Klasyka dla dzieci. William Szekspir. Tom 8. Poskromienie złośnicy - ebook

SZEKSPIR

William Szekspir (Shakespeare) jest uznawany za największego autora tworzącego w języku angielskim. Urodził się w Stratford-upon-Avon, w Warwickshire w Anglii, około 23 kwietnia 1546 roku. Był trzecim z ośmiorga dzieci Mary i Johna Shakespeare’ów.

Zasłynął jako poeta, autor sztuk teatralnych i dramaturg. Jest nazywany angielskim wieszczem narodowym i „bardem znad Avonu”. Napisał trzydzieści osiem sztuk teatralnych, sto pięćdziesiąt cztery sonety, dwa poematy narracyjne i wiele innych wierszy. Jego sztuki były tłumaczone na wszystkie duże języki świata i są wystawiane na scenach częściej niż twórczość jakiegokolwiek innego autora.Katarzyna: Najstarsza córka Baptysty, siostra Bianki. Jest niezwykle uparta, zawsze mówi to, co myśli, nie kryje się z uczuciami. Awanturuje się i złości, a poskromić ją potrafi jedynie Petruchio.

Petruchio: Młodzieniec zamożny, ekscentryczny, głośny i arogancki. Przybywa do Padwy, by poślubić bogatą pannę. Postanawia ożenić się z Katarzyną i zrobić z niej posłuszną, troskliwą żonę.

Baptysta: Zamożny mieszkaniec Padwy. Ma dwie ukochane córki, Katarzynę i Biankę, chce zapisać im swój majątek. Nie ma jednak pojęcia, jak radzić sobie z upartą Katarzyną.POSKROMIENIE ZŁOŚNICY

Katarzyna była najstarszą córką Baptysty, bogatego kupca z włoskiego miasta Padwa. Była dobrze znana w mieście, niestety niekoniecznie z dobrych powodów. Uważana była za kobietę o największym temperamencie w całej Padwie, a według niektórych – nie tylko w Padwie. Krzyczała na ludzi z byle powodu i wprowadzała ojca w zakłopotanie z powodu swego zachowania. Była na tyle nielubiana w mieście, że mówiono o niej „Katarzyna złośnica”.

Jednak największy problem, jaki Baptysta miał z Katarzyną, polegał na czymś innym.

Niemal każdego dnia Baptysta otrzymywał od eleganckich i szlachetnych kawalerów z Padwy i okolicznych miast prośby o rękę swojej młodszej córki Bianki, ale nigdy Katarzyny. Odsyłał ich wszystkich z kwitkiem – upierał się, że dopóki nie znajdzie chętnego na ślub z Katarzyną, nie może myśleć o wydaniu za mąż Bianki. Tak więc biedna Bianka nie mogła nikogo poślubić z powodu swojej siostry.

Tymczasem do miasta przybył pewien młody mężczyzna. Nazywał się Petruchio i przyjechał do Padwy w konkretnym celu – chciał tam znaleźć kandydatkę na żonę. Słyszał o Katarzynie i o dziwo, postanowił zdobyć jej rękę. Słyszał, że jest bogata i bardzo piękna. Postanowił, że zrobi z niej potulną i posłuszną żonę.

Petruchio był na co dzień opanowanym człowiekiem, potrafił jednak w złości zabić przeciwnika. Wierzył, że będzie umiał zmienić postawę Katarzyny.

Wkrótce wcielił w życie swój plan uwodzenia wybranki. Najpierw spotkał się z jej ojcem, Baptystą, i spytał o zgodę na staranie się o rękę jego delikatnej córki Katarzyny. Baptysta był zszokowany, że można nazwać Katarzynę „delikatną”, ale cieszył się, że ktoś chce się z nią ożenić. Już miał odpowiedzieć, gdy do pokoju wpadł nauczyciel muzyki, płacząc z bólu. Skarżył się, że kiedy wytknął Katarzynie niedociągnięcia w grze na lutni, roztrzaskała mu ją na głowie!

Na to Petruchio głośno się roześmiał i uznał, że piękna Katarzyna to niemal dziecko. Spodobała mu się jeszcze bardziej, gdy usłyszał o jej wybrykach. Stwierdził, że natychmiast potrzebuje zgody Baptysty na małżeństwo, ponieważ bardzo mu się spieszy. Niedawno zmarł jego ojciec, który pozostawił mu w spadku wszystkie swoje ziemie i pieniądze.

_Dalsza część dostępna w wersji pełnej_