Zadbaj o swoją prezencję Jak wyglądać z klasą, mądrze myśleć, przemawiać i działać. - ebook

Opinie na temat książki Zadbaj o swoją prezencję

„To książka w moim guście – jeśli jednak boisz się wskoczyć na siodło, lepiej poszukaj sobie miejsca w powozie. W takim przypadku mogę Cię jedynie zapewnić, że Dianna doskonale wie, co zrobić, aby mieć fantastyczną prezencję!”.

Jeffrey Hayzlett,
kowboj biznesu, były kierownik działu marketingu
w firmie Kodak, autor książki The Mirror Test

„Nawet najlepsze pomysły nie mają żadnej wartości, jeżeli nie uda się ich przekazać ludziom tak, by przyniosły zamierzony skutek. Kwestią najwyższej wagi staje się w tym kontekście prezencja osoby, która zabiera głos”.

Ralph D. Heath,
wiceprezes wykonawczy w firmie Lockheed Martin
Aeronautics

„Ta książka to skarb. Autorka nie tylko przystępnie przedstawiła trudne do opisania zagadnienie prezencji, ale zdołała też zrobić to w zabawny i przykuwający uwagę sposób. Ta książka powinna być obowiązkową lekturą dla wszystkich przywódców oraz osób aspirujących do tego grona”.

Robba Benjamin,
była wicedyrektorka i dyrektorka naczelna
działu produktów przeznaczonych
dla klientów indywidualnych w firmie Cisco Systems

„Polecam tę książkę każdemu, kto chce się lepiej sprawdzać w roli przywódcy”.

Daniel Burrus,
autor książki Flash Foresight, która trafiła na listę
bestsellerów „New York Timesa”

„Znakomity materiał stworzony przez Diannę Booher – ta książka doskonale ukazuje zagadnienia dotyczące komunikacji. Zamówię setki egzemplarzy dla naszej kadry kierowniczej”.

dr Jane Binger,
dyrektorka wykonawcza działu rozwoju przywództwa i edukacji
w Lucile Packard Children’s Hospital
przy Uniwersytecie Stanforda

„Nieważne, czy jesteś obiecującą gwiazdą stawiającą pierwsze kroki w świecie biznesu, czy może starym wyjadaczem – w tej książce znajdziesz setki praktycznych wskazówek, dzięki którym zyskasz wiarygodność i poszerzysz swoje wpływy”.

Mira Marr,
dyrektorka akademii korporacyjnej przy agencji
Army & Air Force Exchange Service

„To niezwykła książka poruszająca wyjątkowo istotne tematy. Ten tekst zasłużył na moją gorącą rekomendację”.

dr Nido R. Qubein,
dyrektor High Point University oraz prezes firmy
Great Harvest Bread

„Praktyczne wskazówki. Metodycznie przeprowadzona analiza materiałów źródłowych. Zabawne anegdoty. Pomocne listy kontrolne. Świetna książka”.

dr Tony Alessandra,
współautor The New Art of Managing People
i The Platinum RuleKsiążki Dianny Booher

Communicate with Confidence! How to Say It Right the First Time and Every Time

Speak with Confidence: Powerful Presentations That Inform, Inspire, and Persuade

The Voice of Authority: 10 Communication Strategies Every Leader Needs to Know

Booher’s Rules of Business Grammar: 101 Fast and Easy Ways to Correct the Most Common Errors

Good Grief, Good Grammar: The Businessperson’s Guide to Grammar and Usage

E-Writing: 21st-Century Tools for Effective Communication

From Contact to Contract

Your Signature Work

Your Signature Life

Great Personal Letters for Busy People: 501 Ready-to-Use Letters for Every Occasion

10 Smart Moves for Women Who Want to Succeed in Love and Life

Executive’s Portfolio of Model Speeches for All Occasions

Get a Life Without Sacrificing Your Career: How to Find Time for What’s Really Important

Get Ahead! Stay Ahead! Learn the 70 Most Important Career Skills, Traits and Attitudes to Stay Employed! Get Promoted! Get a Better Job!

The Little Book of Big Questions

Love Notes: From My Heart to Yours

Fresh-Cut Flowers for a Friend

The Worth of a Woman’s WordsPrzedmowa

Jakieś piętnaście lat temu podczas prelekcji wygłaszanej do publiczności liczącej około trzech i pół tysiąca osób zaprosiłam na scenę dwójkę ochotników chętnych do zaprezentowania razem ze mną podstawowych zasad związanych z prezencją. Nigdy wcześniej nie próbowałam przeprowadzać tego rodzaju eksperymentów przed tak liczną grupą odbiorców, więc mogę powiedzieć z ręką na sercu, że odczuwałam pewien niepokój, a w mojej głowie kłębiły się rozmaite myśli. „Co zrobię, jeśli nie znajdę żadnych ochotników?”. „Co będzie, jeżeli zgłosi się ktoś tak nieśmiały, że nie zdołam mu pomóc?”. „Jak wybrnę z sytuacji, jeśli trafi mi się ktoś radzący sobie na tyle dobrze, że nie przyjdzie mi do głowy żadna porada, dzięki której sposób przekazu tej osoby mógłby zyskać na skuteczności?”.

Na scenę weszła pierwsza ochotniczka – wzięła do ręki mikrofon, przedstawiła się, a potem zaczęła omawiać projekt, którym akurat się zajmowała. Po pół minucie przerwałam jej, po czym odciągnęłam ją na bok i poświęciłam sześćdziesiąt sekund na udzielenie jej kilku wskazówek. Zaraz potem kobieta wróciła na środek sceny i powtórzyła prezentację swojej osoby.

Gdy ta demonstracja dobiegła końca, poprosiłam słuchaczy, by skorzystali z mikrofonów stojących w przejściach i powiedzieli, jakie zauważają różnice we wrażeniach pozostawionych przez dwie przemowy osoby, która pojawiła się obok mnie na scenie. To, co usłyszałam, było zgodne z moimi oczekiwaniami – dzięki naszej krótkiej współpracy kobieta została oceniona jako „bardziej pewna siebie”, „bardziej ujmująca”, „bardziej zdecydowana”, „bardziej wiarygodna”. To były określenia, których się spodziewałam, więc ucieszyłam się z tego, że słuchacze właśnie tak postrzegają zmiany, jakie udało się uzyskać dzięki sześćdziesięciosekundowej konsultacji. Co ciekawe, udzielając owej kobiecie ekspresowych porad, nie użyłam żadnego z tych słów.

– Czy przekazując swoje wskazówki, sięgnęłam po którekolwiek z określeń wymienionych przez publiczność? – spytałam ochotniczkę.

– Nie – kobieta uśmiechnęła się pod nosem, najwyraźniej zadowolona ze swojego występu i wywołanych reakcji.

Zapytałam, kto chciałby być kolejnym ochotnikiem. Cztery czy pięć osób uniosło ręce, a ja znów wybrałam kogoś, kto miał stanąć obok mnie na scenie. Gdy tylko mój kolejny „królik doświadczalny” ruszył w moją stronę, zaczęłam panikować. Zbliżający się do mnie mężczyzna sprawiał wrażenie bardzo usztywnionego, a jego chód był niepewny. Wyglądało na to, że znalazłam się w niezłych tarapatach. Gdy mężczyzna wziął do ręki mikrofon i zaczął mówić, okazało się, że ma głos dwunastolatka. Podobnie jak poprzednim razem po trzydziestu sekundach przerwałam jego przemowę, po czym poświęciłam minutę na udzielanie mu na uboczu porad.

Gdy wrócił do mikrofonu, by przedstawić się po raz drugi, przez salę przetoczyła się burza oklasków i gwizdów. Okazało się, że niepozorny ochotnik zamienił się w prawdziwą gwiazdę – co więcej, w ogóle nie chciał przestać mówić!

– To mistyfikacja. Oszustwo! On jest podstawiony!

Dopiero po kilku sekundach dotarło do mnie, co wykrzykują niektórzy spośród widzów. Przemiana była tak uderzająca, że część słuchaczy uznała ochotnika za podstawioną przeze mnie osobę, która miała za zadanie odegrać niezwykłą transformację. Gdy zdołałam w końcu odebrać mu mikrofon, obydwoje zapewniliśmy publiczność, że widzimy się pierwszy raz w życiu. Zakończyliśmy ten eksperyment, a ja podziękowałam dwójce ochotników i wygłosiłam kilka słów podsumowujących prelekcję.

Gdy spotkanie dobiegło końca, osoby, które wystąpiły ze mną na scenie, zaczekały, aż tłum wokół sceny trochę się przerzedzi, po czym podeszły, żeby jeszcze raz mi podziękować. Obydwie powiedziały mi, że wielu słuchaczy podchodziło do nich zaraz po zakończeniu prelekcji i nawiązywało rozmowę, by upewnić się, czy nie mieli przypadkiem do czynienia z podstawionymi aktorami. Wszyscy chcieli się przekonać, czy przemiany zaobserwowane przez widownię faktycznie wynikały wyłącznie z zastosowania się do dwóch czy trzech uwag, jakie przekazałam ochotnikom podczas sześćdziesięciosekundowych rozmów na scenie.

Reakcja na ten eksperyment była tak silna, że zaczęłam go włączać do każdej swojej przemowy dotyczącej prezencji i wiarygodności osobistej. Szybko okazało się, że to właśnie ten temat wzbudza największe zainteresowanie wśród osób zapraszających mnie na kolejne prelekcje. Ludzie dzwoniący do mojego biura zaczynali z reguły rozmowę od słów: „Byłem wśród publiczności, gdy Dianna poprosiła ochotników, by stanęli obok niej na scenie…”.

Chociaż moje prelekcje spotykały się z tak pozytywnym odbiorem, a wiele spośród napisanych przeze mnie książek poruszało rozmaite kwestie związane z komunikacją, przez cały czas odrzucałam pomysł stworzenia poradnika dotyczącego zagadnienia prezencji – była ona moim zdaniem czymś, co trzeba zobaczyć, uważałam więc, że czytanie na ten temat to za mało. Na zmianę mojego stanowiska wpłynęły dopiero pytania, jakie w kolejnych latach po owym pierwszym eksperymencie z ochotnikami stawiały mi osoby, z którymi pracowałam.

Zaświtała mi myśl, że może jednak zdołam przelać wiedzę na temat prezencji na papier. Ta książka stanowi próbę wcielenia tego pomysłu w życie – to Ty zdecydujesz, czy moje wysiłki zakończyły się sukcesem.

Jeżeli czytasz te słowa, przypuszczalnie pasujesz do mojej definicji lidera lub kogoś, kto aspiruje do miana przywódcy. Takie osoby nigdy nie pozwalają, by ograniczały je stanowiska czy tytuły. Ludzie należący do tego grona zajmują rozmaite pozycje społeczne – niektórzy są dyrektorami generalnymi, trudnią się sprzedażą, pełnią funkcje nadzorcze i kierują oddziałami firm, inni są dla odmiany wolontariuszami działającymi na rzecz organizacji non profit, żołnierzami służącymi swojemu krajowi, właścicielami domów troszczącymi się o losy społeczności lokalnych czy też rodzicami kierującymi poczynaniami potomstwa w różnym wieku. Każdy, komu przyświeca jakaś misja, staje się liderem, gdyż przekonuje innych do podążania swoimi śladami i próbuje w ten sposób osiągnąć jakiś ważny cel.

Napisałam tę książkę, by nadać pojęciu „wizerunek osobisty” namacalną postać i – co za tym idzie – sprawić, by stał się możliwy do wypracowania. Od razu przyznaję, że nikt nigdy nie zdoła zmierzyć czyjejkolwiek prezencji tak, jak można określić chociażby czyjś puls lub prędkość, z jaką ktoś biega.

Spróbuj jednak przez chwilę zastanowić się nad tym, w jaki sposób oceniamy umiejętności piosenkarzy. W kontekście tych rozważań od razu przychodzi mi do głowy popularny program telewizyjny Idol. Który z uczestników jest tak naprawdę najlepszym wokalistą? Oczywiście oceny występujących tam osób wynikają w pewnej mierze z subiektywnych opinii jurorów oraz widzów, ale biorą oni pod uwagę również czynniki, które można rozpatrywać w kategoriach obiektywnych. Uczestnicy programu muszą się wykazać określonymi umiejętnościami, w przeciwnym razie wylecą z programu lub nie zdołają się w ogóle do niego zakwalifikować. Bez trudu można ocenić, czy każdy z tych wokalistów potrafi czysto śpiewać. Można też oszacować, czy kandydaci dysponują odpowiednią skalą głosu – taką, która zdaniem jurorów pozwoli im na przystąpienie do rywalizacji. Nie ma problemu z ustaleniem, czy ktoś posiada poczucie rytmu. Dopiero po sprawdzeniu tych podstawowych aspektów do głosu dochodzą czynniki subiektywne.

To samo dotyczy także prezencji. Starałam się, by ta książka zawierała opis podstawowych kwestii związanych z wizerunkiem osobistym. To, co wykracza ponad owe zasadnicze zagadnienia, sprowadza się do sposobu postrzegania Twojej osoby przez innych. W poradniku zdecydowałam się poruszyć również i ten temat, a więc opisałam, co wpływa na to, jak inni ludzie odbierają Twoją prezencję i wiarygodność.

Książka, którą trzymasz w rękach, dzieli się na cztery części:

Część 1: „Jak wyglądasz” zawiera pięć rozdziałów, w których przedstawiłam kwestie związane z zewnętrznymi aspektami prezencji, a więc Twoim wyglądem, językiem ciała, ubiorem, sposobem poruszania się oraz tym, jak wygląda Twoje otoczenie (na przykład Twoje miejsce pracy).

Część 2: „Jak przemawiasz” również składa się z pięciu rozdziałów. Omówiłam w nich zagadnienia związane z posługiwaniem się głosem, doborem słów, a także prowadzeniem zajmujących oraz konstruktywnych rozmów.

Część 3: „Jak myślisz” poświęciłam na wyjaśnienie tego, jak działa Twój intelekt, jak przetwarzasz docierające do Ciebie informacje i jak przekazujesz swoje spostrzeżenia innym ludziom. Ujmując to w najprostszy możliwy sposób, chodzi tu o Twoją zdolność odróżniania rzeczy istotnych od błahych, biegłość w zwięzłym podsumowywaniu wypowiedzi, a także umiejętność odpowiadania na pytania, gdy znajdujesz się pod presją. W tym fragmencie tekstu przedstawiłam także różnicę pomiędzy myśleniem strategicznym a taktycznym. Tę część zamyka rozdział opisujący kwestię kontrolowania własnych reakcji i odpowiedniego wyrażania emocji.

Część 4: „Jak działasz” dotyczy nastawienia i cech charakteru przekładających się na to, jak porozumiewasz się z ludźmi. Chodzi tu o postawę, nawyki oraz zachowania, które albo wspierają Twoją prezencję i wiarygodność, albo je podkopują.

Jak już wspominałam wcześniej, moim celem było poprawienie Twojego wizerunku, więc starałam się przedstawiać swoje koncepcje tak precyzyjnie, jak to możliwe, prezentując wskazówki, rozmaite techniki oraz sięgając po anegdoty – wszystko po to, by zawarta w książce wiedza była zrozumiała i maksymalnie użyteczna. Od razu zastrzegam: choć wszystkie przedstawione tu historie są prawdziwe, konsekwentnie zmieniałam imiona ich bohaterów, by nikt nie mógł ich rozpoznać.

Skoro masz tę książkę w rękach, przypuszczalnie należysz do grona osób, które rozumieją, jak istotny jest wizerunek osobisty. Potęga prezencji może zostać wykorzystana w wielu sytuacjach:

• do przekonywania innych podczas wygłaszania opinii i odpowiadania na pytania,

• do przyjmowania roli przywódcy, gdy bronisz jakiejś sprawy lub opowiadasz się za jakąś zmianą,

• do przekazywania swoich idei tak, by nie tylko były one zrozumiałe, ale także wzbudzały u słuchaczy zaangażowanie, zarówno emocjonalne, jak i intelektualne,

• do pozyskiwania zaufania, w czym pomoże Ci wizerunek uczciwej osoby cieszącej się dobrą reputacją,

• do zdobywania kontraktów lub awansów i robienia postępów w karierze zawodowej.

Pamiętaj, że poprawa Twojego wizerunku będzie miała też korzystny wpływ na firmę, w której pracujesz. Im lepiej będziesz się sprawdzać jako rzecznik idei tego przedsiębiorstwa, tym skuteczniej będziesz je reprezentować, tym łatwiej będzie Ci bronić jego spraw, sprzedawać jego towary czy usługi, dbać o jego dobre imię, demonstrować jego uczciwość i budować jego wiarygodność.

Aby zwiększyć Twoją świadomość dotyczącą tego, jak przedstawia się Twoja prezencja, stworzyłam specjalny arkusz samooceny (dostępny pod adresem http://www.bkconnection.com/books/title/creating-personal-presence-self-assessment?) – to narzędzie pomoże Ci ustalić, jak radzisz sobie w czterech istotnych obszarach opisanych w książce. Proponuję przeprowadzić taką analizę przed jej lekturą (dzięki czemu ustalisz, na czym warto się skupić w pierwszej kolejności) albo po zapoznaniu się z tekstem, gdy postanowisz stworzyć indywidualny plan działań mających poprawić Twój wizerunek.

Na zakończenie tego wstępu chciałabym podziękować pracownikom wydawnictwa Berrett-Koehler za ich wysiłek – to właśnie dzięki tym osobom ten tekst mógł stać się czymś więcej niż tylko ideą w mojej głowie i zamienił się w książkę, którą trzymasz właśnie w rękach. Na szczególne wyrazy wdzięczności zasłużył redaktor naczelny Steve Piersanti, który od razu podchwycił mój pomysł i zrozumiał, jak bardzo to dzieło będzie się różnić od miliona innych poradników dotyczących komunikacji, prezentowania swoich koncepcji oraz rozwijania umiejętności potrzebnych podczas pracy z innymi ludźmi. Moje podziękowania kieruję także do innych pracowników firmy – do tej grupy należą: David Marshall, Kristen Frantz, Marina Cook, Michael Crowley, Zoe Mackey, Katie Sheehan, Cynthia Shannon, Johanna Vondeling, Maria Aguilo, Catherine Lengronne, Dianne Platner, Rick Wilson, Bonnie Kaufman, Jeevan Sivasubramanian oraz Neal Maillet.

Chciałabym również przekazać wyrazy wdzięczności grupie doradców, którzy są zatrudnieni w mojej firmie i nieustannie wzbudzają entuzjazm osób, z którymi pracują. Moi współpracownicy niestrudzenie podejmują nowe wyzwania, z jakimi przychodzą do nich klienci, rozwijają kolejne strategie i osiągają fantastyczne wyniki, dzięki czemu możemy dopracowywać w najdrobniejszych szczegółach najskuteczniejsze metody związane ze skomplikowanymi procesami komunikacji w życiu prywatnym i zawodowym.

Na szczególne podziękowania zasłużyły Kari gates oraz Polly Fuhrman, które pomagały mi prowadzić poszukiwania materiałów związanych z książką i miały swój udział w przygotowaniu tego dzieła.

Na koniec pragnę przekazać wyrazy wdzięczności tysiącom klientów naszej firmy – to właśnie dzięki Wam mieliśmy okazję pracować nad rozwojem strategii przedstawionych w tym tekście, mogliśmy korzystać z Waszych opinii, obserwować rezultaty i odczuwać satysfakcję związaną z Waszymi sukcesami. Wielkie, wielkie dzięki!

Dianna Booher