Wakacyjny sen. Magiczny królik - ebook

Prolog

Strzała rozejrzał się ciekawie po Księżycowej Łące. Magiczne króliki z jego stada kicały po wyschniętej ziemi i podgryzały zwiędnięte rośliny. Wrócił w samą porę.

Złoty klucz wiszący na jego szyi zaświecił jasno, a w powietrze uniosła się chmura kryształowego pyłu. Posypały się z niej migotliwe krople deszczu. Natychmiast pojawił się gęsty dywan trawy, poprzetykany wielobarwnymi dzikimi kwiatami, i zaczął się rozprzestrzeniać po całej łące.

Głodne króliki rzuciły się na świeże jedzenie. Młodsze z nich turlały się w tę i z powrotem, wcierając zapach trawy w futro.

Najstarszy z królików podskoczył do Strzały. Miał ciemnoszary pyszczek i mądre ślepia.

– Łapa! – powiedział Strzała i skłonił łepek przed przywódcą stada.

– Jak miło znowu cię zobaczyć, Strzało – przywitał go Łapa. – Dobrze zrobiliśmy, wybierając cię na strażnika magicznego klucza.

Młodszy królik poczuł dumę, słysząc pochwałę. Wiedział, że oddałby życie za klucz.

Nagle na skraju Księżycowej Łąki powstało zamieszanie i Strzała zobaczył grupkę królików pędzących w ich stronę.

– Mroczne króliki nadchodzą! – zapiszczał jeden z nich z paniką w oczach.

Strzała położył po sobie uszy o srebrzystych końcówkach.

Mroczne króliki żyły niedaleko, w głębokim rowie. Ich ziemia stała się tak sucha, że nic tam nie rosło. Dlatego stado nieustannie głodowało. Jednak odrzucili zaproszenie Łapy do wspólnego zamieszkania na Księżycowej Łące.

– Nadchodzą, żeby ukraść magiczny klucz! – grzmiał Łapa. – Chcą go użyć, aby ich rów znów się zazielenił.

– Ale bez mocy klucza Księżycowa Łąka stanie się pustynią! – jęknął Strzała.

– Dlatego musisz ponownie udać się do Innego Świata – powiedział Łapa. – Ukryj się tam, żeby mroczne króliki nie odnalazły klucza!

Strzała był bardzo młody i bał się tego, co go spotka, ale wiedział, że całe stado na niego liczyło.

– Zrobię to!

Łapa krzyknął przeszywająco.

Wszystkie króliki na łące popędziły ku nim i utworzyły krąg wokół Strzały. Niespodziewanie złoty klucz na jego szyi zaświecił bardzo mocno.

Blask powoli przygasł, a tam, gdzie przed chwilą był biało-srebrny magiczny królik, teraz stał mały króliczek o kawowym, puszystym futrze i wielkich, brązowych ślepiach, w których migotały malutkie tęcze.

– Idź już! Wykorzystaj to przebranie! – nakazał Łapa. – Wróć, kiedy Księżycowa Łąka będzie potrzebowała więcej magii klucza. Strzeż się mrocznych królików!

Strzała uniósł dumnie łepek.

– Tak zrobię!

Tup! Tup! Tup! Króliki zaczęły tupać w jednym rytmie. Strzała poczuł wzbierającą moc i otoczył go obłok kryształowego pyłu. Księżycowa Łąka zaczęła znikać…Rozdział pierwszy

Matylda obudziła się rano, nie mogąc pohamować radości.

– Hurra! Wolne od szkoły! – zawołała.

Rozmyślała o wszystkim, co będzie mogła robić z przyjaciółkami: grać w tenisa, pływać, a może nawet jeździć konno. Zrzuciła z siebie kołdrę, niemal upadając na podłogę przy próbie szybkiego wstania.

Promienie porannego słońca wpadały do ciemnego pokoju przez dziurę w kształcie serca w drewnianych okiennicach. Matylda zmarszczyła czoło.

Drewniane okiennice? Ale jej pokój nie miał…

Nagle przypomniała sobie, gdzie jest.

– Gospodarstwo pod Kogutem!

Dziewczynka mieszkała u cioci i wujka, podczas gdy jej mama i ciocia Kasia były na wyjeździe z pracy. Prowadziły zajęcia z rękodzieła i robienia na drutach.

Pomimo że czuła się dziwnie, będąc tam jedynie z wujkiem Jackiem i kuzynem Leonem, który całymi dniami grał w gry komputerowe, przynajmniej w gospodarstwie było więcej ciekawych zajęć niż u niej w mieszkaniu. Jej tata został w domu, żeby pracować nad ważnym projektem. Potrzebował ciszy i spokoju. Nie tak Matylda planowała spędzać wolny czas!

– Spróbuj odciągnąć Leona od monitora na godzinę lub dwie – powiedział tata, całując ją na pożegnanie poprzedniego wieczoru. – Jeśli tobie się nie uda, to nikt tego nie zrobi!

Matylda uśmiechnęła się do siebie i podeszła do okiennicy. Tata zawsze jej dokuczał z powodu gorącego temperamentu i niechęci do słowa „nie” jako odpowiedzi.

Stała, podziwiając widok na podwórze z wielkimi stodołami i polami pełnymi kukurydzy i warzyw.