiadomość – istnieje naukowo dowiedziony i sprawdzony sposób rozwiązania tego problemu, który przedstawiam Wam w tej książce.

Nasza współczesna praktyka lekarska zostaje w tyle za aktualną wiedzą medyczną. W 2008 roku Amerykańskie Towarzystwo Endokrynologiczne wspólnie z Amerykańskim Stowarzyszeniem Endokrynologów Klinicznych połączonymi siłami dwudziestu dwóch ekspertów dokonało przeglądu wszystkich naukowych danych dotyczących stanu przedcukrzycowego i samej cukrzycy. Ogłosili oni larum wzywające do przebudzenia się z letargu, skierowane do jednostek, do systemów opieki zdrowotnej i do rządów na całym świecie1. Ich konkluzje były następujące:

1. Diagnozy stanu przedcukrzycowego i cukrzycy są arbitralne. Uważa się, że stężenie glukozy we krwi na czczo przekraczające 100 mg/dl oznacza stan przedcukrzycowy, a stężenie przekraczające 126 mg/dl oznacza cukrzycę. Jednakże w opinii ekspertów te granice nie są odbiciem pełnego spektrum ryzyka – w tym chorób serca, raka, otępienia, udarów mózgu oraz uszkodzeń nerek i nerwów – które zaczynają się przy znacznie niższych wartościach, jakie większość ludzi uważa za normalne.
2. Badania DECODE przeprowadzone na próbie 22 000 osób2 sprawdzały krańcowe wartości ryzyka, które było mierzone nie badaniem stężenia glukozy na czczo, lecz po wypiciu słodkiego napoju (co jest najlepszym sposobem rozpoznania problemu). Badania dowiodły, że nawet przy idealnym wyjściowym stężeniu cukru (95 mg/dl), pojawiało się stałe i znaczące ryzyko chorób serca i powikłań przy znacznie mniejszych wartościach niż poniżej 140 mg/dl dla stanu przedcukrzycowego i 200 mg/dl dla cukrzycy.

Wnioski: Jeśli nawet Wasze stężenie glukozy jest w idealnej normie, to i tak możecie siedzieć na bombie z opóźnionym zapłonem, zwanej cukrzyco-otyłością, która stanowi przeszkodę na drodze do schudnięcia i długiego, zdrowego życia. Insulinooporność w krajach rozwiniętych i większości krajów rozwijających się jest główną przyczyną starzenia się i śmierci. Niniejsza książka umożliwi Wam rozpoznanie i powstrzymanie tego schorzenia u siebie. Dostarczy także wszechstronnego planu działania, by rozwiązać ten problem indywidualnie bądź grupowo, by wspólnie wracać do zdrowia.

------------------------------------------------------------------------

A W Polsce wg szacunków Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością oraz Instytutu Żywności i Żywienia, na nadwagę cierpi około 60% Polaków (przyp. tłum.).CZĘŚĆ I

ZROZUMIENIE, CZYM JEST PLAGA NASZYCH CZASÓW

By uczynić swój system nerwowy naszym sprzymierzeńcem, a nie wrogiem, musimy, automatycznie, stale, i tak wcześnie, jak tylko się da, podejmować jak najwięcej skutecznych działań w walce z nawykami, wystrzegając się zarazem takich, które mogłyby nam zaszkodzić w ochronie przed plagą.

William James,
Prawa nawyków w „The Popular Science Monthly” (luty 1887)

To nie to, czego nie wiemy, wpędza nas w kłopoty, ale to, co wiemy na pewno, choć wcale tak nie jest.

Mark Twain1

Ukryta epidemia: Stany Zjednoczone Cukrzycy

Cukrzyco-otyłość, która mieści się pomiędzy umiarkowaną insulinoopornością i nadwagą a otyłością i cukrzycą, jest największą światową epidemią zdrowotną naszych czasów. Stanowi ona jedną z głównych przyczyn chorób serca, otępienia, raka, oraz przedwczesnej śmierci ludzi na całym świecie, i niemal całkowicie jest wywołana przez czynniki środowiskowe oraz styl życia. Co oznacza, że niemal w stu procentach można jej zapobiegać i ją leczyć.

Cukrzyco-otyłość dotyka ponad 1,7 miliarda ludzi. Naukowcy ostrożnie szacują, że do roku 2020 zachoruje na nią co drugi Amerykanin, ale u 90 procent z nich nie zostanie ona rozpoznana! Według mnie na cukrzyco-otyłość już cierpi więcej niż co drugi Amerykanin i prawie 70–80 procent niektórych populacji.

Otyłość (prawie zawsze powiązana z cukrzyco-otyłością) jest główną przyczyną możliwych do uniknięcia zgonów w USA i na świecie. Przytycie o zaledwie 5 do 7 kilogramów podwaja ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2, natomiast przybranie na wadze od 8 do 11 kilogramów potraja to ryzyko. Mimo to, nie istnieje żaden rządowy program zalecający badania przesiewowe lub leczenie stanów przedcukrzycowych. Stajemy się Stanami Zjednoczonymi Cukrzycy.

Występowanie cukrzycy typu 2 w Ameryce potroiło się od roku 1980. W roku 2010 chorowało na cukrzycę 27 milionów Amerykanów (z których 25 procent nie zostało zdiagnozowanych), a 67 milionów miało stan przedcukrzycowy (niezdiagnozowany u 90 procent). Dramatycznie wzrósł wskaźnik zachorowań u Afroamerykanów, Latynosów i Azjatów w porównaniu z białymi Amerykanami1. Do 2015 roku 2,3 miliarda ludzi na świecie będzie miało nadwagę, a 700 milionów zachoruje na otyłość. Do połowy obecnego stulecia liczba Amerykanów chorych na cukrzycę wzrośnie z aktualnie jednego na dziesięciu do jednego na trzech.

PROBLEM U DZIECI

Prawdopodobnie najbardziej niepokojący jest fakt, że tą epidemią są coraz bardziej zagrożone dzieci. W USA rośnie pierwsze pokolenie, które jest bardziej chore i umrze w młodszym wieku niż ich rodzice. Po raz pierwszy w historii ludzkości obniża się przewidywana długość życia.

Oto niektóre zatrważające fakty:

• W USA co trzecie dziecko cierpi na nadwagę.

• Otyłość wśród dzieci od roku 1980 do roku 2010 wzrosła trzykrotnie.

• Aktualnie ponad 2 miliony dzieci cierpią na chorobliwą otyłość z 99 percentylem wagi.

• Tylko w Nowym Jorku 40 procent dzieci ma nadwagę lub cierpi na otyłość.

• Co trzecie dziecko, które się obecnie rodzi, zachoruje w przyszłości na cukrzycę.

• Otyłość dziecięca wywrze większy wpływ na przewidywaną długość życia niż wszystkie przypadki raka u dzieci łącznie.

PROBLEM NA ŚWIECIE

Cukrzyca szerzy się także w innych częściach świata: w 2007 roku szacowało się, że 240 milionów ludzi na świecie cierpi na tę chorobę, a przewiduje się, że do roku 2030 ta liczba wzrośnie do 380 milionów, zatem zachoruje na nią 10 razy więcej ludzi niż na HIV/AIDS2. To smutne, ale te szacunki są rażąco zaniżone. W zasadzie już w roku 2011 cukrzyca dotknie 350 milionów ludzi na świecie. W samych Chinach 25 lat temu wskaźnik zachorowań był bliski zeru, ale już w roku 2007 zanotowano 24 miliony diabetyków, a uczeni przewidują, że do roku 2030 będą ich w Chinach 42 miliony. Jednakże już w 2010 roku były ich 93 miliony, a 148 milionów miało stan przedcukrzycowy, z których prawie wszyscy nie zostali wcześniej zdiagnozowani. Wyobraźcie sobie tylko, że w jednym kraju pojawia się nagle 148 milionów nowych przypadków zachorowań na AIDS!

Ostatecznie, ponad 60 procent cukrzyków na świecie będzie pochodzić z krajów azjatyckich, ponieważ jest to najbardziej zaludniony region. Liczba ludzi z upośledzoną tolerancją glukozy lub stanem przedcukrzycowym będzie znacznie wzrastać ze względu na rosnącą genetyczną podatność na szkodliwe działanie cukru i żywności przetworzonej. Co ciekawe, ludność azjatycka (która jest wyjątkowo podatna na cukrzycę, mimo że nie zawsze cierpi na otyłość) jest coraz bardziej zagrożona tą chorobą na skutek przyjmowania diety Zachodu. Mało skuteczne prawo i regulacje w zakresie ochrony środowiska narażają ich także na wzrastający poziom toksyn, które, jak się później przekonamy, są znaczącą przyczyną cukrzyco-otyłości3.

Pomyślcie tylko: od 1983 do 2008 roku liczba osób chorujących na cukrzycę wzrosła na świecie siedmiokrotnie, od 35 do 240 milionów. Zaledwie przez trzy lata, od 2008 roku do 2011, światowa populacja cukrzyków wzrosła o kolejne 110 milionów. Zamiast pytać o nowy lek, który zostanie wynaleziony, żeby leczyć cukrzycę, powinniśmy chyba raczej zapytać, dlaczego tak się dzieje. Musimy zmienić podejście na bardziej nowatorskie, innowacyjne, i obowiązujące po niskich kosztach na całym świecie. Zmarnowano już miliardy dolarów na próby wynalezienia „leczących farmaceutyków”, podczas gdy rozwiązanie leży tuż pod naszym nosem. To jest choroba wywodząca się ze stylu życia i ze środowiska, zatem lekarstwa jej nie uleczą.

Szczególna uwaga: otyłość dziecięca i cukrzyca –
Koniec z cukrzycą i otyłością! dla dzieci

Największą tragedią jest światowe rozprzestrzenianie się otyłości dziecięcej oraz cukrzycy „dorosłych”, czyli typu 2, u małych dzieci. Obecnie spotykamy już ośmiolatków z cukrzycą, piętnastolatków z wylewami i dwudziestopięciolatków, którzy wymagają wszczepienia bajpasów wieńcowych. Chociaż Koniec z cukrzycą i otyłością! jest programem przeznaczonym głównie dla dorosłych, to jednak jest również wskazany i skuteczny w przypadku dzieci. W programie powinna brać udział cała rodzina i naszym zadaniem jest sprawienie, by nasze domy, społeczności i szkoły były bezpieczne dla dzieci.

W książce Koniec z cukrzycą i otyłością! znajduje się wiele przepisów nadających się dla dzieci. Natomiast jeśli chodzi o suplementy, to są one przeznaczone dla wszystkich, nawet dla dzieci najmłodszych. Właściwie każde dziecko powyżej dwunastego roku życia chorujące na cukrzycę może przystąpić do podstawowego planu książki Koniec z cukrzycą i otyłością! Dzieci w wieku poniżej dwunastu lat lub te, które się kwalifikują do „Zaawansowanego planu”, powinny przystąpić do niego pod opieką doświadczonego lekarza praktyka.

CUKRZYCO-OTYŁOŚĆ: GŁÓWNA PRZYCZYNA CHORÓB PRZEWLEKŁYCH I OBNIŻENIA PRZEWIDYWANEJ DŁUGOŚCI ŻYCIA

Cukrzyco-otyłość jest w dwudziestym pierwszym wieku jednym z podstawowych powodów powstawania chorób przewlekłych, w tym chorób serca, wylewów, otępienia oraz raka4.

Zastanówcie się nad tymi faktami:

• Jedna trzecia wszystkich chorych na cukrzycę cierpi na udokumentowane choroby serca5.

• Szacuje się, że niemal wszyscy pozostali z cukrzycą typu 2 mają nierozpoznaną chorobę układu krążenia.

• Ludzie chorujący na cukrzycę są czterokrotnie bardziej narażeni na zgon z powodu chorób serca, a wskaźnik udarów mózgu jest u nich trzy do czterech razy wyższy niż u innych osób.

• Osoby ze stanem przedcukrzycowym są również czterokrotnie bardziej narażone na zgon na skutek chorób serca6. Zatem określenie „przed” nie ma żadnego znaczenia w kategoriach ryzyka.

• U diabetyków wzrasta czterokrotnie ryzyko wystąpienia otępienia7. Natomiast stan przedcukrzycowy jest główną przyczyną predemencji, znanej także jako łagodne zaburzenia funkcji poznawczych.

• Związek otyłości z rakiem jest dobrze udokumentowany i jest napędzany insulinoopornością8.

• Cukrzyco-otyłość w naszym społeczeństwie jest podstawową przyczyną wysokiego ciśnienia tętniczego; 75 procent chorych na cukrzycę ma nadciśnienie tętnicze.

• Cukrzyco-otyłość jest również główną przyczyną choroby wątroby, czyli NAFLD (niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby), potocznie zwanej stłuszczeniem wątroby. Dotyka ona 30 procent całej populacji USA (około 90 milionów) i 70–90 procent osób z cukrzyco-otyłością. Chorzy na stłuszczenie wątroby są obciążeni znacznie wyższym ryzykiem zawałów mięśnia sercowego i zgonów9.

• Cukrzyco-otyłość jest poważną przyczyną depresji i zaburzeń nastroju. Kobiety chorujące na cukrzycę są o 29 procent bardziej narażone na rozwój depresji, natomiast dla kobiet stosujących insulinę ten procent wzrasta
do 5310.

• Uszkodzenia układu nerwowego dotykają 60–70 procent osób z cukrzycą, prowadząc do braku czucia w dłoniach i stopach, spowolnienia trawienia, zespołu cieśni nadgarstka, zaburzeń seksualnych i innych problemów zdrowotnych. Prawie 30 procent chorych na cukrzycę, mających czterdzieści lub więcej lat, cierpi na zaburzenia czucia w stopach, co często prowadzi do amputacji w ich obrębie.

• Cukrzyco-otyłość jest także główną przyczyną ślepoty u ludzi w wieku od dwudziestu do siedemdziesięciu czterech lat.

• Cukrzyco-otyłość jest główną przyczyną niewydolności nerek – co roku przybywa 44 procent nowych zachorowań.

• Osoby ze źle kontrolowaną cukrzycą są trzy razy bardziej narażone na parodontozę lub ostre zapalenia dziąseł.

W najnowszym ciekawym badaniu opublikowanym w „New England Journal of Medicine” wzięto pod lupę 123 205 przypadków zgonów na próbie 820 900 pacjentów i stwierdzono, że chorzy na cukrzycę żyli przeciętnie sześć lat krócej niż inni, przy czym 40 procent diabetyków wcale nie umarło na skutek chorób serca czy zwykle powiązanych z cukrzycą schorzeń11. Zmarli oni z powodu innych komplikacji niezwiązanych bezpośrednio z cukrzycą, a nawet niekoniecznie z nią skorelowanych. Rysuje się zatem oczywista konkluzja, że cukrzyco-otyłość leży u podłoża większości chorób przewlekłych.

CUKRZYCO-OTYŁOŚĆ: GŁÓWNE ŚWIATOWE ZAGROŻENIE DLA ROZWOJU EKONOMICZNEGO

Bezpośrednia opieka zdrowotna w USA wyda w następnej dekadzie na chorych na cukrzycę i na stan przedcukrzycowy 3,4 miliarda dolarów, lub inaczej mówiąc, jednego dolara na dziesięć wydanych na opiekę zdrowotną. Otyli obywatele kosztują system opieki zdrowotnej 40 procent więcej niż ludzie z wagą ciała mieszczącą się w normie. Na próbie 10 milionów uczestników rynkowego planu zdrowotnego obliczono, że na pacjentów, którzy nie chorują na cukrzycę, opieka zdrowotna wydaje rocznie 4000 dolarów, w porównaniu z 11 700 dolarami wydawanymi na pacjentów z cukrzycą, i 20 700 dolarami wydawanymi na pacjentów z powikłaniami cukrzycy.

Cukrzyco-otyłość stanowi ogromne obciążenie finansowe dla społeczeństwa. Bezpośrednie i pośrednie wydatki na chorych na cukrzycę w USA w 2007 roku wyniosły 174 miliardy dolarów. Wydatki na pacjentów z otyłością są równie znaczące i wynoszą rocznie aż 113 miliardów dolarów. Te dwa schorzenia od 2000 do 2010 roku już kosztowały nas łącznie 3 biliony dolarów. To jest trzy razy więcej niż szacunkowe koszty reformy całego systemu opieki zdrowotnej!12

Czy otrzymujemy coś w zamian za nasze pieniądze? Czy nasze aktualne podejście wygrywa walkę z tymi całkowicie możliwymi do uniknięcia i wyleczenia chorobami? To oczywiste, że odpowiedź brzmi: nie!

Wpływ cukrzyco-otyłości na kraje rozwijające się

Cukrzyca nie jest problemem jedynie bogatych krajów z dostatkiem pożywienia, jest także chorobą biedoty13, ponieważ wzrasta również w krajach rozwijających się14. W Indiach cukrzyca stanowi większe zagrożenie życia niż choroby infekcyjne. Na Bliskim Wschodzie około 20–25 procent populacji choruje na cukrzycę. Kiedy pojechałem z pomocą na Haiti (najbiedniejszy kraj na półkuli zachodniej) po trzęsieniu ziemi w 2010 roku, zapytałem dyrektora haitańskiego centralnego szpitala publicznego, jakie choroby stanowiły dla nich największy problem przed trzęsieniem ziemi. Odpowiedź była dla mnie zaskoczeniem: choroby serca, nadciśnienie tętnicze i cukrzyca – wszystkie spowodowane cukrzyco-otyłością.

W roku 2020, na świecie będzie mniej niż 20 milionów zgonów na skutek chorób infekcyjnych, ale ponad 50 milionów zgonów z powodu możliwych do uniknięcia przewlekłych chorób związanych z trybem życia – chorób serca, cukrzycy i raka. Wszystkie one są napędzane tymi samymi czynnikami ryzyka – nadciśnieniem tętniczym, nadwagą, brakiem aktywności fizycznej, wysokim stężeniem cukru we krwi, wysokim poziomem cholesterolu i paleniem papierosów. Jednakże 95 procent prywatnych i publicznych środków przeznacza się niemal wyłącznie na zwalczanie chorób zakaźnych lub infekcyjnych15.

ROZWIĄZANIE: POWRÓĆMY DO ZDROWIA

Istnieje jednak sposób rozwiązania tego problemu, możliwy do zastosowania i skalowalny, dostępny dla każdego, taki, który chroni, leczy i cofa cukrzyco-otyłość za ułamek tych wielkich kosztów. Niniejsza książka gwarantuje to rozwiązanie poszczególnym osobom, wspólnotom, społecznościom i narodom. Będzie to wymagało wprowadzenia znacznych zmian na wszystkich poziomach, ale każdy z nas ma w rękach moc pokonania tego problemu.

Oprócz leczenia cukrzyco-otyłości na poziomie indywidualnym, będzie nam potrzebny ruch społecznościowy. Nazwałem go Zdrowiejmy razem i w części V wyjaśniam, w jaki sposób wszyscy możemy się przyłączyć do tego ruchu, by wspólnie odzyskać utracone zdrowie. Zaczyna się to od każdego z nas, ale rozciąga na nasze rodziny, społeczności lokalne, miejsca pracy, szkoły, oraz
oparte na wyznaniach religijnych organizacje, i przez nas przenika dalej, do rządu i wielkich korporacji.

W następnym rozdziale przyjrzymy się prawdziwym przyczynom cukrzyco-otyłości i zrozumiemy, dlaczego obecne sposoby leczenia nie są skuteczne.CZĘŚĆ IV

SZEŚCIOTYGODNIOWY PLAN DZIAŁANIA

Żeby wziąć się za coś, nigdy nie czekaj, aż ogarnie cię odpowiedni nastrój albo zapał. Sam sobie stwórz nastrój, sam wykreuj zapał. W jaki sposób? DZIAŁAJ. Rób coś – cokolwiek. Inspiracja rzadko wywołuje działanie. Działanie natomiast zawsze tworzy inspirację.

Autor nieznany

Kluczowym czynnikiem jest ruszenie tyłka i wzięcie się za robotę. To takie proste. Mnóstwo ludzi ma pomysły, ale zaledwie kilkoro z nich postanawia od razu coś z nimi zrobić. Od razu. Nie jutro. Nie w przyszłym tygodniu. Tylko dziś.

Robert Browning29

Przepisy i listy zakupów

PRZEPISY ŚNIADANIOWE

SUPERKOKTAJL

Ten koktajl dostarcza niezbędnego białka do detoksykacji, kwasów tłuszczowych omega-3 z oleju lnianego, błonnika do prawidłowego trawienia i wydalania, a także przeciwutleniaczy i fitonutrientów z jagód i owoców. Wzmocni Cię, ustabilizuje poziom glukozy we krwi i pomoże w kontrolowaniu apetytu w ciągu dnia.

Podaję tu trzy jego warianty, możesz zmieniać i mieszać przepisy według własnych upodobań.

UWAGA: Siemię lniane dodawaj najwyżej do dwóch koktajli dziennie, nie więcej. Jeśli stosujesz plan zaawansowany, pomiń w tych przepisach owoce.

RYŻOWY KOKTAJL PROTEINOWY

Porcja: 1 Czas przygotowania: 5 minut Czas gotowania: bez gotowania

Ten smaczny koktajl jest najłatwiejszy do przyrządzenia i do strawienia.

• 2 miarki protein ryżowych w proszku (lub według wskazówek dozowania na opakowaniu wybranego produktu)

• 1 łyżka stołowa mieszanki organicznego oleju lnianego i oleju z wiesiołka (lub po łyżeczce każdego z nich)

• 2 łyżki stołowe zmielonego siemienia lnianego

• lód (z przefiltrowanej wody), jeśli potrzebny, zgodnie z upodobaniami

• 180–220 ml przefiltrowanej wody

• ½ filiżanki świeżych lub mrożonych owoców organicznych (oprócz cytrusowych), takich jak wiśnie, czarne jagody, maliny, truskawki, brzoskwinie, gruszki lub banany

• opcjonalnie: ¼ filiżanki orzechów, namoczonych przez noc (na przykład orzechy włoskie, migdały, orzechy pekan lub dowolna ich kombinacja)

Wszystkie składniki włóż do blendera i starannie zmiksuj.

Treść dostępna w pełnej wersji eBooka.Podziękowania

Sposobność napisania książki jest zarówno darem, jak i brzemieniem. W przypadku tej właśnie publikacji, jej zalety często wynikają z zapożyczeń, natomiast błędy wyłącznie z mojej winy. Praca nad nią była podróżą, w której towarzyszyła mi nieprzebrana rzesza ludzi, wśród których żyję i odkrywam ich na nowo z nieustannym zachwytem.

Jestem głęboko zobowiązany wszystkim ludziom nauki, którzy, nie oczekując wdzięczności, dokonywali wysiłków, by zgłębić tajemnice ludzkiego organizmu, a także wszystkim moim pacjentom, którzy mi zaufali, a następnie współpracowali ze mną nad znalezieniem sposobu rozwiązania ich problemów zdrowotnych, wobec których współczesny model medycyny okazał się bezradny. To oni nauczyli mnie znacznie więcej, niż mogliby to sobie wyobrazić.

Mój agent, Richard Pine, od samego początku nadzorował tę książkę z wielką cierpliwością, przejrzystością i głębokim zrozumieniem oraz niezwykłą szczerością, w charakterystyczny dla niego delikatny i wyważony sposób. Tracy Bihar, moja redaktorka, a także wszyscy moi przyjaciele z wydawnictwa Little, Brown, dostrzegli możliwość nowego rozwiązania kryzysu w naszej opiece zdrowotnej. Mój piarowiec, Bruce Bobbins, a także jego zespół z agencji Dan Klores Communication pomogli mi w sprecyzowaniu przekazu i jego nagłośnieniu. Szczególnie dziękuję mojemu Superzespołowi, do którego należą: Spencer Smith, Anne McLaughlin, Shibani Subramanya, Daffnee Cohen, Rachel Goldstein oraz Bernie Plishtin. To im zawdzięczam możliwość wykonywania codziennej pracy, którą kocham.

Moje podziękowania rozciągają się na ponad setkę z okładem osób, których, niestety, nie mogę tutaj wymienić, ale Wy wiecie, o kogo chodzi – dziękuję Wam, dziękuję, i jeszcze raz dziękuję. Muszę tu wspomnieć o kilku szczególnych osobach, które mnie zainspirowały, pomagały mi i wspierały: Jeffrey Bland przed piętnastu laty przewrócił mój świat do góry nogami (nigdy już potem nie był taki sam); Sidney Baker jest jednym z największych niedostrzeżonych, ale oryginalnych współczesnych myślicieli; moi przyjaciele i współpracownicy z Instytutu Medycyny Funkcjonalnej – Laurie Hoffman, David Jones i wielu niewymienionych z nazwiska, sprawili, że ta książka mogła powstać. Dziękuję także wszystkim, którzy mnie wspierali od samego początku, poświęcając swój cenny czas i środki finansowe na propagowanie przyszłości medycyny: Agencji Bitzer, The Musses, Mai Hoffmann i Stanleyowi Buchtalowi, Adelaide Gomer, Alicii Witting, Richardowi Scaife, Komitetowi Baldridge’a, Fundacji Nevzlina NADAV, Damonowi Giglio, Donnie Karan, Daphne Barak i wielu innym.

Bez przyjaciół i całej mojej społeczności nie mógłbym robić tego, co robię – dziękuję, że byliście tam nawet wtedy, gdy mnie tam nie było – dziękuję Wam, a także tym niewymienionym z imienia i nazwiska. Wy też wiecie, o kogo chodzi: Marc David, David i Zea Piver, Michael i Lisa Bronner, Michael Lerner, Colby i Dena Lewis, Jonathan i Michelle Kalman, Dan i Ditte Ruderman, Paul i Andrea DeBotton, Andy i Lisa Corn, David Ludwig, Alberto Villoldo i Marcela Lobos – ta lista ciągnie się w nieskończoność. Specjalne podziękowania dla Hillary, Billa, Chelsea i Marka, którzy sprzyjali mej pracy i pomagali w budowie lepszego świata dla nas wszystkich.

Składam wyrazy podziękowania moim współtwórcom transformacji lekarskiej, którzy nauczyli mnie i nadal tworzą przełom w naszym myśleniu i sposobie życia, a są to: Dean Ornish, Mehmet C. Oz, James Gordon, Andrew Weil, Deepak Chopra, Christiane Northrup, Daniel i Tara Golemanowie, Jon Kabat-Zinn, Leo Galland, David Perlmutter, Frank Lipman, Patrick Hanaway, Robert Hedaya, Joel Evans, David Eisenberg, Bethany Hayes, David Jones, Tracy Gaudet, Kenneth Pelletier, Peter Libby i Martha Herbert. Specjalne podziękowania należą się Ariannie Huffington, za udostępnienie miejsca, w którym prawda została wygłoszona.

Dziękuję Ci, Ricku Warrenie, oraz wszystkim przyjaciołom z Saddleback, za wiarę i urzeczywistnienie możliwości wspólnego powracania do zdrowia.

Bez wsparcia mojego zespołu z UltraWellness Center, gdzie pracuję, przyjmując pacjentów, nie mógłbym nawet zacząć robić czegokolwiek innego. Jesteście dla mnie opoką i podstawą mej egzystencji. Wasz wkład i trud codziennie dodają mi sił; dziękuję Wam za to, że wierzycie we mnie i okazujecie to.

I w końcu najważniejsi: moja rodzina, która dzielnie znosiła niedogodności, jakie niosła moja pasja (wczesne wstawania, późne udawanie się na spoczynek i tak częste nieobecności, że nie można ich policzyć). Nie zrobiłbym niczego bez Waszej miłości i wiary w to, co robię. Dziękuję Wam – Pier, Rachelo, Misho, Thorze, Ace, Ruth, Richardzie, Saulu, Jesse, Carrie, Benie, Sarah, Paulu, Lauren, Jake’u i Zachary. To dla Was i z Waszego powodu budzę się każdego ranka z wdzięcznością w sercu i z radością.
mniej..

BESTSELLERY

Kategorie: