Humor. Krótkie Wprowadzenie 12 - ebook
Humor. Krótkie Wprowadzenie 12 - ebook
> KRÓTKIE WPROWADZENIE
- książki, które zmieniają sposób myślenia!
Humor to omówienie najważniejszych zagadnień dotyczących zjawiska, które niełatwo jednoznacznie zdefiniować. Czym jest humor? Dlaczego się śmiejemy? Czy rozbawienie jest emocją? Czy czarny humor jest etyczny?
*
Interdyscyplinarna seria KRÓTKIE WPROWADZENIE piórem uznanych ekspertów skupionych wokół Uniwersytetu Oksfordzkiego przybliża aktualną wiedzę na temat współczesnego świata i pomaga go zrozumieć. W atrakcyjny sposób prezentuje najważniejsze zagadnienia XXI w. - od kultury, religii, historii przez nauki przyrodnicze po technikę. To publikacje popularnonaukowe, które w formule przystępnej, dalekiej od akademickiego wykładu, prezentują wybrane kwestie.
Książki idealne zarówno jako wprowadzenie do nowych tematów, jak i uzupełnienie wiedzy o tym, co nas pasjonuje. Najnowsze fakty, analizy ekspertów, błyskotliwe interpretacje.
Opiekę merytoryczną nad polską edycją serii sprawują naukowcy z Uniwersytetu Łódzkiego: prof. Krystyna Kujawińska Courtney, prof. Ewa Gajewska, prof. Aneta Pawłowska, prof. Jerzy Gajdka, prof. Piotr Stalmaszczyk.
Spis treści
Podziękowania
Spis ilustracji
Krótkie wprowadzenie
1. Właściwości humoru
2. Humor, emocje, poznanie
3. Humor i wartości
Bibliografia i polecane lektury
Indeks
Kategoria: | Komiks i Humor |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-8088-755-8 |
Rozmiar pliku: | 1,7 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Jestem niezmiernie wdzięczny następującym osobom za ich komentarze i sugestie dotyczące tej pracy: Joan Acocella, Aaronowi Smutsowi, Alexowi Orensteinowi, Jessemu Prinzowi, Robertowi C. Robertsowi, Johnowi Deighowi, Marcie Nussbaum, Paulowi Woodruffowi, Nancy Sherman, Charlesowi Nussbaumowi, Jenefer Robinson, Gregory’emu Curriemu, Bence’owi Nanayowi, Johnowi Kulvickiemu, Annie Riberio, Amy Coplan, Cynthii Freeland, Peterowi Kivy’emu, Jerroldowi Levinsonowi, Kathy Higgins, Markowi Rollinsowi, Stephenowi Neale’owi, Alvinowi Goldmanowi, Holly Goldman, Barbarze Montero, Danowi Jacobsonowi, Zedowi Adamsowi, Robertowi Steckerowi, Matthew Kieranowi, Stefanowi Baumanowi, Paulowi Taylorowi, Margaret Moore, Annette Barnes, Palomie Atencia-Linares, Barry’emu Smithowi oraz słuchaczom University of Texas w Austin, Texas Tech University, University of Cincinnati, Rutgers University, Marist College, State University of New York w Oneonta, The New School, Ohio University, University of Leeds, London Aesthetics Forum oraz studiów podyplomowych City University of New York. Ci ludzie naprawdę starali się temperować moje błędne i autodestrukcyjne skłonności, ale – mimo wszelkich starań – nie udało im się.Krótkie wprowadzenie
Książka ta opowiada o humorze – jego właściwościach i znaczeniu. Humor występuje w każdej ludzkiej kulturze, a myśliciele dyskutują o nim już od ponad dwóch tysięcy lat. Jak można się było spodziewać, stał się on także tematem wielu literackich opracowań. Zadaniem niniejszej książki jest krótkie wprowadzenie Czytelnika w tę dyskusję.
Rozdział pierwszy koncentruje się na właściwościach humoru. Analizowane są tam główne teorie dotyczące humoru – w nadziei, że pojawiające się między nimi różnice podkreślą najistotniejsze cechy tego zjawiska. Ostatecznie najwięcej uwagi w tym rozdziale poświęcono wyjaśnieniu zjawiska humoru poprzez teorię niespójności, ponieważ teorie takie (i inne z nich się wywodzące) przez większość filozofów i psychologów traktowane są jako najbardziej obiecujące.
Próbowałem dotrzeć do właściwości humoru poprzez zdefiniowanie rozbawienia – stanu umysłu, jaki humor ma sprowokować. Obecnie częstokroć patrzy się krzywo na podejście definicyjne, ale ja będę bronił mojego wyboru, ponieważ uważam, że dzięki tej metodzie możemy wydobyć ukryte cechy tego, co staramy się objaśnić. I nawet jeśli nasze definicje są zbyt wąskie, w rezultacie poznajemy kolejne aspekty zjawiska.
Wierzę także, że teoria niespójności – nawet jeśli nie jest w pełni zadowalająca – dostarcza nam heurystycznych narzędzi przydatnych dla przyszłych badań nad komizmem, prowadząc nas w stronę zmiennych, którymi powinniśmy się zająć, kiedy badamy np. narracje humorystyczne. W ten sposób wykorzystanie teorii niespójności jako metody heurystycznej może utorować drogę kolejnym, nadrzędnym teoriom.
Nacisk na niezgodności kładę jednak nie tylko ze względu na teoretyków, ale także z myślą o zaciekawionych czytelnikach. Założenie niezgodności stanowi jedną z wyjątkowo użytecznych metod odkrywania tajemnic humoru, jakie spotyka się codziennie w formie żartów, humorystycznych komiksów, rysunków, sitcomów itp. Wykorzystując przytoczone przykłady niezgodności wraz z zaproponowaną teorią, można dotrzeć do głębi dowcipu, który się słyszy i widzi, a także uzyskać istotne wskazówki, w jaki sposób konstruować humor. Pod tym względem teoria niespójności ma ogromną, praktyczną wartość użytkową.
Rozdział drugi bada relację między humorem a emocjami i poznaniem. Rozpoczynam od rozważań na temat kwestii, czy rozbawienie jest emocją. Może się wydawać, że to dość osobliwy punkt wyjścia, jednak przez ostatnie dziesięciolecia poczyniono znaczne postępy w analizie emocji. Dlatego też jeśli rozważamy rozbawienie jako emocję, możemy wykorzystać wiedzę psychologów i filozofów umysłu, odkrywając, w jaki sposób wpisuje się ono w ten model. Dzięki takim podstawom przejdziemy gładko nie tylko do badania poznawczych i emocjonalnych wymiarów humoru, ale także do dyskusji o jego znaczeniu w najważniejszych zainteresowaniach ludzkości.
W rozdziale trzecim zajmę się relacjami między humorem a wartościami, zwłaszcza z punktu widzenia ich funkcji społecznych. Humor, wraz z rozbawieniem, jakie mu towarzyszy, odgrywa znaczącą rolę w tworzeniu społeczności. Może rozpowszechniać lub wdrażać normy. Ale jego społeczna funkcja wywołuje także pewne pytania etyczne. Kiedy humor jest nieetyczny? Czy śmianie się z niemoralnego humoru też jest niemoralne? Czy moralne niedoskonałości humoru czynią go mniej śmiesznym? Te pytania są szczególnie istotne w naszych czasach, kiedy rozprzestrzeniają się opinie tzw. politycznej poprawności i gdy wielu współczesnych komików wydaje się poświęcać odpowiadaniu na tę siłę, starając się za wszelką cenę być w tej kwestii coraz bardziej nowatorskimi.