Podług księgi - ebook

Był dzień je­sien­ny, cały zło­ty i mo­dry od ga­sną­ce­go słoń­ca i ci­chej po­go­dy.Oko­ło trze­ciej po po­łu­dniu przed gma­chem wię­zien­nym za­trzy­mał się wóz z ka­pu­stą.

– Bra­ma! Bra­ma!… – krzyk­nął prze­cią­gle pa­ro­bek sie­dzą­cy na nim w czer­wo­nym lej­bi­ku i sa­mo­dzia­ło­wym spen­ce­rze.

Nikt się jed­nak z otwie­ra­niem bra­my nie kwa­pił.

– Bra­ma!… – krzyk­nął znów pa­ro­bek i za­klął, bo mu się ko­nie krę­cić za­czy­na­ły.

Chwi­lę trwa­ła ci­sza. Nikt bra­my nie otwie­rał.

– Nada gło­śnie­je! – prze­mó­wił fleg­ma­tycz­nie soł­dat sto­ją­cy przed bud­ką na war­cie.

– Bra­ma!… – wrza­snął pa­ro­bek z ca­łej swo­jej siły. – A prr!… A gdzie!… – do­dał ścią­ga­jąc ba­tem lej­co­wą, któ­ra mu się za­plą­ta­ła w pół­szor­kach – Aże­by cię'…

Ze­sko­czył po or­czy­ku na zie­mię. Okrę­cił lej­ce na kło­ni­cy i pię­ścią jak ta­ra­nem za­czął wa­lić w bra­mę.

Roz­le­gło się wiel­kie echo po skle­pio­nym wnę­trzu, przez dłu­gą wszak­że chwi­lę nikt nie przy­by­wał. Za­czła­pa­ły wresz­cie ja­kieś cięż­kie kro­ki, a ra­zem ze zgrzy­tem klu­cza ob­ra­ca­ne­go w zam­ku dał się sły­szeć głos cierp­ki i gniew­li­wy:

– Cze­go wa­lisz? Cze­go wa­lisz? Cze­go próż­no pa­zu­ry obi­jasz? Jak mam otwo­rzyć, to i bez twe­go wa­le­nia otwo­rzę!