Z majowych dni - ebook

WAR­SZA­WIAN­KOM…

Gdy­bym był ma­jem sło­necz­nym,

Gdy­bym był ma­jem,

Go­ściń­com prze­mknął­bym mlecz­nym

Z pier­sią otwar­tą ście­ża­jem

I le­ciał ku wam ser­decz­nym!

Le­ciał wy­ra­jem.

Zaj­rzał­bym zo­rzą w świ­ta­nie,

W wa­sze okien­ko,

Po­sie­wał kwia­ty, ko­cha­nie,

Roz­ma­rzeń, dzwo­nił pio­sen­ką

W każ­de się pie­ścił za­ra­nie

Ustek wi­sien­ką.

Scho­dzi­łym do was błę­ki­tem,

Upo­jeń rosą,

Raj­skie eks­ta­zy z za­chwy­tem

Tę­czo­wą roz­pla­tał kosą

I ży­cie z ziem­skim tym by­tem

Zrów­nał nie­bio­som.

Jak w bluszcz bym ser­ca opo­wił

Przę­dzą mi­ło­sną

I słod­kie echa wy­ło­wił,

Za­nim w zwąt­pie­niu gdzieś po­sną;

Sny nie­wy­śnio­ne od­no­wił

I mó­wił: wio­sną.

Pły­nął­bym mio­dem pa­siecz­nym,

Szep­tał­bym ra­jem:

Szy­bo­wał ku Wam, ser­decz­nym!

Jak lot­ne pta­stwo wy­ra­jem,

Gdy­bym ma­jem sło­necz­nym,

Gdy­bym był… ma­jem.

I nic­bym nie chciał dla sie­bie

Z cza­rów roz­to­czy,

Z tego na zie­mi, na nie­bie,

Jak jeno pa­trzeć wam w oczy!

………………….

………………….

Jak jeno pa­trzeć wam w oczy!OD WIO­SNY UCZ SIĘ, PIE­ŚNIA­RZU.

Od wio­sny ucz się, pie­śnia­rzu,

Ucz się od wio­sny,

Jak w ludz­kich pier­si oł­ta­rzu

Roz­bu­dzać od­dźwięk ra­do­sny,

Jak ser­ca, co chcą się ża­lić,

Na­dzie­ją ju­tra za­pa­lić,

Łzy ga­sić z ócz!

Od wio­sny ucz się pie­śnia­rzu,

Od wio­sny ucz!

Nieś nas pio­sen­ką do słoń­ca!

Nieś nas błę­ki­tem,

Gdzie fala wie­ków bez koń­ca

Z ludz­kim wy­zła­ca się by­tem!

Daj myśl uma­ić ma­rze­niem!

Wskrześ, co zgi­nę­ło wes­tchnie­niem

Jak ona, wskrześ!

Wiedź nas, jak ona, do słoń­ca!

Do słoń­ca nieś!W POLA!

W sza­rej świt­ce idę w pola…,

Fu­ja­recz­ko, graj!

Słon­ko grze­je, pach­nie rola;

Szu­mi z ci­cha pieśń ta­jem­ną

Oro­szo­ny gaj!

Maj przede raną, maj nade mną,

Maj zie­lo­ny,

Maj zło­co­ny,

Do­ko­luś­ka maj!

Wsta­ją kwia­ty na wy­go­nie,

Wsta­je w my­ślach kwiat..,

Pło­ną niwy, ser­ce pło­nie,

Wszyst­ko śpie­wa pieśń ta­jem­ną

Zie­mia, nie­ba szmat!

Maj przede mną, maj nade mną!

Pły­nie ma­jem,

Pły­nie ra­jem

Ca­lu­sień­ki świat!

Zło­ta świt­ka… zło­te pola…

Zło­tych splo­tów sieć…

Hej, dziew­czy­no! taka dola,

Po co zwal­czać moc ta­jem­ną!

Ra­mię w ra­mię spleć!

Maj przed tobą, maj nade mną!

A w tym maju,

A w tym raju

Ty mi jed­na – kwieć!DZIE­WU­CHO!

Dzie­wu­cho! daj gę­bu­sie, daj;

Daj ob­jąć się za szy­ję!

Bo, wi­dzisz… słon­ko… pach­nie maj…

A ser­ce dziw­nie bije!

Bo, wi­dzisz… ko­chać za­wdy trza!

Bo ko­chać za­wdy trze­ba!

Przez tego ży­cie wiecz­na ćma

I dola jak przez chle­ba!

Bo, wi­dzisz… ko­chać za­wdy trza!

A w maju… naj­go­rę­cej!

Bo maj… dzie­wu­cho! pan, że ha!

Kró­le­wicz wśród mie­się­cy!

Z praw­dzi­wych pa­nów jest to pan,

Zło­ci­sty a kro­cio­wy…

Wszel­kie­go kwie­cia ma ci łan,

Ka­pe­le na dą­bro­wy!

Ty­siąc mu graj­ków w boru gra!

A dru­gi ty­siąc nuci!

W każ­dziut­kiem ser­cu pa­łac ma,

Gdzie jeno słon­kiem rzu­ci!

W każ­dziut­kiej pier­si ma swój raj,

Swe róże i le­li­je!

Dzie­wu­cho! daj gę­bu­sie, daj!

Daj ob­jąć się za szy­ję!

………………….

Dzie­wu­cho! daj gę­bu­sie, daj!

Daj ob­jąć się za szy­ję!

Bo, wi­dzisz… słon­ko… idzie maj,

Sre­brzy­ste rosy pije!

Spo­źryj, kwie­ci­sty kie­lich ma,

A stroj­ny kiej pan mło­dy!

Już mu ka­pe­la w boru gra

Na ślub­ne z zie­mią gody!

Spo­źryj! Obu­jął, chwy­cił w pół…

Już wierz­by-swa­chy rają…

Już mu pa­chą­cych pę­kiem ziół

Ko­mo­rę wy­ście­ła­ją!

Spo­źryj! Już boć­ka przo­dem śle

Z ja­skół­ką na pod­strze­sze!

Śpie­wa­ją druż­ki… gra­jek tnie,

A on w pod­ków­ki krze­sze!

W pod­ków­ki krze­sze, śpie­wa sam,

Pa­si­kiem dzwo­ni z tę­czy,

Po­chwy­cił… wie­dzie… Mam cię, mam!

A mili się, a wdzię­czy.

Po­chwy­cił… wie­dzie…. w zło­ty gaj,

Ró­ża­ną ścież­ką po­lną…

Dzie­wu­cho! daj gę­bu­sie, daj!

Kiej maj, toć wszyć­ko wol­no!