Przyczynek I - ebook

DOLA KO­BIE­CA

Przez dłuż­szy czas są­dzo­no, że Is­lam sta­wia ko­bie­tę znacz­nie ni­żej niż męż­czy­znę, czy­niąc z niej, je­śli tak po­wie­dzieć moż­na, nie­wol­ni­cę męża. Jest to prze­sąd, któ­ry nie wy­trzy­mu­je kry­ty­ki, je­że­li zba­dać po­waż­nie oby­cza­je na Wscho­dzie. Na­le­ża­ło­by ra­czej po­wie­dzieć, że Ma­ho­met znacz­nie po­pra­wił dolę ko­bie­cą w po­rów­na­niu z tym, jaką była przed jego erą.

Moj­żesz usta­no­wił, że okres nie­czy­sto­ści dla ko­bie­ty, któ­ra dała ży­cie dziew­czyn­ce i przy­nio­sła świa­tu nowy po­wód do grze­chu, wi­nien trwać dłu­żej niż dla mat­ki mę­skie­go po­tom­ka. Tal­mud wy­klu­czał ko­bie­ty z udzia­łu w ce­re­mo­niach re­li­gij­nych i za­bra­niał im wstę­pu do świą­ty­ni.

Ma­ho­met, prze­ciw­nie, oświad­cza, że ko­bie­ta jest chlu­bą męż­czy­zny, za­pew­nia jej wol­ny wstęp do me­cze­tu, sta­wia jej za wzór As­sję, żonę Fa­ra­ona, Ma­rię, Mat­kę Chry­stu­so­wą i swo­ją wła­sną cór­kę, Fa­ti­mę. Wy­rzek­nij­my się rów­nież po­jęć eu­ro­pej­skich, któ­re twier­dzą, że mu­zuł­ma­nie nie wie­rzą, aby ko­bie­ta mia­ła du­szę. Ist­nie­je inne po­ję­cie, jesz­cze bar­dziej roz­po­wszech­nio­ne, po­le­ga ono na prze­ko­na­niu, że Tur­cy ma­rzą o nie­bie za­lud­nio­nym wy­łącz­nie przez hu­ry­sy, wiecz­nie mło­de i co­raz to nowe; jest to błąd. Ma­ho­met bo­wiem pro­si Pana, by otwo­rzył raj praw­dzi­wie wie­rzą­cym oraz ich ro­dzi­nom, mał­żon­kom i dzie­ciom, któ­re w ży­ciu sto­so­wa­ły za­sa­dy cno­ty. „Wnijdź­cie do raju – wzy­wa – wy i wa­sze to­wa­rzysz­ki, ra­duj­cie się!”

Po przy­to­cze­niu po­wyż­szej cy­ta­ty, oraz wie­lu in­nych, któ­re by się na­su­wa­ły, za­da­je­my so­bie py­ta­nie, skąd zro­dził się tak roz­po­wszech­nio­ny wśród nas prze­sąd? Nie na­le­ży być może szu­kać in­nej przy­czy­ny niż ta, któ­rą wska­zu­je je­den z daw­nych au­to­rów fran­cu­skich.

„Tra­dy­cja ta zo­sta­ła opar­ta na żar­cie, ja­kim Ma­ho­met od­po­wie­dział pew­nej sta­rej ko­bie­cie ża­lą­cej się na swój los, za­my­ka­ją­cy przed nią wro­ta raju; oświad­czył jej bo­wiem, że sta­re ko­bie­ty się tam nie do­sta­ną, wi­dząc zaś, że jest nie­po­cie­szo­na, do­dał, że wszyst­kie sta­rusz­ki zo­sta­ną od­mło­dzo­ne, za­nim do­stą­pią tego szczę­ścia”.

Zresz­tą, je­śli Ma­ho­met, tak jak świę­ty Pa­weł, przy­znał męż­czyź­nie wła­dzę nad ko­bie­tą, to nie omiesz­kał do­dać, na czym po­le­ga sens owej wła­dzy: wi­nien ło­żyć na utrzy­ma­nie żony i za­pew­nić jej do­ży­wo­cie. Eu­ro­pej­czyk zaś, prze­ciw­nie, żąda po­sa­gu od ko­bie­ty, któ­rą po­ślu­bi.