Sytuacja - ebook

Dzień był strasz­li­wie upal­ny. Do­pie­ro koło pierw­szej nad ra­nem ten ist­ny piec pie­kar­ski jak gdy­by nie­co ostygł i czło­wiek mógł tro­chę ode­tchnąć… Od­dy­chaj­my. Sie­dzę przed noc­nym lo­ka­li­kiem, małą pi­wiar­nią, a po­nie­waż mam ocho­tę po­ga­wę­dzić, cze­kam – nuż tra­fi się ja­kiś dru­gi bu­ka­resz­teń­czyk, rów­nie jak ja lu­bią­cy świe­że po­wie­trze, ode­tchnie­my ra­zem. Je­śli ból po­dzie­lo­ny jest o po­ło­wę lżej­szy, to ra­dość we dwo­je jest na pew­no po­dwój­na. Cze­ka­jąc upa­jam się słod­kim ze­fir kiem, pod­czas gdy funk­cjo­na­riusz miej­ski z ol­brzy­mią mio­tłą w ręku peł­ni swój obo­wią­zek, za­kłó­ca­jąc spo­kój za­ku­rzo­nej uli­cy, przez co świa­tło la­tarń otu­la co­raz gęst­sza mgła pyłu. We mgle tej po­ja­wia się roz­ko­ły­sa­ny cień… zbli­ża się… Czyż­by zna­jo­my?… Tak, zna­jo­my. Więc nie na dar­mo cze­ka­łem – to mój ko­le­ga Naie. I on się ucie­szył, gdy mnie zo­ba­czył.

– Fan­ta­stycz­ny upał był wczo­raj! – mówi Naie ocie­ra­jąc pot.

– Fan­ta­stycz­ny! – od­po­wia­dam.

– Ale te­raz czło­wiek jest w moż­no­ści po­wie­dzieć, że od­dy­cha.

– Ro­zu­mie się… Skąd idziesz?

– Wa­łę­sa­łem się po pi­wiar­niach z ko­le­ga­mi.