Flannery OConnor

Flannery O'Connor, a tak naprawdę Mary Flannery O'Connor, była amerykańską nowelistką oraz powieściopisarką. Mimo że zmarła w młodym wieku, była docenianą, zdolną autorką. Zdążyła napisać aż 30 opowiadań oraz 2 powieści. Jest uznawana za jedną ze sztandarowych pisarek amerykańskiego południa.

O’Connor przyszła na świat w stanie Georgia, w mieście Savannah w połowie lat 20. XX wieku. Jej rodzice mieli irlandzkie korzenie, a ojciec był pośrednikiem w obrocie nieruchomościami. Już w czasach wczesnej młodości, kiedy uczęszczała do Peabody High School, przyszła autorka była redaktorem gazetki szkolnej.

Zdobyła licencjat z socjologii i literatury angielskiej. Natomiast na University of Iowa studiowała dziennikarstwo. Cierpiała na toczeń rumieniowaty, który był przyczyną jej śmierci w wieku zaledwie 39 lat. Pasjonowała ją hodowla pawi.

W jej dorobku znajdują się powieści Mądrość krwi i Gwałtownicy porywają Królestwo Niebieskie (książka ta ukazała się już po śmierci autorki) oraz cały szereg opowiadań. Twórczość Flannery O'Connor jest nasycona stylem południowego gotyku, dotyka najważniejszych problemów społecznych oraz tematyki związanej z moralnością i etyką. Pisarka bardzo często tworzyła historie, w których pojawiał się motyw spraw rasowych, a fabuła nierzadko była oparta na problematyce różnic dzielących głównych bohaterów. W jednym z opowiadań odnosi się także do Holocaustu. Bestsellerem okazały się opowiadania zebrane Ocalisz życie, może swoje własne

Flannery O'Connor była przywiązana do religii rzymskokatolickiej. Studiując na University of Iowa, napisała Dziennik modlitewny.