Iluzja Wszystkiego - ebook

Wszelkie prawa zastrzeżone. Rozpowszechnianie i kopiowanie całości lub części publikacji zabronione bez pisemnej zgody autora. Autor nie ponosi odpowiedzialności za interpretacje słów zawartych w książce.

Przedmowa

Nazywam się Joanna Wieczorek albo po prostu Joanna — tak będzie chyba najłatwiej.

Nie wiem, czy wiek 39 lat to czas dobry, czy niedobry do napisania książki, ale moje doświadczenie życiowe jest już całkiem spore i chyba to właśnie skłoniło mnie do jej napisania.

Impuls do napisania poradnika pojawił się nagle w upalne lato 2015 r., wśród sosen i brzóz, na tęczowym hamaku, w miejscu dla mnie magicznym. Tam właśnie pojawiła się chęć dzielenia się tym, co dobre, ze wszystkimi, którzy na tę wiedzę są otwarci.

Dla mnie ta książka to „fun” — po prostu dobra zabawa połączona z receptą na radośniejsze życie. A jak będzie dla Ciebie, okaże się zapewne już wkrótce.

Moim życzeniem jest, aby moje własne doświadczenie i zrozumienie przyniosło pożytek jak największej liczbie czujących istot. Zaznaczam, że wskazane jest pogłębianie wiedzy i sprawdzanie, jak działa ona w życiu, ponieważ nie mam wyłączności na prawdę.

Droga, którą wybrałam, daje mnie samej coraz większą radość i wolność.

Moje życie upływa na przekonywaniu się, że rzeczy nie są tak „rzeczywiste”, jak nam się wydaje. Bardzo mnie to inspiruje i pcha do działania.

Moja droga to droga doświadczenia — wędruję, zatrzymuję się i sprawdzam: działa? Nie działa?

To, co w życiu „działa”, staje się dla mnie prawdą, reszta zaś materiałem do pracy nad sobą. Życie to rozwój — czasem ewolucja, a czasem rewolucja! Zawsze jednak to bardzo ciekawy proces.

Gdzieś w środku wiem, że wszystko jest doskonałe samo z siebie.

Jak to mówią: ile ludzi, tyle światów!

Kiedy uświadomimy sobie, że wszystko na świecie jest naszą własną projekcją, jest szansa, że zaczniemy uważniej przyglądać się temu, jak funkcjonujemy w otaczającym nas świecie.

Dlaczego projekcją? Każdy patrzy własnymi oczami, a postrzeganie wynika z własnych doświadczeń i przekonań.

Projektujemy na innych własne wady i zalety, nasze oczekiwania, obawy, lęki i emocje. Projektujemy również wszystko to, co piękne. Nie widzimy niczego więcej prócz swojego własnego umysłu, czyli swoich własnych projekcji.

Zastanów się przez chwilę, jak odbierasz świat, kiedy jesteś zadowolony. A jak go odbierasz, kiedy masz te gorsze dni? Od kogo zależy to, w jaki sposób odbierasz otoczenie? Już wiesz? Wspaniale!

Pragnę z góry uprzedzić, że ta książka jest poradnikiem, w którym koncentruję się na esencji, nie rozpisuję się, nie ubarwiam, ponieważ mój umysł jest raczej konkretny. Skupiam się na istocie rzeczy. Dzielę się pewną informacją, doświadczeniem, ale jest to pigułka.

Podziękowania

Dziękuję mojemu Partnerowi i Przyjacielowi Piotrowi

za to, że jest.

Mojemu Pierworodnemu za to, jaki jest.

Moim Rodzicom za to, że jestem.

Wszystkim Inspirującym Istotom za to, kim jestem.

- Adrianowi i Edytce za wspaniałe zdjęcie na okładkę.

Dziękuję Wydawnictwu Ridero za wsparcie

w wydaniu tej książki.

Z serca dziękuję.

JoannaWstęp

Światów tyle, ilu ludzi.

Kiedy to wprost z moich najtrudniejszych doświadczeń życiowych wyszłam na prostą, wskoczyłam na tor zwany rozwojem osobistym i tak oto płynę dalej — raz z prądem, a raz pod prąd. Kłamstwem byłoby, gdybym napisała: „Tak! Zawsze jest tylko CUDownie!”. Nie, nie jest, ponieważ żaden rozwój nie miałby już miejsca. Można z mniejszym lub większym dystansem przeżywać kolejne dni, ale to nie oznacza, że już się z tego wszystkiego nie uczymy.

Kiedy zaczynamy rozumieć, że świat zewnętrzny to „nasz własny film”, okazuje się, iż z coraz to większym, zdrowym dystansem wchodzimy w każdy nowy dzień, będący niczym własna firma, jako Dyrektor generalny. Oj, przepraszam — Dyrektor Generalny!

Darmowy fragment