Facebook - konwersja
Czytaj fragment
Pobierz fragment

Szokujące mechanizmy budowy i działania Wszechświata - ebook

Wydawnictwo:
Data wydania:
8 października 2015
Format ebooka:
EPUB
Format EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie. Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Produkt niedostępny.  Może zainteresuje Cię

Szokujące mechanizmy budowy i działania Wszechświata - ebook

Ta książka jest odmienna, niepodobna do innych. Została  napisana wyłącznie na podstawie własnych przemyśleń autora i intuicji z uwzględnieniem podstawowych praw natury. Język książki jest prosty, w większości potoczny, jakiego używa się na co dzień. Publikacja opisuje strukturę oraz główne mechanizmy funkcjonowania natury, dotychczas stanowiące dla ludzi wielką tajemnicę. Nie zawiera prawie żadnych dodatkowych informacji ani o historii, ani o rozwoju nauki w tym zakresie, wobec tego podane informacje są niemal czystą esencją opisywanych zagadnień. W książce nie ma żadnych równań ani wyliczeń. Pozostawiono to profesjonalnym fizykom i kosmologom.
Opierając się na treści książki, można w sposób zadowalający odpowiedzieć na następujące, fundamentalne pytania: Czym jest wszechogarniająca przestrzeń kosmiczna? Czy ma określoną swoją strukturę, a jeśli ma, to dlaczego nie można jej zobaczyć ani też dokładnie zbadać oraz jaką pełni funkcję w naturze? Czym jest materia i grawitacja oraz w jaki sposób się przemieszczają? Z czego wynika energia, masa i pęd? Co wyznacza  graniczną  prędkość  światła i materii? Dlaczego istnieją wymiary przestrzenne?  Czym jest czas i czy jego upływ musi następować tylko w jedną stronę? Dlaczego istnieje nieuchronny proces starzenia się wszystkich organizmów? Czym jest śmierć i czy istnieje po niej życie? Z czego wynika nasza świadomość oraz czy istnieje dusza? Czy Wszechświat jest żywym organizmem posiadającym również swoją świadomość i wreszcie czy istnieje Bóg oraz jaki jest cel naszego istnienia? Ponadto w ogólnym zarysie przedstawiono mechanizm rozwoju nauki i uczenia się – dlaczego istnieje matematyka, czym jest pamięć, myślenie, wyobraźnia, co powoduje naszą koncentrację, telepatię, uzdrawianie oraz inne nasze emocje, a także czy mamy wolną wolę?

Kategoria: Popularnonaukowe
Zabezpieczenie: Watermark
Watermark
Watermarkowanie polega na znakowaniu plików wewnątrz treści, dzięki czemu możliwe jest rozpoznanie unikatowej licencji transakcyjnej Użytkownika. E-książki zabezpieczone watermarkiem można odczytywać na wszystkich urządzeniach odtwarzających wybrany format (czytniki, tablety, smartfony). Nie ma również ograniczeń liczby licencji oraz istnieje możliwość swobodnego przenoszenia plików między urządzeniami. Pliki z watermarkiem są kompatybilne z popularnymi programami do odczytywania ebooków, jak np. Calibre oraz aplikacjami na urządzenia mobilne na takie platformy jak iOS oraz Android.
ISBN: 978-83-942835-1-3
Rozmiar pliku: 1,4 MB

FRAGMENT KSIĄŻKI

Podziękowania

W 2010 roku podjąłem próbę wyjaśnienia tajemniczego działania naszej podświadomości, o której wcześniej w szerszym zakresie dowiedziałem się z książki Potęga podświadomości. Chciałem głównie poznać mechanizm jej działania w takich zjawiskach jak możliwość kreowania naszej przyszłości oraz uzdrawiania samego siebie i innych bez względu na odległość.

Pierwsze kroki rozpocząłem od dokładniejszego poznania zjawiska grawitacji, określanego powszechnym ciążeniem. Zacząłem przeglądać na ten temat różne książki w miejscowych bibliotekach. Jednak, poza tym, że grawitacja to wzajemne przyciąganie się cząstek i ciał, niczego więcej nie znalazłem. W związku z tym rozpocząłem tworzenie własnej wizji i już nie tylko odnośnie podświadomości człowieka, ale w zakresie funkcjonowania całej natury.

Codziennie więc wstawałem przeciętnie o czwartej rano i zapisywałem swoje przeróżne myśli w dociekaniu tajemnic całej natury. Gdy tworzyły one jakiś sensowny układ, dzieliłem się nimi z moją wspaniałą żoną Krystyną, która cierpliwie wysłuchując moich wywodów, cały czas mnie wspierała, za co ogromnie jej dziękuję. Bez jej wsparcia nie powstałoby tak obszerne wyjaśnienie tych wielkich tajemnic natury. W ten sposób tworzyła się coraz szersza wizja funkcjonowania Wszechświata i myśl o napisaniu książki na ten temat.

Serdeczne podziękowania składam mojemu synowi Krzysztofowi zarówno za wspaniały projekt okładki, jak i pomoc techniczną w przygotowaniu książki do druku oraz synowej Sylwii, córce Beacie i zięciowi Pawłowi za pomoc i wsparcie w tworzeniu tej książki.

Dziękuję również Pani Elżbiecie Borowskiej za pierwszą korektę książki pod względem poprawności językowej. Między innymi jej opinia umocniła mnie w końcowym przygotowaniu książki do druku i wydania.

„Ten, kto idzie za tłumem, nie dojdzie dalej niż tłum. Ten, kto idzie sam, dojdzie w miejsca, do których nikt jeszcze nie dotarł”.

„Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy, ponieważ wiedza jest ograniczona”.

„Nie istnieje żadna logiczna reguła, według której można odkryć podstawowe prawa przyrody. Zdolna jest do tego tylko i wyłącznie intuicja”.

Albert EinsteinPrzedmowa

Drogi Czytelniku!

Wziąłeś do ręki książkę odmienną, niepodobną do innych. Została ona napisana wyłącznie w oparciu o własne przemyślenia i intuicję z uwzględnieniem podstawowych praw natury. Język książki jest prosty, w większości potoczny, jakiego używamy na co dzień. Książka opisuje strukturę oraz główne mechanizmy funkcjonowania natury, dotychczas stanowiące dla nas wielką tajemnicę. Nie zawiera ona prawie żadnych dodatkowych informacji ani o historii, ani o rozwoju nauki w tym zakresie. Wobec tego podane informacje są niemal czystą esencją opisywanych zagadnień. W książce nie ma też żadnych równań ani wyliczeń. Zostawiam to profesjonalnym fizykom i kosmologom.

W oparciu o treść książki można w sposób zadowalający odpowiedzieć na następujące, fundamentalne pytania: Czym jest wszechogarniająca przestrzeń kosmiczna? Czy ma określoną swoją strukturę, a jeśli ma, to dlaczego nie można jej zobaczyć ani też dokładnie zbadać oraz jaką pełni funkcję w naturze? Czym jest materia i grawitacja oraz w jaki sposób się przemieszczają? Z czego wynika energia, masa i pęd? Co wyznacza graniczną prędkość światła i materii? Dlaczego istnieją wymiary przestrzenne? Czym jest czas i czy jego upływ musi następować tylko w jedną stronę? Dlaczego istnieje nieuchronny proces starzenia się wszystkich organizmów? Czym jest śmierć i czy istnieje po niej życie? Z czego wynika nasza świadomość oraz czy istnieje dusza? Czy Wszechświat jest żywym organizmem posiadającym również swoją świadomość i wreszcie, czy istnieje Bóg oraz jaki jest cel naszego istnienia? Ponadto w ogólnym zarysie przedstawiam mechanizm rozwoju nauki i uczenia się — dlaczego istnieje matematyka, czym jest pamięć, myślenie, wyobraźnia, co powoduje naszą koncentrację, telepatię, uzdrawianie oraz inne nasze emocje, a także czy mamy wolną wolę.

Tak bogata i ważna treść książki stanowi o jej wyjątkowym charakterze, szczególnie w dobie wielkiego rozwoju nauki, która na razie nie może w pełni poradzić sobie w szczegółowym wyjaśnieniu tych zagadnień, a nawet od niektórych w określonym stopniu się dystansuje, jako od czegoś niezwiązanego z nauką. Takim zagadnieniem jest chociażby istnienie Boga i związana z nim religia. Moja odpowiedź brzmi: z nauką związane jest wszystko, a więc wszelkie przemiany, procesy i zjawiska — zarówno te widzialne, jak i niewidzialne. Są one zawsze związane z procesami fizycznymi, a więc i wiara w Boga będzie związana z czystą fizyką. We Wszechświecie nie ma niczego niefizycznego (nienaukowego). Ze względu na całkowicie falową strukturę Wszechświata, którą opisuję w książce, istnieją tylko duże trudności w badaniu tych zagadnień. Z tego względu niektóre z nich pozostaną na zawsze wielką tajemnicą, chociażby dokładna struktura przestrzeni jako jedyne ciało natury, które się nigdy nie rodzi i nie umiera. Zatem w określonych zagadnieniach wiara będzie istniała wiecznie.

Przy rozpatrywaniu tak doniosłych zagadnień na uwagę zasługuje siedem Uniwersalnych Praw Wszechświata, ustalonych przez Hermesa Trismegistosa ok. pięciu tysięcy lat wstecz, a zawartych w mistycznej, hermetycznej książce — dziele (traktacie) Kybalion. Już w tym czasie wiadomo było, że cały Wszechświat jest mentalny (świadomy) i wszystko w nim podlega temu uniwersalnemu umysłowi, a także to, że wszystko jest w ciągłym ruchu, wibruje, faluje, istnieje wyłącznie w parach, że nie istnieje skutek bez przyczyny oraz że istnieją podobieństwa: jak na górze, tak na dole, jak na dole, tak na górze. To wszystko świadczy o potędze umysłów mędrców starożytności.

Obecnie nauka opiera się głównie na przeprowadzanych doświadczeniach, które mają potwierdzać prawdziwość różnych odkryć naukowych. Taka procedura w nauce byłaby bardzo skuteczna pod warunkiem dobrej znajomości elementów i zjawisk natury. W przeciwnym wypadku, w oparciu o własną logikę, można wyciągać z takich doświadczeń błędne wnioski. Taka sytuacja była z eterem, który miał wypełniać całą przestrzeń kosmiczną. W oparciu o przeprowadzone doświadczenia ze światłem i ich błędną interpretacją, został on odrzucony głównie przez Alberta Einsteina ponad sto lat temu. Przyczyną tego był brak wiedzy o strukturze przestrzeni, w wyniku czego powstała błędna teoria, która jak geny w ludzkim organizmie, zahamowała rozwój nauki o Wszechświecie.

W swoim opisie natury omawiam to dość dokładnie. Wyjaśniam, że tak jak wszystko, światło rozprzestrzenia się w dwóch strukturach. Pierwszą jest struktura przestrzeni, w której przenoszona jest energia fotonów, lecz ruchem tym całkowicie zarządza struktura grawitacyjna, utworzona z ruchu całej istniejącej materii. Dzięki tej strukturze grawitacyjnej istnieje graniczna prędkość dla światła, materia ma masę, pęd oraz istnieje ruch jednostajny. Struktura ta wreszcie stanowi Świadomość Wszechświata, zarządza wszelkim ruchem i wszystkimi jego procesami i zjawiskami. Tworzy wszystkie organizmy oraz całkowicie je nadzoruje. To wszystko przedstawiam w swojej książce.

Książka podzielona jest na 13 rozdziałów. Ze względu na moją intencję jak najdokładniejszego wyjaśnienia zawartych w niej zagadnień, poszczególne rozdziały zawierają częściowe powtórzenia wcześniejszych ich opisów. Myślę, że będzie to ułatwieniem w zrozumieniu podanej, dość trudnej tematyki, bez konieczności przewracania kartek w celu przypomnienia sobie określonych informacji z wcześniejszych rozdziałów.

Ponieważ przedstawione mechanizmy funkcjonowania natury są dla mnie bardzo istotne i zaskakujące, nadałem książce tytuł: Szokujące Mechanizmy Budowy i Działania Wszechświata.

Ze względu na ogromną wagę zagadnień i ich przełomowy charakter gorąco zachęcam do przeczytania tej książki, która może bardzo wiele zmienić zarówno w Waszym postrzeganiu natury, jak i w Waszym życiu.

Życzę przyjemnej przygody z tą lekturą.Przestrzeń

Rozdział 1

Przestrzeń

Wydawałoby się, że wszechogarniająca nas przestrzeń kosmiczna oraz ta istniejąca wokół nas, w której przebiegają przeróżne procesy fizyczne oraz odbywa się wszelki ruch materii, jest pusta i nie ma żadnej struktury. Nic bardziej mylnego. Przestrzeń określana często jako próżnia to konkretna, wiecznie trwała i jedyna struktura natury. Jest w stałym i niezmiennym drganiu (oscylacji, wibracji) o ogromnej częstotliwości rzędu biliona bilionów bilionów... drgań na sekundę. Jej drgania polegają na zmianie ciśnienia w maleńkich objętościach swojej struktury. Są one jednolite i zsynchronizowane, przebiegają w tym samym rytmie w całym kosmosie. Stanowią źródło wszelkiej energii o niewyobrażalnej mocy.

Aby móc sobie wyobrazić strukturę przestrzeni, można ją przykładowo porównać do piany złożonej z jednakowych bąbelków. Taka piana zgodnie z odkryciem kształtów przez Kelvina w 1887 r. tworzy czternastościany — bryły złożone z ośmiu sześciokątów foremnych i sześciu kwadratów. Pomijając skalę wielkości, różnice między strukturą piany a strukturą przestrzeni są następujące:

1. Bąbelki piany mają ścianki zbudowane z określonej substancji, a „bąbelki” przestrzeni z wzajemnie odpychających się sił grawitacji, istniejących w innym wymiarze natury.

2. Ciśnienie w bąbelkach piany nie ulega żadnym zmianom, natomiast w „bąbelkach” przestrzeni panuje stała jego oscylacja (cykliczna zmiana) o ogromnej częstotliwości, inaczej — zwyczajne drgania.

Mechanizm funkcjonowania drgań pojedynczego „bąbelka” struktury przestrzeni można też przyrównać do obecnie trwającego rozszerzania się Wszechświata i mającego nastąpić w przyszłości jego kurczenia. W tym zjawisku cała jego zawartość materialna przemieszcza się ruchem przyśpieszonym od miejsca w przestrzeni, w którym nastąpił Wielki Wybuch, we wszystkich możliwych kierunkach przestrzennych do zewnątrz. Po dotarciu do zewnętrznych krawędzi Wszechświata lub zbliżeniu się do innych wszechświatów istniejących ewentualnie wokół naszego, poprzez grawitacyjne odbicie nastąpi przemieszczanie się całej tej zawartości materialnej w przeciwną stronę, z powrotem do miejsca, w którym nastąpił Wielki Wybuch.

W wyniku takiego procesu kurczenia (kolapsu), skutkującego w końcowej fazie prawdopodobnie całkowitym rozłożeniem materii i wytworzeniem przeogromnego ciśnienia w strukturze przestrzeni, nastąpi kolejny Wielki Wybuch i kolejny cykl istnienia Wszechświata, który będzie się rozszerzał, jak obecnie. Taki cyklicznie powtarzający się proces to nic innego jak ruch drgający w niewyobrażalnie wielkiej skali. Jedno takie drgnięcie przypuszczalnie może trwać kilkaset miliardów lat. W podobny sposób może przebiegać proces zmian (drgań) ciśnienia w każdej maleńkiej objętości struktury przestrzeni.

Drgania struktury przestrzeni, jedynego składnika natury, mają charakter stały i niezmienny. Przestrzeń jest więc poza drganiami, nieruchoma, nie rozszerza i nie zakrzywia się. Nie ma w niej też żadnej pustki ani nicości. Mogą się w niej przemieszczać tylko jej własne, maleńkie, biegnące, wirujące i drgające fale (zaburzenia jej energii), jako najmniejsze cząstki materii. Ze względu na całkowicie falową ich strukturę przestrzeń jest dla nich „środkiem transportu” oraz innym wymiarem przestrzennym — innym bytem.

Ruch elementarnych cząstek materii (fal) odbywa się na zasadzie przekazywania energii drgań w strukturze przestrzeni, a więc względem której nic się nie przemieszcza. W przeciwieństwie do znanych nam fal, ich energia nie rozprasza się przestrzennie. Jest ona przekazywana w ruchu śrubowym z częściowo stale zmiennymi zwrotami, stanowiącymi dodatkowe jej drgania (oscylacje). Taka postać fal zapewnia im określoną stałą siłę ciągu, a więc stały pęd oraz ogromną prędkość wynikającą z energii drgań struktury przestrzeni. Pomimo że ich energia przenoszona jest w ruchu śrubowym, to przy naszym przemieszczaniu się wraz z nimi z tą samą prędkością, w postaci rozszerzającego się Wszechświata, są one dla nas falami wirującymi, z jednoczesnym określonym ruchem drgającym.

Siłami utrzymującymi te fale w całości są — jako elementarne siły Wszechświata — siły dośrodkowe. Utworzyły się one samoczynnie w trakcie procesu tworzenia się tych fal, z reakcji na zaburzenia energii drgań struktury przestrzeni. Stanowią one znane nam siły grawitacji. Zatem przestrzeń to tylko ciągłe i niezmienne drgania, natomiast materia to tylko maleńkie zaburzenia tych drgań w postaci wirujących i drgających fal oraz ich sił dośrodkowych (elementarnych sił grawitacji), wypełniających stale całą objętość Wszechświata. Istnieją więc elementarne cząstki (fale) oraz elementarne siły grawitacji (siły dośrodkowe). Po połączeniu się w określonej konfiguracji utworzyły niezwykle złożoną strukturę Wszechświata.

Dopóki istnieją drgania struktury przestrzeni, istnieje wszelki ruch materii. Dzięki energii tych drgań o niewyobrażalnej mocy żyje i funkcjonuje cały materialny Wszechświat. W przeciwnym wypadku cała natura byłaby martwa, po prostu by nie istniała. Zatem przestrzeń to tylko drgania i fale, podobnie jak drgania atomów i ich fale w różnych ośrodkach materialnych. Ponadto obejmuje ona swoim zasięgiem cały istniejący kosmos oraz być może niezliczoną liczbę wszechświatów.

Przestrzeń to nie pusta objętość, w której nic nie przeszkadza ruchowi. Przestrzeń to coś, co wszystko przenosi. Gdyby nie było w niej mechanizmu przenoszenia swoich drgań, a więc i przenoszenia materii, nie byłoby przestrzeni. Na przykład dla fali dźwiękowej w powietrzu przestrzenią będzie powietrze, w metalu metal itd. Będą to ośrodki drgań jako źródła energii i jednocześnie przestrzenie jako środki przenoszenia — „transportu” tych fal. Wszystko, co istnieje, utworzone jest z drgań struktury przestrzeni i tylko one mogą się w niej przenosić w postaci fal, nadając im stałą siłę ciągu — pędu. Nie należy go mylić z pędem, który znamy obecnie, a który tworzy się w strukturze grawitacyjnej materii. Ten pierwszy jest pędem stałym i niewyczerpanym. Wymuszają go drgania struktury przestrzeni. Oto i cała struktura przestrzeni.

W oparciu o tak przedstawiony mechanizm funkcjonowania struktury przestrzeni, można teraz z wielką ulgą odpowiedzieć na fundamentalne pytanie: dlaczego mimo tak potężnej i wiecznie trwałej struktury przestrzeni, nie można jej zobaczyć ani też zbadać? Odpowiedź jest banalnie prosta: fale jako przemieszczające się drgania nigdy nie mogą „zobaczyć” swojego źródła — drgań, które je tworzą. Ponieważ cała materia wraz ze wszystkimi istotami żywymi, a więc i z nami, jest zbudowana z fal, to dlatego nie można dostrzec ani w łatwy sposób zbadać struktury przestrzeni, swojego źródła energii drgań. Podobnie jak fala dźwiękowa w powietrzu czy metalu, nigdy nie „zobaczy” drgań swoich cząsteczek i atomów. Odczuwamy ją jedynie w pewnym zakresie, w postaci sił grawitacji określanych jako ciążenie powszechne na naszej Ziemi.

Ze względu na całkowity charakter falowy materii nasze możliwości badawcze będą się zawsze ograniczać do możliwości fal struktury przestrzeni, z których przecież jesteśmy zbudowani. Fakt braku możliwości badawczych i postrzegania struktury przestrzeni świadczy też niezbicie o całkowicie falowej strukturze materii utworzonej z jej drgań.

W przeciwieństwie do teorii Wielkiego Wybuchu, przestrzeń nie powstała w trakcie tego procesu, ona już istniała. Ponadto się nie rozszerza. Gdyby przestrzeń się rozszerzała, nie można by tego zjawiska w żaden sposób zaobserwować, gdyż w takiej samej proporcji rozszerzałoby się wszystko inne: galaktyki, planety, gwiazdy, wszystkie istoty, atomy, przyrządy pomiarowe itd. W naturze, gdy nie mamy możliwości porównawczej, wielkość nie ma żadnego znaczenia, liczy się zawsze tylko proporcja. Oddalające się od nas coraz szybciej galaktyki nie mogą być też dowodem na to, że przestrzeń się rozszerza. Jest to tylko przyspieszony w przestrzeni ruch uciekających od nas obiektów, w wyniku stale malejącej siły grawitacji Wszechświata (ciążenia), a stałej siły ciągu (stałego pędu) istniejącego w mechanizmie przekazywania energii drgań struktury przestrzeni.

Światło, czyli fotony, tak jak cała elementarna materia, przemieszczają się na tej samej zasadzie — jako określona struktura złożonych ze sobą już fal, w oparciu o mechanizm przekazywania energii drgań w strukturze przestrzeni. Jest to jedyny mechanizm przemieszczania się wszystkiego w naturze. Gdyby światło było niezależne od struktury drgań przestrzeni i struktury grawitacyjnej, zjawisko jego rozprzestrzeniania byłoby całkowicie niewytłumaczalne. Wielokrotnie przeprowadzone doświadczenia ze światłem, wykluczające jakąkolwiek strukturę przestrzeni, przy pomocy której światło miałoby się przemieszczać, zostały błędnie zinterpretowane. Twierdzono, że gdyby w przestrzeni istniał jakiś eter, coś w czym światło się mogłoby przemieszczać, jego zachowanie w przeprowadzonych doświadczeniach byłoby inne. Tak stwierdzono i taką tezę podtrzymuje się niemal do dziś.

Koniec wersji demonstracyjnej.
mniej..

BESTSELLERY

Kategorie: