Geneza duszy - ebook

Wprowadzenie

Aura wiosenna na zewnątrz coraz częściej gości

blask Słońca, którego promienie ciepłe

i jaskrawe, beztrosko pieszczą niesione

chyżym wiatrem lasy, jeziora i wszelką

roślinność, budząc ją do rozkwitu, do nowego

życia.

Duch Natury, wiedziony niemą koniecznością,

przemienia z wolna Szatę Bezimiennego.

Lustrowanie zewnętrznego świata to

nie tylko odnajdywanie się w nim, lecz także

odczytywanie na podstawie alegorii

nacechowanych duchową wiedzą, wewnętrznych

przemian kreowanych przez to samo Słońce…

Wielu z nas za przewodem Jego łaski

zostało przebudzonych z nieświadomego snu.

Rejestr duchowych przeżyć stanowi

świadectwo właśnie takiego przebudzenia.

Każdy na arenie duchowego wzrostu, za poziomem

poznania intelektualnego tworzy indywidualny

system wewnętrznego rozkwitu, nacechowany

jakością Promienia, Tożsamością przypisanego

życia w Uniwersum.

Ten nowy element, który machinalnie

wprowadzamy naszym wysiłkiem kroczenia

ścieżką transfiguracji do Powszechnego Życia,

musi mieć stabilny fundament

w kształcie i bezkształcie wiedzy naszych

przodków.

Moim fundamentem, dającym

niezachwianą postawę względem Rzeczywistości

jest Nauka Teozofii i Filozofia Złotego

Różokrzyża ujęta w ramy Lectorium

Rosicrucianum.

Obydwie doktryny bardziej się uzupełniają

niż wykluczają, jedna jest następstwem

drugiej, biorąc pod uwagę kontekst historyczny.

Pobrzmiewają one niezwykle dźwięcznie

w świadectwie mojej wewnętrznej przemiany,

czyniąc z przestrzeni Nową Rzeczywistość.

Wszelkie nasze wewnętrzne doznania mające

wpływ na przyszłość, muszą być konfrontowane

z Nauką, taką wiedzą duchową, która daje nam

wgląd w głębię nas samych.

Teozofia w ferworze swej mądrości

daje swym dzieciom szczególną orientację

w Przestrzeni Wewnętrznej Mitologii,

za to cenię ją ponad swoje życie.

Podróżując Drogą ku Zachodzącemu Słońcu,

z całym tym magazynem Nauki, która czyni

rzeczywistą pustkę w umyśle – mamy możność

odkrywania nowych pejzaży, cieszenia się nimi,

radowania uczestnictwem w magicznym ruchu

Życia Ducha po tamtej stronie, i też po tej, wszak

jest jedna Rzeczywistość.

Gnoza natomiast daje nam siłę

zrozumienia wewnętrznego działania,

objętego odpowiednim czasem i połączenia

go z Centralnym Kodem, który tworzy

Idee Jedności ze Wszechcałością.

Ponieważ najdrobniejszy nawet ruch,

czy to w życiu robaka, czy świata,

czy też człowieka świeckiego, duchowego

wynika z Jedności Życia Kosmosu.

Zaiste, sztuką jest dostrzegać tę spójność

i podporządkować ją Centrum Życia

nas wszystkich.

Gnozę można nazwać Nauką o Jedności,

która przewyższa Mądrość.

Jednakże ta cudowna dziedzina pozostanie

martwą literą, jeśli nie wprowadzimy jej do

naszego życia, krok po kroku, bo w istocie

największą wartość w obliczu praw natury

ma rozkwit tego Nowego, jako skutek

kroczenia Drogą i zawiązywania

wewnętrznego doświadczenia w Jedności

Jego Istoty.

Centralną Ideę mojego duchowego

systemu ukazałem na rysunku „Struktura Piramidy”.

Formuła tego ustrukturyzowania, korzeniami

sięga prastarej kabały. Piramida takiego kształtu

charakterystyczna jest naturze mojej

duchowej ścieżki i niezmiernie istotna,

ponieważ w sposób techniczny,

za przewodem liczb, można ukazać taki

aspekt Ducha, pod wpływem którego

jesteśmy – uwarunkowani poziomem rozwoju

w danym czasie.

Mam nadzieję,

że odnajdziesz siebie w moich

tekstach i swoją Duszę w układzie

Bożej Piramidy.

Tomasz Jurgiewicz

2006MOC MIŁOŚCI

Jesteś Niebem, a każdy ból, każda udręka

to chmura ciemna, mniej lub bardziej ciężka, wichrem

to złego, to dobrego ducha toczona,

w zamierzeniu sprawdzenia Twojej siły woli.

Jesteś Czasem niewzruszonym

w jednej minucie czy godzinie wydany na pastwę

demonów, w innej minucie czy godzinie

tańczący w igraszce aniołów.

Czy to starość, czy młodość, Czas

toczy Jeden Walc. Czy to błogość, czy udręka,

Czas niesie jedno Miłości Światełko.

Czegoś winien!, że targany jesteś

niemocą demonów skowyczących,

w cieniu zimnych obłoków poszarpanych

twoimi gestami ucieczki?

Czegoś winien!, że Twa Miłość próbom nieziemskim

jest wydawana, ciągle ganiana, bez tchu,

bez odpoczynku?

Dusza Twa, o strudzony ruchem

bezcelowym, godna jest w powinności boskiego

stworzenia samego Nieba, gdzie ruch w Centrum

błogostanu utwierdza się na Wieczność całą! (…)

Przeto winność ziemskiego cierpienia wiedzie

w obszar niewinnego cieszenia, a względność

Twego Czasu krystalizuje

MOC MIŁOŚCI…

CANTARA ANACHORETA

Jesteś skrajem świata…

Odwrócony tyłem, utwierdzasz się w trudach

eremii, co jak Wyspa w morzu ludzkiej cywilizacji

obdarta jest z fałszu i kłamstw…

Zwrócony do Światła Ducha, odnajdujesz

radość z Miłości, która czci Prawdę za przewodem

Mądrości…

Wyzbywanie się świata to przydawanie

sobie Świętości, prawdziwie wyrażanej w

niewzruszonym Milczeniu…

Świętości ofiarowanej od Ojca z przyczyny

miłosierdzia za przewodem łaski,

łaski otwierającej cierpienie…

Serce opasane cierniem - oto prawdziwa istota eremii…

Tylko w nielicznych okresach wędrówki

jesteś wyniesiony na kolumnę własnej mądrości

i Mądrości Kosmosu, by uczuć siebie samego jako

pocieszenie i wzmocnienie w cierpieniu, które zewsząd

cię otacza, reszta-Pamiętaj! – to Serce zanurzone we krwi

dla Chwały Boga…

Pamięć i nadzieja sprawiają,

że jesteś takim jakim Jesteś…

Pamięć, która tworzy twoją skorupę, warstwę zewnętrzną

twego kruchego Jestestwa z pejzażem ziemskim sprawia,

że nie ma tego, czego byś nie przyjął w imię postępu Duszy,

w imię klarowniejszego widzenia…

Nadzieja niczym łańcuch

wiążący cię z Marzeniem wynurza z wewnętrznego oceanu

Perłę Mądrości, co jak Pryzmat odbiera wartość

Teraźniejszości i nakazuje być posłusznym Miłości…

To jest dziedzina twego życia,

i każdego życia, które dorosło, by być usłużnym

Miłości prawdziwie rozumianej…

SEN O JEZIORZE

Po stronie lewej rysował się las,

który był przeze mnie odwiedzany nieraz.

W głębi usytuowany duży przesmyk wiodący do zatoki

tonącej przy samym horyzoncie.

Między niebem a najdalszą wodą, drugim niezalesionym

brzegiem musi istnieć Droga, a głębiej jeszcze Dom.

Niedaleko tego miejsca Słońce zachodzi

w krystalicznej czerwieni by pojednać się z mistycznym

błękitem w Kręgu Nieba.

Perspektywa tej przeciwległej strony

ofiaruje dalece przyjaźniejszy Czas,

kąpiel w tym jeziorze jest jak kąpiel w błękicie Nieba,

ci którzy jej kosztują, kosztują zbawienia…

Tajemnica niepomierna łączy mnie z wodami

jeziora, które niczym lustro odbijają oblicze Nieba. Chwała

Niebios rzuca swój blask na ziemię okrzykniętą nową epoką,

Niewidzialne w widzialnym się przygląda

w zdumieniu powstałego

symbolu.

Wyciosany przez Stary Czas zmienia kształty i formy

jak grymasy na nowym obliczu.

Życie niosące w sobie Wszechrzecz

niezmienne jest i stałe, jak to jezioro

z błogosławionymi wodami,

było odkąd Niebo wykształciło Oblicze na śmierć uodpornione,

w utajeniu skryte i nieustannie działające

poprzez niezmienny Czas.

Wody Jeziora są świadkiem ewolucji czasu,

który utajony w życiu, niesie bezmiar

każdej rzeczy, od samego Początku

aż do Końca wiążą nieskończoność

w doskonałej Jedności na mocy

niezliczonych symboli ujmujących

rozdziały życia,

periodyzm Czasu.

Z każdego rozdziału poprowadzona jest

Droga do utęsknionej w utajeniu Wieczności,

Bramą jest symbol,

a świadkiem Zwycięstwa –

Milcząca Woda Jeziora…

Koniec Wersji Demonstracyjnej

Dziękujemy za skorzystanie z oferty naszego wydawnictwa i życzymy miło spędzonych chwil przy kolejnych naszych publikacjach.

Wydawnictwo Psychoskok