Puchatek, porzucony chomiczek - ebook

Rozdział pierwszy

– Tak, Ewo, możesz już zdjąć ze strony Kwiatuszka! – Karol i Ewa Mareccy byli zajęci aktualizowaniem strony internetowej schroniska „Cichy kąt”.

Ewa kliknęła kilka razy myszką, aż na ekranie wyświetliło się zdjęcie Kwiatuszka, czarno-białego bezpańskiego kotka.

– Super! – zawołała, po czym nacisnęła na klawiaturze przycisk Delete. Zdjęcie kotka oraz informacje o nim zniknęły ze strony.

– Kwiatuszek trafił do Emmy Matuszewskiej i zamieszka przy ulicy Hrabskiej – oznajmił Karol.

– A wcześniej byli państwo z Korfantowa i zabrali spaniela Kleofasa, więc jego też już można usunąć. Do tego miałem dwa telefony z pytaniem o królika Hugona i jest jeszcze jeden pan zainteresowany naszym ulubionym labradorem, Brunonem…

– Wystarczy! – przerwała mu Ewa. – Za dużo tego wszystkiego!

Była sobota rano, a do schroniska zgłosiło się tyle osób chcących przygarnąć zwierzątko, że przyjęcie każdego zainteresowanego graniczyło z cudem. Przez otwarte okna wpadały promienie wczesnego letniego słońca. W stajni po drugiej stronie podwórza hałaśliwy osiołek Miki dawał o sobie znać.

– Okej, usunęłam ze strony dane Kwiatuszka i Kleofasa, ale muszę jeszcze dodać informacje o jaszczurce Edzi i charcie Fafiku. Powtórz, proszę, kto pytał o Hugona?

– W tej sprawie były dwa telefony – odpowiedział Karol.

– Ewo, mogłabyś zmienić Jacka? – przerwała im mama. – Jest w stajni u Mikiego. Powiedz mu, że ktoś do niego dzwoni.

Ewa pokiwała głową. Ucieszyła się, że może oderwać się od komputera oraz chaosu, jaki panował w gabinecie.

– Cześć, dziadku! – pomachała do mężczyzny, biegnąc przez podwórze.

– Cześć! Jak się miewa moja ulubiona wnuczka? – dziadek pomachał jej w odpowiedzi.

– Twoja jedyna wnuczka – poprawiła go ze śmiechem.

Dziadek uśmiechnął się szeroko i wolnym krokiem podążył w stronę domu.

– Jeśli znajdziesz chwilkę, przyjdź z nami porozmawiać.