Kilka słów z powodu artykułu p. Żukowskiego o sztuce - ebook

Gdy się ar­ty­kuł p. Żu­kow­skie­go dru­ko­wał w „Ga­ze­cie Pol­skiej”, usły­sze­li­śmy roz­ma­ite o nim zda­nia, to sar­ka­ją­cych na au­to­ra, że ciem­no i nie­zro­zu­mia­le pi­sze, to na­wet po­czy­tu­ją­cych za złe re­dak­cji „Gaz Polsk”, że ogła­sza po­dob­ne pi­sma z rze­tel­ną szko­dą dla oj­czy­ste­go ję­zy­ka i li­te­ra­tu­ry. Nie dość na tym; z kil­ku nie­zro­zu­mia­łych albo przy­najm­niej nie­zręcz­nie od­da­nych w tym pi­śmie wy­ra­żeń wzię­to po­bud­kę do nie­zo­sta­wie­nia na sa­mej jego tre­ści ani czci, ani wia­ry i bez mała nie od­są­dzo­no au­to­ra od zdro­we­go roz­sąd­ku. Co więk­sza, wprzód jesz­cze nim skoń­czył się ar­ty­kuł p. Żu­kow­skie­go, pe­wien au­tor bez­i­mien­ny z uli­cy Dłu­giej, musi to być ja­kiś pu­stel­nik, zdo­był się był prze­ciw nie­mu w jed­nej z ga­zet tu­tej­szych na nie­smacz­ny praw­dzi­wie, od daw­na wy­wie­trza­ły żar­cik, dzię­ku­jąc mu, niby w imie­niu przy­ja­ciół pol­skiej li­te­ra­tu­ry, że pi­smem swo­im o sztu­ce tak dow­cip­nie wy­szy­dził owe hań­bią­ce umysł ludz­ki za­ta­pia­nie się w cha­os i ma­tac­twa nie­po­ję­tej, uro­jo­nej me­ta­fi­zy­ki, któ­ra urą­ga po­wo­ła­niu pi­sa­rzy si­lą­cych się na układ bo­le­snej plą­ta­ni­ny słów dzi­kich, czczych, na los rzu­co­nych. Ta­kie za­rzu­ty krzyw­dzą p. Żu­kow­skie­go, uwła­cza­ją po­wa­dze re­dak­cji „Ga­ze­ty Pol­skiej”; a na­wet, gdy­by­śmy płon­no­ści ich nie wy­świe­ci­li, mo­gło­by wpły­nąć na prze­ko­na­nie czy­tel­ni­ków z tą ma­te­rią albo do­sta­tecz­nie nie obzna­jo­mio­nych, albo przy­najm­niej w są­dzie o rze­czach li­te­rac­kich rzą­dzą­cych się nie swo­im zda­niem.