Siedem królestw Westeros - ebook

WITAJ W WESTEROS

Witaj w Westeros – krainie bogatej w zamki, olśniewające krajobrazy i złoto Lannisterów. Ten ogromny kontynent znany jako Siedem Królestw – chociaż w rzeczywistości jest ich dziewięć – rozciąga się na około 900 mil w najszerszym punkcie i 2000 w najdłuższym.

Geografia jest ogromnie zróżnicowana, często zmienia się z królestwa na królestwo, od mroźnej, górzystej tundry na północy przez rozległą sieć rzek Dorzecza, żyzne farmy Reach aż po jałowe pustynie Dorne na południu.

Jego ludy są niemal równie różnorodne jak krajobrazy. Chociaż rządy Targaryenów zjednoczyły kontynent, Siedem Królestw pozostaje zlepkiem różnych kultur, ras i religii. W ostatnich latach te różnice jeszcze bardziej dały o sobie znać, gdy rebelia króla Roberta odnowiła stare rany, rozniecając na nowo dawno zapomniane, jak się zdawało, spory.

W konsekwencji pytanie, co znaczy być Westerosianinem, stało się przedmiotem zażartej debaty na kontynencie. Niektórzy pozostali lojalni wobec Korony, jednak pustka, jaka powstała po przedwczesnym zgonie króla Roberta, skłoniła wielu do zakwestionowania władzy Żelaznego Tronu i wszędzie od Żelaznych Wysp aż po Północ szerzy się bunt.

Konflikt, który pustoszy tę krainę, może odstraszać turystów i rzeczywiście – kwestia bezpieczeństwa może budzić obawy każdego, kto chciałby opuścić kraj z głową na karku. Z drugiej strony ten renesans kulturowej różnorodności to wspaniała okazja dla turystów, by w pełni doświadczyć uroków każdego z Siedmiu Królestw.

Od rhoynarskich tradycji i luźnej struktury społecznej Dorne przez bogactwa Królestwa Zachodu po wystawność Wysogrodu i okrucieństwo Żelaznych Wysp – to idealny moment, by zwiedzić i poznać ten skonfliktowany i zróżnicowany kontynent. Na początek powinieneś zapoznać się z głównymi atrakcjami Siedmiu Królestw (patrz dalej). Warto jednak poświęcić więcej czasu i skorzystać z coraz liczniejszych atrakcji, jakie oferuje rozwijający się przemysł turystyczny Westeros.

INFORMACJE

• Od upadku Imperium Valyrii Westeros dzierży tytuł największego centralnie zarządzanego imperium znanego świata: nieprzerwany ląd ciągnący się od Morza Letniego na południe od Dorne aż po Mur na Północy.

• Nikt nie zna dokładnej liczby ludności Westeros, ale uważa się, że jest to liczba rzędu paru milionów. O ile najbardziej wysunięte na północ i na południe obszary są słabo zaludnione, o tyle centralna część kontynentu charakteryzuje się dużą gęstością zaludnienia, przyciągając ludzi żyznymi ziemiami uprawnymi i łagodnym klimatem.

• Najbardziej ludnym miastem Westeros jest jego stolica, Królewska Przystań, która liczy sobie ponad 500 000 mieszkańców.

• Siedem Królestw zostało pierwotnie zjednoczonych przez Aegona Zdobywcę ponad 300 lat temu. Od tego momentu kontynent znajduje się we władaniu Żelaznego Tronu.

• Obecnym monarchą jest król Tommen z rodu Baratheonów – pierwszy tego imienia. Chociaż biorąc pod uwagę plagę tajemniczych zgonów w rodzinie królewskiej, trudno przewidzieć, czy wciąż będzie zasiadał na Żelaznym Tronie w trakcie twojej wizyty.

Waluta

Obecna waluta Westeros została ustanowiona krótko po zjednoczeniu Siedmiu Królestw, po Podboju, ponad 300 lat temu. Waluta jest zarządzana centralnie w Królewskiej Przystani, gdzie Starszy nad Monetą nadzoruje takie sprawy, jak wybijanie nowych monet i kursy wymiany.

Monety są akceptowane na całym kontynencie, chociaż zwykle wyższe nominały używane są jedynie przez zamożnych, podczas gdy miedziaki i srebrne monety przeważają wśród biedoty i nisko urodzonych. Powszechnie stosuje się także barter, zwłaszcza na obszarach wiejskich, jak choćby wzdłuż Muru, gdzie wymiana towarów jest praktyczniejsza.

Wśród powszechnie stosowanych monet znajdują się złote smoki z symbolem Targaryenów po jednej stronie i podobizną króla, pod którego panowaniem zostały wybite; srebrne monety, nazywane często „jeleniami”, które weszły do użytku około osiemdziesięciu lat temu, w czasach Błędnego Rycerza; oraz miedziaki, które są najczęściej używanym środkiem płatniczym w Westeros. Miedziane monety występują w różnych nominałach, takich jak grosz, pół grosza i gwiazda. Na wszystkich znajduje się siedmioramienna gwiazda – symbol panującej na kontynencie religii.

Podróżni powinni pamiętać o wymianie waluty, jeśli planują przeprawić się przez Wąskie Morze do Essos. Tam obowiązują różne rodzaje monet, jako że każde z Wolnych Miast używa własnej waluty. Jak sama nazwa wskazuje, w Zatoce Niewolniczej preferowanym środkiem płatniczym są niewolnicy, natomiast Dothraki w ogóle nie uznają pieniędzy i zamiast tego stosują system honorowy, zgodnie z którym dobra przekazywane są w darze.

Gospodarka

Po latach dobrobytu pod rządami Targaryenów rebelia króla Roberta i jego późniejsze rządy doprowadziły państwo na skraj bankructwa. Szacuje się, że Korona jest zadłużona na ponad sześć milionów złotych smoków, na co składają się długi wobec rodu Lannisterów, Tyrellów, Żelaznego Banku z Braavos i karteli handlowych z Tyrosh.

Wprawdzie handel wciąż się rozwija – zwłaszcza jeśli chodzi o artykuły spożywcze i towary luksusowe – jednak niedawna Wojna Pięciu Królów, a także kosztowne turnieje rycerskie, wesela i pogrzeby państwowe organizowane w Królewskiej Przystani pogłębiły jeszcze deficyt finansowy. Nieuchronna inflacja doprowadziła do tego, że w wielu zakątkach Siedmiu Królestw walutę wypiera handel wymienny.

Rząd i polityka

Przez większą część historii Westeros poszczególne królestwa zarządzane były odrębnie. Lata konfliktów sprawiły, że liczba królestw i ich granice nieustannie się zmieniały wraz z układem sił do czasu, aż Aegon Zdobywca podbił i zjednoczył wszystkie ziemie na północ od Dorne pod rządami Żelaznego Tronu.

Ze względu na wielkość swojego nowego imperium Aegon wprowadził system feudalny, zgodnie z którym wielkie rody Westeros i ich chorąży przysięgali mu wierność i władali poszczególnymi królestwami w jego imieniu. Do tych rodów należeli Starkowie, którym powierzono zarządzanie Północą; Tully, który objęli władzę w Dorzeczu; Greyjoyowie, którzy przejęli Żelazne Wyspy; Tyrellowie, którym przypadł Reach; Arrynowie, którzy zachowali kontrolę nad Doliną; oraz Baratheonowie, którzy władali Krainą Burzy. Każdy z tych lordów dysponował autonomią na swoich włościach, sprawując władzę nad mieszkańcami królestwa, jednak ostatecznie odpowiadał przed królem.

Król ten przez prawie 300 lat należał do rodu Targaryenów, którzy przekazywali sobie władzę z pokolenia na pokolenie aż do rebelii króla Roberta Baratheona. Król Robert z pomocą swoich stronników nie tylko zagarnął tron, ale też niemal całkowicie wymordował ród Targaryenów, zastępując go mariażem między Baratheonami i Lannisterami.

Podejrzana śmierć króla Roberta i jego syna, króla Joffreya, wywołały chaos w Siedmiu Królestwach, do czego przyczyniły się również liczne skandale i oskarżenia o kazirodztwo, które wstrząsały rodziną królewską w ostatnich latach. W konsekwencji w królestwie panuje wrzenie, a lojalne dawniej wobec Korony rody próbują wykorzystać sytuację, by przejąć władzę.

Obecnie kraj przypomina beczkę prochu, niemal co chwila ktoś zgłasza pretensje do Żelaznego Tronu. Turystom zaleca się zachowanie ostrożności i śledzenie najświeższych wiadomości z Królewskiej Przystani przez cały okres pobytu.

Prawo i porządek

Chociaż w całym kraju powinien obowiązywać Królewski Pokój, w praktyce ład publiczny w dużej mierze opiera się na lokalnych zwyczajach, a za wymierzanie sprawiedliwości w Siedmiu Królestwach odpowiadają poszczególni lordowie.

Wprawdzie ostateczna władza należy do króla, jednak utrzymywanie pokoju i wymierzanie kar w imieniu Żelaznego Tronu należy do obowiązków lorda. Kary wymierzane są po rozprawie, w trakcie której wysłuchiwane są argumenty, wysuwane oskarżenia i wydawane wyroki.

Drobniejsze wykroczenia karane są chłostą lub grzywną, które najczęściej wymierzane są przedstawicielom niższych klas. Jednak przestępstwa takie jak gwałt, kłusownictwo czy kradzież mogą skutkować utratą kończyny (lub męstwa), zaś zdrada lub złamanie przysięgi karane są śmiercią. Oskarżony może wnioskować o pojedynek sądowy, jeśli chce oddać swój los w ręce bogów, lub przywdziać czerń i wstąpić do Nocnej Straży, jeśli w ogóle chce uniknąć osądzenia.

Religia

Wierzenia religijne są głęboko zakorzenione w kulturze Westeros, a zdecydowana większość mieszkańców przestrzega zasad wyznawanej wiary. Najczęściej jest to Wiara w Siedmiu, którą przywieźli na te ziemie Andalowie. Jednak na kontynencie otwarcie praktykowane są także inne religie. Oto krótkie podsumowanie najczęściej spotykanych:

Wiara w Siedmiu: Niemal w każdym mieście Westeros znaleźć można sept, w którym miejscowi, zarówno szlachetnie urodzeni, jak i prosty lud, praktykują swoją wiarę. Ich duchowym przywódcą jest Wielki Septon, któremu podlegają rzesze Septonów i Sept, a także inne zakony, takie jak Milczące Siostry, Synowie Wojownika i Bracia Ubodzy.

Starzy Bogowie: Nierozerwalnie związani z ziemią, Starzy Bogowie wciąż mają wyznawców na Północy, gdzie miejscowi są bardziej przywiązani do Pierwszych Ludzi i Dzieci Lasu, od których wywodzi się ta wiara. Religia czci bezimienne bóstwa, które związane są z samą ziemią i reprezentowane przez czardrzewa.

Utopiony Bóg: Surowa religia wyznawany jedynie przez Żelaznych Ludzi. Jej wyznawcy poddawani są indoktrynacji poprzez podtapianie.

Pan Światła: Znany także jako R’hllor, to obce bóstwo było pierwotnie czczone po drugiej stronie Wąskiego Morza, w Essos, ale ostatnio znalazło także wyznawców w Westeros. Obok samego Pana Światła, którego uważają za jedynego prawdziwego boga, jego wyznawcy czczą także ogień.

SIEDMIU

Mieszkańcy czczą Siedmiu: jedno bóstwo o siedmiu twarzach, z których każda symbolizuje inną cnotę. Ludzie zwracają się do różnych wcieleń Siedmiu w zależności od tego, czego dotyczy modlitwa. Te Siedem twarzy to:

Ojciec – uosabia sprawiedliwość i w większości Septów przedstawiany jest pod postacią brodatego mężczyzny trzymającego wagę.

Matka – reprezentuje wychowanie. Ludzie modlą się do niej o płodność współczucie i miłosierdzie.

Starucha – ucieleśnia mądrość. Ludzie modlą się do niej, prosząc o wskazówki. Często przedstawiana jest jako wynędzniała postać trzymająca latarnię.

Kowal – zawsze ukazywany jako postać dzierżąca młot, symbolizuje rzemiosło, pracę i siłę.

Wojownik – do niego kierowane są modlitwy o odwagę i siłę w walce. Żołnierze proszą Wojownika o zwycięstwo na polu bitwy.

Dziewica – symbolizuje cnotę i niewinność.

Nieznajomy – wierni w Siedmiu Królestwach rzadko modlą się do Nieznajomego, który reprezentuje śmierć i to, co nieznane.

Klimat

Klimat Westeros jest zróżnicowany – od mroźnych pustkowi za Murem po suche pustynie na południe od Gór Czerwonych w Dorne. W środkowej części kraju klimat jest bardziej umiarkowany, chociaż temperatury zmieniają się wraz z porami roku.

Długość pór roku na kontynencie jest nieprzewidywalna. Często trwają one latami. Obecnie kontynent cieszy się wyjątkowo długim latem, które trwa już od dziewięciu lat. Niedawno widziano jednak białe kruki odlatujące z Cydateli w Starym Mieście, co sugeruje, że jesień jest tuż-tuż.

Nadchodzi zima i jej nadejście będzie miało poważne konsekwencje dla kontynentu. Znaczna część Westeros położona jest na północ od równikowych rejonów świata, co oznacza, że Siedem Królestw i ich ludy będą musiały przetrwać zimę o wiele sroższą niż ta, która nawiedza ich sąsiadów zza Wąskiego Morza. Opady śniegu i chłodniejszy klimat mogą sięgać aż do Królewskiej Przystani, ale to Północ najmocniej odczuje zmianę pór roku. Należy spodziewać się tutaj zimnej i ostrej zimy.

DZIESIĘĆ RZECZY, KTÓRYCH NIE MOŻNA PRZEGAPIĆ

Nie sposób w trakcie jednej wycieczki zobaczyć wszystkiego, co Westeros ma do zaoferowania – chociaż warto spróbować. Poniżej jednak w przypadkowej kolejności przedstawiamy dziesięć największych atrakcji kontynentu; krótką listę miejsc, widoków i przeżyć, których nie wolno przegapić.

Mur (s. 47)

Jeden z cudów świata stworzonych przez człowieka, Mur i to, co się za nim znajduje, trzeba po prostu zobaczyć na własne oczy. Ta kolosalna konstrukcja wykuta w lodzie i skale pełni funkcję północnej granicy Siedmiu Królestw i bramy do dzikich krain, które leżą poza nim.

Turniej rycerski w Królewskiej Przystani (s. 216)

Pompa, ceremonia, wielka gala i najlepsi rycerze na kontynencie nacierający na siebie z nastawionymi lancami – turniej w Królewskiej Przystani ma wszystko to, co można sobie wymarzyć, i dużo, dużo więcej.

Wycieczka na Smoczą Skałę (s. 189)

Niech cię nie zniechęca przeprawa przez Zatokę Czarnego Nurtu. Wyprawa na Smoczą Skałę, gdzie zaczęła się historia Siedmiu Królestw, warta jest zachodu. Dawna siedziba rodu Targaryenów pełna jest śladów historii i budynków inspirowanych architekturą Essos, zupełnie odmienną od tego, co można zobaczyć w Siedmiu Królestwach.

Spacer ulicami Starego Miasta (s. 130)

Ze wszystkich miast Westeros Stare Miasto jest prawdopodobnie najpiękniejsze, a jego olśniewającą architekturę i brukowane uliczki zdecydowanie najlepiej podziwiać, zwiedzając je pieszo.

Popijawa na Arbor (s. 140)

Zobacz, jak robi się wino, i pokaż, jak pije się wino, odwiedzając najważniejszy region uprawy winorośli w Westeros.

Wspinaczka na Orle Gniazdo (s. 159)

Wspinaczka na Orle Gniazdo wymaga odwagi, ale na tych, którzy dotrą na szczyt, czekają zapierające dech w piersiach widoki z najbardziej strzelistego zamku w kraju.

Wyprawa śladami Pierwszych Ludzi (s. 94)

Cofnij się w czasie, zwiedzając ruiny starożytnej fortecy w Starych Kamieniach. Chociaż dzisiaj z twierdzy zostało niewiele więcej niż kupa zwietrzałych kamieni i omszałe pagórki, w czasach Pierwszych Ludzi znajdował się tutaj jeden z najbardziej przerażających zamków w całym królestwie.

Noc w Słonecznej Włóczni (s. 253)

Spędź szaloną noc w Słonecznej Włóczni, gdzie możesz spełnić wszystkie swoje zachcianki, tracąc wśród miejscowych wszelkie zahamowania. Słoneczna Włócznia to miejsce, gdzie prawie wszystko jest dozwolone, znane ze swojej gościnności, co zapewne tłumaczy, dlaczego tylu hulaków ściąga do stolicy Dorne, szukając ucieczki od społecznych zakazów i nakazów, jakie obowiązują w innych częściach Siedmiu Królestw.

Wędrówka Morskim Traktem (s. 170)

Piesza wycieczka to najlepszy sposób na podziwianie wspaniałych widoków na Morze Zachodzącego Słońca i Wyspy Tarczowe, jakie rozciągają się wzdłuż tego popularnego szlaku wiodącego przez Krainy Zachodu.

Wypad do Essos (s. 258)

Wystarczy krótki rejs przez Wąskie Morze, by poznać sąsiedni kontynent Essos – kalejdoskop barw i kultur, całkowicie odmienny od Siedmiu Królestw.PÓŁNOC

Północ to największe z Siedmiu Królestw – kraina obejmująca wszystko na południe od Muru i na północ od Przesmyku. Jałowa, zimna i nieprzyjazna, nie ma może egzotycznego uroku Dorne czy obfitych plonów Reach, jednak dla wielu ten przysypany śniegiem krajobraz to bijące serce Westeros.

Od stuleci zarządzana przez Starków z Winterfell, Północ jest tak rozległa, że dorównuje niemal łącznej powierzchni pozostałych z Siedmiu Królestw. Poza dwiema barierami, które stanowią jej północną i południową granicę, Północ otaczają wielkie morza: trafnie nazwane Morze Dreszczy na wschodzie i Morze Zachodzącego Słońca na zachodzie. Między nimi rozciągają się jałowe równiny usiane tu i ówdzie lasami, górami i sporadycznymi śladami cywilizacji.

Chociaż wiele obszarów Westeros ma „kresowy” klimat, dopiero zapuszczając się dalej na północ, można naprawdę poczuć się jak na końcu świata. Jest to jakby królestwo w królestwie – nietrudno zresztą zrozumieć, dlaczego król na Północy rządził nią aż do Podboju. Wedle powszechnych wyobrażeń Północ to wiecznie zamarznięte pustkowie; lodowa tundra pełna wystających skał i gęstych lasów, smagana porywistym wiatrem nawet w środku lata. To oczywiście wyolbrzymienie, ale nie najbardziej niedorzeczne, z jakim się spotkasz w trakcie swoich podróży.

Mimo że krajobraz jest dziki, Północ nie jest pozbawiona uroku. Są tu piękne jeziora, lasy i lodowa tundra, więc jeśli szukasz zapierających dech widoków, to dobrze trafiłeś. Nie brak tu także śladów historii. Jak z dumą powie ci każdy mieszkaniec Północy, miejscowi wywodzą się od Pierwszych Ludzi. Ale nie tylko lud przetrwał próbę czasu. Od tysiącletnich zabytków, takich jak Mur, po prastare zamki, jak Winterfell – Północ szczyci się bogatą historią, którą nie ustępuje żadnemu z Siedmiu Królestw.

Północ to nie tylko miejsce, ale też stan umysłu. Na pierwszy rzut oka ludzie są tu równie surowi jak kraina, którą nazywają swoim domem, ale przy bliższym poznaniu można zrozumieć, dlaczego z dumą nazywają siebie Ludźmi Północy. Tych, którzy się tu osiedlili, cechuje stoicyzm, wewnętrzna siła i honor, co widać na przykładzie Starków, od wieków rządzących tą krainą. Ale obok honoru jest też miejsce na humor, a miejscowi równie chętnie śmieją się z samych siebie, jak z Południowców, których nieustannie wyśmiewają za ich delikatność.

Głównym szlakiem prowadzącym na Północ jest Królewski Trakt, który jest dobrze utrzymany i względnie bezpieczny dla podróżnych. Zapewnia on łatwy dostęp do popularnych atrakcji, takich Fosa Cailin, Biały Port czy Mur, choć wiele osób woli zatrzymać się w stolicy królestwa, Winterfell, i stamtąd zwiedzać okolice.

GŁÓWNE ATRAKCJE

Winterfell (s. 21)

Ta starożytna siedziba władzy i stolica królestwa zadowoli zarówno miłośników historii, jak i domowych wygód. Stare, klimatyczne i pełne rozrywek, to jedno z najbardziej fascynujących miast Westeros.

Mur (s. 47)

Jeden z cudów świata stworzonych przez człowieka, który trzeba zobaczyć na własne oczy. Równie imponujący, jak przytłaczający, Mur kusi wspaniałymi widokami oraz szansą poznania fascynującej hałastry złożonej z łotrów i złodziei, która stoi na straży Siedmiu Królestw.

Fosa Cailin (s. 62)

Należąca do najciekawszych ruin w Westeros Fosa Cailin od pokoleń stanowi tajemnicę siły Północy, chociaż obecnie równie łatwo spotkać na jej blankach zarówno piratów z Żelaznych Wysp, jak i prawdziwych Ludzi Północy.

Dreadfort (s. 65)

Ten jeden z mniej znanych zamków w królestwie, siedziba rodu Boltonów, mieści kolekcję zdartych skór – jedną z najbardziej makabrycznych atrakcji regionu.

Niezbędne w podróży

Ciepłe futra: Na Północy rzeczywiście jest tak zimno, jak mówią. Nawet w środku lata zdarzają się śnieżyce. Dlatego też nierzadko można zobaczyć Ludzi Północy, którym brakuje kończyny albo dwóch, zaś palce u rąk czy nóg uważane są za luksus przez tych, którzy przeżyli głód nierozerwalnie związany z tutejszymi srogimi zimami.

Jeśli nie chcesz dołączyć do tych nieszczęśników, pamiętaj o zabraniu najgrubszych futer i najsolidniejszych butów. Nie martw się jednak, jeśli zapomnisz spakować ocieplane spodnie – za parę monet miejscowi handlarze chętnie dostarczą ci podstawowy ekwipunek i prowiant.

Miecz: Od czasu powstania młodego Robba Starka Królewski Pokój pozostaje nieobecny w tej części kraju. Łupieżcy z Żelaznych Wysp są prawdziwą plagą, a Wojna Pięciu Królów sprawiła, że wzdłuż Królewskiego Traktu zaroiło się od banitów. W chwili, w której piszemy te słowa, najlepiej nie ruszać się nigdzie bez miecza – bez niego daleko nie zajdziesz.

Złoto: Chociaż Północ jest pod wieloma względami odmienna, należy do Siedmiu Królestw, więc obowiązuje tu ta sama waluta. Należy się jednak liczyć z tym, że nie ma takiej siły nabywczej jak w innych częściach Westeros, jako że wraz z nadejściem zimy miejscowi wyżej cenią magazyn pełen zboża niż sakiewkę pełną monet.

Lokalne zwyczaje

Prawa gościa: Nakaz gościnności traktowany jest bardzo poważnie w tej części Siedmiu Królestw, gdzie zarówno szlachetnie, jak i nisko urodzeni ściśle przestrzegają praw gościa, które ustanowione zostały jeszcze w czasach Pierwszych Ludzi.

Prawo gościa to święta zasada gościnności, wedle której każdy gość, który skosztował jadła i wina ze stołu gospodarza, jest bezpieczny przez cały czas swojego pobytu. Zwyczaju tego przestrzega znakomita większość Ludzi Północy i uważa się, że złamanie go jest jednym z najcięższych możliwych przestępstw, które może wywołać gniew bogów, tak starych, jak i nowych.

W wielu częściach Północy obrzędy gościnności rozpoczynają się od uroczystego ofiarowania chleba i soli na powitanie gościa, a kończą, dopiero gdy opuszcza progi gospodarza.

„Nadchodzi zima”: Dewiza rodu Stark stanowi swego rodzaju mantrę dla wszystkich Ludzi Północy, którzy są mocniej związani z otaczających ich klimatem niż mieszkańcy innych części Siedmiu Królestw. Chociaż słowa te służą jako przestroga, nie zdziw się, jeśli usłyszysz je na powitanie lub na pożegnanie gdziekolwiek na północ od Przesmyku.

Kiedy jechać

Najlepszą porą roku jest długie lato, kiedy pogoda jest łagodniejsza i bardziej znośna dla osób przyzwyczajonych do południowego klimatu. Jednakże właśnie dotarły do nas wieści, że Maesterowie rozesłali białe kruki z Cytadeli. Tak, nadchodzi zima, więc radzimy się pospieszyć.

Słynni mieszkańcy

Jako siedziba rodu Starków Północ jest ojczyzną wielu spośród najszlachetniejszych szlachciców Westeros. Jednakże niedawne czyny „domniemanego” zdrajcy, Eddarda Starka, okryły ród złą sławą i doprowadziły do rozproszenia jego potomstwa po całych Siedmiu Królestwach. Dzisiaj w najważniejszych zamkach Północy prędzej spotkać można któregoś z Boltonów lub ich bękartów. I tak wśród znanych twarzy, jakie widuje się w tej części Siedmiu Królestw, jest lord Roose Bolton – niedawno mianowany Namiestnikiem Północy – i jego nieślubny syn Ramsay.

WINTERFELL

Winterfell, labirynt blanek z szarego kamienia i granitowych wież, jest oazą cywilizacji w sercu bezkresnych północnych rubieży Siedmiu Królestw. Położony przy Królewskim Trakcie, który biegnie od Końca Burzy do Muru, ten starożytny ośrodek władzy znajduje się w punkcie zbieżności wschodnich krańców Wilczego Lasu i zachodniej odnogi Białego Noża.

Jako stolica Północy Winterfell jest siedzibą rodu Starków, szlachetnej dynastii, która przedkłada zwykle honor nad zdrowy rozsądek i której rodowód sięga Pierwszych Ludzi. Miejscowi jak mantrę powtarzają, że „w Winterfell zawsze musi być Stark”, co tłumaczy w pewnym stopniu, w jaki sposób ów ród utrzymuje władzę nad tą odległą osadą od około ośmiu tysięcy lat.

Tak jak kraina, nad którą góruje, ta potężna forteca przetrwała liczne przeciwności losu i wielu tymczasowych mieszkańców. Ale za mocnymi granitowymi murami, które chronią przed długimi zimami i atakami Dzikich, znajduje się bijące serce regionu; stolica gościnności, z której Ludzie Północy znani są we wszystkich zakątkach Siedmiu Królestw.

Obok Zimowego Miasta, niewielkiej osady złożonej z drewnianych chatek, która rozciąga się za murami zamku, Winterfell stanowi popularny przystanek wśród wielkich i maluczkich Westeros, od królów i królowych po wieśniaków i piratów. Jego położenie w sercu regionu sprawia, że jest to również idealna baza wypadowa dla tych, którzy chcieliby zwiedzić okolice. W ostatnich latach jednak również sam zamek stał się popularnym celem podróży. Turyści przybywają tłumnie do tysiącletniej fortecy, żeby chłonąć historię zamkniętą w jego kamiennych murach lub zmyć z siebie troski w wulkanicznych gorących źródłach, na których zbudowano jego fundamenty.

Niezależnie więc od tego, czy tylko przejeżdżasz, czy planujesz zatrzymać się tam na parę dni, szybko ulegniesz czarowi tego starożytnego zamku, który mimo swojego odosobnionego położenia nigdy nie wydaje się zanadto oddalony od serca Siedmiu Królestw.

KRÓL, KTÓRY KLĘKNĄŁ

Przez tysiące lat to Winterfell, a nie Królewska Przystań władał północnym królestwem. Rządzona przez Starków z Winterfell Północ była jedynym królestwem, jakie oparło się andalskim najeźdźcom, którzy przed tysiącami lat przypłynęli z Essos przez Wąskie Morze. Pierwsi Ludzie bronili swoich granic w starożytnej fortecy w Fosie Cailin (zob. s. 62), by zachować suwerenność, podczas gdy reszta królestwa ulegała najeźdźcom z południa. Krainą wciąż władał Król Północy – zwany także czasem Królem Zimy – do czasu, aż Torrhen Stark przysiągł wierność Aegonowi I Targaryenowi w trakcie Podboju.

Widząc, jak Targaryen ze swoimi smokami powoli obala południowych królów, Torrhen odważnie pomaszerował na południe z armią w sile 30 000 ludzi. Jednak na widok hordy Targaryena i jego straszliwych zionących ogniem smoków Torrhen zrzekł się korony, aby ocalić swoich ludzi, poddając się Aegonowi w miejscu, gdzie obecnie stoi gospoda Pod Klęczącym Mężczyzną (zob. s. 77). Nazwany Królem, Który Klęknął, Torrhen był ostatnim z Królów Północy do czasu krótkotrwałej secesji Robba Starka w trakcie niedawnej krwawej Wojny Pięciu Królów.

Jak dojechać i jak podróżować

Drogą lądową: Do Winterfell najlepiej dotrzeć lądem, podróżując konno lub powozem ruchliwym Królewskim Traktem. Zamek oddalony jest o około miesiąca drogi od Królewskiej Przystani, uwzględniając przerwy na polowania czy naprawę złamanej osi.

Drogą morską: Ci, którym nie uśmiecha się spędzenie miesiąca w siodle albo którzy wolą uniknąć wścibskich spojrzeń na Królewskim Trakcie, mogą wybrać drogę morską. Przy dobrej pogodzie statek płynący z Królewskiej Przystani na północ może dotrzeć do Białego Portu w ciągu około dwóch tygodni. Wzdłuż Czarnego Nurtu bez trudu można znaleźć statki handlowe lub okręty kupieckie z Braavos, które zabiorą cię na północ za garść złota i odrobinę srebra dla ich znużonych wioślarzy. Następnie z Białego Portu wystarczy już tylko krótka przejażdżka wzdłuż brzegu Białego Noża, żeby dotrzeć do samego Winterfell.

Niebezpieczeństwa i niedogodności

Ataki Dzikich: Jako stolica Północy Winterfell jest, ogólnie rzecz biorąc, bezpieczny dla podróżnych, a pobliski garnizon stoi na straży Królewskiego Pokoju. Nie oznacza to jednak, że na turystów nie czyhają żadne niebezpieczeństwa. Niewielka odległość od Muru sprawia, że w pobliskim Wilczym Lesie grasują gangi Dzikich. Choć nie są one liczne, stale kurczące się szeregi Nocnej Straży oznaczają, że Dzicy stanowią coraz większy powód do obaw, a niedawno jedna z band próbowała nawet pozbawić młodego panicza Starka jego własności.

Żelazne Wyspy: Od czasu stłumienia rebelii Greyjoyów przez króla Roberta Baratheona stosunki z pobliskimi Żelaznymi Wyspami pozostają napięte. Chociaż niedawne powstanie pod wodzą Theona Greyjoya – dawnego podopiecznego Eddarda Starka – zostało zdławione, turyści powinni zasięgnąć informacji przed udaniem się w te rejony.

Pogoda: Określenie Królowie Zimy nie wzięło się znikąd. Północ to posępna, wyludniona kraina pokryta śniegiem, gdzie można przemarznąć do szpiku kości nawet w środku pory słonecznej.

Noclegi

Mimo napływu turystów w ostatnich latach wciąż brakuje porządnych miejsc noclegowych dla podróżnych odwiedzających Winterfell, dlatego warto zarezerwować je wcześniej, jeśli nie chcesz nocować w stajni.

Wprawdzie wybór jest niewielki, jednak Winterfell oferuje coś na każdą kieszeń – od w pełni umeblowanych komnat na zamku po skromne kwatery w pobliskich gospodach. W tej chwili trwają prace remontowe w opuszczonej Pierwszej Wieży. Plany odrestaurowania Spalonej Wieży, która nie była używana, odkąd stanęła w płomieniach po uderzeniu pioruna około 140 lat temu, zostały wstrzymane ze względów bezpieczeństwa po tragicznym wypadku, w wyniku którego młody panicz został kaleką.

Najlepszą porą na przyjazd jest lato, kiedy warunki pogodowe są bardziej znośne dla turystów z południa, którzy zajmują miejsce tubylców, gdy ci doglądają pobliskich farm i gospodarstw. Dużą popularnością cieszą się także festyny z okazji żniw, jednak w tym okresie może być trudno o miejsca noclegowe, ponieważ do miasta ściągają chorąży ze swoimi świtami. Ci, którzy szukają okazji – i nie boją się odmrożeń – mogą dużo zaoszczędzić, decydując się na przyjazd w miesiącach zimowych. Ale uwaga: warunki pogodowe zimą są tylko dla odważnych.

Chociaż królewskie wizyty w tej części królestwa są rzadkością (czemu trudno się dziwić), lepiej sprawdzić to przed podróżą, ponieważ przyjazd króla wraz z całym dworem może zniweczyć najlepsze plany. Jakkolwiek szansa zobaczenia monarchy zasiadającego aktualnie na Żelaznym Tronie może wydawać się kusząca, przyjazd oficjalnej delegacji z Królewskiej Przystani zwykle wystawia Winterfell na ciężką próbę – kwatery są wówczas zapełnione, a magazyny opróżnione na potrzeby imperialnych gości. Radzimy więc wysłać kruka przed wyprawą na północ.

Koniec wersji demonstracyjnej.