Iwo z Nudolandii - ebook

Wkrótce po tym wydarzeniu smok znalazł sobie jaskinię pod murami miasta i postanowił zamieszkać w niej na stałe. Tym razem przeraziła się nawet Mirabella. Przypomniała sobie, że w takich jaskiniach smoki zwykły więzić piękne księżniczki. A przecież w okolicy to właśnie ona była jedyną księżniczką (w dodatku piękną)!

Długo szukano kolejnego śmiałka. Wreszcie z Samego Końca Świata przybył Super Hiper Hero – ostatni superbohater zakuty w błyszczący pancerz i uzbrojony w miotacz ognia. Posiadał też miecz świetlny, laserowe strzały i wszystko, co tylko potrafisz sobie, Drogi Czytelniku, wyobrazić. Jednak największe wrażenie robiła jego zbroja wykonana z niezniszczalnej stali, pełna migających lampek i przycisków. Po naciśnięciu jednego z nich wysuwały się skrzydła. Z takim wyposażeniem ani płomienie, ani upadek ze skały nie mogły mu zagrozić.

Super Hiper Hero pokrótce przedstawił królowi swój plan walki ze smokiem będący połączeniem tradycyjnych technik bojowych oraz najnowszych technologii.

– Nie lękam się niczego! – zapewnił na zakończenie, po czym zażądał niebotycznego honorarium i posłał księżniczce słodki uśmiech.

Mirabella zakochała się po raz trzeci.

* * *

Smok, ujrzawszy kolejnego napastnika, najkrótszą drogą udał się nad jezioro. W wodzie radził sobie świetnie. To, czy Super Hiper Hero umiał pływać, do dziś pozostaje tajemnicą. Zbroję miał tak ciężką, że natychmiast poszedł na dno.

Traf chciał, że i tym razem w pobliżu znajdował się Iwo. Zbierał nenufary do oczka wodnego, które zamierzał urządzić pod oknem księżniczki. Z trudem wyciągnął zbroję na brzeg i wydobył z niej ledwie żywego wojownika.

– Co z nim? – usłyszał za sobą znajomy głos kamerzysty Wiktora.

– Wiktor! Co ty tu robisz? – zdziwił się Iwo. – Przecież tym razem nie ma transmisji.

– Eeee, ja tylko tak, chyba się przyzwyczaiłem. To co robimy? Masaż serca? Sztuczne oddychanie? Nie ma problemu! Właśnie ukończyłem kurs pierwszej pomocy.

– Jest przytomny, ale strasznie zziębnięty – wyjaśnił Iwo. – Już wezwałem pogotowie. Teraz trzeba okryć go czymś ciepłym i zaparzyć ziół na rozgrzewkę.

W odległej pustelni dziadek wystukiwał na klawiaturze treść kolejnego esemesa.