Księga mężczyzn - ebook

Przedmowa

Tytuły rozdziałów dobrano w ten sposób, by ustrukturalizować bogaty materiał, który pochodzi z wykładów Osho. Poruszają one temat wyzwolenia mężczyzn. Archetypy – Adam, Robot, Żebrak, Kochanek, Polityk, Hazardzista, Twórca itp. – nie powinny być rozumiane jako ściśle określone typy charakteru czy osobowości, lecz raczej jako opis określonych tendencji, uwarunkowań i wzorców zachowania, występujących u każdego z nas. Osho stwierdza, że nasza wewnętrzna rzeczywistość wykracza poza wszelkie teorie i typologie. Wymienione archetypy zastosowano, by pomóc nam w rozpoznaniu określonych uwarunkowań i w przekraczaniu ich. Istotne jest, byśmy wydostali się poza ograniczenia narzucone nam przez umysł i społeczeństwo, przekroczyli osobowość i odkryli naszą pierwotną twarz, naszą prawdziwą, podstawową jaźń.Wprowadzenie

Wyzwolenie mężczyzn jeszcze nie nastąpiło. Nie tylko kobiety, lecz również mężczyźni potrzebują ruchu wyzwolenia. Chodzi o wyzwolenie ze zniewolenia, o uwolnienie od wartości, które negują istotę życia, i od uwarunkowań narzuconych ludzkości przez religie. Kapłani oraz politycy doprowadzili do powstania dramatycznego rozszczepienia w ludzkiej świadomości. Stworzyli człowieka wyalienowanego, obciążonego silnym poczuciem winy, uwikłanego w ciągłą walkę wewnętrzną. Ta walka wyraża się we wszelkich dziedzinach życia. Jest to konflikt pomiędzy ciałem a duszą, materią a umysłem, materializmem a spirytualizmem, nauką a religią, mężczyzną a kobietą, Wschodem a Zachodem.

Życie możemy przeżywać na dwa sposoby: kalkulując, jak to czynią nauka, technika, matematyka, ekonomia, lub też poddając się jego poezji – jak to się dzieje w sztuce, muzyce, estetyce i miłości.

Każdy człowiek od wczesnego dzieciństwa jest warunkowany tak, by mógł funkcjonować i przeżyć w świecie nastawionym na rywalizację, na osiągnięcia. Ludzie dają się wciągnąć w walkę o pieniądze, sukcesy, sławę, władzę, prestiż i status. Małe dziecko przejmuje wartości oraz cele od rodziców, nauczycieli, duchownych i polityków, zupełnie ich nie kwestionując. W ten sposób młody człowiek oddziela się od swojej prawdziwej natury, od oryginalnej wewnętrznej istoty. Zanika zdolność do przeżywania bezwarunkowej radości, zanikają pierwotna niewinność i umiejętność twórczej zabawy. Młoda osoba zostaje odcięta od twórczego potencjału, od zdolności kochania, od radości i chęci życia… Młody chłopak jest kształtowany w ten sposób, że obumiera jego ciało i przytępia się zmysłowa wrażliwość. Traci on dostęp do tkwiących w jego wnętrzu kobiecych jakości – takich jak uczuciowość, delikatność, miłość i intuicja. Zamyka się w sobie, staje pozbawionym uczuć robotem.

Społeczeństwo uczy chłopców, by stali się „silnymi mężczyznami”. Jest to równoznaczne ze stłumieniem kobiecych cech: miękkości, wrażliwości, miłości i współczucia. Każdy mężczyzna nosi w sobie „wewnętrzną kobietę”. Jest to nieświadoma czy też półświadoma kobieca część męskiej psychiki. Była ona tłumiona przez tysiące lat.

Osho ukazuje inną drogę życia – drogę medytacji. Pierwszy krok na tej ścieżce wiąże się z rozpoznaniem transformującej mocy medytacji i przebudzenia świadomości, co prowadzi jednostkę ku dojrzałości. Medytacja działa niczym katalizator wewnętrznego wzrostu, integruje jednostkę ludzką oraz wprowadza równowagę pomiędzy jej częścią żeńską i męską. Uczy radości życia w jego nieskończonej różnorodności. Wprowadza zdrową równowagę ciała, duszy i umysłu. Równoważy pierwiastek materialny i duchowy, świat zewnętrzny i świat wewnętrzny.

Dzisiejszy człowiek znajduje się w głębokim kryzysie. Ten kryzys jest zjawiskiem globalnym; objął naszą planetę u progu trzeciego tysiąclecia. Powstaje więc pytanie: „Co dalej, Adamie?”. Doszliśmy do granic wzrostu ekonomicznego, wiara w nieskończone możliwości nauki i postęp społeczny została zdruzgotana. Wszystkie rewolucje polityczne zawiodły. Nastał czas na gruntowną, wewnętrzną rewolucję.

Człowiek musi przestać funkcjonować mechanicznie i nieświadomie, jak robot. Powinien rozwijać miłość do samego siebie, umacniać samoświadomość i głęboki szacunek do swojej prawdziwej natury. Tylko wtedy powstanie szansa na uniknięcie zbiorowego samobójstwa.

„Człowiek potrzebuje nowej psychologii, by zrozumieć siebie samego” – mówi Osho. Bardzo istotne jest rozpoznanie i przyswojenie następującego odkrycia: „Żaden mężczyzna nie jest po prosu mężczyzną i żadna kobieta nie jest po prostu kobietą. Każdy mężczyzna jest zarówno kobietą, jak i mężczyzną. Podobnie każda kobieta jest zarówno mężczyzną, jak i kobietą. Adam ma w sobie Ewę, Ewa zaś Adama. W rzeczywistości nikt nie jest tylko Adamem ani jedynie Ewą. Każdy z nas jest Adamem-Ewą. Jest to jedno z najważniejszych odkryć”.

Jednak mężczyzna został uwarunkowany tak, że odrzuca kobiece wartości w sobie samym. Nauczono go tłumienia kobiecej części. W związku z tym tłumiony jest także pierwiastek kobiecy w świecie zewnętrznym. Odcięty od swej wewnętrznej kobiecości, mężczyzna poszukuje jej w świecie zewnętrznym, w swych relacjach z kobietami. Potrzebuje ponownie zintegrować swą kobiecą część, by móc osiągnąć pełnię.

„W moim ujęciu nowy człowiek musi być buntownikiem, który szuka swego prawdziwego ja, swojej pierwotnej twarzy. Taki człowiek jest gotów zrzucić wszelkie maski, uwolnić się od pretensji i hipokryzji, ukazać się światu takim, jaki jest. Nie ma znaczenia, czy inni będą go kochać, czy też potępiać; respektować go i honorować czy też nim pogardzać; czy będzie on koronowany, czy też krzyżowany. Taka osoba czuje, że bycie sobą jest największym błogosławieństwem. Jeżeli nawet będziesz krzyżowany, to dostąpisz tego w poczuciu spełnienia i niezmiernego zadowolenia. Będziesz prawdziwym człowiekiem: szczerym, który poznał miłość i współczucie, który zrozumiał, że większość ludzi pozostaje w zaślepieniu, nieświadomości i stanie snu”.]