Dżuma - ebook
Dżuma - ebook
Uwzględnione zostały niektóre spostrzeżenia z dawnej literatury i fakty, zdobyte w nauce po ukazaniu się książki Mullera i Pocha, a nadto dział o zapobieganiu opiera się na doświadczeniu autora, zdobytym podczas panowania cholery w Warszawie. Cały rodzaj walki z dżumą jest tego rodzaju, iż wymaga zapoznania się z nią i gruntownego przejęcia się zasadami tej walki całego społeczeństwa. Od pomocy, okazywanej państwom przez społeczeństwo zależy cały wynik walki w tym kierunku. Niniejsza informacja o dżumie, jako obejmująca w skrócie całość nauki o niej, przyda się nie tylko lekarzom, ale i szerszym kołu inteligencji. Brano to pod uwagę przy opracowaniu artykułu, i dla tego właśnie omawiane są szeroko działy o przyczynie powstawania dżumy, o warunkach wpływających na jej wybuch i rozwój oraz o walce z nią, zwięźlej zaś opisuje objawy kliniczne, w których szczegóły, naukowo ciekawe, ale praktycznie mniej ważne, pominięto.
Niektóre kwestie zawarte w tym tekście można wykorzystać w przypadku innych chorób zakaźnych np. informacje na temat dezynfekcji, ubioru ochronnego oraz jak poprawnie przeprowadzić kwarantanne.
Władysław Maksymilian Janowski (ur. 21 października 1866 w Warszawie, zm. 11 kwietnia 1928 tamże) – polski lekarz internista, bakteriolog, wydawca.
Spis treści
Wstęp
I. Przyczny i powstawanie.
1. Wygląd lasecznika dżumy
2. Hodowle Iaseczników dżumy "odbywają się" na wszystkich znanych podłożach
3. Szczepienia zwierzętom
II. Epidemiologia.
1. Wybuch epidemii
2. Drogi zakażenia
3. Przenoszenie bezpośrednie
4. Zakażenie pośrednie
5. Warunki sprzyjające szerzeniu się epidemii
6. Okres wylęgania
III. Objawy.
1. Początek zachorowania
2. Gorączka
3. Obrzmienie gruczołów
4. Skóra
5. Wąglik
6. Układ nerwowy
7. Ucho
8. Oczy
9. Narządy oddechowe
10. Układ naczyniowy
11. Narząd trawienia
12. Nerki
13. Organy płciowe
14. Krew
15. Trwanie i przebieg choroby.
16. Śmiertelność
17. Anatomia patologiczna
III. Rokowanie.
IV. Walka z dżumą.
1. Zapobieganie przeciw zawleczeniu
2. Wybuch epidemii już zawleczonej
3. Profilaktyka osobista
4. Leczenie
| Kategoria: | Popularnonaukowe |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8119-694-9 |
| Rozmiar pliku: | 1,5 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Na początku wieku bieżącego dżuma przypomina nam się z różnych stron kuli ziemskiej. Znane już wpierw z prasy ogólnej i z szeregu odnośnych wiadomości w „Zdrowiu" (str. 146, 147 i 225 z r. b.) fakty wybuchania jej w różnych częściach świata, a nadto rozniesione w ostatniej chwili wiadomości o wybuchu dżumy w Kaplandzie, na wyspach Filipińskich, w Singapoure (Malakka), w porcie Sidney (Australia) i o ponownemu wzmożeniu się jej w Bombaju, w którym zabiła w ciągu ostatnich 2 tygodni prawie 1900 osób, kładą na nas obowiązek zaznajomienia czytelników „Zdrowia" z tą ciężką chorobą. Szereg pokoleń lekarskich w Europie nie ma, na szczęście, swego doświadczenia w tej sprawie. Wyjątek stanowią byli członkowie różnych komisji, wysyłanych dla zbadania dżumy w Azji w ciągu ostatnich lat sześciu. Wielu z nich napisało cenne prace teoretyczne o dżumie, które wyjaśniły sposób jej powstawania i wskazały pewne sposoby walki z nią. Ale monografia, opracowująca dżumę wszechstronnie, zarówno ze strony teoretycznej, jak i z obchodzącej nas tu głównie praktycznej, istnieje z ostatnich czasów tylko jedna. Autorami jej są Muller i Póch z Wiednia, z których pierwszy, jak wiadomo, padł sam ofiarą dżumy. Napisana jest ona przez autorów, obeznanych z dżumą doskonale teoretycznie i praktycznie, i uwzględnia doświadczenie kliniczne i teoretyczne nietylko samych autorów, ale i innych najnowszych pojedynczych badaczów dżumy oraz całych komisji naukowych, które w ciągu lat ostatnich nad dżumą w Azji pracowały. Dlatego też punktem wyjścia w napisaniu niniejszego szkicu o dżumie jest wymieniona praca. Uwzględniamy tu jeszcze niektóre spostrzeżenia z dawnej literatury i fakty, zdobyte w nauce po ukazaniu się książki Mullera i Pocha, a nadto dział o zapobieganiu opieramy i na własnemu doświadczeniu, zdobytym podczas panowania cholery w Warszawie.
Cały rodzaj walki z dżumą jest tego rodzaju, iż wymaga zapoznania się z nią i gruntownego przejęcia się zasadami tej walki całego społeczeństwa, głównie zaś w sferach jego inteligentnych. Od pomocy, okazywanej państwom przez społeczeństwo zależy cały wynik wysiłków pierwszych w tym kierunku. Sądzimy więc, że niniejsza rzecz o dżumie, jako obejmująca w krótkości całość nauki o niej, przyda się nietylko lekarzom, ale i szerszym kołu inteligencji. Braliśmy to pod uwagę przy opracowaniu artykułu, i dlatego właśnie omawiamy szeroko działy o przyczynie powstawania dżumy, o warunkach, wpływających na jej wybuch i rozwój, oraz o walce z nią, zwięźlej zaś opisujemy objawy kliniczne, w których szczegóły, naukowo ciekawe, ale praktycznie mniej ważne, pominęliśmy.
