A. Puszkin: Jeniec kaukaski - ebook

WIER­SZEM I PRO­ZĄ

Re­rum ordo hic sine ullo or­di­ne se­rva­tur.

Avien­nus.

WAR­SZA­WA.

w Dru­ka­mi S. OR­GEL­BRAN­DA Księ­ga­rza i To­po­gra­fa przy uli­cy Mio­do­wej Nr. 496.

1855.

Wol­no dru­ko­wać, pod wa­run­kiem zło­że­nia w Ko­mi­te­cie Cen­zu­ry po wy­dru­ko­wa­nia pra­wem prze­pi­sa­nej licz­by eg­zem­pla­rzy.

w War­sza­wie dnia 21 Sierp­nia (2 Wrze­śnią) 1853 r.

Cen­zor F. So­biesz­czań­ski

JE­NIEC KAU­KAZ­KI

PO­EMA A. Pusz­ki­na (z ros­syj­skie­go).

JE­NIEC KAU­KAZ­KI

PO­EMA

(z ros­syj­skie­go).

CZĘŚĆ PIERW­SZA.

W aule na pro­gach sia­da­ją:
Kau­ka­zu syny le­ni­we,
I wza­jem opo­wia­da­ją,
Bi­twy zgub­ne i strasz­li­we.

To chwa­lą dziel­ność swych koni,
To sło­dycz dzi­kiej wol­no­ści,
To sła­wią by­strość wo­dzów i czy­ny swej dło­ni,
Wróg nie wstrzy­mał ich śmia­ło­ści.

Uzdą spraw­nie po­wie­dzie­my,
Szasz­ką raz śmier­ci nie­sie­my,
Grot na­szej nie­zbie­znej strza­ły.
Nie wstrzy­ma nas gród zgo­rza­ły,
I wszyst­kie sio­ła spa­lo­ne,
I sło­wa czar­no­okich nie­wol­nic piesz­czo­ne.

Wio­dą w ci­szy bie­sia­dy: w tyra ciem­nym tu­ma­nie,
Księ­życ za­pło­nął i wi­dzą mło­dzień­ca: