Księga aforyzmów, myśli, zdań, uwag i sentencji ze stu pisarzy polskich wybranych - ebook

KRA­KÓW.

DRUK WŁ. L. AN­CZY­CA I SPÓŁ­KI, pod za­rzą­dem J. Ga­dow­skie­go.

AL­FA­BE­TYCZ­NY SPIS AU­TO­RÓW.

Ano­nin…….

Asnyk Adam….

Baka Jó­zef…..

Ba­liń­ski Ka­rol…. Bar­to­sze­wicz Jul­jan Biel­ski Mar­cin…. Bir­kow­ski Fa­bian.. Bli­ziń­ski Jó­zef…. Bro­dziń­ski Ka­zi­mierz. Chodź­ko Igna­cy… Cho­ło­niew­ski Sta­ni­sław Czac­ki Ta­de­usz…

Cze­czot Jan…..

De­oty­ma……

Druż­bac­ka Elż­bie­ta.. Dzie­du­szyc­ki Mau­ry­cy. Dzie­du­szyc­ki Woj­ciech Es­tre­icher Ka­rol….

Fe­liń­ska Ewa……

Fe­liń­ski Szczę­sny…..

Fir­le­wicz Jan……

Fre­dro An­drzej Mak­sy­mil­jan Fre­dro Alek­san­der..

Gór­nic­ki Łu­kasz…..

Gosz­czyń­ski Se­we­ryn… Gra­bow­ski Mi­chał…. Hof­ma­no­wa Kle­men­ty­na. Ho­ło­wiń­ski Igna­cy…. Ja­cho­wicz Sta­ni­sław. Ja­ro­chow­ski Ka­zi­mierz.. Kacz­kow­ski Zyg­munt… Ka­lin­ka Wa­le­ry­an…. Kar­piń­ski Fran­ci­szek…

Klo­no­wicz F. S……

Kniaź­nin Fr. Dy­oni­zy…

Ko­cha­now­ski Jan…..

Ko­chow­ski We­spa­zy­an..

Koł­łą­taj Hugo……

Ko­rze­niow­ski Jó­zef….

Koż­mian A. E…….

Koź­mian Ka­je­tan…..

Kra­sic­ki Igna­cy……

Kra­siń­ski Zyg­munt…. Kra­siń­ski Adam Sta­ni­sław.

Kra­szew­ski J. I……

Kre­mer Jó­zef…….

Kró­li­kow­ski Jó­zef…..

Li­belt Ka­rol…….

Lu­bo­mir­ski Sta­ni­sław.……….

Łę­tow­ski Lu­dwik……………..

Mal­czew­ski An­to­ni…………….

Ma­łec­ki An­to­ni………………

Mia­skow­ski Ka­sper.………..

Mic­kie­wicz Adam……………..

Moch­nac­ki Mau­ry­cy…………….

Mo­drzew­ski Frycz An­drzej………….

Mo­ra­czew­ski Ję­drzej……………

Mo­raw­ski Fran­ci­szek……………

Mysz­kow­ski Sa­mu­el…………….

Na­ru­sze­wicz Adam…………….

Niem­ce­wicz Ur­syn Ju­lian………….

Nor­wid Cy­pry­an……………..

Opa­liń­ski Krzysz­tof…………….

Pa­sek Jan Chry­zo­stom…………..

Pi­ra­mo­wicz Grze­gorz……………

Pol Win­cen­ty………………

Po­toc­ki Sta­ni­sław.………..

Po­toc­ki Wa­cław.…………

Rej Mi­ko­łaj……………….

Rze­wu­ski Hen­ryk……………..

Sie­mień­ski Lu­cy­an

Sien­kie­wicz Hen­ryk…………….

Skar­ga Piotr.…………..

Sło­wac­ki Ju­liusz……………..

Sta­ro­wol­ski Szy­mon……………

Sta­szyc Sta­ni­sław.………..

Su­piń­ski Jó­zef………………

Sy­ro­kom­la Wła­dy­sław.………

Szaj­no­cha Ka­rol…….

Sztvri­ner Lu­dwik……………..

Szuj­ski Jó­zef……………….

Szy­mo­no­wicz Szy­mon……………

Śnia­dec­ki Jan………………

Tar­now­ski Sta­ni­sław.……….

Trem­bec­ki Sta­ni­sław.……….

Tren­tow­ski Bro­ni­sław.………

Ty­mow­ski Kan­tor­be­ry…………..

Uchań­ski Ja­kób……………..

Ujej­ski Kor­nel………………

Wa­si­lew­ski Ed­mund……………

Wę­gier­ski Ka­je­tan…………….

Wisz­niew­ski Mi­chał…………….

Wi­twic­ki Ste­fan……………..

Wo­łow­ski Lu­dwik…………….

Wo­ro­nicz Jan Pa­weł……………

Za­le­ski Boh­dan……………..

Za­moy­ski Jan………………

Zan To­masz……….

Żmi­chow­ska Nar­cy­za……………

Żół­kow­ski Aloj­zy……………..

Je­śli umiesz czy­tać, azaż to nie ro­skosz czas so­bie upa­trzyw­szy, nad książ­ka­mi po­sie­dzieć, pra­wa i po­win­no­ści się swej do­wie­dzieć. Nie trze­ba bę­dzie wiel­kie­go na­kła­du: zbie­gasz wszy­stek świat lek­kim kosz­tem, tuż na miej­scu sie­dząc, tak ja­ko­byś tam wszę­dzie ocze­wi­ście był a ja­ko­byś wszyst­ko wi­dział.

Mi­ko­łaj Rej.

Nie­szczę­sny to czło­wiek, co w mar­nem próż­no­wa­niu cza­sy swe spro­śnie tra­ci, a jest tyl­ko jako on sta­ro­świec­ki mar­mu­ro­wy fi­lar, a na nim chłop ze spi­żu ula­ny, co tyl­ko wró­ble albo go­łę­bie na nim sia­da­ją, a w ni­wecz się nie przy­go­dzi.

Ten­że.

Nie cho­waj­że ro­zu­mu, je­ślić go Pan Bóg dał, jako czy­ża w klat­ce, ale się sta­raj abyć za kwit­nął pięk­ne­mi spra­wa­mi a oby­cza­ja­mi swo­je­mi, aby na­przód Pan twój, któ­ry cię stwo­rzył cześć a chwa­łę z cie­bie miał, przy­ja­cie­le ra­dość a po­cie­chę, a ty też za­się po­czci­wość a sła­wę.

Mi­ko­łaj Rej.

Zła rada za­wz­dy temu bywa naj­szko­dliw­sza kto ją wy­my­śla. Ten­że.

Kto się wczas w dro­gę go­tu­je, Ten naj­bez­piecz­niej wę­dru­je.

Ten­że.

Ro­zum a bez­piecz­ne su­mie­nie, a spo­koj­ny ży­wot – śle­pym zam­kiem.

Ten­że.

Cno­ta jest tak moż­na kró­lo­wa, że jej wła­dzy ani śmierć, ani ża­den strach nig­dy prze­ka­zie nie może. Ten­że.

Moc­na to zbro­ja z po­czci­wo­ścią cno­ta, Ta sła­wy strze­że – a bro­ni kło­po­ta.

Ten­że.

Próż­no ką­piesz z wierz­chu cia­ło. Je­śli we­wnątrz co przy­wrza­ło.

Mi­ko­łaj Rej.

Nie teć słów­ka mają być ba­czo­ne któ­re roz­licz­ne­mi przy­smacz­ka­mi i kra­so­mów­no­ścia­mi by­wa­ją za­far­bo­wa­ne, ale one, co idą z ust jako pio­run trza­skał; a iż znać w nich wier­ną szcze­rość iż w nich żad­nej ob­łud­no­ści nie­masz.

Ten­że.

Nie drzem­że, czuj­że o so­bie, bo Pan ta­kie słu­gi bło­go­sła­wi, któ­re za­wz­dy znaj­dzie czu­ją­ce u drzwi swo­ich. Ten­że.

Nędz­nik do­pie­ro się uczyć chce jako ma żyw być, kie­dy­by się po­cząć uczyć jako ma umrzeć.