Poznaj, aby uwierzyć. Liturgia Mszy Świętej - ebook

Spis treści

(pełnej wersji publikacji)

MSZA ŚWIĘTA ŚWIADECTWO NIEZMIENIONEJ WIARY

STRUKTURA MSZY ŚWIĘTEJ

OBRZĘDY WSTĘPNE

LITURGIA SŁOWA

LITURGIA EUCHARYSTYCZNA

PRZYGOTOWANE DARÓW

MODLITWA EUCHARYSTYCZNA

OBRZĘDY KOMUNII ŚWIĘTEJ

OBRZĘDY ZAKOŃCZENIA

KULT EUCHARYSTII POZA MSZĄ ŚWIĘTĄ

NAJŚWIĘTSZY SAKRAMENT W NASZYCH KOŚCIOŁACH

WYSTAWIENIE NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

PROCESJE EUCHARYSTYCZNE

SZATY LITURGICZNE

NACZYNIA LITURGICZNE

KSIĘGI MSZALNE

KRÓTKI SŁOWNIK NAZW I POJĘĆ LITURGICZNYCHDOBRA ZNAJOMOŚĆ LITURGII MSZY ŚWIĘTEJ, ROZUMIENIE POSZCZEGÓLNYCH JEJ CZĘŚCI, MODLITW I OBRZĘDÓW POZWALA NA CZYNNY I ŚWIADOMY UDZIAŁ W OFIERZE EUCHARYSTYCZNEJ. PROWADZI DO GŁĘBOKIEGO PRZEŻYWANIA TE] WIELKIE] TAJEMNICY NASZEJ WIARY. MAMY ŚWIADOMOŚĆ, ŻE NIE WSZYSCY UCZESTNICY MSZY ŚW.ZNAJĄ (SĄ JESZCZE ZBYT MŁODZI LUB JUŻ ZAPOMNIELI TO, CO POZNAWALI NA LEKCJACH RELIGII) POSZCZEGÓLNE ELEMENTY JEJ LITURGII, ZATEM TA EDYCJA MOŻE IM BYĆ BARDZO POMOCNA W ROZUMIENIU SENSU I ZNACZENIA ODPRAWIANE] NIEUSTANNIE PAMIĄTKI OSTATNIE] WIECZERZY, ŚMIERCI I ZMARTWYCHWSTANIA ZBAWICIELA NASZEGO, JEZUSA CHRYSTUSA.MSZA ŚWIĘTA ŚWIADECTWO NIEZMIENIONEJ WIARY

Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi Swojej, aby wniej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak Kościołowi, umiłowanej Oblubienicy, powierzyć pamiątkę swojej Męki i Zmartwychwstania."

Z Konstytucji o Liturgii nr 47

„Ilekroć na ołtarzu sprawowana jest ofiara krzyżowa, w której na Paschę naszą ofiarowany został Chrystus, dokonuje się dzieło naszego odkupienia."

Z Konstytucji o Kościele nr 3

„Kościół zatem bardzo troszczy się o to, aby chrześcijanie podczas tego misterium wiary (tzn. Mszy św.) nie byli obecni jak obcy i milczący widzowie, lecz aby przez obrzędy i modlitwy tę tajemnicędobrze zrozumieli, w świętej czynności uczestniczyli świadomie, pobożnie i czynnie, byli kształtowani przez słowo Boże, posilali się przy stole Ciała Pańskiego i składali Bogu dzięki, a ofiarując niepokalaną Hostię, nie tylko przez ręce kapłana, lecz także razem z nim, uczy li się samych siebie składać w ofierze i za pośrednictwem Chrystusa z każdym dniem doskonalili się w zjednoczeniu z Bogiem i wzajemnie ze sobą, aby w końcu Bóg był wszystkim we wszystkich."

Z Konstytucji o Liturgii nr 48

Gesty i słowa Chrystusa leżą u podstaw całego obrzędu Mszy św. Był on na początku prosty, jednak z biegiem czasu uległ rozbudowaniu. W ciągu wieków obrzęd Mszy św. zachował zasadniczą strukturę, ale przez narastające dodatki utracił swą pierwotną przejrzystość i stał się nie zawsze zrozumiały dla wiernych. Sobór Watykański II dokonał odnowy liturgii Mszy św. chcąc, aby obrzędy i modlitwy jaśniej wyrażały święte tajemnice, aby lud łatwo mógł je zrozumieć i uczestniczyć w nich w sposób pełny, czynny oraz wspólnotowy. Uproszczono obrzędy, odnowiono modlitwy, ale przede wszystkim wprowadzono do liturgii języki narodowe: wszystko to przybliżyło nam tajemnicę Eucharystii.

Wspólny śpiew i odpowiedzi, rozumienie słów modlitw i czytań: wszystko to jest ważne, pomaga przeżywać Eucharystię we wspólnocie Kościoła. Udział wewnętrzny we Mszy św. wymaga określonych postaw ducha: gotowości człowieka do pójścia drogą Bożą, zgody na wewnętrzną przemianę, ofiarnego życia dla Boga i dla bliźniego. Właściwie całe życie chrześcijanina jest przygotowaniem do udziału we Mszy św. i przeżywaniem Mszy św. w codzienności.

OBRZĘDY WSTĘPNE

Obrzędy wstępne zmierzają do tego, aby wierni zgromadzeni na liturgię poczuli się wspólnotą w Chrystusie, przygotowali do odpowiedniego słuchania Słowa Bożego i sprawowania Eucharystii.

Obejmują wejście, pozdrowienie, akt pokuty, Panie, zmiłuj się nad nami; hymn Chwała na wysokości i kolektę.

Po zgromadzeniu się ludu (Fot. 4), gdy kapłan z asystą wychodzi do ołtarza (Fot. 5), rozpoczyna się śpiew na wejście.Śpiew płynie z radosnego serca, jest uwielbieniem i wychwalaniem Boga, wołaniem do Niego. Już w starożytności znano powiedzenie, że kto dobrze śpiewa, podwójnie się modli. Śpiew na wejście rozpoczyna liturgię, tworzy i pogłębia jedność zgromadzonych, wprowadza w tajemnicę obchodzonego święta, nawiązuje do przeżywanego okresu liturgicznego, pozwala lepiej przeżyć Msze św. okolicznościowe. Śpiew ten może wykonać chór lub wszyscy zgromadzeni.

Zwykle wejście kapłana jest bardzo proste: wychodzi poprzedzony przez ministrantów z zakrystii i udaje się najkrótszą drogą do ołtarza. W Mszach uroczystych wejście przybiera formę procesji: na czele idzie wtedy ministrant z kadzielnicą, za nim ministranci z krzyżem i ze świecami, lektor niesie księgę Ewangelii. Procesjonalne wejście do ołtarza przypomina wiernym, że teraz jest tu obecny Chrystus, pośród zebranych iw osobie kapłana.

Wierni śpiewają stojąc: postawa stojąca jest wyrazem rodzącej się jedności ducha i gotowości na spotkanie z Panem.OBRZĘDY WSTĘPNE

Obrzędy wstępne zmierzają do tego, aby wierni zgromadzeni na liturgię poczuli się wspólnotą w Chrystusie, przygotowali do odpowiedniego słuchania Słowa Bożego i sprawowania Eucharystii.

Obejmują wejście, pozdrowienie, akt pokuty, Panie, zmiłuj się nad nami; hymn Chwała na wysokości i kolektę.

Po zgromadzeniu się ludu (Fot. 4), gdy kapłan z asystą wychodzi do ołtarza (Fot. 5), rozpoczyna się śpiew na wejście.Śpiew płynie z radosnego serca, jest uwielbieniem i wychwalaniem Boga, wołaniem do Niego. Już w starożytności znano powiedzenie, że kto dobrze śpiewa, podwójnie się modli. Śpiew na wejście rozpoczyna liturgię, tworzy i pogłębia jedność zgromadzonych, wprowadza w tajemnicę obchodzonego święta, nawiązuje do przeżywanego okresu liturgicznego, pozwala lepiej przeżyć Msze św. okolicznościowe. Śpiew ten może wykonać chór lub wszyscy zgromadzeni.

Zwykle wejście kapłana jest bardzo proste: wychodzi poprzedzony przez ministrantów z zakrystii i udaje się najkrótszą drogą do ołtarza. W Mszach uroczystych wejście przybiera formę procesji: na czele idzie wtedy ministrant z kadzielnicą, za nim ministranci z krzyżem i ze świecami, lektor niesie księgę Ewangelii. Procesjonalne wejście do ołtarza przypomina wiernym, że teraz jest tu obecny Chrystus, pośród zebranych iw osobie kapłana.

Wierni śpiewają stojąc: postawa stojąca jest wyrazem rodzącej się jedności ducha i gotowości na spotkanie z Panem.