Modlitewnik za wstawiennictwem Świętego Jana Pawła II - ebook

Wstęp

Modlitwa Jana Pawła II

Papież Jan Paweł II był pielgrzymem pokoju, apostołem Bożego Miłosierdzia, obrońcą praw człowieka, poetą i dramaturgiem, człowiekiem otwartym na inne kultury i religie, mężem dialogu i pojednania między narodami. Kilka razy okrążył dookoła glob ziemski i spotykał się z najważniejszymi mężami stanu, prezydentami, premierami, królami, ludźmi nauki i sztuki, ale również z ludźmi bardzo prostymi – z robotnikami i rolnikami, z bezdomnymi i chorymi w szpitalach. Był niewątpliwie mężem modlitwy, nazywanym często „olbrzymem modlitwy”. Na tę postawę składała się wielka zdolność skupienia i koncentracji, niezłomna wiara i bezpośrednie odczuwanie obecności Boga.

Jan Paweł II nie wstydził się swojej modlitwy. Pamiętamy go z Mszy Świętych odprawianych na największych arenach świata – na placach i na stadionach sportowych, w środku miasta i pośród pól uprawnych. Zawsze skupiony na Tajemnicy, którą sprawował. Całkowicie zjednoczony z Mistrzem, któremu służył całe życie. Rozdający Komunię Świętą – „chleb pielgrzymów” – pośród wielkich tłumów. Lekko pochylona sylwetka klęczącego czy stojącego Papieża wskazuje na jego całkowite zanurzenie w swoim wnętrzu, gdzie dokonywał się osobisty dialog ze Stwórcą. Widzimy go, jak niósł monstrancję podczas procesji eucharystycznych i klęczał przed krzyżem Zbawiciela (Wrocław). Z wielką prostotą klęczał przed Najświętszym Sakramentem w czasie Mszy pod Wielką Krokwią w Zakopanem.

Znana jest jego pobożność maryjna wyniesiona z domu rodzinnego, której mistrzem był dla niego ojciec prowadzący go na dróżki do Kalwarii Zebrzydowskiej. Ta modlitwa była wyrazem całkowitego zaufania Bogu na wzór Matki Bożej i naśladowania Jej postaw – zasłuchania w Słowie Bożym, posłuszeństwa Bożemu głosowi, który mówi w duszy. Postawa Maryi była również wzorem służby dla Jana Pawła II i wiernego trwania pod krzyżem Chrystusa aż do końca. Oddanie Maryi wyraziło się w dziesiątkach modlitw i aktów zawierzenia siebie i świata: w Rzymie, Fatimie, Gwadelupie, Lourdes, Częstochowie. Zawsze miał przy sobie różaniec, który odmawiał w wolnych chwilach. Zanurzał się całkowicie w skupienie modlitewne, powtarzając „zdrowaśki”.

Największe wrażenie zrobiła na wszystkich modlitwa brewiarzowa w całkowitej ciszy katedry wawelskiej podczas ostatniej pielgrzymki do Ojczyzny w sierpniu 2002 roku. Pokazała Papieża kontemplatora, odważnie wchodzącego w wewnętrzny dialog z Bogiem. W prywatnej kaplicy po Komunii Świętej, kiedy trwało dziękczynienie, słychać było tylko głęboki oddech Ojca Świętego zatopionego całkowicie w Bogu.

Modlitwa była dla niego sposobem naśladowania Chrystusa, który modlił się ze swoimi uczniami oraz często ukrywał się w samotności, by w ciszy rozmawiać z Ojcem. Najpełniej Jan Paweł II dotykał Chrystusa na drodze krzyżowej. Odprawiał ją regularnie w każdy piątek. Poprosił, aby mu zbudowano stacje drogi krzyżowej na tarasie Pałacu Apostolskiego. W Wielki Piątek 2005 roku, w ostatnich chwilach swojego życia, mocno obejmował krzyż, by nic nie mogło go oderwać od tej Miłości ukrzyżowanej, której zaufał do końca.

Stanisław kard. Dziwisz

Metropolita Krakowski

Kraków, Objawienie Pańskie 2014O dary Ducha Świętego

Modlitwa taty Karola Wojtyły

Podczas pierwszej pielgrzymki do Polski (Warszawa, 1979) Jan Paweł II powiedział do młodych: „Przyjmijcie ode mnie tę modlitwę, której nauczył mnie mój ojciec, i pozostańcie jej wierni”. Modlitwę tę przekazał mu w dzieciństwie jego ojciec, po tym, jak zobaczył, że Karol, będąc ministrantem, nie uczestniczy we Mszy Świętej z należytym zaangażowaniem. Od tego czasu odmawiał ją codziennie, aż do końca życia.

Duchu Święty, proszę Cię:

o dar mądrości do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych,

o dar rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej,

o dar umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary,

o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował,

o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać,

o dar pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością,

o dar bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża. Amen.Totus Tuus

Modlitwa zawierzenia Maryi

Matko Boża Zawierzenia,

Ojciec Święty – Papież Polak,

ten, który modlił się po polsku,

a teraz jest świętym dla świata,

krótkim zawołaniem – Totus Tuus,

– powiedział Ci wszystko.

Matko mojej wiary,

Matko mojej nadziei i miłości,

nie umiem Ci słowami

wypowiedzieć mojego pragnienia,

a pragnę Ci zawierzyć siebie,

moje myślenie, moją pracę,

wszystkich, których kocham,

i wszystko, co jest moje.

Niech wszystko będzie Twoje.

I ja chcę być Totus Tuus.

Wiem, że to jest ufność, aż do krwi,

ale ufam i kocham.

Ciężko jest mi, Matko!

Zawodny jest człowiek.

Zdaje mi się, że całe piekło

rozwarło się przeciwko tym,

którzy są Chrystusowi,

i przeciwko mnie.

Matko, okaż, że jesteś Matką!

Zdepcz głowę węża, moc szatana

i niech już przyjdzie

Królestwo Twego Syna.

Matko, wierzę Ci, ufam Tobie

i kocham Cię: o dobrotliwa,

o miłosierna, o słodka Panno Maryjo,

Amen.Na rozpoczęcie dnia

Dobry Ojcze, dzięki Twojej miłości mogę przeżyć kolejny dzień. Chcę złożyć go w Twoje kochające dłonie, wierząc że jesteś przy mnie w każdej chwili. Tobie zawierzam ludzi, z którymi się dziś spotkam. Tobie zawierzam pracę, którą będę wykonywać. Tobie oddaję moje plany, myśli i marzenia.

Święty Jan Paweł II mówił, że „jest potrzeba, aby w sercach ludzi wierzących mocno zagościło to pragnienie świętości, które kształtuje nie tylko prywatne życie, ale wpływa na kształt całych społeczności”.

Za wstawiennictwem św. Jana Pawła II, papieża, który szarą codzienność uczynił drogą do świętości, proszę Cię, Boże, pozwól mi przeżyć dzisiejszy dzień bez grzechu. Obudź we mnie autentyczne pragnienie świętości. Amen.