Księżyc – znaczenie i interpretacja. - ebook

Wprowadzenie

Kiedy w szybie promień zamigoce,

Wiedz: to ja. Twój Księżyc. Serce nocy.

– Konstanty Ildefons Gałczyński „Księżyc”

Od niepamiętnych czasów świecący na nieboskłonie Księżyc fascynował ludzi. Wpatrywali się w jego obraz, usiłując odgadnąć, co się kryje na jego tarczy i jakie tajemnice zawiera jego niewidoczna strona. Księżyc oświetlał nocnym wędrowcom drogę, rozpraszał mrok, co często ułatwiało podróż. Czasami jednak wyprowadzał na manowce. W świetle księżyca świat wygląda przecież inaczej. Drzewa, krzaki, zabudowania zmieniają swój kształt, przybierając baśniowy wygląd. Ktokolwiek znalazł się w lesie w trakcie nocnej wędrówki, wie, o czym mówię. Wszystko wygląda zupełnie odmiennie, jak gdyby człowiek znalazł się w innym świecie. W świecie nierealnym, baśniowym i niecodziennym. Nawet pełnia Księżyca, która, wydawałoby się, że jasno oświetla otaczającą nas rzeczywistość, ukazuje ją w innym wymiarze. Kontury nie są ostre, barwy są złagodzone, jednym słowem cały otaczający nas świat jest odmienny od tego, który widzimy w świetle słonecznego dnia. Cała ta księżycowa sceneria wprowadza nas w marzycielski nastrój zadumy. To właśnie wtedy zakochani wzdychają do ukochanej osoby, marząc, by odwzajemniła ich uczucie, poeci piszą wiesze, malarze widzą w swojej wyobraźni przyszłe dzieła, a kompozytorzy słyszą w głowie rodzące się nuty muzyki. Równocześnie lunatycy wstają z łóżek i wędrują w sennej malignie, nie zdając sobie sprawy z tego, że znajdują się w swoim śnie. Zarówno jedni, jak i drudzy nawet nie podejrzewają, że w niektórych ludziach właśnie w takim czasie rodzą się mordercze instynkty, a przynajmniej są bardziej pobudzeni i skłonni do awantur i bójek. Dlatego w czasie pełni Księżyca pogotowia i szpitale zapełniają się rannymi z wypadków i opatrują urazy. Jak więc widzimy, Księżyc ma wiele oddziaływań, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Działa nawet wtedy, gdy go nie widzimy, ponieważ gdy znajduje się w nowiu, nie pokazuje nam swojego oblicza na niebie.

Wszystkie twarze Księżyca i jego wpływ na nasze życie odnajdziemy w większym lub mniejszym zakresie w horoskopie. W astrologii nazywany jest drugim światłem, nie mniej ważnym od Słońca. W niektórych horoskopach pełni nawet ważniejszą rolę od Słońca, gdy jego cechy wyraźnie przeważają. Możemy założyć twierdzenie, że są ludzie Słoneczni i ludzie Księżycowi. Ale u wszystkich to właśnie Księżyc sygnifikuje uczucia, podświadomość, poczucie bezpieczeństwa, marzycielskość, wyobraźnię, opiekuńczość, poczucie wspólnoty rodzinnej, zmienność nastrojów, obawy o przyszłość, potrzebę stabilizacji, potrzebę przedłużania gatunku.

To, skąd się wywodzimy, określone jest poprzez nasz czwarty dom horoskopu, rządzony przez Księżyc. To w nim znajdują się nasze korzenie i tu szukamy naszego poczucia bezpieczeństwa, które może nam stworzyć nasz własny dom. To nasze dzieciństwo i postać matki, która nas urodziła i wychowywała, ukazują nam usytuowanie naszego Księżyca w znaku zodiaku i domu naszego horoskopu. To właśnie poprzez cechy naszego Księżyca poszukujemy miłości i tworzymy nasz własny, dorosły dom dla siebie i naszych dzieci. W zależności od cech Księżyca w naszym horoskopie funkcjonujemy w swoim domu, rodzinie, ale także w miejscu pracy. Dlatego Księżyc i jego cechy, jakie wnosi w nasz horoskop, są tak bardzo ważne. I właśnie dlatego postanowiłam napisać o nim tę książkę, w której – mam nadzieję – zawarłam wszystkie najważniejsze aspekty jego działania w horoskopie.

Zatem zachęcam do czytania...Rozdział 1 Księżyc w mitologii, wierzeniach i sztuce

Astrologia czerpie wielkimi garściami wiedzę o cechach władców znaków zodiaku z mitologii. Jednakże w porównaniu z innymi władcami znaków zodiaku o Księżycu niewiele możemy się z opowieści mitologicznych dowiedzieć. Władczyni Księżyca: Selene/Luna znalazła w mitologii bardzo mało miejsca. Opisywana jest jako bogini, która po zachodzie słońca, gdy Helios wraz ze swoim złotym rydwanem chował się za horyzont, wyruszała w nocną podróż po nieboskłonie na swym srebrnym powozie. Jej rodowód nie jest dokładnie znany. Niektóre źródła opisują ją jako siostrę Heliosa i córkę Gai i Uranosa, jednak w spisie dzieci tej pary nie jest wymieniana. W innych miejscach opisywana jako siostra Heliosa zrodzona wraz z nim z tytanów, co czyni ich starszymi od bogów olimpijskich. Uchodzi także za córkę Hyperiona i Tei albo tytana Pallasa. Przedstawiana zazwyczaj jako piękna, młoda kobieta jeżdżąca po nieboskłonie na srebrnym wozie zaprzężonym w dwa rumaki. Selene, słynąca z miłosnych przygód, między innymi z bogiem Panem, najbardziej znana była ze związku z pięknym pasterzem Endymionem, z którego przyszło na świat pięćdziesiąt córek i jeden syn: Naksos, chociaż sprawa jego pochodzenia jako syna Selene jest wątpliwa. Także z kontaktu miłosnego z Zeusem urodziła córkę Pandię. Większość greckich bogiń szczyciła się dużą liczbą dzieci, lecz Selene wyróżnia się tym, że rodziła głównie córki, co może podkreślać jej żeńskie cechy. Jej pięćdziesiąt córek jako boginie opiekowało się miesiącami księżycowymi w czteroletnim cyklu czasu, który liczony był według olimpiad. Jej ukochany Endymion poprosił Zeusa o wieczny sen, który zapewniał mu młodość i urodę. Pogrążony w tym wiecznym śnie za sprawą boga snu Hypnosa, miał otwarte oczy, w które mogła się wpatrywać nieustannie w nim zakochana Selene.

W mitologii egipskiej nie znalazłam opisów szczegółowo charakteryzujących boga/boginię Księżyca. Pomijając fakt, że mało jest w panteonie egipskim bogów czczonych na całym terytorium Egiptu w odwrotności do bogów regionalnych. Jedynie Ra/Re, bóg Słońca, jest postacią ogólnie czczoną i szerzej opisywaną, tak jak Izyda, Ozyrys i Set. Poza tym czczono boginię nieba – Nut, natomiast mianem boga Księżyca obdarzano Chonsu lub Tota (po egipsku: Dżehuti). Należy przy tym zaznaczyć, że Tot znany jest nam bardziej jako bóg nauki, pisma i medycyny, więc przystaje raczej do charakterystyki greckiego Hermesa.

Na naszym terenie Księżyc występuje w opowieściach ludowych, najczęściej jako tło działania różnego rodzaju czarowników i czarownic, żeby nie wspomnieć o sabatach czarownic, które odbywały się (a także odbywają) w czasie pełni. Wiele jest niesamowitych opowieści ludowych, jak to w czasie pełni Księżyca zakrada się do śpiących ludzi nieziemska zjawa pozbawiająca człowieka energii lub usiłująca wywieźć go w jakieś leśne ostępy czy nad brzeg jeziora. Wiele wierzeń, szczególnie wiejskich, przestrzegało młode matki przed pozostawianiem bez opieki niemowląt w czasie pełni. Mogły być porwane lub zaczarowane przez strzygi. Ludzie powracający w nocy do domu byli mamieni przez zjawy i gubili drogę.

Zupełnie odmiennym zagadnieniem jest wpływ Księżyca na nasze zdrowie, uprawy rolne, hodowlę kwiatów czy też zabiegi lecznicze i kosmetyczne. O tym wykorzystaniu Księżyca możemy przeczytać w obszernych publikacjach, więc nie ma sensu szerzej rozpisywać się na ten temat.

Natomiast możemy zwrócić uwagę na częste występowanie Księżyca w sztuce. W szczególności często pojawia się on w poezji, pieśniach i piosenkach. Niemal każdy poeta czy pisarz użył go w swoich utworach niejednokrotnie. Ja osobiście najczęściej spotkałam się z nim w poezji Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (prawdopodobnie posiadacz Księżyca w znaku Lwa). Poświęcił ten poeta Księżycowi nawet dwa całe wiersze (oprócz tego, że często o nim wspominał w swoich utworach). To wiersz o sprzedawcy kapeluszy pod tytułem Klient wymarzony oraz wiersz Księżyc. Nie sposób wspomnieć wszystkich twórców, którzy ujmowali w swoich dziełach Księżyc. Trzeba by wymienić nie tylko Słowackiego i Ojca zadżumionych, Mickiewicza, jego Świteziankę czy inne utwory. Księżyc zawsze był i pewnie zawsze będzie pojawiać się w twórczości, ponieważ pobudza wyobraźnię. Także Agnieszka Osiecka o nim nie zapominała. Księżyc jest najbliższym towarzyszem Ziemi, więc to na nim wylądował Pan Twardowski na kogucie. Niejednego z nas usypiano kołysanką: Śpij kochanie, jeśli gwiazdkę z nieba chcesz, dostaniesz, kiedy dzionek idzie spać, ja ci wszystko mogę dać, ale czemu nie chcesz spać? Śpij, bo właśnie Księżyc ziewnął i za chwilę zaśnie...

Zanim całkowicie spenetrujemy powierzchnię Księżyca i odsłoni on przed nami swoje tajemnice, korzystajmy z tajemniczej magii, jaka go otacza, i nie przestawajmy marzyć. Nie dajmy sobie odebrać tej odrobiny magii, jaką wciąż jeszcze nas obdarza.Rozdział 2 Księżyc w domach horoskopu

Każdy, kto zetknął się bliżej z astrologią, wie, że o tym, jak energie planet realizują się w naszych dziedzinach życia, mówi ich rozmieszczenie w poszczególnych domach horoskopu. Planeta, która znajduje się w konkretnym domu horoskopu, jest szczególnie ważna w sferze życia określanej przez ten dom. Oczywiście jej działanie nie ogranicza się wyłącznie do zakresu danego domu. Jest przecież powiązana aspektami z innymi planetami, a ponadto bardzo często usytuowana jest w domu lub w znaku, którego nie jest władcą. Te wszystkie zależności musimy przy interpretacji horoskopu łączyć ze sobą. Jednak usytuowanie planety w danym domu horoskopu sprawia, że jej energie są skierowane głównie na dziedzinę życia, którą ten dom reprezentuje. Energie te są słabsze lub mocniejsze w zależności od tego, jak się dana planeta w tym miejscu „czuje” i jak jej energie są wzmacniane, czy też odwrotnie – osłabiane energiami pozostałych planet, z którymi jest połączona. Ponieważ tematem tej książki jest Księżyc i jego energie wpływające na realizowanie zadań życiowych, jakie stawia przed nami nasz horoskop, zajmę się jego oddziaływaniem na dziedziny życia określone poszczególnymi domami horoskopu.