Ludożerstwo w wagonach - ebook

Nie­daw­no wy­bra­łem się do St. Lo­uis. W dro­dze na za­chód, po prze­siad­ce w Ter­re Hau­te (w sta­nie

In­dia­na), na któ­rejś z mniej­szych sta­cji wsiadł ja­kiś pan o ła­god­nej, do­bro­tli­wej po­wierz­chow­no­ści, mo­gą­cy mieć ze czter­dzie­ści pięć lub pięć­dzie­siąt lat i za­jął miej­sce koło mnie. Roz­ma­wia­li­śmy z go­dzi­nę bar­dzo przy­jem­nie na roz­ma­ite te­ma­ty i mój to­wa­rzysz wy­dał mi się ogrom­nie miły i in­te­li­gent­ny. Do­wie­dziaw­szy się, że je­stem z Wa­szyng­to­nu, za­czął roz­py­ty­wać się o róż­ne oso­bi­sto­ści po­li­tycz­ne i o szcze­gó­ły do­ty­czą­ce

Kon­gre­su.

Wkrót­ce prze­ko­na­łem, się, że roz­ma­wiam z czło­wie­kiem wy­bor­nie zo­rien­to­wa­nym we wszyst­kich szcze­gó­łach ży­cia po­li­tycz­ne­go, któ­re­mu nie były obce na­wet przy­zwy­cza­je­nia i ma­nie­ry wy­bit­niej­szych mów­ców i przed­sta­wi­cie­li Izb.

Wtem prze­szło koło nas dwóch męż­czyzn, z któ­rych je­den ode­zwał się do dru­gie­go:

– Har­ris, mój ko­cha­ny, zrób to dla mnie.

Oczy mego to­wa­rzy­sza za­bły­sły. Wi­docz­nie te sło­wa obu­dzi­ły w nim ja­kieś miłe wspo­mnie­nie. Po­tem rysy jego po­wlókł wy­raz głę­bo­kie­go za­my­śle­nia, nie­le­d­wie po­nu­ro­ści.

Zwró­cił się do mnie mó­wiąc: