Do Padniewskiego - ebook

Ka­zi­mierz Bro­dziń­ski

DO PAD­NIEW­SKIE­GO

Z he­li­koń­skim waw­rzy­nem sta­ję dziś przed tobą,
Pad­niew­ski, Muzy mo­jej celu i ozdo­bo!
Daj, niech wło­sów świę­co­nych do­tkną czy­ste dło­nie,
Niech wień­cem przy­na­leż­nym oto­czę ci skro­nie.

Kto by śród tego zgieł­ku, okrzy­ków tak wie­lu
Ser­ca do­cze­ka­ne­mu nie pod­dał we­se­lu,
Że Pad­niew­ski, cno­ta­mi tylu zna­mie­ni­ty,
Za nowe czy­ny nowe od­bie­ra za­szczy­ty!
Sam już Ty­tan cie­ka­wy na­sze­go we­se­la,
Zdob­ny, ry­chlej znad mo­rza pro­mie­nia­mi strze­la;
Dnia chmu­ry nie ob­łó­czą, dmy wia­trów usta­ły,
Mo­rza ujed­na­ne­go rów­na­ją się wały,
Ci­che pola, wół leży przy płu­gu zło­żo­nym,
Wszyst­ko świę­tu­je na dniu to­bie po­świę­co­nym.
I ja, na­gle za­pa­łem nie­do­zna­nym tknię­ty.
Spie­szę, Muz oby­cza­jem ośpie­wać dzień świę­ty;
Nie wpad­nę na bez­dro­ża w pi­ja­nym za­pę­dzie –
Rów­ną dro­gą twa cno­ta pro­wa­dzić mię bę­dzie.
Ona mi noc­ną gwiaz­dą, któ­ra w zdro­wej ło­dzi
Że­gla­rza z wód bez­śled­nich ku brze­gom na­wo­dzi,
Boś ty nie z tych po­cze­tu, co daw­nych nad­dzia­dów
Her­bem się za­sta­wia­ją bez wła­snych do­kła­dów,
Bo, nie­stru­dzon, tak dzien­ne, jako noc­ne doby
Prze­my­ślasz dla oj­czy­zny do­bra i ozdo­by.